Guia POVDumating ang apat na bodyguards na kinuha ni Jacob para sa kambal. Gusto ko pang matawa lalo at para silang men in black na guard ng bangko. Pawang matatangkad at maskulado pa. Nakakatuwa pa lalo at sa apat, kambal pa ang nakatokang magbantay kay Vivienne.“Daddy, can I name them? I want to have them named B1 and B2,” ani Vivienne. Seryoso pa ang anak ko pero natawa ang dalawang lalaki na nagngangalang Benedict at Benjamin.“Anak they are not like the cartoon characters bananas and pajamas, right?” Katulad ko, pigil ang tawa ni Jacob sa tanong niyang iyon. Kahit ang kambal ay natawa rin sa request ni Vivienne. Bakit ba kasi ang daming kaartehan itong anak ko? Saan ba niya nakuha ang mga kawirduhan na pinagsasabi nito?“Okay lang naman po kung ‘yon ang gusto ng aming munting amo.” Nakangiti pa ang dalawa na halos sabay na sinabi iyon.“Well, narinig mo naman mommy, walang angal ang mga bantay ng prinsesa natin. Ang hinihiling ko lang sa inyong dalawa ay bantayan ng maigi itong
Guia POV“Kilala mo pala ang ama ng kambal?” Bakas sa mukha ni Tita Josephine ang pagtataka. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa akin at sa kay Jacob.“Hindi po. Nagkataon lang na siya pala ang boss ko sa pinagtatrabahuan ko,” kaswal kong sagot. Iyon naman ang totoo at wala akong dapat itago.“Halina po kayo at sa sasakyan na po tayo mag-usap, Tita Josephine.” Buong tamis na ngumiti si Jacob kay Tita Josephine pagkatapos ay inabot nito ang kanyang kamay para magmano. Ang marahang pagtulak ni Dylan ang nagbalik sa huwisyo ng ina.“Nice to meet you, Jacob.” Inilahad ni Dylan ang kamay nito sa nabanggit. “Ako nga pala si Dylan, pinsan ako ni Guia.”Isang pagtango lang ang sagot ni Jacob habang tinatanggap ang handshake ni Dylan.At tulad ng gusto ni Jacob, sumakay na kami ng sasakyan. Hinayaan niya kaming tatlo na magkatabi habang nasa passenger seat naman siya at nakikinig sa usapan namin.“Mabuti hija at wala kang naging problema sa mga anak mo?” tanong no Tita Josephine sa akin.“Ano
Guia POV“Salamat, Tita Jo. Akala ko ay totoo na hindi ako anak ni Papa. Hindi ko matanggap na inaakusahan niya ng pagtataksil si Mama. Hindi kayang tanggapin ng puso ko na dinungisan niya ang dangal ni Mama para lang bigyan ng katwiran ang pagpatol niya sa Gracia na ‘yon.”Niyakap ko nang mahigpit si Tita Jo. Ngayon mas higit kong kailangan ang pagdamay niya sa laban na kakaharapin namin para mabawi ang nararapat na para sa akin.“Huwag kang mag-alala, hija nasa akin ang lahat ng papeles para magpatunay na mas malaki ang karapatan mo kaysa sa ama mo. Nakahanda ako sa haharapin natin. Bago pa man nagkasakit si Guada ay palihim na kaming nagkaroon ng ugnayan para nga isaayos ang para sa’yo. Now, gusto kong malaman mo na hindi mo buong kapatid si Darryl. Anak siya ni Armando at Gracia.”Parang bomba na sumabog sa aking pandinig ang rebelasyon ni Tita Josephine. Habang lumalaki kami ay hindi naman iba ang trato ni Mama kay Kuya Darryl. Mahal ni Mama si Kuya at palagi niyang pangaral sa a
