Chapter 4

“Bruha, sa tingin mo single ang bagong presidente ng student council?” bulong ni Carol saka niya ako siniko. Oras ng klase pero palihim niya akong dinadaldal.

Nasa second to the last naman kami nakaupo kaya kampante akong hindi kami agad mahuhuli ni Sir Gardon na kasalukuyang nagtuturo ng Pol sci. Pero sumulyap pa rin ako sa kaniya bago ako lumapit ng kaunti kay Carol.

“Imposible. Sa itsura niya pa lang, alam kong marami na siyang napaiyak at may jowa ‘yun ngayon,” wika ko saka ipinagpatuloy ang pag-do-doodle sa likod ng binder ko.

Playboy. Ayan ang tamang tawag sa kaniya. Sa mukhang ‘yun? Single? Inosente sa relasyon? Utut.

“Hindi ba sa inyo nakarating ang magandang balita?”

Sabay kaming napalingon sa likuran ni Carol. Inusog pala ni Hannie ang upuan niya palapit sa amin. “No girlfriend since birth si Pres!” malakas niyang bulong.

Nagkatinginan kami ni Carol. Tumaas ang kilay niya. Siya umeschos dito. “Talaga? Sa gwapo niyang ‘yun, NGSB siya?! Saan mo naman napulot ‘yan?” Mas inilapit niya ang mukha kay Hannie. Hay, mukhang dalawa na ang dakilang chismosa dito.

“Siya mismo ang nagsabi,” sabat ni Mia na katabi niya. Ang boyish. Nakangisi ito sa amin at maya’y maya nag-move forward din sa amin. “Narinig ko lang sa OSA. Ganito, ‘Yes, I’m single for almost 18 years, and I don’t have plan to have a girlfriend as long as I’m studying. Sana nasagot ko ang pinagbubulungan niyo d’yan sa sulok. Now, get back to your work and stop meddling with other’s life.’” Tumango tango pa siya.

Kumurba sa O ang mga bibig namin. Pagdating sa chismis, si Mia talaga ang palaging maaasahan. Naaalala niya lahat ng pinagsasabi ng mga tao. Actually, silang dalawa ni Hannie ang source namin ng chismis. Magbabarkada kami pero madalas nakahiwalay ang dalawa sa amin. May sariling mundo. Pero kapag nagkasama sama naman kami, daig pa namin ang isang baranggay sa ingay. 

Mabuti na nga lang ay naisipan na nilang pumasok ngayon matapos ang ilang araw na bakasyon sa lola ni Hannie. 

“As expected, Mia Joy! Kakaiba talaga memorization skills mo!” Mahina siyang hinampas ni Hannie.

“Gago.” Inirapan niya si Hannie na tawang tawa. Ayaw na ayaw niya kasing sinasama ang second name nito.

Bumalik naman sa unahan ang tingin ko. Magaspang talaga ang pananalita ng bagong presidente. Well, may karapatan naman siya dahil hindi nga naman tama na pag-chismisan ang lovelife niya.

“Wow. Ngayon lang ako naka-encounter ng taong ubod ng kagwapuhan pero walang experience sa relationship,” rinig kong saad ni Carol. “Ano sa tingin mo? Naniniwala ka ba sa sinabi ni Mia?” Siniko na naman niya kaya napalingon ako sa kaniya.

“Hindi,” mabilis kong sagot. “Imposible.”

“Sabagay, kung iisipin mo nga naman, ang hirap paniwalaan.” Tumango siya,

Pero nang biglang lumawak ang ngiti niya habang nanlalaki ang mata sa akin ay kumunot ang noo ko.

“Ano?”

“Hindi mo type?”

“Sino?”

“Tanga. Si Pres. Si Cadence,” mahina siyang tumawa.

Napaayos ako ng upo. Pinigilan ko ang sarili na matawa sa narinig. “Ayos ka lang? Alam mo naman loyal ako kay Calum. At kung ipagkukumpara silang dalawa, mas angat sa lahat ng aspekto si Calum, ‘no.”

