Sumasayaw lang naman Jeran 'to naman.
Szarina Point of view.. Suot ko ang isang manipis na lingerie na kulay pula. Nakahawak ang aking kamay sa pole habang nakaangkla ang aking kanang binti sa katawan ng pole, kagat ko ang isang tela na gagamitin kong pang blind fold kay Jeran. Kasabay ng kanta ng the Lady in red ang pag-ikot ng aking katawan sa pole paibaba sa sahig dumapa ako na ang isa kong kanang hita ay nasa tapat ng aking dibdib. Lumiyad na ng nang-aakit ang aking pwetan at hinaplos ng aking palad ang makinis kong hita patungo sa gitna ng pisngi ng aking pwetan na nakatitig lamang ang aking mata kay Jeran. Ganito ang ginagawa ko gabi gabi sa kanya. Kagat kagat ko parin ang tela sa aking bibig. I've never seen you looking so lovely as you did tonight I've never seen you shine so bright, mhm-hmm I've never seen so many men ask you if you wanted to dance They're looking for a little romance, given half a chance And I have never seen that dress you're wearing Or the highlights in your hair that catch your
Szarina point of view. "Sino ka para lang pagsabihan ako ng isang babaeng basahan? Hindi mo ako kilala kaya mag ingat ka sa mga sinasabe mo tungkol sa akin!" Galit kong asik at binigyan ko ng mag asawang sampal ang babaeng pinsan ni Jeran na nakatira dito pansamantala sa condo unit na binigay sa akin ni Jeran. Hindi alam ni Jeran kung anong katangahan ang ginagawa sa akin ng kanyang pinsan pero hindi kona kailangan pang sabihin dahil hindi ko ugali ang magsumbong. "Nakalimotan mona ba na pinsan ako ng Presidente ng Pilipinas na kinakalantari mo! Kung ayaw mong isumbong kita sa asawa ng pinsan ko ay magpakabait ka sa akin naiintindihan mo ba ako!" Galit din na sigaw nito sa pagmumukha ko habang hawak nito ang magkabilaan niyang pisngi na sinampal ko. "Wala akong pakialam kahit magsumbong kapa sa asawa ni Jeran! Baka nakakalimotan mo kung bakit naandito ka ngayon sa condo na binigay sa akin ng pinsan na sinasabe mo. H'wag mong ubusin ang pasensya ko Trish baka ingudngod ko ang pangit
Szarina Point of view "Ohhhhh.... Aaahh.. Naimulat ko ang aking mga mata mula sa aking pagkakatulog ng may maramdaman akong kakaibang sarap sa aking kaibuturan. Napakapit ang aking dalawang kamay sa bed sheet ng mahigpit habang tumitirik na ang aking mga mata at napapakagat pa ako sa ibabang labi ko.. "Uhmmm..." Impit kong ungol... Inangat ko ng bahagya ang aking ulo.. Tiningnan ko si Jeran habang nilalantakan nito ang aking hiyas... "Ooohh.. shit.. ang sarap Jeran.... Ahhhh.." Hindi ko mapigilan ang hindi mapaungol... Shit.. Kagabi hindi natuloy ang pagpasok niya sa kweba kong makipot.. Pero ngayon seguro ay matutuloy na niya ang pagwarak ng aking tahong.. Sinubsob ko pa ang mukha ni Jeran sa aking hiyas.... Bahala na si Batman... Iaalay kona sa kanya ng buong buo ang aking dangal na matagal kong iningatan... Nagsalubong ang aming mga mata habang busy ang kanyang dila sa pagsundot at pagsipsip nito sa aking kuntil. Napapaliyad pa ako dahil sobrang sarap ng nararamdaman k