Guia POV Halos hatinggabi na nang narating namin ang mansion ni Jacob. Kaagad na pinagbuksan kami ng gate ng kanyang guard na si Manong Danny. Nang makababa na kami ng sasakyan, nagpaalam na ang kanyang mga bodyguard na magpapahinga na. Puno ng tanong ang tingin na ipinukol ni Tita Josephine at Dylan sa akin na pinag-kibit balikat ko lang. “I would like to see the twins, Guia,” ani Dylan sa akin. “They are sleeping in our room. You can see them tomorrow. Napagod sila sa paglilibot sa arcade,” singit ni Jacob. Nakangiti siya nang sabihin ‘yon kay Dylan. I can sense that magkakaroon na ng karibal si Jacob sa atensyon ng kambal. “Ohh, okay. I’ll just have to wait to see the little rascals then,” natatawang saad ni Dylan. Napakamot na lang siya sa kanyang batok. Nasanay kasi siyang kahit tulog ang kambal, pinupupug niya ito ng halik. “Hija, I suggest you read that book tonight.” Napatingin ako sa hawak kong libro. Humigpit ang yakap ko sa diar
Jacob POV I closed the gap between our faces. She closed her eyes but her lips were open, as if anticipating my kiss. “Open your eyes, Guia. I want you to see me while I mark you mine,” sabi ko pa. Sumunod naman siya sa sinabi ko. Mas napansin ko ang similarity ni Vivienne sa kanya. While Gio is my mini version. I cupped her face and torridly kissed her. As she is sitting at the wooden table, I made sure she is comfortable. “Hindi ka magsisi, Guia.” Muli kong siniil ng halik ang labi ni Guia. Napaungol ako nang ikinawit na niya ang kanyang mga braso sa aking balikat. It’s like an invitation that I can do whatever pleases me. Nag-umpisa nang lumakbay ang aking kamay sa kanyang katawan. She is indeed gorgeous. Despite having twins, it didn’t ruin her figure. Kahit pa panay modest ang pananamit ni Guia, hindi nito naitago ang perpekto nitong alindog. Dahan-dahan kong binaba ang zipper ng dress nya, pati na rin ang hook ng kanyang bra. Nagmamad
Guia POV Hindi ko alam ang sasabihin kay Jacob. Hindi natural sa akin na madaling maniwala na lang basta sa sasabihin ng ibang tao. I’ve learned my lessons, the hard way. Kaya, maingat ako dapat… pero bakit kay dali kong pumayag sa gusto ni Jacob na may mangyari sa amin? Ano ba ang nasa kanya at ang dali kong magtiwala? Napapikit ako. Ano na lang ang sasabihin ni Tita Josephine kapag nalaman niyang muli akong sumugal sa isang relasyon na walang assurance? “Are you doubting my intentions, Guia?” tanong ni Jacob habang hinahaplos ang aking pisngi. Tinapat niya ang aming mga noo at nagbunguan ang tungki ng aming mga ilong. Ngayon ko lang mas nabistahan ang gwapong mukha ni Jacob sa malapitan. Kaya hindi nakapagtataka na paborito itong sundan ng mga photographer ng mga newspaper at entertainment magazine dahil sa gwapo at kisig niya. Napapikit ako nang muli niya akong halikan. At ang suwail kong puso hindi ko mapigilan ang pagkislot nito sa tuwing lumalalim an
Guia POV Kahit naiilang, sumunod na kaagad ako kay Jacob. Nakahiga na siya sa tabi ni Vivienne kaya wala akong choice kundi tabihan siya para pag gising ni Gio, ako ang mabungaran niya. Nakadantay pa ang kanyang kamay sa katawan ni Vivienne na bahagyang kumislot. Dagli niya itong hinagod at kaagad naman kumalma ang anak ko. Wala kaming imikan lalo at tumalikod ako sa kanya. Kanina pa siya nakapikit pero mababaw pa rin ang kanyang paghinga, tanda na hindi pa tulog si Jacob. Winaglit ko ang mga bumabagabag sa isipan ko at ilang saglit pa, nilamon na ako ng antok. Kinabukasan, naalimpungatan ako sa hagikgik ni Vivienne. Bahagya kong minulat ang aking mata at nasa tabi ko na ang makulit kong anak. “Good morning, mommy. Wake up ka na, po.” Si Vivienne na mismo ang umayos sa buhok kong dumikit pa sa mukha ko. Bumangon na ako lalo at panay hila ni Vivienne ng kamay ko papunta ng banyo. “Mommy, let’s wash your face so that you will look prettier.” Napailing na
