Humanda ka Jeran kay Szarina, rate 1 ang pinili mo kaya lasapin mo ang hirap at sarap na gagawin niya saiyo...
ππππππππππππ. Inalis ko na ang pagkakasakal ko kay Jeran.. Pinagapang kong muli ang aking labi sa matipuno nitong dibdib paibaba sa puson nito. Damang dama ko ang katigasan nito na nadadaanan ng dibdib ko habang paibaba ako ng paibaba.. Tumingala ako kay Jeran, namumungay na ang mata nito na nakatingin lamang sa akin... Kung pagmamasdan mo ang ginagawa ko kay Jeran iisipin mong beterana na ako pagdating sa pagpapaligaya ng lalaki sa kama.. Hindi naman ako ignorante sa mga ganitong p********k, nakapanuod narin ako nito sa phone ng mga kaibigan ko, lalo na kina Aria at Isadora. Kumbaga silang dalawa ang source ng bold sa aming barkada.. Kapag wala akong ginagawa ay nanunuod ako para kung sakaling dumating na kami sa ganito ni Jeran ay may alam na ako kahit kunti kaya heto ako ngayon, ginagawa kona. "Aaaah... Ibaba mo pa Love," Utos nito sa akin at tinutulak pa ang aking ulo paibaba sa kanyang puson... S****p at dila ang ginagawa ko sa bawat maadaan ng aking labi sa katawa
ππππππππππππ π©ππ«π2 "Aaaah.... shit... Uhmmp... Jeran....Ohhhh...." Mga ungol ko. Nagising ako na gumagalaw muli si Jeran sa ibabaw ko.. Pagtingin ko sa malaking orasan ay alas-tres pa lang ng madaling araw. Ibig sabihin nakaidlip lang ako ng sampung minuto, tapos heto at kinakabayo nanaman ako ni Jeran... Masakit pa ang kiffy ko dahil sa pagpasok ng maugat at 14inches nitong Ampalaya... Paano ko nasabing ampalaya.. Pagmasdan ninyo ang hitsura ng ampalaya, ganun na ganun ang little buddy ni Jeran kapag tumitigas, maugat.. Nilamutak nito ang dalawa kong suso habang salitan nitong sinuso at dinidilaan... Lumiliyad nanaman ang balakang ko dahil sa sarap, sinasalubong ko nanaman ang bawat bayo nito sa akin. Hinugot nito ang kanyang little buddy sa aking butas, pinadapa ako nito. Pinagsawa muna nito ang kanyang labi sa aking makinis na balat. Hindi din nito pinalapas ang pisngi ng aking puwitan, pinagsawaan din niya itong dilaan at s******n. Napapakapit na ako ng mahigpi
Szarina Poin of view. Tanghali na ng magising ako, pagtingin ko sa orasan ay alas-onse na ng umaga.. Wala na sa tabi ko si Jeran.. Tanging roba na lang ang nakabalot sa katawan ko, mabuti naman nagawa pa niya akong suotan nito. Ang sira-ulong 'yon, pagkatapos naming kumain ng late dinner minukbang nanaman ang kiffy ko, ang katwiran ay hindi s'ya sanay na hindi kumakain ng panghimagas pagkatapos kumain kaya ayon minukbang nanaman ang kiffy ko ng tatlong beses. Kung susumahin ko kung nakailang mukbang s'ya sa kiffy ko, naka anim na round kami sa magdamag. Ako na lang ang sumuko, nakatulog ako habang kinabakayo n'ya ako kanina..... Grabe... Napakatakaw niya sa kiffy, kahit ihi hindi ako nakapag pahinga.... Medyo kumikirot nanaman ang pagitan ng dalawang hita ko kaya hirap nanaman ako makalakad.... "Jeran, nasa banyo kaba?" Tawag ko dito.... Walang sumasagot kaya nakahinga ako ng maluwag... Pinilit kong ihakbang ang dalawa kong paa palapit sa pinto, kailangan ko itong ipadlock.
