Sayang, ayon na eh...
Szarina Point if view... "Saan tayo pupunta Jeran? Bakit ganito kaaga tayo aalis?" Tanong ko kay Jeran ng sunduin nila ako ni Kian ng alas-kwatro ng madalinh araw... Naligo lang ako ng mabilis dahil nagmamadali nga si Jeran... "Sa Palasyo, maaga lang ako nagising kanina kaya sinundo na kita ngayon dito." Sagot nito sa akin. Agad pinaharurot ni Kian ang dala nilang sasakyan... Inaantok pa ako kaya naidlip mona ako saglit... Wala naman na akong aayusin pa sa mukha ko dahil nakasuot na ako ng prosthetic face ganun din si Kian.. Si Jeran naman ay tinangal na ang suot nitong prosthetic face sa kanyang mukha. Nakapagbihis narin ito. Isang oras akong naka idlip, ginising lang ako ni Jeran ng malapit na kami sa Malacañang. Magkikita nanaman kami ng asawa nitong chaka doll. Bumaba na kaming lahat. Lahat ng security ay nakahilira na sa entrance.. Dumiritso na kami sa opisina nito, hindi na ito tumuloy kung saan si Angeilina namamalagi dito sa Malacañang upang bisitahin ang kanya asaw
Szarina Point of view. Busy ako sa pagluluto ng lunch naming dalawa ni Trish. Sa isang buwan na nakasama ko si Trish ay nagiging mabait na ito sa akin minsan dahil seguro simula ng magkasagutan kami at nasampal ko ito ng dalawang beses... Nakakapagod siyang kaaway kaya kung minsan ay hindi ko na lang ito pinapatulan dahil ayaw kong tumanda ng maaga dahil sa pagkaisip bata niyang kumilos. Anak nga ng mayaman, pero low class naman.. "Nanu, naiinip na ako dito sa condo mo. Pwede mo ba akong samahan na mag mall, may gusto sana akong bilhin na make-up kit." Sabi sa akin Trish ng pumasok ito sa dirty kitchen ko. "Busy ako Trish, hindi mo ba nakikita?" Sagot ko dito na hindi ko s'ya tinitingnan. Alam ko na nakaikot na naman ang mata nito dahil sa sagot ko sa kanya.. Sanay narin ako na ang tawag sa akin nito ay Nanu. Unano 'yon, pinaiksi lang n'ya🙄. "Pagkatapos mo, hindi ka naman seguro maghapon dito sa kusina para magluto lang ng pagkain natin di ba?" Katwiran nito sa akin... Ako nam
Szarina Point of view. Sumakay ako ng taxi pauwi sa condo ko, marunong naman seguro umuwi ang baliw na 'yon bahala na s'ya sa buhay niya. Baliw na 'yon. Ako, alalay n'ya baka masampal ko s'ya ng sampo at 1/4 ng malaman n'ya kung ano ang sinasabi niyang alalay... Pagkababa ko nang taxi ay pumasok kaagad ako sa entrance. Hindi ko inaasahan na may naghihintay sa akin dito sa lobby... "Ikaw ba ang kaibigan ng anak ko?" Tanong sa akin ng ginang ng tawagin ako nito. Kunot-nuo naman ako na tumingin dito. Pinagsasabi nito, at sinong anak naman niya ang tinutuko niya? Baliw ata ang ginang na ito, marami akong kaibigan at hindi lang sila iisa. Bumuntong hininga ako at tinanong ko s'ya kong sino s'ya. "Sino po sila? Pasensya na po ha, hindi ko po kase kayo kilala." Balik tanong ko sa ginang.. "Zenny, Zenny Escalante. Nanay ni Trish," Pakilala nito sa akin, "May nakapagsabi sa akin na dito s'ya tumutuloy kasama mo kaya nandito ako ngayon sa harapan mo kung tunay ang sinasabi sa akin n
