Chapter 3

"Iyang underwear mo, labhan mo agad! 'Wag mo ng isama 'yan sa labahan!" sigaw ng nanay ko sa labas. Umagang umaga sumisigaw. Dapat talagang gawing soundproof ang banyo namin. Hindi ako maka-focus sa pagligo.

"Opo!" Muli kong binuksan ang shower saka nagpatuloy sa pagligo. Wala naman na akong nakuhang sagot sa kaniya. Matapos kong maglagay ng conditioner ay naghilod muna ako. Isang linggo kasi akong walang hilod at alam kong sangkatutak na ang libag ko sa katawan. Nakakahiya naman kay Calum.

Habang naghihilod ay gawain ko na ring bumirit. Nagiging dance at recording studio ko na nga ang banyo namin kapag naliligo. Dito ko lang kasi nalalabas ang talent ko. Siguro lahat naman tayo?

Napatigil ako sa sunod sunod na katok. Sinigawan ko kung sino 'yun.

"Ate! Dalian mo naman! Nasa dulo na ng pwet ko 'yung tae!" Si Lyle pala. Kapatid ko.

"Edi hilahin mo para hindi ka na umire!" Nilakasan ko na ang shower dahil magbabanlaw na ako. Napakaepal talaga ng kapatid ko. Bahala siya d'yan. Manigas siya sa labas.

"MAMA! SI ATE OH!" rinig kong sumbong niya kay mama.

"Sumbungera kahit kailan, tss." Umiling ako at nagpatuloy sa pagbanlaw. Kaso biglang nawalan ng tubig. Nako naman! Alam ng may liligo pa, 'e!

"Ma! 'Wag mo muna gamitin gripo sa lababo! Naliligo pa 'ko!"

Mahina ang daloy ng tubig ngayon kaya hindi pwedeng magsabay ang gripo sa lababo sa labas at sa CR. Kapag malakas naman, wala naman problema.

"Aba! Dalian mo kasi ang kilos d'yan!"

Inikutan ko lang siya ng mata kahit hindi niya nakikita saka bumuga ng hangin.

Katulad ng sabi ng nanay ko ay binilisan ko na ang kilos. Nilabhan ko na din ang underwear ko at sinampay sa alambre sa loob. Kuntento naman na ako sa bango at linis ng katawan ko. Nag-skin care na din ako kaya alam kong presentable na akong tignan. Wala pa nga akong suklay pero baka mag-propose na si Calum sa'kin sa sobrang ganda ko kahit walang ayos.

Paglabas ko, nakabihis na ako. Nasa ulo ko pa ang tuwalya. Tapos handa na din ang breakfast sa mesa. May tuyo, itlog na may kamatis saka sinangag. My favorite!

Nakaupo na din ang kapatid ko habang... nakangiti?

"Mukhang nakatae ka na, ah." Kumuha ako ng mga plato at kutsara. Si mama naman ay nagsasalin ng noodles sa lalagyan.

"Kila Tita Vane na 'yan na nag-CR, ang tagal mo kasi," sagot ng nanay ko saka inilapag ang noodles sa mesa.

Tumango tango ako. "Ahh kaya pala ngiting aso ang gaga."

"Layla!" suway ni mama nang marinig ang salitang 'gaga'. Allergic siya sa mga mura kahit hindi naman mura iyong sinabi ko. Basta kapag hindi magandang pakinggan, agad niya kaming sasawayin. Take note, nanay ko lang ang pwedeng tumawag sa'kin ng Layla.

"Oops, sorry po." Inilapag ko na sa mesa ang mga pinggan. Nakaupo na si mama at sinasalinan na niya ng pagkain ang kapatid ko na nawala na ang ngiti ngayon. "Bakit ma? Boto ka ba kay Noah para kay Lyle?" Nagtimpla ako ng milo ko. Pasimple na naman ngumiti ang kapatid ko! Magaling!

Si Noah, anak ni Tita Vane, ang kapitbahay naming binalak kong hintayin na lumaki dahil napakagwapo at talino ng batang 'yon. 10 years old pa lang, pang-college na ang utak. Habang ako na 18 years old, pang-10 years old ang utak. Hindi ko na siya hinintay dahil baka 'pag nalaman ni Calum ay hindi na niya ako ligawan.

Kaya sige, sa kapatid ko na lang. Magka-edad pa sila. Tapos crush din pala niya si Noah. Oh sige, sila na.

"Anong sinasabi mo? Ang bata bata pa ng kapatid mo. 'Wag mong igaya 'yan sa'yo."