Szarina Point if view... "Saan tayo pupunta Jeran? Bakit ganito kaaga tayo aalis?" Tanong ko kay Jeran ng sunduin nila ako ni Kian ng alas-kwatro ng madalinh araw... Naligo lang ako ng mabilis dahil nagmamadali nga si Jeran... "Sa Palasyo, maaga lang ako nagising kanina kaya sinundo na kita ngayon dito." Sagot nito sa akin. Agad pinaharurot ni Kian ang dala nilang sasakyan... Inaantok pa ako kaya naidlip mona ako saglit... Wala naman na akong aayusin pa sa mukha ko dahil nakasuot na ako ng prosthetic face ganun din si Kian.. Si Jeran naman ay tinangal na ang suot nitong prosthetic face sa kanyang mukha. Nakapagbihis narin ito. Isang oras akong naka idlip, ginising lang ako ni Jeran ng malapit na kami sa Malacañang. Magkikita nanaman kami ng asawa nitong chaka doll. Bumaba na kaming lahat. Lahat ng security ay nakahilira na sa entrance.. Dumiritso na kami sa opisina nito, hindi na ito tumuloy kung saan si Angeilina namamalagi dito sa Malacañang upang bisitahin ang kanya asaw
Szarina Point of view. Busy ako sa pagluluto ng lunch naming dalawa ni Trish. Sa isang buwan na nakasama ko si Trish ay nagiging mabait na ito sa akin minsan dahil seguro simula ng magkasagutan kami at nasampal ko ito ng dalawang beses... Nakakapagod siyang kaaway kaya kung minsan ay hindi ko na lang ito pinapatulan dahil ayaw kong tumanda ng maaga dahil sa pagkaisip bata niyang kumilos. Anak nga ng mayaman, pero low class naman.. "Nanu, naiinip na ako dito sa condo mo. Pwede mo ba akong samahan na mag mall, may gusto sana akong bilhin na make-up kit." Sabi sa akin Trish ng pumasok ito sa dirty kitchen ko. "Busy ako Trish, hindi mo ba nakikita?" Sagot ko dito na hindi ko s'ya tinitingnan. Alam ko na nakaikot na naman ang mata nito dahil sa sagot ko sa kanya.. Sanay narin ako na ang tawag sa akin nito ay Nanu. Unano 'yon, pinaiksi lang n'ya🙄. "Pagkatapos mo, hindi ka naman seguro maghapon dito sa kusina para magluto lang ng pagkain natin di ba?" Katwiran nito sa akin... Ako nam
Szarina Point of view. Sumakay ako ng taxi pauwi sa condo ko, marunong naman seguro umuwi ang baliw na 'yon bahala na s'ya sa buhay niya. Baliw na 'yon. Ako, alalay n'ya baka masampal ko s'ya ng sampo at 1/4 ng malaman n'ya kung ano ang sinasabi niyang alalay... Pagkababa ko nang taxi ay pumasok kaagad ako sa entrance. Hindi ko inaasahan na may naghihintay sa akin dito sa lobby... "Ikaw ba ang kaibigan ng anak ko?" Tanong sa akin ng ginang ng tawagin ako nito. Kunot-nuo naman ako na tumingin dito. Pinagsasabi nito, at sinong anak naman niya ang tinutuko niya? Baliw ata ang ginang na ito, marami akong kaibigan at hindi lang sila iisa. Bumuntong hininga ako at tinanong ko s'ya kong sino s'ya. "Sino po sila? Pasensya na po ha, hindi ko po kase kayo kilala." Balik tanong ko sa ginang.. "Zenny, Zenny Escalante. Nanay ni Trish," Pakilala nito sa akin, "May nakapagsabi sa akin na dito s'ya tumutuloy kasama mo kaya nandito ako ngayon sa harapan mo kung tunay ang sinasabi sa akin n
Szarina Point of view. Hindi kona naabotan pa sina Aling Zenny at Trish sa ground floor. Ang sabi sa akin ng security ay kinaladkad ni aling Zenny ang kaibigan ko daw na si Trish palabas ng JZU... Kahit nakaramdam ako ng awa kay Trish ay sinabi ko parin sa security ang totoo na hindi ko kaibigan si Trish at kailanman ay hindi ko babalakin na maging kaibigan ang babaeng 'yon.. Dumiritso na ako sa condo ko... Naupo muna ako sa sofa, ang daming nangyari ngayong araw. Napahilot ako sa aking batok. Ngayong alam na ng magulang ni Trish ang katotohanan kung bakit ito umalis sa kanilang puder. Sana ay hindi sabihin ni Trish ang nalalaman n'ya sa amin. Magkakandilitsi litsi na ang lahat, marurumihan pa ang pangalan ng pamilya ni Jeran, pero si Jeran mismo ang maaapektuhan dito at ako. Bumukas ang pinto ng condo, niluwa nito sa Jeran... "May nangyari daw dito? Pumunta daw dito sa Tita Zenny, anong ginawa ni tita Zenny kay Trish?" Nag-aalalang tanong ni Jeran sa akin na inaalala ang kanyang
