DON RAFAEL LASTRA POV
Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa alaala ni Don Rafael kung paano niya napag-tagumpayan ang kanyang mga plano noon na paslangin ang mag-asawang Morte at makuha ang anak nila, na kung saan ay siyang taga-pagmana sa lahat ng kayamanan at kapangyarihang mayroon ang mga Morte."Hindi natin sigurado kung namatay nga talaga ang anak ng Don at Doñia Morte dahil wala namang naipakita na kahit anong bangkay nito. Maari lamang natin mailipat ang posisyon kay Don Rafael, kung mapipirmahan ng anak nila ang kontrata, dahil noon pa lamang ay nakapangalan na talaga ang lahat ng kontrata kay Akuji Morte na kung saan ay siya lamang ang may karapatan na magbigay ng posisyon kay Don Rafael, dahil siya na ang tumatayong heir ng ating kompanya simula nang pumanaw ang mag-asawa."Mahabang lintana ng sekretarya sa unahan. Bahagyang natawa si Don Rafael sa kanyang isipan dahil alam niyang hawak nito ang nawawalang anak ng Morte. Si Akuji."Paano naman masasabing siya na ang namamahala sa ating organisayon, kung kahit anino manlang nito ay hindi natin makita?! Ang kailangan natin ngayon ay isang pinuno na magre-reprisinta sa harap nang karamihan! Tutal, si Don Rafael na rin naman ang humahawak sa lahat, simula noong pumanaw ang mag-asawang Morte, bakit hindi na lang natin ibigay kay Don Rafael ang posisyon?" Suhestiyon nang isa sa mga officer sa loob ng kanilang Agency."Sang-ayon ako kay Ms. Solis. Tama lamang na may opisyal ng namumuno sa ating organization, para mapanatili ang kaayusan. Ano namang mapapala natin kung ang nawawalang anak ng Morte ang mamumuno sa atin!" Kunot noong pagsang-ayon nito."May iba pa namang paraan. Bakit hindi natin ipahanap ang nawawalang anak ng mag-asawang Morte? Maaari tayong mag-hire ng mga agent para ipahanap ang heir, hindi ba? Nang sa ganoon ay mapag-desisyunan ito nang maayos kung sino ang dapat na mamuno. Hindi naman maaring basta na lamang natin ibigay ang posisyon kay Don Rafael kung wala tayong makukuha na permiso mula sa heir. Alam nating labag na kunin ang posisyon o pagmamay-ari ng iba nang walang hinihinging pahintulot, kaya hindi malabong malaki ang posibilidad na makasuhan si Don Rafael, kung ipagpupumilit natin na ilipat sa kanya ang pagiging pinuno." Suhestiyon ng isa, na kung saan ay sinang-ayunan din ng karamihan."Paano naman natin siya mahahanap kung wala tayong kaide-ideya sa itsura o pagkatao nito?" Tanong ng isa pa.Nananatili lamang tahimik si Don Rafael, habang pinakikinggan ang bawat suhestiyon at opinyon ng mga tao sa loob ng conference room.Nagugustuhan niya ang ginagawa ng mga officer na pagtatalo. Ngunit, hindi niya maipagkakaila sa kanyang sarili na hindi niya nagustuhan ang ideya nang pagpapahanap sa heir dahil alam niyang buhay na buhay ito.Napalingon ang lahat sa pintuan nang bumukas iyon at pumasok ang isang matipunong lalaki.Isa ito sa mga tauhan ng Don Morte. Siya si Forte Tolentino."May alam ako sa pagkatao ng nawawalang anak ng Morte," bungad na sabi nito, na kung saan ay nakatawag pansin ng karamihan. Bahagyang nagpakawala ng hininga si Don Rafael dahil sa sinabi nito. Hindi maganda ang kutob nito sa lalaking na sa kanyang harapan ngayon, dahil kilalang kilala niya ang ugali nito.'Mukhang magiging malaking balakid ang taong ito sa mga plano ko.' Saad ni Don Rafael