Chapter 76

Ang araw na iyon ay mahaba para sa kanya. Biglang pumasok si Andrei at may ipinakita sa kanya.

"Ano yan?" tanong niya.

"Ito yung oorderin kong sapatos. Bayaran mo ha?"

Oo nga pala, napangakuan ko ito ng sapatos.

"Sige, magkano ba yan?"

"5000"

"Oow? ang mura, dalawahin mo.." mayabang niyang sabi.

"Talaga?"

"Oo naman.. akala ko mahal" uminom siya ng juice.

"Okay, bale 10000 na to ha?"

"Oh sure..."

"Dollars yun ha?" sabi pa ni Andrei.

Naibuga niya ang juice na iniinom.

"Wait.. wait!!!" awat niya. "10000 dollars?"

"Yes.. salamat sir" lumabas na agad ito.

Napatuktok siya sa lamesa.

"Sh!!!!t! akala ko peso.. peste!!! dior nga pala yun.. hai naku!" napahilamos na lang siya ng palad sa mukha.

Mukhang nautakan na naman siya ni Andrei. Kaya minsan iniisip niya kung may Autism nga ba ito o pinipeke lang nito ang lahat?

Napailing na lang siya sa isiping yun. Minsan talaga matalino pa ang mga isip bata kesa sa kanya.

Habang nag iscroll ng cellphone, napadako ang kanyang paningin sa isang picture