Chapter Ten: Sorry

"What the fuck?" Sunod-sunod ang mga mura ng mga kaibigan ko.

Gulat pa sa biglaang nangyari ay dahan-dahan kong tiningnan kung anong bagay ang tumama sa likod ko. Nangunot ang noo ko nang makita ang mantsa ng basag na itlog. 

"Ano na namang problema mo, Lucia?" inis na tanong ni Ravah. 

Lahat sila ay nakaharap na sa taong nasa likuran habang ako ay nakatingin pa rin sa mantsa sa likod ko. Unti-unting sumisilip ang masamang ugali sa akin pero sa huli ay mas pinili kong kumalma at hindi sugurin ang kung sinomang may pakana nito. 

"You son of a bitch! Inagaw mo na naman sa akin ang boyfriend ko! Inggitera ka talagang malandi ka!" 

Mas lalong nangunot ang noo ko bago hinarap ang babaeng nagsisisigaw ngayon. Nakita ko ang bahagyang takot na dumaan sa mukha nito nang harapin ko ito ng may masamang tingin. 

"What did you say?" kalmado ngunit may diin ang pagtanong ko.

She gulped. "Y-You! I-Inagaw mo ang b-boyfriend ko!" 

I chuckled. Dahilan ng lalong pag-usbong ng galit sa mukha niya.

"Bakit? Sino ba ang boyfriend mo?" I asked cooly. 

Nagtawanan ang mga kaibigan ko maging ang iilang estudyante sa paligid. Mas lalong sumama ang tingin ng babae pero halata ang pagkakapahiya. Hinihila na rin siya paalis ng dalawang kaibigan niya ngunit inis niyang hinila ang braso niya bago matapang na lumapit sa akin.

"Look, Lucia. Ni hindi nga kilala ni Leanne ang boyfriend mo kaya papaanong aagawin niya sa'yo ang boyfriend mo?" nakangising tanong ni Rachel.

"Natatanga na naman ang bruha." Rinig ko namang sabi ni Kishen.

"Nung una si Martin! Ngayon naman si Lucas!" sigaw muli nung Lucia na parang paiyak na. 

Lalo lang nangunot ang noo ko. Ni hindi ko nga kilala ang mga lalaking binanggit niya! At kahit siya! Sino ba 'to?! Isa ba 'to sa mga kaaway ko noon? Lucia daw pangalan, e hindi ko naman na matandaan kung may kilala nga akong Lucia noon.

"Ano bang sinasabi mo? Hindi ko nga ki–" Bago ko pa matuloy ang sasabihin ko ay isang malakas na sampal na ang natamo ko nang makalapit siya. 

"Lucia!" sigaw ng mga kaibigan ko. 

Nanlalaki pa rin ang mata ko sa gulat habang nanatiling nakatagilid ang ulo ko. Nadadama pa rin ang pagkasampal nito nang harangan ako ng mga kaibigan at sapilitang inilayo sa akin ang babae. 

"Wala ka talagang magawa sa buhay, ano?!" ani Kishen.

Nang tingnan ko ito ay pareho na nilang sabu-sabunot ni Rachel ang buhok ng babae habang ang tatlo ay nakaharang sa harap ko habang si Ravah naman ay yakap-yakap na ako at panay na ang tanong kung ayos lang ba ako. 

Nakagat ko ang labi ko. Kung kanina ay nakakapagtimpi pa ako, ngayon ay hindi na. 

Tang ina, ang sakit nung sampal! 

Walang emosyon ngunit nagliliyab ang mga mata sa galit nang kumalas ako sa yakap ni Ravah at dere-derestsong nilagpasan ang mga nakaharang na kaibigan upang lapitan ang babaeng nanampal. 

Natigilan naman ang dalawang kaibigan na abala sa pagsabunot sa babae nang makalapit ako. Pareho silang lumayo sa babae. Umiiyak man ay matapang na ngumisi sa akin ang babaeng gulo-gulo na ang buhok. 

"Ano? Masakit ba ang sampal–" Walang sali-salita ay malakas ko siyang sinampal. 

Rinig na rinig ko ang pagsinghap ng mga estudyanteng nasa paligid. 

"What the–" Before she could say anything, muli ko siyang sinampal ng malakas sa kabila. 

Ngayon ay napanood ko ang muling pag-agos ng mga luha sa pisnge niya. Natigilan ako. Unti-unti ng nakokonsensya nang bigla nalang ako nito sampalin! Gulat man ay wala sa sarili akong malakas na tumawa. 

Nagkamali akong nakonsensya pa sa babaeng 'to. 

Bago pa makalapit ang dalawang kaibigan sa gilid ay mabilis kong inangat ang kamay, pinipigilan silang lumapit. 

Nang matapos tumawa ay nakangisi na akong tumingin sa babaeng kaharap na matapang na nakatingin sa akin ngayon. Dahan-dahan akong napatingin sa agaw pansin niyang tuhod ngayon. Kahit anong tapang ang ipinapakita niya sa akin ngayon ay kabaligtaran naman nang nanginginig niyang tuhod. 