sa kanyang isipan."Maaari mo ba sa aming isalaysay ang iyong nalalaman tungkol sa anak ng Morte nang sa ganoon ay madali natin siyang matagpuan?" At madali na rin kitang makitilan.Mahinahong utos ni Don Rafael kay Forte. Bahagya naman muna itong yumuko bago magsalita."Ang itsura ng anak ng heir ay hindi pang-karaniwan. Alam kong hindi ito kapani-paniwala. Ngunit, ito ang katotohanan. Si Akuji Morte ay may kakaibang wangis ng mga mata, hindi ito ordinaryo." Pag-uumpisa ni Forte na magpaliwanag at may flinash na kung anong litrato mula sa TV flat screen.Isa itong litrato ng isang pares na mata at mayroong magkaibang kulay."Kung inyong pagmamasdan, ang kanang bahagi ng mata nito ay may kulay na amber na kung saan ay purong dark golden yellow ang kulay, habang ang kaliwa naman nitong mata ay may kulay na dark blue," pagpapaliwanag nito.Karamihan ay namangha sa ipinakita ni Forte, dahil ngayon lamang sila nakakita ng ganoong klase ng pares nang mga mata."Iyan ba ang mata ng batang Morte?""Napakaganda . .""Hindi ba't ang mga ganiyang kulay ng mata ay kadalasang nakikita lamang sa mga mata ng wolf? Those kind of eye colours are the rarest thing to find in humans iris. Kaya nakakamangha na ganyan ang itsura ng mga mata ng ating pinuno." Hindi makapaniwalang saad ng sekretarya."Sang-ayon ako, talagang nakakamangha ito. Isa pa ay hindi na tayo mahihirapan na mahanap ang heir, dahil kung tutuusin, alam nating lahat na bilang lamang ang mga taong may ganyang uri na kulay ng mata sa mundo." Sang-ayon ng isa.Lahat sila ay natutuwa, habang si Don Rafael ay matiim na pinakatititigan ang litrato ng mga mata sa kanyang harapan. Kung hindi siya nagkakamali ay mata nga talaga iyon ng heir dahil ganoon na ganoon ang itsura ng mga mata ni Akuji.Pinasadahan nito ng tingin si Forte na nahuli niyang nakatingin rin pala sa kanya at agad na lumihis ng tingin nang balingan niya ito.'May alam ba ang lalaking ito?' Tanong ng kanyang isipan."Ngunit paano mong nasisiguro na iyan nga ang hitsura ng pares na mata ng ating pinuno?""Oo nga? Hindi ba't sanggol pa lamang ay nawawala na ito? Paano mo nasabing ganyan nga ang hitsura?"Sunod-sunod na tanong ang ipinakawala ng ibang mga tauhan sa loob ng conference room kaya naman hindi mapigilan ni Don Rafael na manliit ang kanyang mga mata dahil sa mga interesanteng tanong na nabubuo sa bawat isipan ng nakararami.Gumuhit ang maliit na ngiti sa labi ni Forte."Hindi ko na maari pang ibahagi ang kasagutan tungkol sa bagay na iyan, ngunit maniwala man kayo o sa hindi, iyan talaga ang hitsura ng mga mata ng nawawalang Morte."Mahinahong sagot nito, bago patagong sinulyapan si Don Rafael na mukhang malalim ang iniisip dahil titig na titig pa rin ito sa litrato na nasa kanyang harapan."Kung ganoon, saan mo nakuha ang litrato na iyan?" Tanong ni Don Rafael."At paano ka namin paniniwalaan na iyan nga ang tunay niyang mata kung wala ka namang ebidensya?" Bumalatay ang maliit na ngisi sa labi ni Don Rafael bago niya tapunan ng tingin ang makisig na lalaki sa kanyang harapan.Nagsimulang mag-bulungan ang mga tao sa loob ng conference room dahil naguguluhan na rin sila kung dapat ba talaga nilang paniwalaan ang sinasabi ni binata."Nakuha ko iyan sa kwarto ni Don Morte, alam ng lahat na isa ako sa mga tapat na tauhan ng Morte. Kung kaya't bago pa man mawala