𝐂𝐎𝐍𝐓𝐈𝐍𝐔𝐀𝐓𝐈𝐎𝐍. Inalis ko na ang pagkakasakal ko kay Jeran.. Pinagapang kong muli ang aking labi sa matipuno nitong dibdib paibaba sa puson nito. Damang dama ko ang katigasan nito na nadadaanan ng dibdib ko habang paibaba ako ng paibaba.. Tumingala ako kay Jeran, namumungay na ang mata nito na nakatingin lamang sa akin... Kung pagmamasdan mo ang ginagawa ko kay Jeran iisipin mong beterana na ako pagdating sa pagpapaligaya ng lalaki sa kama.. Hindi naman ako ignorante sa mga ganitong p********k, nakapanuod narin ako nito sa phone ng mga kaibigan ko, lalo na kina Aria at Isadora. Kumbaga silang dalawa ang source ng bold sa aming barkada.. Kapag wala akong ginagawa ay nanunuod ako para kung sakaling dumating na kami sa ganito ni Jeran ay may alam na ako kahit kunti kaya heto ako ngayon, ginagawa kona. "Aaaah... Ibaba mo pa Love," Utos nito sa akin at tinutulak pa ang aking ulo paibaba sa kanyang puson... S****p at dila ang ginagawa ko sa bawat maadaan ng aking labi sa katawa
Szarina Point of view Iniwan ko ang mga bata kina tatay. Lumuwas ako pabalik ng Rizal kung nasaan ang unang pinatayo ng ama ni papa na private hospital. Nagkaroon ng pagpupulong kinabukasan ng pumasok ako sa hospital ni papa, pinag-usapan kung ano ang mga dapat naming gagawin pagpunta namin don. Iilan lang ang nakakakilala na anak ako ng may-ari ng hospital ni papa, ang may matataas na katungkulan lamang, dahil kailangan ko munang magsimula sa mababa, bago ako ilagay sa mataas na posisyon. "Doc. Szarina, naghihintay na po ang iba sa atin sa roof top tayo na lamang pong dalawa ang hinihintay nila." Tawag sa akin ni Doc. Jack Sawyer na may lahing americano. "Um, okay, susunod na ako, ligpitin ko lamg itong gamit ko." Sagot ko. Niligpit ko na nga ang lahat ng gamit ko, at sumunod kay Doc. Jack. Ngayon ay nandito na kami sa rooftop pasakay ng helecopter na magdadala sa amin sa Isla Rosana. *** Isang oras lang ang nilakbay namin. Nakarating kami sa Isla Rosana. Lumanding a
Szarina Tinawagan ko muna si Nurse Megan na pumunta dito sa bahay ni Tiya Beth, at magpasama kay kuya Franco. "Tiya Beth, uuwi po muna ako sa bahay, nandito naman po si Nurse Megan at si Kuya na makakasama mo." Paalam ko kay tiya Beth. Nakatingin lang ito, sa akin. Lumabas na rin ako ng silid nito. "Segurado kaba, sa ginawa mo Bunso? Hindi naging mabuti ang pakikitungo niya sayo simula't sapol." Tanong sa akin ni Kuya Franco. "Kuya, kung ano man ang nakaraan namin ni Tiya Beth, ay tapos na yon sa akin, kinalimotan ko na at nakaraan na lamang 'yon.) sa amin. Hindi na sa aking mahalaga Kung naging mabuti ba siya sa akin o hindi, ang importante ay itong ngayon, at ipamulat na lang natin sa kanya na ang lahat ng taong masasama ay may hangganan, pwede silang maging mabuti pa rin, gabayan natin sila kung maaari... Hindi sila palaging ang nasa taas, darating din ang araw na manghihina din sila at mangangailangan din ng tulong galing sa iba, sa atin. Hindi pa naman huli ang lahat eh