Guia POV “Paano mo naman malalaman kung hindi ka nga lolokohin ng isang tao, Tita Jo?” tanong ko. Ayoko na muling magkamali sa totoo lang. Hindi ko pa gaanong kilala si Jacob kahit sabihin pa na may anak na kami, guarantee na ‘yon na magiging faithful siya sa akin. Napakalalim ng sugat na iniwan ni Renz sa akin dahil naging mitsa iyon para mawalan ako ng tiwala sa mga lalaki. Idagdag pa ang nalaman kong sikreto ni Mama Guada. “Hija, wala siya sa harapan mo ngayon at ipagpipilitan ang sarili sayo kung hindi ka niya mahal, right hijo?” “Yes, Tita Josephine. You are one hundred percent correct. As I’ve said mamahalin ko ang mag-ina ko habambuhay. Hindi ko hahayaan na may mananakit o umapi sa kanila. Ipagtatanggol ko ang karapatan nila at bibigyan ko sila ng masaganang buhay.” Napayuko ako lalo at habang sinasabi iyon ni Jacob, nakatingin siya sa aking mga mata. Iyong tipo ng tingin na nakakahipnotismo. Halos hindi siya kumurap at sa huli ay napat
Epilogue Nanganak si Guia ng isang malusog na batang lalaki at Jonas Frederic Larsen ang pangalan ng sanggol. Hango ang pangalan mula sa mga yumaong abuelo na sina Jonas at Federico. Walang pagsidlan ang tuwa ni Jacob lalo at tulad ng kambal, siya pa rin ang kamukha ng bagong silang na anak. "Malay mo, Guia sa susunod na anak natin kamukha mo na," natatawang saad ni Jacob habang kalong ang anak. Kaagad namang umasim ang mukha ni Guia sa sinabi ni Jacob. Hindi sa ayaw na niyang pagbigyan ang asawa sa hiling nito na dagdagan ang anak nila pero natatawa na lang siya sa mukha ni Jacob habang nanganganak siya. "Talaga ba? Kapapanganak ko lang tapos ngayon hihirit ka ng bagong anak? Shame on you, John Jacob Larsen! Nakakatawa kaya ang mukha mo sa delivery room." Imbes na mainis natatawa na lang si Guia sa sinabi niya lalo at ni-record pala ni Dylan ang panganganak niya . At doon nga sa recording ay kitang kita kung paano halos mawalan ng malay si Jacob dahil sa sob
Guia POV "Jacob, what's the meaning of these?" Minuwestra ko ang kamay ko paturo sa naka set up ng wedding venue. Para namang eksena sa pelikula kung lumapit sa akin si Jacob. Literal na pakiramdam kong tumigil ang ikot ng mundo. Gusto ko lang naman sanang kumain ng steak at ano itong may sorpresa pang nalalaman? Tatayo sana ako pero pinigilan ako ni Jacob. "Just stay put, Guia. Hindi ka pa pwede ma-stress. Yes, your guess is as right as it is. Ikakasal tayo ngayon. I can't wait to spend my life with you. Ayoko ng palampasin ang pagkakataon na ito. We both have peace with our past and our family issues are almost solved. Wala ng makakapigil pa sa tuluyan mong maging isang Mrs. John Jacob Larsen." Napantastikuhan ako sa sinabi ni Jacob. Why does he sound so unromantic and yet his action speaks otherwise? Lalo pang lumapit ang violinist sa amin at doon ko lang napansin na napapalibutan na pala kami ng mga tao. Hindi ko sila namalayan kanina dahil abala akong ip