Szarina Point of view. Hindi kona naabotan pa sina Aling Zenny at Trish sa ground floor. Ang sabi sa akin ng security ay kinaladkad ni aling Zenny ang kaibigan ko daw na si Trish palabas ng JZU... Kahit nakaramdam ako ng awa kay Trish ay sinabi ko parin sa security ang totoo na hindi ko kaibigan si Trish at kailanman ay hindi ko babalakin na maging kaibigan ang babaeng 'yon.. Dumiritso na ako sa condo ko... Naupo muna ako sa sofa, ang daming nangyari ngayong araw. Napahilot ako sa aking batok. Ngayong alam na ng magulang ni Trish ang katotohanan kung bakit ito umalis sa kanilang puder. Sana ay hindi sabihin ni Trish ang nalalaman n'ya sa amin. Magkakandilitsi litsi na ang lahat, marurumihan pa ang pangalan ng pamilya ni Jeran, pero si Jeran mismo ang maaapektuhan dito at ako. Bumukas ang pinto ng condo, niluwa nito sa Jeran... "May nangyari daw dito? Pumunta daw dito sa Tita Zenny, anong ginawa ni tita Zenny kay Trish?" Nag-aalalang tanong ni Jeran sa akin na inaalala ang kanyang
𝐂𝐎𝐍𝐓𝐈𝐍𝐔𝐀𝐓𝐈𝐎𝐍. Inalis ko na ang pagkakasakal ko kay Jeran.. Pinagapang kong muli ang aking labi sa matipuno nitong dibdib paibaba sa puson nito. Damang dama ko ang katigasan nito na nadadaanan ng dibdib ko habang paibaba ako ng paibaba.. Tumingala ako kay Jeran, namumungay na ang mata nito na nakatingin lamang sa akin... Kung pagmamasdan mo ang ginagawa ko kay Jeran iisipin mong beterana na ako pagdating sa pagpapaligaya ng lalaki sa kama.. Hindi naman ako ignorante sa mga ganitong p********k, nakapanuod narin ako nito sa phone ng mga kaibigan ko, lalo na kina Aria at Isadora. Kumbaga silang dalawa ang source ng bold sa aming barkada.. Kapag wala akong ginagawa ay nanunuod ako para kung sakaling dumating na kami sa ganito ni Jeran ay may alam na ako kahit kunti kaya heto ako ngayon, ginagawa kona. "Aaaah... Ibaba mo pa Love," Utos nito sa akin at tinutulak pa ang aking ulo paibaba sa kanyang puson... S****p at dila ang ginagawa ko sa bawat maadaan ng aking labi sa katawa
𝐂𝐎𝐍𝐓𝐈𝐍𝐔𝐀𝐓𝐈𝐎𝐍 𝐩𝐚𝐫𝐭2 "Aaaah.... shit... Uhmmp... Jeran....Ohhhh...." Mga ungol ko. Nagising ako na gumagalaw muli si Jeran sa ibabaw ko.. Pagtingin ko sa malaking orasan ay alas-tres pa lang ng madaling araw. Ibig sabihin nakaidlip lang ako ng sampung minuto, tapos heto at kinakabayo nanaman ako ni Jeran... Masakit pa ang kiffy ko dahil sa pagpasok ng maugat at 14inches nitong Ampalaya... Paano ko nasabing ampalaya.. Pagmasdan ninyo ang hitsura ng ampalaya, ganun na ganun ang little buddy ni Jeran kapag tumitigas, maugat.. Nilamutak nito ang dalawa kong suso habang salitan nitong sinuso at dinidilaan... Lumiliyad nanaman ang balakang ko dahil sa sarap, sinasalubong ko nanaman ang bawat bayo nito sa akin. Hinugot nito ang kanyang little buddy sa aking butas, pinadapa ako nito. Pinagsawa muna nito ang kanyang labi sa aking makinis na balat. Hindi din nito pinalapas ang pisngi ng aking puwitan, pinagsawaan din niya itong dilaan at s******n. Napapakapit na ako ng mahigpi
Szarina Poin of view. Tanghali na ng magising ako, pagtingin ko sa orasan ay alas-onse na ng umaga.. Wala na sa tabi ko si Jeran.. Tanging roba na lang ang nakabalot sa katawan ko, mabuti naman nagawa pa niya akong suotan nito. Ang sira-ulong 'yon, pagkatapos naming kumain ng late dinner minukbang nanaman ang kiffy ko, ang katwiran ay hindi s'ya sanay na hindi kumakain ng panghimagas pagkatapos kumain kaya ayon minukbang nanaman ang kiffy ko ng tatlong beses. Kung susumahin ko kung nakailang mukbang s'ya sa kiffy ko, naka anim na round kami sa magdamag. Ako na lang ang sumuko, nakatulog ako habang kinabakayo n'ya ako kanina..... Grabe... Napakatakaw niya sa kiffy, kahit ihi hindi ako nakapag pahinga.... Medyo kumikirot nanaman ang pagitan ng dalawang hita ko kaya hirap nanaman ako makalakad.... "Jeran, nasa banyo kaba?" Tawag ko dito.... Walang sumasagot kaya nakahinga ako ng maluwag... Pinilit kong ihakbang ang dalawa kong paa palapit sa pinto, kailangan ko itong ipadlock.
