Chapter 4

Nakayuko akong pumunta sa harapan ni Sergio. Blanko ang mukha nito pero pansin kong nagtatagis ang bagang nito. Tsk! Bat ba naman kasi nasarapan ko ang kwento kay Kuya Steve? Hays... hindi mangyayari ito kung hindi dahil kay Felix kanina, hays. He's the reason why. Hmp!

I still can't believe that he hypnotized me by staring those lilac eyes... is that one of his skills? Maybe...

Napansin ko naman kaagad ang mga kasama ko dalawang babae at apat na lalaki. Pansin ko rin na parang naguguluhan yung isang babae at tatlong lalaki, samantalang yung isang babae naman at yung isa pang lalaki ay tila parang ine-expect na nila ang mangyayari.

Hindi ko nalamayan na pumasok pala si Madame Frieda. Nasa akin agad ang mata nito bago ibaling kay Sergio na nasa harap ko. 

Seryoso ang mukha na pumunta ito sa harapan.

"Ito na ba ang mga mage-ensayo?" Mahinang tanong nito kay Sergio, ngunit narinig ko ito sapagkat ilan lang naman ang distansya ko sakanila.

"Yes, madame. Yung isang babae ay natagpuan namin na wala ang kaniyang magulang dahil sa mga Huntress." Nakita kong tumingin si Sergio sa babaeng naguguluhan.

"Siya na ba ang anak nila Fidelma?" Tumango lamang si Sergio.

"Magpakilala kayo, isa isa" biglang sambit ni Madame Frieda sa ma-awtoridad na boses.

Bigla naman pumantay sa akin yung isang babae, mukha itong kalmado na tila parang wala lang sakaniya ang mangyayaring pagsusulit.

"Ako si Katrina Nicholas, ang anak ni Giselda at Carlo Nicholas" sabay yuko nung Katrina.

Tumango naman sakaniya si Madame Frieda.

Sumunod naman iyong lalaki na mukhang wala din kalmado, tumabi naman ito kay Katrina.

"Ako si Philip Cruz, ang anak ni Percy at Sandra Cruz" tumangong muli si Madame Frieda.

Ako na ang sumunod.

"Ako si Hestia Capiz, ang anak ni Rico at Hermina Capiz" ngumiti sa akin si Madame Frieda na sinuklian ko naman.

"Ikaw?" Biglang sambit ni Madame Frieda nung wala ng sumunod sa akin. Pag-baling ko ay nakatingin ito sa babae na pinag uusapan nina Madame Frieda at Sergio kanina.

"A-Ako po?" Utal pa nitong tanong.

Tumango si Madame Frieda.

"Z-Zairah... Fidelma p-po, a-anak ni... L-Lorra.... a-at G-Gerrie Fidelma" tumango lamang si Madame Frieda. Halatang nanginginig itong Zairah. Was it because... her parents was killed?

"Sergio" tawag ni Madame Frieda sa katabi.

"Yes, madame?" 

"Dalhin mo muna si Miss Zairah sa mga extrang silid. At painumin mo siya nung Green Liquid" tumango naman si Sergio at inalalayan yung Zairah. 

Green Liquid? Iyon ba yung ipinainom sa akin ni Sergio? Hmmm. Parang gusto ko muling uminom non. I can imagine the feeling while drinking the so-called-Green Liquid.

"Sergio" biglang tawag na muli ni Madame Frieda.

Kaagad naman itong huminto at lumingon sa kaniya. 

"Isama mo itong si Hestia, tila gusto niya din daw makainom nitong muli" sabay ngiti ni Madame Frieda. Nanlaki naman ang mata ko. Naalala ko bigla ang sinabi ni kuya Steve. Aish!

Sa susunod! Dapat ay matuto akong hinaan or maging conscious sa iniisip ko. Hays.

"Hestia?" Baling sa akin ni Madame Frieda.

"S-Sige po..." dahil sa sobrang hiya ay naglakad na ako patungo kila Sergio. 

Nakangisi ito sa akin nung makalabas kami. Hindi ko nalang pinansin. Hays. Bat ba kasi ang ingay ng isip ko? Tsk.

"Uma-ayaw-ayaw pa, magugustuhan naman pala" I heard someone said. Teka... it was like a whisper... and... wait... was that... Sergio? Tama bang narinig ko siya?! Nanlalaki ang mata kong tumingin dito na tila parang wala lang.