ang aking mga amo ay sa akin ibinilin ng kataas-taasan ang anak nilang Morte. Ilang beses ko na ring nasulyapan ang hitsura ng batang Morte kung kaya naman nakasisiguro ako na iyan nga ang tunay na kulay ng kanyang mga mata. Kung gusto ninyong malaman kung nagsasabi ako ng totoo, bakit hindi natin gawin ang plano ng sekretarya na mag-hire ng mga tauhan, upang ipahanap ang nawawalang anak ng Morte nang sa ganoon ay matapos na ang problema sa kompanyang ito."Seryosong giit niya habang diretsong nakatingin sa mga mata ni Don Rafael. Nang matapos siyang magsalita ay muli siyang yumuko upang magbigay galang at saka nito tuluyang nilisan ang silid."Alright, sasang-ayon ako sa planong ito. Ipahanap ang nawawalang heir." Huling sambit ng isa sa mga officer na sinang-ayunan din ng karamihan. Habang si Don Rafael naman ay hindi pa rin matanggal-tanggal ang paningin sa kawalan.'Sino ba ang lalaking iyon? Ano ang kanyang mga nalalaman?' Naguguluhang tanong niya sa kanyang sariling isipan.Kung nakita niya na si Akuji Morte ay dapat matagal na itong patay, dahil lahat nang nakakakita at tumitingin sa mata ng babaeng iyon ay hindi nagtatagal at kinikitilan niya ng buhay dahil sa kagustuhan niyang hindi mabunyag ang mga sikretong nakakubli mula sa mga mata ng heir.GIOVANNI LASTRA POVMatapos ang meeting sa loob ng conference room at ang unti-onting paglisan ng mga tauhan ay agad na pinatawag ni Don Rafael ang kanyang anak na lalaki.Si Giovanni Lastra."What now?" Tanong nito nang sa wakas ay makapasok siya sa loob ng conference room."You need to marry her as soon as possible," sambit nito nang hindi lumilingon sa kanyang anak, at nanatiling nakatingin sa malaking glass window kung saan kitang kita ang buong siyudad."Who? That weird woman who looks like a dumb alien na inampon ninyo?" Natatawang tanong nito nang maalala niya ang kakaibang istura ng mga mata ng babaeng iyon."She may looks weird, pero napakalaking kayamanan ang makukuha natin mula sa kanya," prenteng bulong ni Don Rafael.Agad namang natahimik ang kanyang anak nang marinig ang salitang kayamanan at animo'y may malalim nang iniisip."What's your plan again?" Muling tanong ni Giovanni na mahahalata sa tono nang pananalita ang kanyang pagka-interes sa plano ng matanda.'It's been 19 years since he adopted that girl, sino ba talaga siya? Paano namang malaki ang kayamanan na makukuha namin mula sa alien na iyon?'Tanong ni Giovanni sa kanyang isipan."Mailap na ang mga mata ng karamihan sa kanya. Sa ngayon ay pinapahanap na siya ng mga tauhan ng Morte. Hindi maaring makalabas ang totoong pagkatao ng babaeng iyon. Kaya hangga't maaga ay pakakasalan mo siya," sagot nito, nagtakha naman ang kanyang anak sa sinabi nito.'Ano bang pinagsasabi ng matandang 'to? Ano namang kinalaman ng babaeng 'yon sa mga Morte?'"Hindi ko inampon ang babaeng iyon.""Kung ganoon ay sino at saan mo napulot ang wirdong babaeng 'yon?" Tinignan lamang ito ng matanda sa kanyang mata at bahagyang natawa.'Nababaliw na talaga siya.' Hindi mapigilang maasar ni Giovanni sa kanyang ama nang dahil sa inaasta nito."Siya si Akuji Morte." Bulong ng matanda sa kanyang tainga bago siya nito iwanan mag-isa sa loob ng conference room.Tila ay naestatwa siya sa kanyang kinatatayuan, dahil sa hindi kapani-paniwalang narinig niya mula sa kaniyang ama.Isa siyang . . Morte? Kung ganoon ay siya si Akuji? Ang heir ng Morte Organization? At hindi talaga Yiel ang ngalan ng babaeng iyon? Ngunit . . Paanong nangyari?Muli niyang nilingon ang pintuan kung saan lumabas ang kanyang ama. Hindi matanggal tanggal ang pagkakunot ng kanyang noo dahil sa mga katanungang ngayo'y bumabagabag sa kanyang isipan.Akuji Morte"Wow! Ano namang tawag sa nakakamanghang bagay na iyan?" Tanong ng inosenteng babae na nag-ngangalang Akuji Morte, ngunit mas kilala siya sa pangalang Yiel. Kausap nito ang isa sa mga kaibigan niyang katulong mula sa loob ng mansion ng mga Lastra. "Ang tawag rito ay bulaklak. Hindi ito uri ng pagkain, isa itong mahalimuyak na bagay, kung saan ibinibigay ng mga lalaki mula sa kanilang napupusuang babae." Kumislap at nagliwanag ang mga mata ni Yiel sa kanyang nalaman mula sa kanyang babaeng kaibigan."Maari rin ba akong magbigay ng ganyang klase ng bulaklak para sa lalaking aking napupusuan?" Nasasabik na tanong ni Yiel sa kanyang kaibigan."Aba, oo naman! Nakakaganda ng araw kapag mayroong tao na nagbibigay sa iyo ng mababangong bulaklak, ano!" Nakangiting sagot ng kanyang kaibigan."Sandali lamang, bakit mo naman natanong? Huwag mong sabihin sa akin na may lalaki ka ng napupusuan?" Hindi naman napigilan ni Yiel na makagat ang kanyang pang-ibabang labi at bahagyang tuman
Matapos marinig ni Yiel ang sinabi nito ay hindi na nito alam ang irereak o sasabihin sa binata dahil masiyado itong nabigla. Gusto niya rin ang lalaking ito, hindi niya iyon maipagkakait sa kaniyang sarili. Ngunit pakiramdam niya ay parang hindi tama ang nangyayari.'Tila may mali.' Saad ni Yiel sa kanyang isipan."Gusto mo rin ba ako, Yiel?" Ilang beses itong napakurap ng mata dahil sa sobrang direkta magtanong ng binata. Hindi manlang nito iniisip na masiyado nang natutuwa ang puso ni Yiel dahil nalaman nitong gusto rin siya ng lalaking kanyang napupusuan."Oo, gusto rin kita." Walang pag-aalinlangan na tugon ni Yiel sa lalaking nakatayo ngayon sa kanyang harapan kahit pa parang humahadlang ang kanyang isipan sa kanyang nararamdaman."Talaga?" Hindi makapaniwalang tanong ng lalaki, nakangiti namang tumango si Yiel bilang tugon.Kitang-kita ang saya sa mga mata nilang dalawa. Tila ba ay nanalo sila sa lotto nang marinig nila ang sagot ng isa't-isa."Will you marry me?" Agaran na tan
Don RafaelSa gitna ng biyahe ay naroon si Don Rafael prenteng nakaupo sa upuan habang katabi ang kanyang sekretarya na kanina pang kausap."How about the wedding gown and suit?""Kailangan pa pong sukatan ang bride and groom, Don Rafael," sagot ng secretary nito. "Hmm, just hire for a wedding gown designer, pupunta tayo bukas sa venue." Nakangiting utos ni Don Rafael, hinahanda na ang lahat para sa nalalapit na kasal ni Akuji at Giovanni kinabukasan. Hindi na ito makapag-hintay pa na masilayan ang sariling muling magtagumpay sa susunod na kanyang mga plano."Noted, sir." Sagot ng kanyang secretary habang inililista lahat ng gagawin sa kanyang mini pad. "Who will be Don Giovanni's bride po pala, sir? Baka po kasi itanong ng planner bukas ang names." Nalilitong tanong ng secretary."It's Yiel Lastra.""Yung babaeng kinukwento niyo po lagi?" "Yeah." Nakangiting tugon ni Don Rafael."Hindi ko pa siya nakikita, pero mukhang bagay sila ni sir Giovanni, sayang nga lang at hindi ako 'yon.