“Hindi mo naman lubusang kilala si Pres ah. Malay mo—“

“Malay niyo ibagsak ko kayong dalawa ngayong semester kung hindi pa kayo titigil magkwentuhan dyan,"

Nanlaki ang mata naming dalawa nang sabay kaming umangat ng tingin. Nasa tabi na pala ni Carol si Sir habang seryoso kaming pinagmamasdan. Hindi man lang naming namalayan pagdating niya.

“Sorry po,” ani Carol.

“Sorry, sir,” ani ko.

Umiling lang ito saka bumalik na sa unahan. Napakamot ako sa ulo at bahagyang lumayo kay Carol. Sumulyap siya sa akin habang natatawa. Inirapan ko lang siya.

Kinuha ko ang oras ng vacant namin na 30 minutes para ipa-print ang assignment ko sa Creative Writing. Kung hindi lang ngayon ang pasahan, hindi ko kailangang pumunta sa OSA. Automatic tuloy na nasira ang araw ko nang bumungad sa akin si Cadence. Busy ito sa pagsusulat ng kaniyang notes kaya saglit niya lang akong sinulyapan. Ginawang room ang OSA, magaling. Inirapan ko siya.

Balita ko ay may printing service sila. Ito siguro ang sinasabi ni Barunggong na hindi nila naisipan dati. Hindi ko lang talaga maatim ang mga ugali ng mga bago lalo na 'yung president.

Nang ibinigay ko sa bagong officer ang flash drive, itinuro ko agad ang file na ip-print. Habang naghihintay, sumandal muna ako sa mesa habang nakakrus ang kamay sa dibdib. Pinagmasdan ko ang kabuuan ng office at madalas ay hindi ko maiwasang hindi sumulyap kay Cadence.

Puno ang mesa niya ng iba’t ibang folders. Tapos may nakasabit na bulletin board pa sa likod niya at punong puno iyon ng announcements, schedules, tapos mga upcoming events. Mukhang malaki talaga ang responsibilidad ng isang presidente.

“Gwapo ‘no?”

Napa-ayos ako ng tindig saka napalingon kay Cassidy. Ang bagong officer na in charged sa printing service.

“Hindi, ah,” deny ko saka ibinaling ang tingin sa printer.

Tumawa naman siya.

“I know he’s good looking. Even teachers and staff can’t take off their eyes on him. Para kasi talaga siyang artista.”

“Talaga...” bulong ko.

“By the way, maniniwala ka bang wala pa siyang nagiging girlfriend, ever since?” Sumulyap ako sa kaniya. “Like, it’s really impossible right? He has got everything. Looks, traits and wealth. But he never got into relationship.” Umiling siya.

Nagkibit balikat ako.

Hindi talaga makapaniwala ang lahat na single siya. Sobrang big deal para sa kagaya niyang biniyayaan ng nakakasilaw na mukha.

Nang makita kong tapos na mag-print, kinuha ko na iyon isa isa. “Hindi naman siguro siya bading, ‘no? Kasi karamihan sa mga gwapo ngayon, gwapo din hanap.” Magbabayad na sana ako pero biglang natulala sa kawalan si ate girl. “Te, ‘wag mong dibdibin sinabi ko. Haka haka ko lang naman.” Inilagay ko na lang sa tupperware ang bayad ko bago ako tumalikod.

Hay, nako. Halos lahat yata ay patay na patay na sa kaniya. Tss.

Hindi pa ako tuluyang nakakalabas nang biglang may pumasok. Napunta tuloy ako sa gilid. Muntik ko pa mabitawan ang hawak ko dahil saktong palabas ako nang bigla siyang pumasok. Halatang nagmamadali.

“Pres! May nagsusuntukan sa room 205!" anunsyo niya habang hinahabol ang hininga. “Inaawat na ni Vice. Pero sinabihan na niya ako na tawagin ka na.”