Szarina. Kinaumagahan ay maaga ako nagising, upang magluto ng almusal ng mga anak ko. Hindi ko na inutusan pa sina Nurse Pia at Nurse Megan. Habang nagluluto ako ng hotdog ay naalala ko ang pagharana sa akin ni Jeran at ng mga kaibigan nito, hindi ko akalain na susundan ako ng siraulong ama ng mga anak ko. Naiiling na lang ako ng aking habang binabaligtad ko ang hotdog, kapag naalala ko ang mga dinala nila sa akin, rose na may bulaklak ng aswang sa gitna, at ginataang itik na hindi ko kinakain. Bumabaligtad ang sikmura ko kapag nakakaamoy ako nito na hindi ko alam kung bakit eh simpleng ulam lang naman ito. Hinango ko na ang hotdog at nilagay ko na ito sa maliit na pinggan. Ano ba ang dapat kong gawin? g Gusto ko naman ng kumpletong pamilya at masaya, dapat ko na bang tanggapin ang pag-ibig ni Jeran sa akin para sa mga anak namin. Pero natatakot ako, paano kung pakulo lang niya ulit ito, upang gantihan ako dahil sa pagtatago ko sa mga anak namin sa kanya?Mas gugustuhin ko pa
Szarina "Henry," tawag ni Drheana ng tumihaya ito. Pinatawag ako ni papa, upang tulongan ko si Drheana. Hindi kayang bumaba ni papa sa patag, dahil medyo madulas ang lupa dahil umambon kanina. Iniwan ko muna ang mga bata kay Nurse Pia. "Huwag, ka ng magsalita. Arte arte mo. Ano ba kaseng ginawa mo don sa gansa? Ayan tuloy hinabol ka, nabalian kapa ng leeg. Kinakarma ka tuloy sa pagkakamatapobre mo." Sabi ko habang inaalalayan ko ang leeg nito. Binibigyan ko ito ng paunang lunas "Mapapatay ko ang gansa na yon, kapag nahuli ko ang animal na yon." Matapang pa nitong sabi. "Sabing huwag ka ng magsalita. Nahihirapan na ako saiyo, Drheana. Gusto mo bang matuloyan ng mabali yang leeg mo? Sermon ko dito. "Mommy huwag ng matigaspa pa ang ulo." Saway ni Isaiah sa kanyang ina. Pero inirapan lang siya nito. Nahirapan ang dalawamg tauhan ni Papa na buhatin paahon sa mataas na daan si Drheana gamit ang folding stretcher. Inaalalayan ako ni Isaiah habang pabalik kami sa taas. "Mab
Jeran. Tuwang-tuwa ako ng muli kong makita ang babaeng mahal ko sa araw mismo ng kasal ng pareho naming kaibigan. Pinangako ko sa sarili ko, na gagawin ko ang lahat, mapatawad lang ako ni Szarina. Kahit na ipagtaboyan niya ako sa buhay niya ay hinding hindi ako mapapagod na intindihin siya at unawain, dahil kasalanan ko naman ang lahat kung bakit siya napupuot sa akin ngayon. Kung nong una pa lamang ay nakinig na ako kay Eutanes at kay Fucklers, sana ay hindi sa akin ganito ngayon ang babaeng mahal ko. Sa kalsada pa lamang ay pamilyar na sa akin ang pigura ng babaeng nagmamaneho ng Ducati. Lalo ng sinyasan ako nito ng Fuck you, iisa lang naman na babae ang gumagawa sa akin non, kundi si Szarina lang. Halos tumigil ang aking paghinga ng sabihin nito sa amin na may anak na siya at nangangailangan pa ito ng tulong. Sumama ako sa bahay nila, hindi para bantayan si Szarina upang hindi ako ulit matakasan. Sumama ako para alamin kung tama ang sinasabi sa akin ni Fucklers na ako ang am
Szarina. "Wow!" Namamangha na sabi ng tatlo kong anak ng makarating kami dito sa Bae, Laguna. "Ina ang ganda-ganda naman po dito." Masayang sabi sa akin ni Tanya, habang pinaparada ng tauhan ni Papa ang dala naming sasakyan sa gilid ng kalsada. Kasama din namin si papa at ang asawa nitong impakta. Matagal ng gusto ni papa na makilala ang mga taong nagpalaki sa akin, lalo na si tatay, gusto niya ditong mag pasalamat sa kanila dahil inalagaan ako. Pinipigilan ko lang ito dahil kay Jeran, pero ngayon na, wala na akong dapat pagtaguan ay magpapakita na ako sa kanila. "Oo, mga anak, hindi lang dito maganda, sariwa pa ang hangin dito katulad sa Alabat." Masaya kong pagmamalaki ng lugar kung saan ako lumaki sa mga anak ko. Binuksan na ng tauhan ni papa ang pinto ng sasakyan, nagsama din si papa ng iilan na tauhan para sa safety namin. "Mga anak, dahan-dahan lang sa pagbaba , baka madapa kayo." Saway ko sa mga bata na nag-uunahan bumaba ng sasakyan. Bumaba na rin ako ng sasakyan, p