Akuji MorteHinarap ni Yiel ang kanyang kaibigan. Kanina pang malalim ang iniisip niya at hindi na malaman kung alin nga ba ang dapat niyang pakinggan."Hindi ko alam, Briana, kung sino ang susundin ko, ang puso ko ba o ang isip ko?" Naguguluhang tanong ni Yiel sa kanyang kaibigan na ikinabuntung hininga nito."Alam mo, kung ako sa iyo. Sundin mo ang . ." "ang?""Ang sikmura mo! Kumain ka muna kaya para makapag-isip ka ng maayos? Tara na." "Sabagay, gutom na rin naman ako.""Oh halika na, gutom na rin ako, sasabayan kitang kumain hangga't wala pa sila Don Rafael. Naku! Hindi pa naman tayo pwedeng makita na magkasama ng matandang iyon.""Bakit ba bawal akong makisama sa ibang tao rito?" Naguguluhang tanong niya dahil iyon talaga ang napapansin niya. Sa tuwing lalabas siya ay masiyadong ilag ang mga tauhan sa kanya, ni tumingin sa mata sa nito tuwing kinakausap niya ay hindi magawa."Hindi ko rin alam, ang weird 'no?""Weird?""Oo weird, parang kakaiba, hindi normal, magulo, ganoon.""
The Peninsula Hotel, Metro ManilaAkuji Morte "Ayos ka lang ba, Yiel? Bakit nakatulala ka lang riyan?" Nagising ang diwa ni Yiel nang maramdaman niya ang mahinang tapik ng kanyang kaibigan sa balikat nito. Kanina pa siyang nakatitig sa kawalan at hindi manlang magawang igalaw ang kanyang katawan. Tila may bumabagabag sa kanyang isipan."Araw ng kasal mo pero parang Biyernes Santo ang mukha mo, iyung totoo? Lutang ka ba ngayon?" Hindi na napigilan ni Briana na hawakan ang parehong balikat ni Yiel para iharap sa kanya ang katawan nito."Ano bang iniisip mo?" Nag-aalalang tanong ni Briana kay Yiel. Bahagya namang bumuntong hininga si Yiel."Hindi ko rin maintindihan kung bakit parang iba ang pakiramdam ko ngayon," Yiel sighed. "Ganito ba talaga ang pakiramdam ng ikakasal?" Bumaling ang tingin ni Yiel sa kanyang kaibigan na siya ring Maid-of-Honor niya ngayon.Kasalukuyan silang na sa loob ng isang suite ng Peninsula Tower, one of the five-star luxury hotel in the Philippines located at t
Giovanni LastraMalaking ngisi ang bumalatay sa kanyang labi habang pinapanood ang kotse ng kung sino na paparating gamit ang kanyang telescope."Lapit pa, tanda." Hindi nito maiwasan ang sarkastikong matawa nang makita niya ang paparating na BMW Sedan. Itim na itim ang kulay nito at nangingintab. Mas lalo pang kumurva ba ang ngisi sa labi ni Giovanni ng maisip niyang parang karwahe ng patay ang sasakyang iyon. Naaakma lang iyon dahil ang ilang segundo lang ay doon fin naman mapupunta ang katawan na matandang iyon."Your time has come, old man." Sambit pa ni Giovanni. Matagal na panahon din ang hinintay ni Giovanni ang pagkakataon na ito upang maisakatuparan ang matagal niya ng binabalak.Tumalim ang kanyang mga mata ng masipat niya na mas papalapit pa ang sasakyan nito. Marami na siyang napatay at ipinapatay sa mga tauhan niya. Wala siyang awa o maski kapatawaran. Wala siyang sinasanto- lalaki, babae, matanda man o bata. Basta gusto niya, babawian at babawian niya ng buhay ang taong i