Szarina Point of view.. Nag-uusap kami ng mga kaibigan ko sa group chat namin... Nag-aalala na kami sa kalagayan ni Isadora.. Ilang buwan na itong pinaghahanap pero wala parin kaming balita... Kahit si Jeran ay tumutulong narin para mapadali ang paghahanap sa kaibigan namin... "Bakit hindi ka pumasok? Ikaw din Aria, bakit hindi ka din pumasok kahapon at kanina?" Tanong ni Rasselle sa amin ni Aria. "Sumakit ang puson ko kahapon at hanggang kanina kaya hindi ako nakapasok." Sagot ko kay Rasselle, si Aria naman ang sinabi ay s'ya ang nagbantay kay tito Florante kaya umabsent ito.. Pagkatapos naming mag-usap magkakaibigan ay pinatay ko na ang phone ko.. Hindi na kumikirot ang pagitan ng dalawang kong hita. Balak kong lumabas para bumili ng makakain sa supermarket sa mall... Palabas na sana ako ng condo ko ng mahagip ng mata ko ang paboritong combat shoes ni Jeran.. May naisip ako na kalokohan sa sapatos nito. Pumasok ako sa kusina, kinuha ko ang pinaka matalas at matulis na ku
Jeran Point of view Walang pagsidlan ang aking nadaramang katuwaan ng pagbigyan akong muli ng isa pang pagkakataon na itama ang aking pagkakamali ng aking pinakamamahal na asawa. Lahat ginawa ko mapatawad lang niya ako. Ngayon ay ganap na mag-asawa na kami. Masasabi ko ng akin ng tuloyan ang nag-iisang babae na pinangarap ko. Isang linggo lang ang aming honeymoon sa Isla Rosana, kaya sinulit ko ang isang linggo na 'yon. Ngayon ay nandito kami sa Angels Mental Hospital, dinalaw namin ang pinsan ko na si Trish. Hindi parin ako makapaniwala naka takas ito, nakita na lamang daw ito sa isang parke na nakaupo sa bench habang pinapasuso ang isang kuting sa kanyang dede. Pinabayaan na ito ng tuloyan nila dahil nakakahiya daw ito sa pamilya nila. Ang katwiran pa ay wala silang anak na baliw, kaya ako na lang ang nagmamalasakit sa pinsan ko. Nakatanaw lamang kami sa kanya, habang mahimbing siyang natutulog. Kailangan itong patulogin upang hindi ito magwala, awang-awa na ako sa kalagayan
Szarina Point of view. "Walang salitang sapat para maipahayag ko kung gaano ako ka swerteng tao dahil pinagbigyan mo ako ng pangalawang pakakataon na mapatunayan saiyo na sobra kitang mahal. Hindi sapat ang salitang sorry sa mga nagawa kong pang-aabuso sa'yo bilang isang babae, tama lang ang ginawa mo na pinahirapan mo ako bago ko nakamtan ang pagpapatawad at pagtanggap mo sa akin diyan sa puso mo at bilang isang ama sa mga anak natin. Pinagsisisihan ko ang mga bagay na nagawa ko saiyo sa nakalipas na limang taon. Sa harap nila at sa harap ng Panginoon, pinangako ko sa kanilang lahat na hindi ko sasayangin ang binigay mong pangalawang pagkakataon sa akin, bagkus pahahalagahan ko ito at iingatan na mas higit pa sa diamante ang puso mo, hindi ko ito hahayaan na mahulog sa sahig at magkapira-piraso. Iingatan ko ang puso mo gaya ng kung paano mo iniingatan ngayon at minamahal ang akin. Sabihin na nilang madamot ako, wala akong pakialam. Ang gusto ko, akin ka lang at ako'y sayo, hindi lan