Naalarma ang tainga ko nang marinig ko ang posisyon niya. Nasa suntukan si Calum?

Napatayo naman si Cadence at mula sa nakakabwisit niyang mukha kanina ay sumeryoso ito. "Where's the teacher?"

"Diba may meeting lahat ngayon?"

May binulong si Cadence saka umiling. Sa isang iglap, naglaho ang lahat sa loob. Naiwan akong mag-isa pero agad din akong sumunod dahil bugbugan daw iyon. Gusto kong makisali lalo na nandoon si Calum!

Walang nakapansin na sumunod ako sa kanila.

Pagdating namin doon ay nanlaki ang mata ko nang makita si Calum na kinewelyuhan ng isang lalaki. Nasa 4th floor kami at pinakadulong room. No wonder kung bakit palaging palengke ang room na 'to. Nakakalat ang mga upuan, may vandalism sa pader, pati mga b****a makikita kahit saan!

Nakita ko ang nakapaskil sa pintuan nila. GAS- C ang section nila, Napasinghap ako. Akala ko hanggang B lang ang section, may C pa pala.

Mukhang hindi pa napupuntahan ni Cadence ang lugar na ito.

Nang magsidatingan kami ay napatigil sila sa mga ginagawa nila. Tinatarayan kami ng mga babae. Tapos matic na nagsitayuan ang ilang lalaki na parang maghahamon ng suntukan kay Cadence at sa isang lalaking officer.

Kapag ganitong may suntukan, ibabalandera lang ni Barunggong ang katawan niya tapos sisigaw siya na hindi siya magdadalawang isip na daganan ang lahat kapg hindi pa sila naawat. Pagkatapos ay solve na ang kaguluhan. Kaya bilib ako sa taba ni Barunggong, ‘e!

Pumasok sa loob si Cadence at ‘yung kasama niyang officer. Nanatili naman ako sa gilid ng pintuan nila.

"ANGAS KA AH! PORKET OFFICER KA?! TANGA! KAMI BATAS DITO! ANO SUNTUKAN?!"

Dumako ang tingin ko sa lalaking kalbo na harap harapang sinigawan si Calum saka hinila pa ang kwelyo ng uniform niya. Nanlaki ang mata ko at pahakbang na sana nang maunahan na ako ni Cadence.

"Let him go. Ako ang harapin mo," mahinahon niyang sabi do'n sa lalaki. Lumingon naman ito sa kaniya at binitawan si Calum tapos siya naman ang kinewelyuhan. Umingay ang paligid. Ayan kasi, bida bida.

Tumingin ako kay Calum. Inaayos na niya ang uniform niya habang umiiling. Okay lang kaya siya?

"Umalis na kayo dito. Let me handle this,” ani Cadence habang hawak pa rin siya ng kalbo. Lumingon siya mga officers. Nang makita niya ako ay kumunot ang noo niya pero saglit lang din ay ibinalik niya ang tingin sa tyanak na nasa harapan niya.

Agad naman sinunod ng mga officers ang utos niya. Pero dahil nanatili si Calum, nanatili din ako. Bale, tatlo na lang kaming natira. Nanatili ang tingin ko kay Calum. Bakas sa mukha niya ang kapaguran. Kumirot ang puso ko.

"Ah! Ikaw 'yung bagong presidente? Mas maangas ka ba, ha?! Suntukan? Ano?! Palag ka?!" Mas lalo inilapit ng kalbo ang mukha kay Cadence.

Ngunit natakpan ang aking paningin nang may sumulpot na tatlong babae sa harapan ko.

“At sino ka naman? Isa ka rin ba sa mga officer?” tanong ng babaeng nasa gitna. Mataas ang pagkakapusod ng buhok niya kaya malinaw kong naaaninag ang bilugan niyang mukha.

Lumapit naman sa gilid ko ang babaeng maikling ang buhok na katabi niya sa kanan. “Nako, kung ako sa’yo, tumakbo ka na kung ayaw mong mapagtripan din katulad ng bagong presidente,” bulong niya sa akin habang nakangisi.