Chaos Dale VanteMabilis na tinadyakan ni Chaos ang pinto papasara at saka niya itinutok ang baril sa babae."Sino namang nagpadala sa'yo rito?" Walang gana niyang pinasadahan ng tingin ang isang babae na naka-trahe de boda. A bride? He thought. O, baka naman nagdamit bride lang?Pagod at puyat siya kaya naman ganoon na lang kakunot ang noo niya nang gulantangin siya ng isang napakalakas na pagsabog na sa tingin niya ay nanggaling sa labas ng hotel. Babalewalain niya na lamang sana iyon at babalik na sa pagtulog nang sumunod naman siyang gambalain ng sunod-sunod na katok ng isang . . bride?His suite is equipped with a high-tech gadgets. Kaya naman nakikita niya sa monitor kung sino ang na sa labas ng kuwarto niya. Gusto niya pang matawa dahil mukhang masiyadong nag-effort ang babaeng na sa harapan niya. Seriously? A bride? Ano namang klaseng palabas 'to? Kailangan niya pang mag-costume para lang maniwala siya na walang binabalak itong masama sa kanya.But then, he saw a panic in her
Chaos Dale VanteSa hindi niya kasiguraduhan sa mga taong nasa harapan ng kanyang suite ay hindi niya na lamang iyon pinagbuksan. He didn't even try to respond. The more he won't open the door if they keep on banging the door. Nanatili siyang naka-alerto habang inaabangan na ang mga taong ito ang siya mismong bumukas ng pinto.Ngunit ilang minuto lang rin ang lumipas at tumigil na ang kakakatok ng mga ito. Pinanood niya pa sa monitor ang pag-alis ng mga armadong lalaking iyon. Marahil, inakala ng mga ito na walang tao sa suite na iyon.Nang tuluyan nang mawala ang mga ito ay saka niya kinatok ang pintuan ng kanyang kuwarto kung nasaan ang babae. Kumunot agad ang kanyang noo nang hindi ito nagbubukas ng pinto, kaya naman buong lakas niyang tinadyakan iyon. The door came crashing down."Aaaaa!!" Tili ng babae at napapikit pa ng mata nang dahil sa gulat."Labas!" Giit ni Chaos at muling itinutok ang baril sa babae. "Ngayon magpaliwanag ka.""And that better be good, dahil kung hindi. Ako
Ilang saglit lang ang binyahe namin ni Briana at huminto na ang tricycle na siyang sinakyan namin patungo sa building ng Delta Apparel.Ito ang unang pagkakataon na nakapunta ako rito at unang beses rin na nakita ko ito ng personal. Halos malula pa ako sa taas nito nang subukan kong abutin ng tingin kung gaano kataas ang building na siyang na sa harapan namin."Wew!" Narinig ko ang pagsipol ni Briana sa tabi ko. Halatang hindi rin ito makapaniwala sa nakikita. Mukhang hindi biro ang kompanya na ito dahil sa sobrang laki at lawak, hindi lang iyun, dahil kahit ang mga empleyado rito na siyang nakikita naming lumalabas ay mukhang mga galante rin dahil may kanya-kanya silang sasakyan."Para namang nakakahiyang mag-trabaho rito," napapakamot sa ulo na saad ni Briana at nagawa pang ayusin ang suot niya nang dumaan sa harapan namin ang isang babae na mayaman kung tignan dahil sa suot nitong napakagara."Huwag na lang kaya akong mag-apply? Nakakahiya. Tara na nga, Yiel, umuwi na lang tayo," a
Yiel Amaro"Ang galante pala talaga sobra ng Chaos Dale Vante na 'yun," hindi makapaniwalang sambit ko habang pinagmamasdan ang black card niya na siyang gagamitin ko para makakain ako ngayon.Ngayon lang ako nakahawak ng ganitong card at aaminin kong tumatakbo sa isip ko ngayon na maaari ko itong gamitin para makatakas. Pero naiisip ko pa lang kung gaano karami ang resources ng taong 'yun, ay hindi pa man ako nakakalayo, natunton niya na agad kung nasaan ako.Grabe, feeling ko talaga mamamatay na ako kahit anong oras.Until now, I still can't imagine kung gaano kalaking pera ang winaldas niya para lang bilihin ako. It annoys me, sa totoo lang. Sino bang hindi magagalit na ang taong bumili sa buong pagkatao mo ay ang taong kinamumuhian mo? Pero at the same time, I felt relieve dahil hindi ako sa matandang mukhang hukluban na iyun napunta.May silbi rin pala talaga ang kagustuhan ni Chaos Dale Vante na pakasalan ako dahil hindi niya talaga ako hinayaang mapunta sa iba, pero hindi ko si