Szarina Point of view.. Nag-uusap kami ng mga kaibigan ko sa group chat namin... Nag-aalala na kami sa kalagayan ni Isadora.. Ilang buwan na itong pinaghahanap pero wala parin kaming balita... Kahit si Jeran ay tumutulong narin para mapadali ang paghahanap sa kaibigan namin... "Bakit hindi ka pumasok? Ikaw din Aria, bakit hindi ka din pumasok kahapon at kanina?" Tanong ni Rasselle sa amin ni Aria. "Sumakit ang puson ko kahapon at hanggang kanina kaya hindi ako nakapasok." Sagot ko kay Rasselle, si Aria naman ang sinabi ay s'ya ang nagbantay kay tito Florante kaya umabsent ito.. Pagkatapos naming mag-usap magkakaibigan ay pinatay ko na ang phone ko.. Hindi na kumikirot ang pagitan ng dalawang kong hita. Balak kong lumabas para bumili ng makakain sa supermarket sa mall... Palabas na sana ako ng condo ko ng mahagip ng mata ko ang paboritong combat shoes ni Jeran.. May naisip ako na kalokohan sa sapatos nito. Pumasok ako sa kusina, kinuha ko ang pinaka matalas at matulis na ku
πππππ ππππππ_ Pumunta si Angielina na kasama si Trish sa Condo ni Szarina ng hindi inaasahan ni Jeran. Pumasok ito ng dirediretso kahit pinipigilan ito ni Kian. Kumakain ng umagahan si Jeran ng bigla siyang tinawag. "Jeran, totoo ba na binabahay mona ang kabit mo?" Tanong kaagad ni Angelina kay Jeran na galit na galit... Gulat na gulat naman si Jeran na umangat ng kanyang ulo... Sa gulat na makita niya ang kanyang asawa na nasa harapan niya ngayon ay napatayo pa ito na kamuntikan na nitong ikatumba. Inaasahan na nila ito, dahil hindi magtatagal ay magsusumbong na si Trish sa mommy niya o kay Angielina, pero hindi niya inaasahan na ganitong araw dahil ang alam niya ay nasa London ang kanyang asawa. Hindi kaagad nakapagsalita si Jeran.. Lumabas naman si Szarina sa kusina na may hawak na mangkok na may lamag ulam na wala pang kaalam-alam sa nangyayari sa dining Area. "So, totoo nga?" Naglakad-lakad ito papasok ng dining area at naupo ng naka de kwatro at naghaluki
Szarina Point of view "Ow! Ang liit talaga ng mundo noh? Pilit tayong pinagtatagpo na dalawa ng tadhana na magkita sa iisang lugar... Anong ginagawa ng isang gold digger at kirida dito sa labas ng sikat na restaurant dito sa buong Manila?" Tanong sa akin ng ambisyosang asawa ni Jeran ng makasalubong ko dito sa Entrance ng AZC CUISINE. May mga bodyguard itong kasama para sa seguridad nito.. Hindi naman dito basta-basta dudumugin ang asawa ng Presidente dito dahil mahigpit ang mga security dito, hindi basta-basta nagkakaroon ng gulo. Dahil wala ako sa mood pumatol sa kinulang sa pansin na'to. Nilagpasan ko ito na parang hindi ko s'ya nakita.. pero hindi ako nito tinantanan, hinawakan ako nito sa braso at pinaharap pa sa kanya. "Kinakausap kita kaya huwag mo ako tinatalikuran! huwag kang bastos!" Napipikon na sabi nito sa akin. Tinapik ko ang kamay nito na nakahawak sa braso ko.. "Alisin mo nga yang marumi at mabaho mong kamay sa braso ko kung ayaw mong baliin ko yan!" Banta ko
Szarina Point of view.. Uwian na, naghiwa-hiwalay na kami ng mga kaibigan ko.. Naglalakad na ako patungo sa waiting shed upang mag-abang ng taxi pauwi sa condo ko... Namimiss kona ang dorm ko dati, gusto ko sanang pumunta don kaso kailangan ako ngayon ni Jeran sa MalacaΕang. Umuwi ang kapalitan kong P.A dahil masama ang pakiramdam nito. Ang sabi ko kay Kian ay sa condo na n'ya ako sunduin at huwag sa tapat ng campus baka makita kami ng mga kaibigan ko, magtaka ang mga ito sa akin. Hanggang ngayon kase hindi ko pa sinasabi sa mga kaibigan ko na hindi ako kina ate Marie nakatira ngayon.. Ayaw kong mag-isip sila tungkol sa kung anong meron sa amin ni Jeran... Mga sesmosa pa naman ang mga 'yun... Marami na ang problema na dumarating sa aming magkakaibigan, ayaw ko naman dagdagan pa ang mga ito ng isipin.. Sinisipa-sipa ng aking paa ang bato na nasa harapan ko ng may tumigil na mamahaling sport car sa harapan ko.. Napakunot ako ng aking noo at napalingon sa paligid ko. Ako lang nama