Inakbayan naman ako ng pinakamaliit sa kanila. Pareho sila ng hairstyle ng unang babaeng nagsalita pero may bangs lang siya. “Binibigyan ka namin ng pagkakataon para tumakbo, girl. Hindi mo kasi magugustuhan ang gagawin namin sa’yo kung mananatili ka pa dito.”

Marahas kong tinanggal ang pagkakaakbay niya sa akin saka pinagpagan ang uniform ko. Mukhang na-offend ko siya kaya agad nanlaki ang mata niya. Pinasadahan ko ng tingin ang tatlong nasa harapan ko.

Napansin kong pareho silang may makapal na make up. Nakatupi ang manggas ng uniporme at above the knee ang kanilang palda. Alam kong labag iyon sa rules ng school. Nakaramdam ako ng inggit dahil iyon ang mga gusto kong gawin ko sa sarili ko pero hindi ko magawa dahil mahigpit ang classroom officers namin.

“Nanay ko lang pwede umutos sa akin. Pwede bang umalis na kayo sa harapan ko? Nakakasuya kasi ang pagmumukha niyo, ‘e.” Humalukipkip ako at isa isa silang tinarayan.

Umawang ang mga labi nila saka nagkatinginan sa isa’t isa.

Bumalik naman ang tingin ko kila Cadence.

"Kapag pumayag ako sa gusto mo, tuparin mo rin ang gusto kong mangyari," mahinahon niyang tugon sa kalbo. “Diretso tayo guidance pagkatapos nito.” Ngumisi siya.

"Aba! Maangas ka nga!" Akmang susuntukin na sana siya ng kalbo nang biglang nalipat ang tingin ko sa patakbong isang kaklase nila na may hawak na trash bin at handa ng ihampas kay Calum. Mabuti na lang walang lamang b****a!

Malakas kong itinulak ang mga harang sa harapan ko saka umentra sa harapan ni Calum. Kaya imbes na siya ang nahampas, ako ang nakatamo ng sakit. Muntik pa akong mitumba kung hindi lang ako hinawakan ni Calum sa balikat.

"Shit! Are you okay?!"

Lumunok ako at pinilit na ngumiti. Nag-okay sign ako sa kaniya kahit na malapit na akong humandusay sa sakit. Mukhang si Calum ang talagang target nila.

Marahan kong tinanggal ang pagkakahawak niya sa balikat ko. Pinilit kong tumuwid ng tayo at inayos ang sarili. Huminga ako ng malalim saka humarap sa kanila.

Lintek lang ang walang ganti.

"Ikaw ba 'yun?" tanong ko sa lalaking may malaking katawan na nasa harap ko. Napatigil ang lahat. Maski si Cadence at ang kalbong nasa harapan niya ay nasa akin na ang atensyon. Nakakunot ang noo ni Cadence habang nakaawang ang labi nito.

Umalis ang tingin ko sa kaniya nang maangas na humakbang palapit sa'kin ang lalaki sa harapan ko. Halos sakupin niya ang buong pagkatao ko dahil sa laki niya. Papapuntahin na sana ako ni Calum sa likod niya nang mabilis ko siyang pinigilan.

"Oo bakit-"

Hindi ko na pinatapos magsalita ang lalaki nang nang sa isang iglap ay pinahalik ko siya sa nangangati kong kamao. Nagulat ang lahat sa ginawa ko.

"Shet." Hinipan at saka ko ipinagpag ang kamao ko. Nakaramdam ako ng panghihina pero agad akong sinalo ni Calum.

“Whooo! Isang suntok ka lang pala, Tabursyo!”

“Isa pa! Isa pa!”

Sari’t saring mga reaksyon ang nanaig sa room. Nagkagulo na silang lahat dahil lang sa ginawa ko.

“Bring her to the clinic now, Calum.”