CHAOS DALE VANTESipping my coffee while eyes dart outside the building, pareho kaming tulala ni Chase sa kawalan. I even heard him making sounds."Tss, problema 'tong pinasok natin," saad niya.It really is a problem, at halatang halata iyun sa mukha ni Agent Z, dahil mukha na siyang sabog ngayon.Hindi naman siya ang bumaril kay Ms. Terra, pero kung umakto siya at ang itsura niya ngayon ay mas problemado pa sa akin."Anong plano mo niyan, ghost?" Baling nito sa akin. I put my coffee down at muling napaisip.Plano?"I don't know," sagot ko na nakapag-pabuntung hininga sa kanya."Kailan ka ba nagkaroon ng plano tuwing may mission ka. Tss, sa bagay kapag naman naroon ka na sa eksena ay bigla mo na lang akong tatawagin at sasabihin sa akin ang dapat kong gawin at saka mo tatapusin ang mission ng malinis at mabilis," reklamo nito.That's the problem to me. I never ever tell what's my next step to anyone. Kaya naman minsan ay nahihirapan si Chase na sumabay sa akin dahil impromptu siyang
CHAOS DALE VANTEWay back to the agency, sinalubong ako ni Agent Z sa parking space when he heard that I'm coming."Grabe, ghost! I still can't believe that it was the Yiel you're talking about! She's hella deadly gorgeous, bro! Mula ulo hanggang paa. Just how lucky you are dahil nakatagpo ka ng isang Yiel Amaro." Unang bungad sa akin ni agent Z nang salubungin ako nito."Tss, ulol. Back off," iritadong saad ko."Luh, bakit parang ang init yata ng ulo mo at halos magrambulan na 'yang mga kilay mo sa pagkakakunot?" Natatawang tanong nito habang sinasabayan ang lakad ko patungo sa loob ng agency."At saka, hell with the back off, pre? You should said that to yourself. We both know that you spend all your time finding her for fucking 12 years. But suddenly, will appear as someone who knows a lot about our target? And what? Siya din pala ang magiging daan natin para mahanap si Akuji Morte. We don't know if she's dangerous, bro. Hindi natin alam kung anong alam ni Don Giovanni sa kanya, an
CHAOS DALE VANTEI don't know what to feel. Should I be happy knowing na lahat ay umaakma sa plano ko. O dapat ba akong mag-alala, knowing that it's Yiel, the Yiel I was looking for in my entire life. I know there's a part of me that I'm happy and I'm celebrating dahil in any way, I could finally live my life with her whenever I want to, pero bakit ako nag-aalala?Hindi kaya dahil alam kong malaki ang posibilad na madamay siya sa gulong meron kami? We're literally looking for the Heiress na siyang pumatay kay Don Rafael, at hina-hunting namin siya ngayon just to kill her, and Yiel Amaro is our lead to her. Hindi imposibleng may dumanak na dugo at may buhay na pumanaw dahil hindi ordinaryong buhay ang pinasok namin.We're surrounded by fire, everything is on fire because we're in hell.O baka naman nag-aalala ako dahil hindi ko naman talaga kilala kung anong meron kay Yiel Amaro? Kung sino talaga siya? We literally just met once, at bukod sa feelings ko para sa kanya na bitbit ko hangg