Szarina Point of view. Lakad-takbo ang ginawa ko.. Alam kong katakot-takot na sermon ang ibibigay sa akin ni Jeran.. Pagbukas ko ng pinto ng aking condo ay napatda ako sa aking nadatnan. Hawak ni Jeran ang paborito nitong guitara habang nagtitipa ng nakaharap sa pinto.. Nakaupo ito sa mataas na wooden chair habang ang isang paa ay nakalawit sa sahig at ang isa naman ay nakapatong sa hamba ng wooden chair. Titig na titig ito sa aking mata bago nito sinimulan kumanta.. A hundred days have made me older Since the last time that I saw your pretty face A thousand lies have made me colder And I don't think I can look at this the same But all the miles that separate Disappear now when I'm dreaming of your face Naantig naman ang puso ko sa bawat ng bigkas ng labi nito sa Lyrics ng kanta... Gwapo si Jeran, pero alam ko kung hanggang saan lang ang limitasyon ko sa kanya. Ayaw kong mahulog ang damdamin ko sa kanya, dahil ayaw kong umasa at masaktan ng dahil din sa kanya... M
Szarina Point of view. "Nurse Pia, ikaw na muna ang bahala sa mga bata, aalis muna ako." Habilin ko kay Nurse Pia. Gusto ko lang makita kahit nakatanaw sa malayo ang kasal ng aking kaibigan na si Aria. Hindi naman seguro ako makikita ng siraulong si Jeran. "Sege, po ma'am. Mag-iingat po kayo sa pag-alis mo." Sabi nito sa akin. "Salamat, yong palagi kong bilin sainyo, huwag na huwag mong palalabasin ng bahay ang mga bata." Habilin ko pa. "Masusunod po ma'am." Sagot nito sa akin. "Ina, saan ka po pupunta?" Tanong sa akin ni Junior ng makita akong kausap si Nurse Pia. Nakasuot nanaman ang junior ko ng dress ng kanyang ate Tanya. "Sa kasal ni Tita, ninang Aria po ninyo." Sagot ko sa aking anak. "Bakiy hindi po kami kasama, Ina? "Bawal kase kayo don baby, may monster don na pagala-gala baka kunin nila kayo sa akin." Sabi ko sa aking anak. "Sayang, gusto ko pa naman sana makita si Asher." Kinikilig pa na sabi ni Junior sa akin, nasapo ko ang aking muka. "Anak, hindi k
Jeran "Ano pa ang tinatanga-tanga mo diyan, Kian? Pagmamasdan mona lang ba ang pagkalalaki ko, o baka naman nababakla kana sa akin?" Bulyaw ko kay Kian. "Sorry Bossing, ang laki pala niyan? Kaya seguro palaging tumatakbo si Szarina sayo. "Kian...! Aaliisin moba ang pagkakaposas sa akin, o makikipagtitigan ka na lang sa cobra ko! Napipikon na bulyaw k, napaka kulit talaga ng lalaking ito. "Ito na nga Bossing, pakakawalan na kita. Pangalawang beses kana natakasan ni Szarina, mahihirapan kana naman hanapin ito."Tang-na naman, paano kayo natakasan ng babaeng yon? Marami kayo, at mag-isa lang siya!"Bossing, baka nakakalimotan mo kung saan mo nakita si Szarina. Ipapaalala ko lang saiyo Boss, magagaling ang mga taong nagtrain kay Szarina, kaya malabong hindi tayo matakasan non... Pinapunta ko nga pala dito Bossing ang kaibigan ni Boss Fucklers na Doctor."Bakit, kailangan ng doctor? Bilisan mo na nga diyan, hindi kaba marunong magtanggal ng lock ng posas?" Nagtataka ko na tanong di