Szarina. Matapos ang pagpropose ko kay Jeran nong umuwi ako buhat sa Isla Rosana ay nandito kami ngayon sa Malacańang. Sunod sunod ang kislapan ng camera ba kumukuha sa amin ng mga anak ko, marami ang mga katanungan sa amin. "Ms. Doctora Orpesa, balita ko po kayo daw po ang nag propose kay Mr. President?" Tanong sa akin ng nagngangalang Agane Chaves na Reporter ng Lireo Station. 101.2 Napangiti naman ako bago sumagot. "Oo, tama ka sa nakalap mong balita Miss. Agane. Inunhan ko na, baka maunahan pa ako ng iba." Nakangiti kong sagot. "At totoo rin po ba na tinutukan mo pa ito ng laruang baril?" Habol pa nitong tanong. Natawa na ako ng maalala kong muli ang pagtutok ng baril kay Jeran. "Oo, tama ka ulit. Tinutukan ko na para hindi na makatanggi pa. Natawa naman ang mga tao na nandito sa harapan namin. Hindi naman nagtagal ang pag-uusap ay natapos din kami, mabuti na lamang ay hindi nagpasaway ang mga anak ko. Marami ang natuwa na nagkaroob kami ng tatlong anak na mababait. M
Szarina. Asaran at tuksuan ang naganap sa maghapon sa trabaho ko, paano ba naman itong si Jeran simula ng maging maayos kami ay wala ng ginawa kundi ang bumuntot sa akin. Si Doc. Jack lang ang nakakaalam na may anak kami ni Jeran, nakita niya kase isang beses na magkakausap kami sa video call, at alam narin niya na ako ang babaeng tinutukoy ng Presidente ng bansa na may anak sa akin. Mabuti na lamang ay mapagkakatiwalaan ito. Pero napag-usapan narin namin ni Jeran na pagkatapos ng medical mission namin dito ay bago matapod ang kanyang termino bilang isang pangulo ng bansa ay ipapakilala na niya kami sa mamamayan na nag-aabang sa amin. Ngayong gabi ay babalik na ulit sila ng Manila dahil nagkaroon daw ng kaunting problema sa Malacańang. Hindi naman palagi na nandito si Jeran, mas lamang parin na nasa Malacańang siya. Pupunta lang siya dito kapag susuyuin at kukulitin ako. Pero nong maging okay na kami, isang beses na lamang siya pumupunta dito sa Isla Rosana, kapag maaga naman siyan
Szarina. Kinaumagahan na nga kami nakabalik dito sa camp namin. Simula ng makita kami ni Jeran sa gubat nila Eutanes at Red ay inaasar kami ng dalawa. Sa tuwing dadaanan nila ako ay pasipol sipol ang mga to sa akin. "Hindi nyo ba ako titigilan na dalawa." Sita ko kina Red at Eutanes, hindi na ako makatiis dahil pinagtitinginan narin kami ng aking mga kasamahan. "Uhm... May sinasabi kaba doc. sa amin?" Pagkakaila pa nito sa akin kahit alam naman niya kung bakit ko sila sinisita. "Ehem. Napalingon ako sa taong nasa likuran ko ng tumikhim ito. Si Jeran na may hawak na isang halamang gubat na kung tawagin ay yellow lollipop plant. "Para saiyo," nahihiya pa na sabi nito sa akin na iniaabitbsa akin ang bulaklak. Tumingin naman ako sa paligid ko, lahat sila ay may mapanuksong tingin sa akin. Namumula ang mukha ko na tinanggap ko ito, kaya ang mga siraulong kaibigan ni Jeran ay inaasar nanaman ako, lalo na ang dalawa. "Salamat pero saan mo ito pinitas?" Tanong ko kay Jer
Szarina_ "Anong ginagawa mo, Jeran? Lubayan mo nga ako. Kanina kapa panay ang sunod sa akin." Naiinis na sita ko dito, ki aga-aga pinapainit ang ulo ko. "Kausapin mo muna ako," sagot nito sa akin. Hindi ko ito pinansin, nagpatuloy lang ako sa aking paglalakad. "Sorry na hindi na mauulit. Nagawa ko lang naman yon dahil hindi mo ako pinapansin." Sabi pa ulit nito sa akin. habang nakasunod sa aking likuran. Hindi ko parin ito pinansin. Tatlong araw na mula ng gumawa ito ng kadramahan sa akin na masakit ang kanyang dibdib kaya hindi ko ito pinapansin ng ilang araw. "Szarina. "Bakit ba ang kulit mo? Bumalik kana don sa Camp, o kaya ay bumalik kana don sa pinang galingan mo, isama mona rin yang mga kaibigan mo, at lubayan ninyo ako! Hindi na ako natutuwa sainyo, lalo na saiyo! Nakakairita na kayo!" Sunod-sunod na sabi ko sa kanya na halos hapuin ako. "Hindi mo ba talaga ako kayang patawarin, tatalon ako sa bangin na 'to." Pananakot ni Jeran sa akin ng pumunta ito sa may bahagi