Szarina. Isang-araw matapos ang pagligtas sa aming anak na si Junior sa kamay ng Sindikato na pinamumunuan ni Carlos at Angielina ay inanunsyo ni Jeran ang buong katotohanan na nangyayari sa kanyang buhay, sa likod ng camera. Nalungkot ang ibang taong bayan sa mga nangyari sa pamilya ng kanilang mahal na Presidente. Maraming humahanga dito, bukod sa paglulutas ng problema na dumarating dito sa ating bansa ay napapagsabay-sabay pa nito ang paglutas ng problema sa sarili nitong pamilya na hindi nalalaman ng taong bayan. Marami din naman humuhusga kay Jeran, dahil sa pagkakaroon nito ng ibang babae habang kasal pa sila ni Angielina. Pero sabi nga ng iba, tao lang tayo, na nakakagawa ng pagkakamali sa ating kapwa, pero handa tayong magpatawad kapag humingi ito ng kapatawaran sa atin. Kung ang Panginoon nga nating lahat ay nagagawa parin tayong patawarin kahit anong nagawa nating kasalanan sa ating kapwa, tayo pa kaya na tao lang din na nakakagawa ng kasalanan. Ika nga, hindi matatah
Szarina. Umalis agad kami sa Isla de Las Flores ng sumakay na sina Jeran at si Eutanes at ang lima pang nakatakip sa mukha dito sa Boat na malaki. "Szarina, siya ba si Junior na sinasabi mong anak natin?" Tanong sa akin ni Jeran habang nakatingin ito sa anak namin na karga ko. Tumango naman ako sa kanya. "Ano ang pangalan n'ya?" Tanong ulit nito sa akin. "Junior nga di ba? Ano ba'ng pangalan mo?" Nakairap na sagot ko sa kanya. Tumawa naman ang mga kasama namin dito sa boat, dahil sa sinabi ko. Hinawakan naman ng anak ko ang aking baba upang humaral ako sa kanya. "Ina sino po s'ya?" Tanong sa akin ni Junior na ang tinuturo ay si Jeran. Pinakatitigan ko naman ang anak ko, saka ako bumuntong hininga at ngumiti sa kanya.. Dito ko na ba sasabihin sa anak ko na kaharap na niya ang kanyang ama? "Anak, siya ang ama mo, na kamuntikan ng malunod sa sabaw habang nagtatrabaho sa ibang bansa." Sagot ko sa anak ko, saka ako tumingin kay Jeran na titig na titig sa kanyang anak. Hind
Samantala, ang grupo nila Lady Boss ay nakarating na sa kuta ng sindikato, napapalibotan na nila ito. Kitang kita nito sa gamit nitong binocoular ang mga tauhan nila Angielina na naka palibot sa isang malaking bahay. "Oryx, nakita mo na ba ang anak ni Mr. President?" Tanong nito sa pinaka mahusay niyang Hacker. "Oo, Lady Boss, nasa pangalawang palapag. Pang-ikatlong kwarto, bandang kanan. May isa itong kasamang matandang babae." Report ni Oryx sa kanyang Pinuno. "Good, pero sino ang babaeng matanda na dinukot nila? "Hindi ko kilala Lady Boss, pero parang isang pulubi ang babae, madungis ito, at parang hindi ito naliligo ng matagal na panahon dahil sa itsura ng buhok nito." Sabi ni Oryx, base sa nakikita nito sa malaking bahay. "May nakikita kapa ba sa mga kwarto na ibang bata na dinukot nila?" Tanong muli ng pinuno nila. "Yes, Lady Boss, hindi lang iisa kundi marami sila. Nasa third floor silang lahat. Sinabi pa ni Oryx sa kanyang pinuno na hindi kadamihan ang mga tauha