"Love," masayang tawag ko kay Jeran ng makita ko itong papasok ng mansion nito, alam kong nagulat siya sa pagtawag ko sa kanya ng Love. Sinalubong ko ito ng isang yakap, at nagulat din ito sa ginawa ko sa kanya. Nakadipa lamang ang dalawa nitong kamay. "Anong meron? Mukhang kay kakaiba yata saiyo ngayon?" Tanong nito sa akin na nagtataka. Kumalas ako ng yakap dito. "May surpresa akong inihanda para saiyo Love, napag-isip-isip ko kase na nakakapagod din ang makipagbangayan saiyo. Uhm... At gusto ko sanang bigyan ka ng pangalawang pagkakataon na patunayan sa akin ang lahat ng sinasabi mo. "Talaga, Love?!" Hindi makapaniwala na sabi nito sa akin. "Ayaw mo ba?" Pabiro kong tanong sa kanya, sana ay maniwala ito sa pakulo ko. "Gusto Love, gustong-gusto ko. Nagulat lang ako sa mga sinabi mo kaya ganito ang reaksyon ko, hindi ako makapaniwala." Sagot nito. Ngumiti naman ako sa kanya ng pagkalaki-laki. "Tara na sa silid mo, don ko kase inihanda ang surpresa ko para saiyo." Sabi
Szarina "Jeran, ano ba? Pakawalan mona ako dito! Baka nag-aalala na sila sa akin," pagpupumilit ko kay Jeran, isang linggo na ako ditong nakakulong sa Mansion niya, nahihirapan akong makatakas dito, dahil kahit saan ako tumingin ay may mga tauhan si Jeran na nakabantay sa bawat pwede kong daanan at akyatin. Bantay sarado ako kapag umaalis ito. Isang taon na lang ang termino niya sa pagka Pangulo. Napapanuod ko sa balita na, na nagkakaroon ng malaking problema ang Pilipinas, pero nagagawan ka agad nito ng paraan kung paano ito malulutasan. Ngayon naman ay nababalitaan ko na nauuso nanaman ang pagkuha ng mga bata, akala ko tapos na ang problemang ito, naulit nanaman pala, kinakabahan ako para sa mga anak ko. Wala pa naman akong kuntak sa kanila dahil ang phone ko ay naiwan sa hideout ni Tit9 Juanito. Alam kong nag-aalala na sa akin ang mga bata, lalo na si papa at ang kapatid ko. Sana ay ipahanap ako ni papa sa mga tauhan nito, alam kong tutulongan siya ni Tito Juanito. Huwag n
Szarina "Huwag mo na akong alalayang bumaba ng sasakyan, Jeran, hindi ako lumpo, nakikita mo naman di ba? Kaya ko ang sarili ko, nagawa ko ngang makatakas saiyo noon, at makapagtago ng higit na lampas na limang taon, diba?Ito pa kaya ang bumaba ng sasakyan, umalis ka na lang sa dadaanan ko." Pagtataboy ko kay Jeran ng aalalayan sana ako nitong bumaba ng sasakyan. "Kung noon natakasan mo ako, ngayon hindi na. At huwag mo akong tinatarayan kung ayaw mong gawin ko ulit ang ginawa ko saiyo noon." Sagot nito sa akin. "Eh di gawin mo, pero... kung magagawa mo ulit." Mataray na sagot ko na lang dito. Tumabi nga ito sa aking daraanan. Hinawakan ako ulit nito sa aking palapulsuhan, at nagsimula na kaming maglakad papasok sa loob. "Ang higpit mo naman humawak ng kamay, ano, takot kang matakasan ko ulit." Sabi ko dito. Nilingon ako nito at sinamaan ako nito ng tingin. "Limang taon kitang hinanap, kaya sa pagkakataong ito ay hindi kana muling makakatakas pa sa akin. Szarina, kaya kung
Third Person. Pagkarating nila ng Olonggapo ay kinabukasan ay sinabak kaagad silang tatlo sa training. Binigyan sila ng mga codename nila, Si Aria ay Ostrich, Szarina ay, Sarus crane, at si Zirin naman ay Flamingo. "Daddy, bakit naman ang pangit ng binigay mo sa amin na codename, ginawa mo naman kaming mga ibon, hindi naman mahaba ang leeg namin ah?" Reklamo ni Aria kay sa Daddy nito. "Anak, huwag kana magreklamo. Pumunta na kayo don, dahil naghihintay na sainyo si Reyes. "Tito, mabuti na lang po, maganda ako, kung hindi po magrereklamo din po ako. Ang ganda kong tikling, sana may guwapong kalabaw dito, sasakay ako sa balugbog niya." Sabi naman ni Szarina. "Mabuti na lang ako, maganda ang binigay sa akin, Flamingo." Sabi ni Ziri. Hindi na nga nagreklamo pa si Aria dahil sa mga codename nilang mabantot. Sina Aria, Szarina, at Ziri ay nag-umpisa ng kanilang pag-training sa Olonggapo. Sila ay nagpunta sa isang malaking gusali na naglalaman ng mga pasilidad para sa pag-tra