"Ako na naman!" angil ko saka umupo na sa tabi nila.

Umiling lang ang nanay ko at ngumisi naman ang kapatid ko. Tinarayan ko lang siya bago sumubo ng sinangag.

Nagkwentuhan lang kami habang kumakain. Kinamusta ni mama ang pag-aaral ko. Wala naman problema, sagot ko dahil kinuwento ko sa kaniya ang ginawa ng head ng guidance office namin kahapon.

Gano'n lang naman palagi ang scenario t'wing umaga. Mangangamusta siya sa pag-aaral namin tapos papaalahanin na 'wag munang mag-bo-boyfriend hangga't hindi pa tapos ng college. Nalulungkot ako syempre. Makakapaghintay kaya si Calum?

Isang mananahi ang nanay ko. May pwesto siya sa palengke. Wala na kaming tatay dahil katulad ng iba, sumakabilang bahay na din. Mabuti na lang nand'yan ang kapatid ni mama na patuloy na nagpapadala ng pera sa'min mula sa abroad kaya kahit papaano ay hindi kami nagigipit kahit na maliit ang sweldo ni mama.

Nang matapos na kaming kumain ay mabilis na lang ako nag-ayos. Habang si Lyle ay inasikaso ni mama. Elementary pa lang kaya ang daming bilin dito. Kahit hindi paalalanin ni mama si Lyle, alam naman niya ang ginagawa niya. Mula pagpasok mag-isa at pag-uwi, kayang gawin ni Lyle 'yan. Mature na ang isip nito kaya madalas napagkakamalang panganay. Char!

Pero totoo, mabait at masunurin si Lyle. Hindi tulad ko, isang barumbado.

Paglabas namin ng bahay ay agad nang bumungad ang babaeng may hawak na salamin habang nagsusuklay sa tabi ng gate namin. Mayroon itong brown wavy hair na hanggang balikat pero puno ng kuto. Buti pa ang long hair kong palaging naka-side ponytail, malinis at mabango. Patpatin ito at mas matangkad na hindi tulad ko ay chubby na nga maliit pa. Gasul ka ghorl? Gayunpaman, mas maganda pa din ako sa kaniya.

"Good morning, Ate Caroline!" masiglang bati ni Lyle sa kaniya saka niyakap ito.

"Good morning, Lyle Emillia!" Niyakap niya ito pabalik.

Ganiyan sila, magbabatian sa full name.

"Good morning, madam bruha!" bati naman niya sa akin matapos nilang magyakapan na parang sila ang totoong magkapatid.

Pero pagdating sa'kin, gan'yan ang pagbati. Magaling. Sarap niyang itakwil.

"Morning, gaga." Inirapan ko sila tapos nauna nang maglakad.

Siya si Caroline Lexus Agapito. 'Carol' ang nickname niya. Magmula pa noong Junior high ay palagi na kaming sabay pagpasok at pag-uwi. Halos anim na taon na din pala kaming magkaibigan kaya sawang sawa na ako sa pagmumukha niya.

Hinatid lang namin si Lyle sa sakayan ng jeep tapos kami nag-ibang way na.

Pagdating namin sa school ay sa canteen kami dumiretso. Maaga pa naman tapos saktong hindi pa nag-a-almusal si Carol.

"May masamang elementong paparating." Kumagat ako sa burger niya matapos kong maaninag ang mga anino ng mga gusto akong pabagsakin. "Nararamdaman ko." Sabay inom sa gulaman na binili niya.

Nasa gitna kasi kami nakapwesto. Tapos sakto pa ang pwesto ko kung saan nakikita ko ang mga pumapasok sa canteen.

"Ha? Sino?" Naging malikot ang mata nito sa paligid.

Ngumuso ako sa kaliwa ko. Mga bagong dating na sila Cadence, 'yung petite na babae at 'yung lalaking kasama niya noong nahuli ako sa kalokohan ko. Mas lalong sumama ang mukha ko nang makita si Criza. Hindi niya kasama ang boyfriend ni Linda. I wonder kung break na ba sila o ipinagpatuloy nila ang relasyon nila.

Bale apat sila. Nakakainis lang dahil wala si Calum. Nasa'n kaya siya?

"Masamang elemento ba 'yan? Parang mga campus prince and princesses kaya!"

Kumunot ang noo ko. "Magsalamin ka na kaya?" sabi ko sabay irap.

Napalingon tuloy ako sa kanila at bigla na lang ako napa-ayos. Pagkatapos tumayo ng kasama nilang lalaki para pumunta sa counter ay tinaasan ko ng kilay si Cadence nang mahuli ko siyang masama ang tingin sa akin habang busy sa pagkekwentuhan ang ibang kasama niya.