Szarina Point of view Iniwan ko ang mga bata kina tatay. Lumuwas ako pabalik ng Rizal kung nasaan ang unang pinatayo ng ama ni papa na private hospital. Nagkaroon ng pagpupulong kinabukasan ng pumasok ako sa hospital ni papa, pinag-usapan kung ano ang mga dapat naming gagawin pagpunta namin don. Iilan lang ang nakakakilala na anak ako ng may-ari ng hospital ni papa, ang may matataas na katungkulan lamang, dahil kailangan ko munang magsimula sa mababa, bago ako ilagay sa mataas na posisyon. "Doc. Szarina, naghihintay na po ang iba sa atin sa roof top tayo na lamang pong dalawa ang hinihintay nila." Tawag sa akin ni Doc. Jack Sawyer na may lahing americano. "Um, okay, susunod na ako, ligpitin ko lamg itong gamit ko." Sagot ko. Niligpit ko na nga ang lahat ng gamit ko, at sumunod kay Doc. Jack. Ngayon ay nandito na kami sa rooftop pasakay ng helecopter na magdadala sa amin sa Isla Rosana. *** Isang oras lang ang nilakbay namin. Nakarating kami sa Isla Rosana. Lumanding a
Szarina Tinawagan ko muna si Nurse Megan na pumunta dito sa bahay ni Tiya Beth, at magpasama kay kuya Franco. "Tiya Beth, uuwi po muna ako sa bahay, nandito naman po si Nurse Megan at si Kuya na makakasama mo." Paalam ko kay tiya Beth. Nakatingin lang ito, sa akin. Lumabas na rin ako ng silid nito. "Segurado kaba, sa ginawa mo Bunso? Hindi naging mabuti ang pakikitungo niya sayo simula't sapol." Tanong sa akin ni Kuya Franco. "Kuya, kung ano man ang nakaraan namin ni Tiya Beth, ay tapos na yon sa akin, kinalimotan ko na at nakaraan na lamang 'yon.) sa amin. Hindi na sa aking mahalaga Kung naging mabuti ba siya sa akin o hindi, ang importante ay itong ngayon, at ipamulat na lang natin sa kanya na ang lahat ng taong masasama ay may hangganan, pwede silang maging mabuti pa rin, gabayan natin sila kung maaari... Hindi sila palaging ang nasa taas, darating din ang araw na manghihina din sila at mangangailangan din ng tulong galing sa iba, sa atin. Hindi pa naman huli ang lahat eh
Szarina. Kinaumagahan ay maaga ako nagising, upang magluto ng almusal ng mga anak ko. Hindi ko na inutusan pa sina Nurse Pia at Nurse Megan. Habang nagluluto ako ng hotdog ay naalala ko ang pagharana sa akin ni Jeran at ng mga kaibigan nito, hindi ko akalain na susundan ako ng siraulong ama ng mga anak ko. Naiiling na lang ako ng aking habang binabaligtad ko ang hotdog, kapag naalala ko ang mga dinala nila sa akin, rose na may bulaklak ng aswang sa gitna, at ginataang itik na hindi ko kinakain. Bumabaligtad ang sikmura ko kapag nakakaamoy ako nito na hindi ko alam kung bakit eh simpleng ulam lang naman ito. Hinango ko na ang hotdog at nilagay ko na ito sa maliit na pinggan. Ano ba ang dapat kong gawin? g Gusto ko naman ng kumpletong pamilya at masaya, dapat ko na bang tanggapin ang pag-ibig ni Jeran sa akin para sa mga anak namin. Pero natatakot ako, paano kung pakulo lang niya ulit ito, upang gantihan ako dahil sa pagtatago ko sa mga anak namin sa kanya?Mas gugustuhin ko pa