Chapter 1

PAGKA-GRADUATE ni Katrina Gonzales sa kursong Caregiver ay kaagad niyang tinanggap ang offer sa kaniya bilang isang Bridal gown model. Ayaw man niyang ma-expose ang kaseksihan at angking kagandahan niya ngunit kinailangan niya ng malaki-laking kita para maging tuloy-tuloy ang gamutan sa papa niyang si Amado na naka-dialysis dahil sa malalang sakit na diabetes.

High school pa lang siya nang mamatay ang mama niya dahil sa sakit sa puso. Bente anyos na siya sa kasalukuyan at walang kapaguran na hinaharap ang kaliwa't kanang pagpa-flash ng mga camera lights para makuhaan siya ng mga magagandang pose para sa brochures.

Nobyo niya ang may-ari ng Bridal Gown and Accessories, si Darwin Hudson, at ito ang gusto ng kaniyang papa na pakasalan niya dahil sigurado na ang kinabukasan niya rito. Ngunit ilang ulit niyang ipinaglalaban na wala siyang nararamdaman sa binata. Napilitan siyang tanggapin ang pag-ibig nito magmula nang lumala ang sakit ng kaniyang ama at tuluyan nang hindi nakapagtrabaho.

Naisanla na ang malawak na lupain nila sa Iba, Zambales pati ang bahay nila dahil malaki na ang nagastos nila sa ospital. Malaki na rin ang utang nila kay Darwin. Patuloy ang pagsisikap niya na kumita para may pambayad sa lumalaking bill nila. Pinipilit na siya ng papa niya na pakasalan si Darwin ngunit gulong-gulo pa ang isip niya.

Malalim ang iniisip niya habang nakaupo sa mahabang bench na nasa labas ng ICU. Naaalala na naman niya ang madalas na bukambibig ng papa niya na kapag hindi siya magpapakasal kay Darwin ay mas pipiliin na lamang nito ang mamatay na. Kaya ay pinag-aaralan niyang mahalin ang nobyo para sa papa niya.

"Kat, ready ka na ba? Nakapagpaalam ka na ba sa papa mo?" tawag-pansin sa kanya ng matalik niyang kaibigan na si Darren, ang transgender designer at make-up artist niya.

Malungkot na tumango siya. Naintindihan naman siya ng kaibigan. Araw-araw kasi niyang binibisita ang kanyang papa bago at pagkatapos ng trabaho niya. Naka-schedule siya para sa isang pictorial kung saan isusuot niya ang pinakamagara at pinakamahal na gown pati ang mga accessories. Likas na balingkinitan ang hubog ng katawan niya at tangkad para akmaan ng iba't ibang desenyo ng mga gown.

Tahimik lang siya na sumama kay Darren papunta sa studio. Lulan na sila ng puting Toyota Innova. Alas sais pa lang ng umaga ay nasa trabaho na siya at nakahanda na rin ang isusuot niya. Inayusan na siya ni Darren hanggang sa maisuot ang gown.

Hindi man ito mahaba at malapad katulad ng ibang mga gown ngunit ang kalidad ng tela nito ay maganda at yari pa sa England. Pati ang mga palamuti ay gawa sa tunay na perlas. Nang maisuot niya ito ay maiimahe ang anyo ng isang napakagandang sirena at ang laylayan ng gown ay ang nagsisilbing buntot. Mga perlas din ang suot niyang mga palamuti na lalong nagpatingkad sa kagandahan niya. Humubog ang ganap na hugis ng kanyang katawan na hindi palalagpasing titigan na sino mang kalalakihan.

Suot ang apat na pulgadang taas ng puting wedding shoes ay rumampa siya papunta sa puting bridal car dahil gaganapin ang pictorial sa labas ng Manila Cathedral. Magiging pabalat iyon sa bagong brochure na ilathala ng kompanya.

"Okay, pose! Smile at tingala nang kaunti. Hawakan nang maayos ang boquet. Ayusin ang pagkakahawak sa pinto ng car," mga direksiyon ng bihasang photographer na masunurin naman niyang ginagawa.

Sanay na siya na inuumpukan ng mga manonood ang pictorials nila. Wala si Darwin dahil busy ito sa kaliwa't kanang meeting sa mga kliyente. May modelong lalaki din siyang kapares sa pictorials. Nasa labas lang sila ng simbahan at nataon pa na may gaganaping kasalan sa loob ngunit wala na silang pakialam doon.

Todo ang postura niya at iba't ibang posisyon habang sunud-sunod na kumikislap ang ilaw ng kamera. Nanonood lang si Darren na tuwang-tuwa sa kaniya. Nang papatapos na at nagkaniya-kaniya na ng pinagkakaabalahan ang mga kasama niya ay naisipan muna niyang maghanap ng restroom habang suot pa ang gown.

Saktong papasok siya sa maluwang na bakuran ng simbahan ay bigla siyang may nakitang lalaki na nakamotorsiklo, may kaitiman, chubby at mabalbas. Huminto ito sa gilid kung saan malapit ang sasakyan nila. May dala-dala itong maliit na notebook at nakasiksik ang ballpen sa bulsa ng dilaw na polo nito.