MGuia POV "Mommy, is your dad dying?" tanong ni Vivienne. At dahil sa sinabi ng anak ko, pumatak ang aking luha. Hindi ko mapigil ang sarili na tingnan si Tita Jo na impit ang pag-iyak. Sinenyasan ko siya na dalhin ang mga anak ko sa labas. Tumango siya at niyakag ang kambal na lumabas. "Let's give your mom and your grandpa some privacy," saad pa ni Tita Jo. Tumalima naman ang mga anak ko. Pero, hindi ako iniwan ni Jacob. Tiningnan ko siya at saka tiningnan ang kamay ni papa na hawak niya pa rin. "Gusto kong h-humingi nang patawad sa lahat ng pagkukulang ko sa 'yo, anak." Mahina at pautal na bumigkas si papa. Lalong sumakit ang lalamunan ko sa sinabi niya. Gusto ko siyang yakapin pero puno ng mga swero at tubo ang kanyang katawan. Hirap din ako na yumuko lalo at mabigat na rin ang aking maumbok na tiyan. Ramdam ko ang paghaplos ni Jacob sa aking braso at minuwestra niya ako na ilapit ang aking tainga kay papa. "Gusto mong yumuko para marinig mo pa lalo ang
Guia POV Matapos ang komprontasyon sa living room at pagpapalayas ni Jacob kay papa, hindi na ito nagtangka pang bumalik pa. Nabalitaan ko na lang na naubos na pala ng mag-ina niya ang kanyang pera. Masyadong tinutukan ng mga ito ang pagkuha ng abogado para maabswelto lang si Melinda. But, there is nothing they can do about it. Masyadong malakas ang ebidensya laban sa kanya. Tadtad ng CCTV ang buong resort kaya talagang madidiin siya. "You can give the case a rest, Jacob," suggestion ko pa sa kanya. Isang malalim na paghinga ang narinig ko mula kay Jacob. Nasa library kami habang busy siya na tapusin ang mga gabundok na papeles na kailangan niyan pirmahan. "You are asking me as i wasted Jacques effort to save me, Guia." Hindi man lang nag-aksaya ng panahon si Jacob na tungnan ako. Nahihimigan ko ang lungkot sa boses ni Jacob. Is it regret? Regret that after all they've been through, Jacques chose to save him when in fact he could have let Jacob die. Nagsisis
Guia "Ano kayo 'yon, tita?" tanong ko pa. Nanlalamig na ang aking kamay at iniisip pa lang na baka mapahamak ang kambal ay tila gusto kong mabaliw. "Kumalma ka nga, Guia. Isipin mo na buntis ka. Magtiwala ka naman kay Jacob," sita pa ni tita sa akin. Hinuli niya ang kamay ko at kaagad na umasim ang kanyang mukha. "Malalampasan din natin ang lahat ng ito. Ikakasal ka kay Jacob bago ka manganak." Tumayo ako at nagpumilit na lumabas ng silid. "Kita mo itong buntis na ito. Ang kulit mo talaga! Mananagot ako kay Jacob 'pag may nangyaring masama sa 'yo!" yamot na saad pa ni Tita Josephine habang hinihila ako pabalik. Nakahawak na ako sa seradura ng pinto pero malakas si tita. "Puputi yata lahat ng buhok sa katawan ko sa tigas ng ulo mo!" asik na niya sa akin. "Hindi ninyo ako maintindihan eh!" naiinis ko na ring sagot. Papadyak akong humakbang pabalik sa upuan. Tumulis ang nguso ko sabay halukipkip. Hmp! "Hindi naman ako takot na hindi matuloy ang kasal nga
Jacob Mabuti na lang talaga at naisipan kong i-check si Guia sa dressing room. kinulong ko na talaga si Alberta. Nagtataka ako lalo at hindi pamilyar sa akin ang kasama niyang assistant. Tama nga ang sinabi ni Randy sa akin. Pupuslit ang kapatid ni Guia para manggulo. "Bossing, kinulong na namin si Alberta at papunta na rito ang kakilala kong pulis," pagbibigay alam sa akin ni Michael. "Hindi pa ba dumarating si Randy?" tanong ko. Kanina pa dumating sina Guia at hindi ko mahagilap ang tauhan ko. Nang tingnan ko si Michael, may gumuhit na pag-aalala sa kanyang mukha. "Bossing, nasalisihan tayo. Nasa mansyon pa si Randy at kakagising lang. May 'di kilalang tao ang tinambangan siya sa garahe at nagpanggap na siya," mahinang usal ni Michael habang binabasa ang isang text message mula sa kanyang cellphone na hawak. Dumagundong kaagad ang kaba sa aking dibdib. Sino ang pangahas na nagpanggap na si Randy? Hinamig ko ang sarili ko at kaagad na pinindot ang
