Marie, version 2.0..Yun ang madalas niyang naririnig. Kahit sina Ericka ay nanibago sa kanya. Panahon na para siya naman ang magmahal sa kanyang sarili."Blooming ka ata ngayon?" tanong ni Ericka sa kanya."Hindi po.. Narealize ko lang po nitong nakaraan na napabayaan ko na ang sarili ko. Kailangan po siguro bumangon akong mag isa.." sagot niya."Good.. good!" sagot nito."Aah, mam, pwede ko po bang patuluyin sa bahay si Marlon? yung kapatid ko po? kakapasa niya lang po sa board, mag aapply po siyang trabaho.""Oo naman.. ano bang course ng kapatid mo?""Engineer na po siya, electrical.""Ooooh? tamang tama, hiring tayo, gusto mo ba?""Nakakahiya na po ata sa inyo mam" sagot niya."Basta maayos magtrabaho bakit ka mahihiya? ipaayos mo ang CV para maibigay na sa HR""Thank you po mam" masaya niyang sabi.Mas nagfocus siya sa trabaho. Lagi siyang busy. Kahit trabaho niya para bukas ginagawa na niya. Ayaw niyang pagdating sa bahay ay mulat siya ng matagal. Gusto niya makatulog agad.Pat
'I miss you? sino naman kayang loko ito'Bryan Espina? si Dulce, espina, pero hindi naman sila common friends.Isa pang mesaage ang dumating, nagsorry dahil wrong sent.'Hindi ko pa natatry makipag chat sa mga lalaki.. hmmmm' nireplyan niya ito ng 'it's okay''Sorry talaga, nagkamali kasi ako ng sent, that's for my ex'Ex mo na minimessage mo pa ng ganyan?'Bawal ba?'Sira ulo ka.. kung may boyfriend yun, magagalit yung boyfriend niya sayo. Hindi lahat ng pagmamahal pwede, lalo na kung ayaw na sayo!'Grabe ka naman.. bakit may boyfriend ka ba?'Hindi na niya nireplyan ang Bryan na yun. Siguro briken talaga kaya naghahanap ng kausap.Sinamsam na niya ang lahat ng gamit niya, uuwi na siya para maglaba. Napaparanoid siya dahil sa pakiramdam na may nakatingin sa kanya palagi.Pagtawid niya ng kalsada, okay na ang pakiramdam niya.'Siguro napapraning lang talaga ako.. baka wala naman talagang nakamasid sakin..'"Hi kuya!" bati niya sa mga gwardiya."Wow.. ang ganda niyo lalo Miss Marie." n
Talagang pinanindigan na niya ang pagbabago. Simula hitsura at pananamit. Madami mg katrabaho niya ang nag aaya sa kanya ng date, minsan inililibre pa siya."Hi Jeff.. para sakin ba yan?" tanong ni Monet sa isa nilang katrabaho."Aah.. sorry Monet, para kay Marie kasi to" sagot nito."What? ako ang lagi mong inililibre ah, bakit ngayon, iba na?" nanlalaki ang mata nito."For the change" sagot ni Jeff saka lumapit sa kanya "hi Marie.. for you""Oi salamat.. " kinuha ni Marie ang iniabot na value meal "Nakakahiya naman.""Gusto kitang maging kaibigan Marie" sabi pa nito sa kanya "wala kasi tayong chance before. Nahihiya kasi ako, tahimik ka lang eh.""Naku, akala mo lang yun hahaha salamat dito ha." sabi niya."Anytime Marie. Sige dun muna ako" paalam nito.Kitang kita niya ang panlilisik sa mga mata ni Monet. Kulang na lang kainin siya nito ng buhay.Tiningnan niya lang ito saka nginitian ng nakakauyam. Akala kasi ng babaeng yun ay siya ang pinakamaganda sa office.Nagtatrabaho na siya
Sa tuwing lalabas siya ng opisina, lagi niyang nararamdaman na may sumusunod sa kanya ng tingin. Natatakot na siya baka mamaya multo ang magpakita sa kanya. Nagmamadali siya ng maramdaman niyang may humawak sa balikat niya."Wag nyo po akong papatayin, kunin niyo na po ang mga gamit ko at umalis na kayo.." nakapikit niyang sabi."Gaga.." hinila ni Domeng ang kanyang buhok."Diyos ko Domingo, kinabahan ako. Ano ba kasing ginagawa mo dito?" tanong niya "sana nagmesaage ka no" inayos niya ang kanyang sarili."Para ka kasing abnormal. Ano bang nangyayari sayo?""Ilang araw na kasi akong kinakabahan. Feeling ko may sumusunod sakin.""Napapraning ka na naman.. Tara..""Saan?""Hello? kakain.. as if naman imomotel kita!""Yuuuck.. baka bumuka ang lupa niyan""Alam mo nagbago ka na, pati pananalita mo.""Kailangan eh.. Alam mo na, mga bakla rin ang kasama ko.""Bakla ka na ba talaga?""Hindi no!""Eh ano ka?""Babae... babaeng babae""Baliw..." hinampas niya sa balikat ang kaibigan "halika na