I smirked devilishly. 

"How dare you..." I said. 

Mas lalo akong lumapit sa kaniya at bago pa siya makapagsalita ay magkakasunod ko na siyang sinampal sa magkabilaan niyang pisnge. Tahimik ang paligid kaya naman ang tanging naririnig lang ay ang malalakas at sunod-sunod na pagdampi ng kamay ko sa pisnge ng babae. Ngayon ay para tuloy siyang tanga na pagilid-gilid ang ulo dahil sa puwersa ng bawat pagsampal ko. 

Nang makuntento ay huminga ako ng malalim bago ibinaba ang namamanhid ko ng kamay. 

"Ngayon, ikaw ang sumagot," sambit ko. "Ano? Masakit ba ang sampal ko?" Paggaya ko sa dapat na tanong niya sa akin kanina.

Imbis na sumagot ay magkakasunod na hikbi ang natanggap ko. Namumula ang mga pisnge ay umiiyak itong tumakbo paalis sa harapan ko. 

"L-Lucia!" tawag sa kaniya ng mga kaibigan niya. Mabilis siyang sinundan ng mga 'to. 

Bumuntong-hininga lang ako nang pumapalakpak na lumapit sa akin ang mga kaibigan. Ang mga estudyante sa paligid ay laglag pangang nakatingin sa akin at tila namamangha pa sa ginawa ko.

"Wow! Ikaw nga talaga si Leanne, babaita!" sambit ni Larra. 

"Tang ina, nalaglag panga ko do'n, ah?" natatawang sabi ni Kishen. 

"Intense, girl!" ani Jiwel. 

"Magsusumbong 'yan sa nanay niyang teacher panigurado," sambit naman ni Ravah. 

"Nakakagigil! Akala mo naman talaga aagawin ni Leanne ang mga boyfriend niya pero hindi nga?" si Rachel na nakangisi na akong hinarap. "Umamin ka. Nakita ko rin kasi kayo ni Lucas na naghaharutan sa garden noong isang araw? Talagang nilandi mo 'no? Hahahaha talande!" Humagalpak siya ng tawa. 

Nang marinig ang sinabi niya ay parang isang mabilis na flashback ang nangyari sa akin ng isang alaala ang pumasok sa isipan ko. 

Ako na nasa kandungan ng isang lalaki na sigurado akong yung Lucas iyon na tinutukoy nung Lucia. Tila nababagot akong nakikinig sa kinekwento ng lalaki pero nang makita sa hindi kalayuan si Lucia na papalapit ay mabilis kong hinalikan ang lalaki na agad ring sinuklian ng mas malalim na h***k ng lalaki. Nakita ko ang nasasaktan na mukha ni Lucia at ang mabilis na pag-alis nito kaya naman nakangisi kong tinulak ang lalaki at iniwan na itong naka-tanga roon.

Nakagat ko ang labi habang nakatingin sa kamay kong namumula rin. 

"Matagal na tayong naiirita sa babaeng 'yon mula elem. Deserve niya 'yon, 'no!" 

I sighed. Mahigpit kong iniyukom ang kamao.

Heto na naman ako. Nagagalit na naman sa sarili dahil sa mga kamaliang ginawa. 

So talagang nilandi ko talaga ang boyfriend ng babaeng 'yon? At ngayon matapos akong komprontahin sa kasalanang talagang ginawa ko ay nagawa ko pang sampalin ang babae? 

Sarkastiko akong natawa sa sarili.

"Anong section ng babaeng 'yon?" 

Natigil sa pagtatawanan ang mga kaibigan ko dahil sa tanong ko.

"Bakit? Pag t-trip-an ba natin?" nakangising tanong ni Rachel.

Umiling ako. 

"I'll say sorry." 

Pare-parehong nagsalubong ang mga kilay nila maliban kay Dacey na nagugulat ang mukha ngunit unti-unti ring nangiti. 

"Tell me, namali ang dinig ko," sagot ni Rachel. 

"Dacey?" tanong ko sa nag-iisang kaibigan na siguradong susuportahan ako sa gagawin ko.

"Mahogany. Third floor." May tipid na ngiti sa labing sagot niya. I smiled.

"Okay. Later, come with me dahil alam kong hindi ako sasamahan ng mga 'to." Tukoy ko sa mga kaibigang magkasalubong ang mga kilay na nakatingin sa akin ngayon. 

"Tangang tanga ka na rin ba?" Napasinghap ako sa derestong natanong ni Kishen. 

Ang mga singkit na mata nito ay tila galit at hindi nagugustuhan ang inaasal ko bago nag walk out na sinundan naman ni Rachel na masama rin ang tingin sa akin. 

"I think... I need air," sambit naman ni Ravah na sumunod sa dalawa na pababa ng hagdan. 

"Girl, what the hell is happened to you?" Jiwel asked before leaving too.