Szarina Point of view Lahat ng kailangan ko na gamit para sa pagsama ko kay Aria sa Olonggapo ay nilagay ko na lahat sa maleta kong dadalhin. Mahirap magpaalam sa mga anak ko, na kailangan ko muna silang iwan pansamantala kay Nurse Pia at kay Papa. Hindi ako pumayag na sa Mansion muna nila ang mga anak ko, dahil wala akong tiwala sa madrasta kong si Drheana, ni hindi ko nga pinapapasok ang lukaret na yon dito sa bahay ko, ni hindi ko din iniimbita tuwing birthday ng mga bata, baka apihin pang nun kapag wala ako. Bukas pa naman ang alis namin, patungong Olonggapo kaya makakasama ko pa ang mga bata ngayong gabi... Para naman sa kanila itong gagawin ko, saka hindi din naman ako magtatagal don, anim na buwan lang ang napag-usapan namin na pagsasanay. Sinarado ko na ang maleta ko, ng wala na akong nakalimotan, nilagay ko muna ito sa may gilid ng pintuan. Lumabas ako ng aking silid para sana tabihan na sa pagtulog ang mga anak ko, ng tinawag ako ni papa na nasa sala pa, akala ko
Third person Limang taon na ang lumipas, ganap ng magaling na Heart Surgeon si Szarina, nakapagtapos ito sa sarili niyang pagsusumikap, kahit na may tatlong anak itong inaalagaan. Ang kanyang pagiging isang ina at isang doktor ay nagbigay ng inspirasyon sa maraming tao, at siya ay naging isang halimbawa ng isang babae na nakakamit ng kanyang mga pangarap kahit na may mga hamon sa kanyang buhay. Hindi siya umasa sa tulong na binibigay ng kanyan ama, nagkaroon ito ng maliit na negosyo. Ngunit, hindi lahat ng bagay ay nagiging madali para kay Szarina. May mga araw na siya ay nahihirapan sa pagbabalanse ng kanyang trabaho at pag-aalaga sa kanyang mga anak. May mga araw din na siya ay nahihirapan sa pagharap sa mga kritiko at mga hamon sa kanyang trabaho. Kapag naiimbitahan ito ng interview sa telivison o sa media ay kailangan nitong magtago sa ibang katauhan dahil sa taong kanyang pinagatataguan. Pero si Szarina ay hindi sumuko. Siya ay nagpatuloy sa pagpupursige at pagpapalakas ng k
Szarina Point of view. Isang linggo si papa namalagi sa hospital, ay na discharge na ito, at isang linggo din kaming nagbabangayan ng asawa nito. Ngayon, ay dito na kami ng mga anak ko nakatira sa bahay nila papa, pumayag ako sa kagustuhan niya na dumito na kami ng mga anak ko. Nakilala ko na rin ang kapatid ko na si Isaiah James, matanda ako dito ng tatlong taon, 17 year old na ito at nasa Senior High pa lang. Mabaet ito sa akin, at sa mga anak ko, tuwang tuwa pa nga ito ng malaman niya na may ate s'ya at may mga pamangkin pa. Masaya ako na nakikitang masaya si papa na Okay na kaming dalawa. Wala namang araw na hindi kami nagtatalo ni Drheana, katulad ngayon, nag-aaway nanaman kami. "Wala ka ng magagawa pa, Drheana, tanggapin mo na lang na hindi na lang ikaw ang Reyna dito sa mansion ni papa, dalawa na tayo. Magluluto, ako kahit na anong gusto kong kainin at wala ka ng pakialam pa don" Sagot ko dito ng may pang-aasar. Ang gaga, nagluto lang ako ng pagkain ko para sa almu