Lumingon ako kay Cadence na kasalukuyan ng inaayos ang uniporme niyang nagusot. Nakisali na rin kasi ang lalaking kumwelyo sa kaniya sa kaguluhan.

Nanlaki ang mata ko nang bigla akong buhatin ni Calum na parang bagong kasal. Kaagad akong napahawak sa leeg niya. Wala siyang imik hanggang sa makalabas na kami ng room. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Parang pangarap ko lang ito dati, at ngayon nagkatotoo na!

Dahan dahan lang akong humiga. Tinulungan pa nga ako ni Calum. Siya na din ang naglagay ng kumot sa akin. Grabe, parang sasabog na ang puso ko.

“Thank you,” sabi ko habang nakangiti sa kaniya.

“Thank you rin. Magpahinga ka muna. Ako na ang magsasabi sa mga teacher mo na excuse ka muna sa klase.” Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa gilid ko upang kuhain ang jacket sa mesa malapit sa bintana. “Suotin mo kapag lalabas ka na.” Agad kong kinuha iyon saka niyakap.

“Okay!” Kaya pala siya lumabas saglit kanina habang ginagamot ako, kinuha niya pala ang jacket niya para ipasuot sa akin!

Tumawa siya.

“I’ll go ahead. Hintayin mo na lang si Pres na dumating para kumustahin ka.”

Mabilis na nawala ang saya ko. Napanguso ako.

Narinig ko na naman ang tawa niya. “Sige, rest well.” Mahina niyang tinapik ang balikat ko saka na siya lumabas.

Ilang saglit lang ay bumungad na rin si Cadence sa harapan ko. Bahagya akong tumagilid para hindi makita ang pagmumukha niya. Yakap yakap ko lang ang jacket ni Calum.

 “Was your hobby is to always be the main character in every situation? Why did you meddle in chaos earlier? Gusto mo lagi sa kaguluhan? Why? It gives you satisfaction? Happiness? Ngayong nasaktan ka, are you still happy?”

Mariin akong napapikit sa inis. Nasaan na ‘yung sinabi ni Calum na kukumustahin niya ako?

Huh. Ano nga ba aasahan ko sa kaniya? Kung una pa lang, bwisit na bwisit na siya sa akin.

Kung si Barunggong pa rin ang presidente, tatanungin niya agad ko kung anong nararamdaman ko, kung ayos lang ba ko. Hindi niya pa ako napagsalitaan ng ganito.

Pinilit kong bumangon. Medyo napapangiwi pa ako dahil masakit pa ang likuran ko. “Hindi ka na lang sana pumunta kung pagsasalitaan mo ‘ko ng ganiyan. Hindi ako makapaniwalang ikaw ang bagong presidente ng student council.” Nagsuot ako ng sapatos. “Sana kung anong ikanaganda ng mukha mo, gano’n din ang ugali mo,” dugtong ko pa.

Humarang siya sa daanan ko kaya napaangat ako ng tingin. Ngayon ko lang napansin na mas matangkad siya kaysa kay Calum. Pero lamang naman sa ugali si Calum, no.

“Is it wrong to do my job? Mali bang malaman ko ang rason sa likod ng kalokohan ng bawat estudyante para maiwasan mangyari ulit ang nangyari?” seryoso ang mukha niya nakatingin sa akin. “I bet the old president never did this that’s why you’re being sulky now. But let me remind you…” Humakbang pa siya palapit sa akin. Mabilis tuloy akong umatras.

“I’m now the new president, and I’ll do my own ways to maintain the discipline in this school. Whether you like it or not, wala kang magagawa sa huli kundi ang magpasakop sa’kin,” matigas ang bawat salita niya.

Nakipaglaban ako ng titigan dito. Hindi naman ako nagpatalo. Sinagot ko siya.

“Pag-aralan mo muna magkaroon ng malasakit sa kapwa bago mo sabihin ‘yan. Dahil sa huli, iyang pagiging makasarili mo ang siyang magpapabagsak sa’yo."