Si Larra naman ay tinitigan lang ako saglit bago sumunod sa mga kaibigang umalis. Ang natira lang ngayon sa tabi ko ay si Dacey na ngingisi-ngising umiiling sa naging pag-alis ng mga kaibigan. 

"You're not leaving?" I asked. 

Bumuntong-hininga siya bago ako hinarap. 

"I'm not gonna lie," panimula niya. "But I wanna ask too. What happened to you?" 

I gulped. Should I answer gayong hindi ko alam kung anong tamang salita ang dapat kong isagot? 

Matalino si Dacey at kaunting kakaibang sagot lang ay alam kong mabilis niyang matatagpi-tagpi ang totoong nangyayari sa akin. Ngayon, ayos lang kaya na malaman niya? 

"W-Well... I just want to say sorry since it's true na... nilandi ko nga ang boyfriend niya but I'm not sure kung inagaw ko nga but... m-mali rin na nagawa ko pa siyang sampalin matapos ng ginawa ko..." Nahihirapan na paliwanag ko. 

Mas lalo lang ako kinabahan nang tumagal ang pagtitig niya sa akin. Then she sighed. 

"Kahit na totoo ngang nilandi mo ang boyfriend ni Lucia. Hindi mo magagawang mag sorry sa kaniya," she said as a matter of fact. "At mas expected ko na magsasasayaw pa kayo sa tuwa nina Kishen ngayong nagawa mo pa siyang sampalin ng magkakasunod," dagdag pa niya. 

I looked away. Gano'n nga rin ang pagkakakilala ko sa sarili ko noon kaya naiintindihan ko na gano'n nalang ang reaksyon ng mga kaibigan ko lalong lalo na sina Kishen at Rachel na pinakakasangga ng mga sungay ko. 

Muli akong napatingin kay Dacey nang marahan na hawakan nito ang braso ko bago unti-unting pinapulupot roon ang braso niya.

"I don't know what's exactly happening to you but I think... maturity is hitting you now, huh?" nakangising sabi nito. 

Is she thinking na nasa stage na ako ng maturity? I sighed. Mas mabuting ayon nga ang iniisip niya kaysa isipin ang isang bagay na maski ako ay hindi ko magagawang ipaliwanag. 

"Bumalik nalang tayo ngayon sa room," aya niya. 

Bumalik na nga lang kami sa room. Nagulat pa siya na magre-review din ako kaya naman panay ang pang-aasar sa akin na nag ma-matured na nga raw ako. Tinatawanan ko lang siya bago kami parehong nanahimik nang kasabay ng pagdating ng adviser ay ang pagdating ng mga kaibigan namin na masasama ang loob sa akin. 

Honestly, I don't want to say sorry to them for wanting to say sorry to that girl. I think it's just right na mag sorry ako sa babaeng 'yon since ako 'tong may nagawang masama at isa ito sa mga kagustuhan ko na itama ang mga maling nagawa ko noong bata pa lamang ako. But looking at them now. Being mad at me for wanting to say sorry and suddenly being a goody, I think hindi lang mga kasalanan ko ang dapat kong i-tama. Maging pati rin ang mga kaibigan ko ay kailangan ko ring i-tama.

It's time to cutting their horns and put a halo on the top of their heads. 

Dumating ang lunch break ay hindi ako pinapansin ng limang kaibigan. Dire-diretso silang lumabas ng room na hindi kami hinihintay ni Dacey. 

Bumuntong-hininga lang kami bago nag decide na umakyat nalang ng third floor para makausap ang babae. 

Pagkarating palang do'n ay agad na nagkantyawan at sumipol ang mga lalaki. Inaasar ang lalaking siga na nakaupo sa teachers table. If I'm not mistaken, he's Lucas. 

"What's up, babe?" maangas na tanong nito sa akin nang dire-diretso akong pumasok sa room nila. 

Nakita ko sa hindi kalayuang upuan ang namamaga pang mga mata ni Lucia. Akmang lalabas na ito kaya naman tinulak ko papalayo si Lucas. Hindi niya inaasahan iyon kaya naman bumagsak ito sa mga upuan dahilan ng pagkatigil rin ni Lucia at gulat na napatingin sa ginawa ko sa lalaki. 

"Lucia," tawag ko sa babae. 

Galit itong tumingin sa akin pero mas nagpakita ang takot sa mga mata bago mabilis na lumabas ng room. Mahina akong napamura bago napatingin kay Dacey na nasa labas na tumango lang sa akin at mabilis na hinabol ang babae. 

Akmang susunod na ako nang may humawak sa braso ko. 

"Babe–" 

Sa inis ko na baka hindi maabutan ang babae ay pagkaharap ay mabilis kong sinapak ang lalaki bago mabilis na lumabas ng room na 'yon. Narinig ko pa ang nang-aasar na kantyawan ng mga lalaki roon bago ako lumabas pero binalewala ko na 'yon. Ang mahalaga ay maabutan ko ang babae dahil saglit lang daw ang lunch break namin ngayon!