YIEL AMAROIsinara ko na ang pinto ng sasakyan at saka ako suminghap ng hangin at ibinuga iyun.This is it, Yiel. Ito na ang umpisa ng lahat, pero ang tatapos rin sa'yo.“Hi, Ms. Yiel,” gulat kong naibaling ang tingin ko sa lalaking nasa harapan ko na. Bumuka pa ang bibig ko nang mapagtanto kong ito iyung security guard na naging dahilan kung bakit natagalan pa ako sa pagtakas kaninang umaga dahil naharang niya ako. “Welcome back.” Nakangiting saad nito.Nahihiya naman akong ngumiti pabalik. Hindi ko alam kung ang ngiti niyang iyun ay natural o natatawa. Dahil ba alam niyang palusot ko lang ang lahat nang sinabi ko kanina at balak ko talaga ang tumakas? Ang sinabi pa naman ng Vante na iyun kanina ay matq-rack nila rito ang location ko kahit saan pa ako magpunta. Kaya ba naroon siya kanina sa Spedo Underground, dahil alam niyang naroon ako?Grabe, bilib na talaga ako sa kapangyarihan ng Vante na 'yon. Parang wala siyang bagay na hindi kayang gawin.“Tara po,” tumalikod na ito sa aki
YIEL AMAROAm I just imagining things or this jerk named Chaos Dale Vante really bought me for a freaking what? Five hundred billion dollars?Seryoso ba siya? Ano bang espesyal sa akin na mukhang kailangang kailangan niya para lang maglagas siya ng ganong kalaking pera? Am I that deadly gorgeous for him to chase me?Well, I'm sorry to tell him, pero binabawi ko na ang sinabi ko kanina. I'm not greatful at all na binili niya ako dahil kahit kailan ay hindi noon mababago ang katotohanan na sila ang dahilan kung bakit nawala sa akin ang Kuya ko.They're nothing but a merciless criminal who kills innocent people.Naiisip ko pa lang na hinayaan kong may mangyari sa amin kagabi ay kinikilabutan na ang buong sistema ko.Speaking of the devil, I'm currently inside his car at mukhang babalik na naman kami sa mala-palasyo niyang teritoryo. He's quitely just seating beside me. Seryoso at diretso lang ang mukha habang nag d-drive.Hindi naman siguro masama if I ask him kung may nangyari talaga sa
"50 million! Higher?" Sigaw ng babae na siyang nasa stage, katabi ang babaeng nakaupo ngayon sa isang upuan. She looks young, tila naawa ako sa itsura nito dahil ang inosente niyang tignan. Parang wala siyang alam sa nangyayari, she's just watching the crowd raising their hands, yelling a price to buy her. Not knowing she will be sold to someone she doesn't know.Kung nasasaktan ako para sa babae na ngayon ay siyang nasa stage, ano pa ako para sa sarili ko. I thought makakaalis ako kanina, pero I still ended up here. Panay ang baba sa suot kong napakaikli na damit, it's a spaghetti strap white fitted dress, ang ikli na nga ang fitted pa! Ano ba namang klaseng damit 'to?!"100 million!" Someone raise his hands atsaka nito inilapag ang case sa lamesa, kasama ang dalawa pang bag.Napanganga ako nang umangat ang ulo nito. The heck, hindi ko alam na may mga ganito kagwapong sumasali rito?"Going once, going twice! Any higher than 100 million?" No one answered."Thalia Lasuel sold out to
YIEL AMAROIlang oras pa ang tinagal ng biyahe namin nang huminto ang sinasakyan kong kotse sa isang mataas na building.Spedo Underground That was the name of the building, kapansin-pansin ito dahil sa napakatingkad na kulay at ilaw na nakapaligid dito."Come on, dear," pag-aya sa akin ng babae. Again, the two men that looks like a bodyguard escorted me towards the building. Wala naman akong nagawa kundi ang maglakad na lang dahil pakiramdam ko ay may mangyayaring hindi maganda sa akin kung aatras ako.Inilibot ko ang paningin sa paligid nang sa wakas ay makapasok kami sa building, it was big. Para itong hotel na mayayaman lang ang pwedeng pumasok sa sobrang laki at ganda."This way, dear." She pointed the door as we enter a hallway, mayroon doong nag-iisang pinto sa gitna. Sumunod naman ako sa babae at saka kami bumaba ng hagdanan.Maya-maya pa ay nakaramdam ako ng kaonting kaba dahil unti-onting dumidilim ang paligid, wala ng liwanag, dahil wala ng ilaw sa daan na tinatahak namin.