Guia "No, kasalanan mo ang lahat ng mga malas sa buhay ko!" nangagalaiti ng sigaw ni Melinda sa akin. "Simula nang mapilitan ang papa na pakasalan ang malandi mong ina, nagkanda letse-letse na ang buhay naming mag-ina!" "Hindi malandi ang mama! Alam ni Gracia sa umpisa pa lang na ikakasal ang papa sa mama. Kaya kasalanan ng nanay mong haliparot kung bakit naging magulo ang buhay niya," sagot ko pa. Biglang nawala ang takot ko lalo at nanginginig na si Melinda sa harap ko. "No! Kayo talaga ni Guada ang may kasalanan! Pati si Kuya Daryl, sa inyo kumakampi. Kaya dapat lang sa walang kuwenta mong ina na namatay na!" tila nahihibang na sigaw ni Melinda. Nagpanting ang tainga ko sa mga salitang nagmumula sa bibig ni Melinda. Walang babala kong nilamukos ang bibig ni Melinda pagkatapos ay sinampal ko nang ubod ng lakas ang magkabila niyang pisngi. Pakiramdam ko umakyat na yata sa ulo ko ang dugo ko sa mga kalapastanganan na sinasabi ni Melinda patungkol kay Mama Guada
Guia "Dalian na natin, Guia. Baka mainip na si Jacob at hindi ka na pakasalan." Umasim ang itsura ko sa sinabing iyon ni Tita Josephine. Pasakay na ako ng bridal car na magdadala sa akin sa resort. Nakatunghay sa akin ang sampung bodyguard na magiging escort namin ni Tita Josephine at Tito David. Dinaig ko pa ang isang artista na may dadaluhang awards night. Nagtataka nga ako kung bakit puro mga foreigner ang mga ito, maliban lang kay Randy na nag-iisang pinoy sa lahat. Ayaw naman akong bigyan ng paliwanag ni Tita Josephine kung saang security agency nila ito kinuha ni Tito David. Kahit anong pilit ko kay Jacob na dapat tatlong bodyguard lang ay ayaw niyang pumayag. "Huwag ka ngang sumimangot, Guia. Malas sa ikakasal ang nakasimangot," dagdag pa niya. Nilingon ko si Tita Josephine at nangunot ang noo ko nang makita siyang namumula na ang kanyang mga mata. “Akala ko ba malas ang sumimangot?” tanong ko sabay dukot ng tissue na nasa tabi ko lang. “
Jacob "Makinig ka kay Tita Josephine, Guia. Why are you avoiding the wedding?" may halong iritasyon ang boses ko. I am not doubting Guia's intention. I know her well. But, I can't blame Tita Josephine's words. "Tapos ang usapan, Guia. Ikakasal ka sa nakatakdang petsa na napag-usapan na namin ni Alberta. Nakakapagod na rin ang mag-postpone ng event. I want you to hear me out. I only want the best for you. Kung ayaw mo makinig, I will take it as you being an ungrateful niece and an uncaring mother to your children." Umasim na ang mukha ni Tita Josephine sa mga sinabi niya. Tumayo na siya at hinila na si Dylan para umalis sa living room. Tikom ang bibig ni Guia. Para lang siyang isang teenager na sinermunan ng kanyang magulang dahil na rin sa katigasan ng kanyang ulo. "Please don't give me that look, Jacob. Nakakarindi ang mga sinabi ni Tita Josephine and yet you seem to enjoy every minute of it," saad pa ni Guia. "Well, I can't blame her, Guia. Pwede