Chapter 118

"Melody told me. Nagpunta sya dito kanina." Nangunot naman ang kanyang noo ng tumango-tango lang si Alexandros. Para bang hindi na ito nagulat pa na ang kanyang matalik na kaibigan ang nagsabi sa kanya.

Hinawakan nito ang kanyang dalawang kamay at pinakatitigan sya sa kanyang mukha. Seryosong-seryoso ito at mukhang hindi mabibiro ng kahit na sino man. Mas lalo tuloy s’yang nagtaka.

“Are you mad at me?” ani ni Alexandros.

“Bakit naman ako magagalit sa’yo?” balik tanong nya sa binata.

“You know.. for keeping a secret.” Kabadong wika nito.

Humugot sya ng malalalim na paghinga at tinitigan ang mga kamay nila na magka-hawak. “I was.. but now? I understand you… more on nasaktan ako na kailangan mo itago sa’kin ang kondisyon ng kapatid ko. Kapatid ko ‘yun e, deserve ko malaman kung ano bang nangyayari sa kanya, kung okay lang ba sya? kung alin ang masakit? Wala ako sa tabi nila nung kailangan-kailangan nila ako,” bumakas sa mukha ni Alexandros ang pagka guilty kaya hindi nya maiwasan