"Huy! Gaga ka! Akala ko ba okay na? Wala ka ng atraso?" tanong ni Carol nang mahuli niya din si Cadence na pinapatay ako sa tingin.

"Meron pa," matigas kong tugon habang nakikipaglaban ng tinginan sa impaktong 'yon. "Tinapakan ko paa niya kahapon," saka na ako umiwas ng tingin tapos muling sumubo sa burger niya.

Nanlaki naman ang mata nito. "Ha?! Anong sabi niya? Bakit mo naman ginawa 'yun?!"

"Ginalit niya ako, 'e! Hindi ko na rin nalaman sinabi niya dahil tinakbukhan ko na siya. Pero alam kong kotang kota na ako sa sumpa sa utak niya."

"Kakaiba ka talaga!" Mahina niya akong hinampas sa balikat. "Tapos ang lakas pa ng loob mong magpakita sa kaniya ngayon... kaya pala nakakamatay ang tingin sa'yo." Umiling ito.

Nagkibit balikat lang ako.

"Ewan. Baka may pasabog mamaya. Wait ko na lang kung gaganti." Inagaw ko ang burger na dapat ay isusubo niya pero naunahan ko na siya. Tinulungan ko na siyang ubusin 'yun.

"Wow, akala ko ba nag-almusal ka na?"

Nag-peace sign lang ako. Inirapan ko naman ang mga taong nasa tabi namin. Mabilaukan sana sila. Mabilis din naman lumipas ang oras at oras na nga ng klase. Wala talagang bago sa araw ko t'wing nag-aaral. Kung hindi dumadaldal, nag-paplano ng kalokohan sa utak. Haaay.

"BARUNGGONG!"

Nang breaktime ay halos tumambling na ako sa hagdan nang masilayan ko si Barunggong sa gazebo malapit sa canteen na kinakausap ng ilang mga estudyante. Ang dating presidente! Ang pinakamamahal naming si Barunggong ay nandidito!

Nang makita niya ako ay nag-wave naman siya. Nagsialisan naman ang mga kausap niya. Sinunggaban ko siya ng yakap nang makalapit ako sa kaniya. Grabe! Nakakamiss ang malaman niyang katawan!

Sa totoo lang, ang katawan niya ang ginagawa kong unan at sandalan noon kapag tumatambay kami dito sa gazebo.

Totoong masarap kasama ang mga taong extra large! May extra pillows ka na nga, may extra protection ka pa!

"Millie!" Niyakap naman niya ako pabalik. "Musta na?" tanong niya nang magkahiwalay kami pero ang kamay ko ay nasa tagiliran niya pa din.

Pinisil ko muna iyon bago sumagot. "Hindi ako okay simula nang mapalitan ka." Ngumuso ako. Sineniyasan naman niya akong umupo. Nasa banyo si Carol at susunod na lang daw siya kapag tapos na siyang tawagin ng kalikasan.

Nakakalungkot talaga na makita siya ngayon na naka-civillian na at isang bisita na lang sa school. Parang dati lang sabay kaming mag-lunch. Kwentuhan pa sa gazebo kasama madalas ang mga old officers na kasundo ko. Ililibre niya pa ako ng meryenda kapag uwian. Favorite part ko talaga ay sa t'wing may kalokohan ako, pinapalampas niya. Pero ang mas paborito ko talaga ay ibinibigay niya sa akin ang sagot para sa mga exam. Charot! Tinutulungan niya lang ako mag-review.

Para ko na siyang kuya dito. Kaya sobrang attached ako sa kaniya.

"Nakakatakot siya 'no? Tiklop ka ba?"

Umirap ako. Isinandal ko sa mesa ang kamay ko saka pinatong ang mukha doon. Bale nakatagilid ako kay Barunggong. "Kilala mo ba siya personal? Sino ba 'yung espasol na 'yon?"

Nanginig ang lawlaw niyang leeg nang tumawa ito. "Siya si Cadence Lou Montes. Transferee last sem lang. Tumakbong presidente since pasok naman siya sa hinihinging requirements. Kahit na bago pa lang, nakakuha agad ng supporters at simpatya ng mga tao noong nangangampanya pa lang siya. Gwapo 'e, tapos palangiti." Umiling ito.

Nasuya naman ako sa narinig ko. Gwapo daw?! Duda ako! Lalo na sa part na 'palangiti'?!