Mabilis na nagtago siya nang mapansin na tila may hinahanap ito at nagtanung-tanong sa mga kasama niya. Napagtanungan pa si Darren kaya nabalisa siya lalo na at kilala niya ito. Nasundan siya nito dahil maniningil na ng five-six na inutang niya noong nagipit siya.

"Ang talas talaga ng pang-amoy ng bombay na 'yan! Magpa-pass pa naman ako ng hulog ngayon," bulalas niya habang nakakubli sa likod ng pader.

Hindi pa rin ito umaalis kaya lalo siyang nababalisa. Nilibot ang paningin para makahanap ng ibang matataguan lalo na at mahahalata siya sa suot niya. Gumagala na rin ang paningin ng bombay para hanapin siya. Nang akmang pag-alis niya sa kinatataguan ay nakita na siya nito.

"Hey Katkat!" tawag ng bombay sa kaniya. "Ikaw takas na naman? Ako singil, ikaw bayad!" paghahabol na sigaw nito kaya kumaripas siya ng pagtakbo kahit hirap na hirap siya sa high heeled shoes niya. 

Siksikan ang mga tao malapit sa bungad ng pintuan ng simbahan ngunit nakipagsiksikan siya hanggang sa makapasok. Nasa kalagitnaan na siya ng pulang karpet. Natigilan ang lahat ng mga naroon.

Hingal na hingal niyang sinuyod ng tingin ang mga taong nakatuon lahat ng tingin sa kaniya. Hanggang sa tumulos ang tingin niya sa nakatayong lalaki, matangkad, naka-black tuxedo  and slacks at sigurado siya na groom iyon na naghihintay ng bride.

Ngunit nakita niyang balisang-balisa ito at panay ang sipat sa relong nasa braso. Napakaguwapo pa rin nito kahit walang ngiti na bumabakas sa mukha. Halatang inip na inip sa paghihintay. Naririnig din niya ang mga bulong-bulungan ng mga tao.

"Bakit wala pa ang bride?" tanong na narinig niya.

"Siya na ba iyan?" tanong ng isang matandang babae na nasipat niya ng tingin.

"Hindi po 'yan!" sagot ng apo na katabi nito.

"E bakit nandito iyan kung hindi siya?" tanong ng ale paglingon niya sa kanan.

"Ewan! Pero hindi siya ang bride," sagot ng katabi ng ale.

"Isang oras na naghihintay ang groom, wala pa ang bride. Ano ba iyan?" angal ng nakasimangot na babae.

"Anong nangyayari?" tanong rin ng isa pa.

Naririndi siya sa samu't saring ingay na pumailanlang sa loob ng simbahan. Nanlapot ang mga pawis niya sa mga nangyayari. Sumentro ang tingin niya sa guwapong tsinitong groom na hindi mapakali sa kasisilip sa mamahaling relo nito. Napakagarbo ng ayos ng simbahan. 

"Nasaan na ang pakakasalan mo, apo?! Hindi na ako makapaghintay!" biglang pangingibabaw na sigaw, mabilis niyang tinapunan ng tingin.

Isang matandang babae na may gintong mga palamuti sa katawan, halatang mamahalin ang kasuotan. Pati ang nakaduduling nitong pamaypay ay halos paliparin na sa sobrang inip. Natingnan ito ng groom at nasundan din niya ng tingin.

"Enrico! Bakit wala pa ang bride mo?! Kahit sino diyan sa tabi-tabi hilain mo na, kahit sino pakasalan mo na! Mahalaga magkaapo ako agad sa tuhod!" pagsisigaw ng matandang babae na mabilis na naman niyang binalingan ng tingin. Takang-taka siya sa mga nangyayari.

Hindi niya inaasahang mapalingon sa kaniya ang groom. Napaatras siya lalo na nang ma-hook ang paningin niya sa maaliwalas na mukha nito. Napalunok siya habang takang-taka ito na napatingin sa kaniya kahit may kalayuan pa siya rito. Nang maalala niya ang pagkakasuot niya ng wedding gown ay dali-dali siyang tumalikod at tumakbo ngunit mabilis siya nitong hinabol hanggang sa sumabit ang kamay nito sa braso niya.

"Miss sandali!" pigil nito sa kaniya.

"Bitiwan mo ako! N-Nagkamali lang ako ng pagpasok dito! Uuwi na ako!" balisang tanggi niya, pilit alisin ang kamay nito sa braso niya.

"Teka lang!" pigil nito. 

Hindi siya binitiwan nito bagkus ay hinila pa siya nito palapit sa altar.

Nag-umapaw na ang malalakas na boses ng mga tao at kung anu-anong mga bulungan ng mga ito. Napatayo ang mga magulang ng groom at hindi na niya ito napansin. Takang-taka ang mga ito sa mga pangyayari.

"Bakit iba ang dumating?" kunot-noong tanong ng ina ng groom.

"Akala ko ba'y si Joyce ang pakakasalan ni 'Rico?" hindi makapaniwalang tanong ng singkit na ama nito.

"Manahimik nga kayong mag-asawa! Kung walang Joyce, eh de wala! Wala akong pakialam basta't maikasal ang apo ko ngayong araw na ito, tapos!" puno ng awtoridad na bulalas ng matandang babae na nagpatigalgal sa mag-asawa.

Litung-lito siya kung ano ang gagawin. Napasubo pa yata siya dahil sa pagtakas niya sa utang.