POV: BernardMasaya siyang nabuo ang pamilya niya. Hanggang langit ang nararamdaman niyang kaligayahan. Dinala ng mama niya ang kanyang tatay at kapatid sa U.S, sa mga kapatid nito. Subalit durog na durog ang puso niya. Pakiramdam niya, galit sa kanya ang mundo. Bumalik siya sa dating gawi. Inom at babae. Mahirap kalimutan ang gaya ni Marie. Araw araw niya itong naaalala. Tiis na tiis na siya. Nagtatyagang makita ang babae kahit sa malayo at malaman kung may boyfriend na ito.Deserve niyang masaktan, dahil masama siyang klase ng lalaki. Mahina siyang karelasyon. Pinilit niyang magbago, pero siguro, ramdam pa ni Marie ang sakit ng pagkawala ng kanilang anak."Hi, alone?" bati ng isang babae sa kanya."Yeah, game ka ba?" tanong niya dito bago lagukin ang huling patak ng iniinom na brandy."Ang bilis ah..." sagot ng babae."Game or not? ayokong mag aksaya ng oras." sabi niya dito."Ang suplado mo naman.. game!"Hinila niya ang babae saka kinaladkad papunta sa VIP room. Hinalikan niya i
POV:MarieNakakahiya na kay Bernard pa siya magpapasama ngayon. Ilang buwang hindi niya ito kinausap tapos ngayon ,tinawagan niya lang dahil may kailangan siya.Kumakabog ang dibdib niya. Parang tambol sa lakas. Kinakabahan siya.May tumigil na sasakyan sa kanyang harapan. Ibinaba ang bintana."Marie.." nakangiti ito sa kanya."Ha,. hi" hindi niya alam kung ngiting totoo o ngiting plastic ang ibinigay niya sa lalaki. Hindi na niya hinintay na bumaba ito. Binuksan niya ang pinto saka siya sumakay.Medyo matraffic na, kaya mabagal ang kanilang takbo."Kumusta ka na?" sabay nilang sabi. Natawa pa sila."Ikaw muna" sabay pa rin sila."Eheemm" si Bernard "lalo ka atang gumanda at sumexy ngayon"Napangiti naman siya "salamat.. ikaw?. ang payat mo ah.. kumusta ka na?""Bumagsak nga ang katawan ko, pero okay na ko ngayon." sagot nito.Ngiti lang ang itinugon niya sa lalaki. Nahihiya siya dito. Hindi na siya mapakali."Aaahm... kumusta na si Dulce?" tanong niya dito"Okay naman siya. Kasama ng
"Oo!""Wala!"Magkasabay sila ng sagot ni Bernard. Na stress siya bigla sa kapatid. Napakataklesa talaga."Kaibigan siya ng boss ko" sabi niya kay Marlon sabay kurot sa tagiliran "wag kang matanong" bulong niya sa kapatid."Aaaaah... aaaahraaay" sigaw ni Marlon na ikinalingon ng mga tao sa kanila. Pinandilatan niya ang kapatid."Bakit?" nag aalalang taning ni Bernard.Inapakan niya ang paa nito na noon ay nakasapatos pero heels niya ang itinusok niya sa hinlalaki nito."Aaaah... aray ku pu" halos maiyak ito sa sakit "nadali ni ate ang ingrown ko.. ang sakit""Gusto mo ipapadoctor kita?" offer ni Bernard."Naku, hindi na.. mamasahihin ko na lang siya sa bahay" sabi niya. "kumain ka na.. ay.. wala pa palang pagkain. Wag mo kaming intindihin."Isa isa ng dumating ang inorder na pagkain ni Bernard. Nilagyan nito ng pagkain ang plato niya, at siya naman ay ipinagbalat ito ng alimango at hipon.Noong magkarelasyon pa sila, ganito sila kumain. Mahirap palang tanggalin yun kapag nakasanayan n
Kung pwede lang ilabas niya ang kanyang kaluluwa sa bintana habang nakasara ay ginawa na niya. Mahimbing ng natutulog ang kapatid niyang taklesa sa back seat. Gusto man niyang matulog, pero ang presensiya ng kanyang diwa ay nakafocus pa rin kay Bernard.Medyo siniraan niya ito ng konti sa kapatid niya.Kaya nakakahiya, matapos siyang tulungan, yun lang ang mapapala nito.Ang traffic ay hindi makisama sa kanya, madami ng nag uuwian at marami ng mga bus na nasa kalsada. Tumikhim si Bernard bago nagsalita."Totoo bang babanatan ako ng kapatid mo?" tanong nito sa kanya."Huh?" nagkunwari siyang naalimpungatan."Wag kang umarte na natutulog ka, kita kita sa salamin ng bintana, bukas na bukas ang mga mata mong maliliit.""Teka, ano bang sinasabi mo ha?" nagkunwari akong galit para hindi niya mahalatang kinakabahan ako."Bakit sinabi mo sa kapatid mo na sinaktan kita?""Wala akong sinabing pangalan.""Pero ako lang ang ex mo!""Sigurado ka ba?""Malamang, gusto mo ikwento ko pa sayo ngayon n