"Kaya noong Meeting De Avance, alam kong siya na mananalo. Pero nang mahalal na siya akala ng lahat easy peasy lang 'yan. Palangiti noong nangangampanya pa lang pero nang magsimula na ang termino, strikto pala,"

"Nag-take advantage siya." Nagkibit balikat ako.

"Don't get him wrong. He's good, actually. He really wanted to make a change here,"

Nagusot ang noo ko.

"May mga platforms siya na hindi ko man lang naisipan dati na may malaking tulong sa mga estudyante.”

Tumaas ang kilay ko. "Like?"

"Nakikita mo ba 'yon?" Tinuro niya ang grounding area na nasa gitna. May mga barricade na ito. Unlike dati, wala. Ang pangit pa tignan.

But so what?

"Iyon?" Namilog ang mata ko. Bakit hindi ko napansin na may mini waiting shed na malapit sa entrance?!

"Eh iyon?"

Lumunok ako. Naayos niya din ang basketball court?! Pwede ng paglaruan, ah!

"Tapos yung hand sanitizer and free napkin for girls ay nasa bawat banyo ninyo. Hindi mo ba napansin? Unlimited pa 'yon,"

Natigilan ako. "Hindi pa ako nagbabanyo... pero arghh! kahit na!" Humalukipkip ako at ngumuso. "Ikaw pa din ang dabest na presidente dito!"

Natawa naman siya at marahang pi-nat ako sa ulo. "Try to appreciate that guy, Millie. You'll realize soon how great he is in improving this school."

Inirapan ko lang siya.

"Oh siya. Kailangan ko ng umalis. Tapos na ang visiting hours ko." Tumayo na ito kaya tumayo na din ako.

Yumakap ulit ako sa kaniya. "Barunggong!" Totoong luha na. Hindi na eme. Pramis, sobrang ma-mi-miss ko kasi siya!

Niyakap naman niya ako pabalik habang tumatawa. "Hay nako." Tinapik niya ng marahan ang balikat ko. I'll miss this kaya mas lalo ko pa siyang niyakap.

"Excuse me."

Bumitaw lang kami sa isa't isa nang may isang pangit na pamilyar na boses ang narinig namin. Matic na nawala ako sa mood nang makita ko siya kasama ng mga alipores niya. Syempre nangunguna si Criza. Wala na naman si Calum!

Tinaasan ko sila ng kilay isa-isa. Tinalo ko ang pekeng kilay ni Criza sa pagtaray. Akala mo ang ganda, mukha naman kapatid ni chuckie.

Ang laki ng daan sa gilid namin pero sa pwesto kung saan nakatabi naman kami ni Barunggong, dito pa talaga nila napiling dumaan?

"Lah, epal," bulong ko at hihilain ko na sana si Barunggong palayo sa kanila nang magsalita ito.

"What did you say?”

"Ha? May sinabi ba 'ko-"

"Ah eh, sorry Cadence. Harang kami sa daan. Sige, alis na kami!" Si Barunggong na ang humila sa akin pero hindi pa kami nakakalayo nang magsalita na naman ang impakto. Mariin akong napapikit.

"PDA is prohibited now. Try to do this again, I'd make sure you'll get what you deserve."

Bumitaw ako kay Barunggong para harapin siya. "Talaga? So, naparusahan na ba ang 'yang katabi mo?" Humalukipkip ako. Sinubukan akong pigilan ni Barunggong pero hindi ako nagpatinag.

Tumaas ang kilay nito nang tumingin kay Criza. "A-Anong sinasabi mo?!" sabat niya. Halatang guilty, oh!

"Hoy! Hindi lang naman ako ang nakakita na naglalampungan kayo ng jowa ng kaklase ko noong isang araw, ah! May mga record kaya ang ibang studen-"

Pinutol ako ni Cadence. "Making false statements to someone, now? You're really unbelievable.”

"Ano?!" sigaw ko.

Umiling lang ito at bago nito kami lampasan, pinasadahan niya ng tingin si Barunggong mula ulo hanggang paa. Hindi man lang nito binati o nginitian ang dating presidente, basta na lang ito nag-walk out at sumunod naman ang mga alipores niya!

Susugurin ko sana si Criza nang mag-make face ito sa akin pero pinigilan ako ni Barunggong. Huminga ako nang malalim at pilit na pinakalma ang sarili.

Hindi ako makapaniwalang tuluyan ng mababago ang sistema ng eskwelahan dahil sa bagong presidente. Paano ko na magagawa ang gusto ko?!

“Argh!” Padyak ko sa lupa.