"Oh? Naririnig mo 'ko?" nanlaki muli ang mata ko. Nakita kong bahagyang sumulyap sa akin si Sergio. There is a smirk plastered on his face.

"Ako ba'y kinakausap mo?!" Halos pa-hysteria kong tanong. At doon ko lang namalayan ang tahimik ng paligid at ang pag-tingin sa akin ni Zairah.

She must be thinking that I'm crazy for yelling.

Agh. Para nga talaga akong baliw! Hindi naman nagsasalita itong si Sergio pero... hays.

"Bwiset ka! Iniisip tuloy niyang katabi mo na baliw ako" I glared at him. Ngumisi lang ito muli at wala ng sinabi pa pabalik kahit sa isip niya. Tsk.

Mabuti pa... I-control ko nalang ang pag-iisip at sarilihin nalang.

Did I just use Telepathy? But how can I? The heck?

Hindi ko namalayan na nasa likod na pala kami ng palasyo. At ikinamangha ko ang nakita ko. 

It's a garden. May mga paru-paro na lumilipad at kung anong insekto, at ang gaganda din ng mga halaman. May fountain pa sa gitna and it is really refreshing.

Ngunit sa kaliwang banda dumiretso si Sergio, kung saan hindi ko mawari kung anong puno ang nasa harap namin.

Lumapit siya sa isang tauhan na nandoon. 

Wait... is that a... ohmy. 

May pipe na nakatusok sa puno at doon may umaagos na... kulay green. Iyon yung masarap!

It look so disgusting but... yeah we should never judge a book by it's cover, cuz even if it's tasteless... hindi ko mawari kung bakit nasasarapan ako don.

"Oh Sergio, sino iyang mga kasama mo?" Tanong sakaniya nung isang lalaki na tingin ko'y kasing edad ng aking ama. 

"Ah... sila po ay bago lamang dito sa Palasyo. Manghihingi po sa ako ng dalawang bote ng Green Liquid, para sakanila" ngumiti naman ito sa amin.

"Oo naman. Saglit lang." At nakita kong kumuha ito ng tatlong bote.

"Ayan na hijo, saiyo na yung isa." Nakangiting wika nito.

"Maraming salamat po, Sir Bernard. Sa uulitin" tumango lamang ito sa amin.

Iniabot ni Sergio yung isa sa akin, at pagkaabot nito'y ngumisi pa, at tsaka niya lamang ibinigay kay Zairah yung isa.

"Tara, at dadalhin na kita sa pansamantala mong silid" wika ni Sergio. Tumango lamang ito.

Samantalang ako'y nakasunod lamang sakanila habang iniinom yung Green Liquid. 

Satisfaction filled my whole body when I took a sip from it. I feel so delighted.

Napansin ko na nakalahati na ni Sergio yung sakaniya. Bilis ah! Samantalang si Zairah ay nag aalinlangan na inumin.

"Drink it, it will help your body. And it doesn't taste bad" sabi sakaniya ni Sergio. 

The girl sighed and open the bottle and took a sip. Napansin ko ang pag iba ng expression ng mukha niya. She likes it too...

Pagtungo namin sa isang kwarto na malapit lamang sa aking kwarto ay doon na namin iniwan si Zairah. Sergio told her na magpahinga nalang muna, at bukas nalang siya mag-ensayo. Nakangiti naman itong nagpasalamat at bumaling pa sa akin at ngumiti bago niya isarado ang pinto.

Walang kibuan kaming bumalik ni Sergio sa silid kung saan gaganapin ang aming ensayo. Pagpasok namin ay nakita ko na lahat ay may hawak na kani-kaniyang sandata.

"Tamang-tama na dumating ka na, Hestia. Mamili ka ng iyong sandata" tumango ako kay Madame Frieda at tumungo sa isang mahabang lamesa kung saan mayroong iba't-ibang sandata.

Nung tignan ko ang mga sandata na napili nila ay tuloy hindi ko alam ang kukuhanin.

Satingin ko'y isang Bow and Arrow, isang Wand, isang Dagger, may dalawang gloves pa, at tatlong sword.

Ang nakay Katrina ay yung Wand, samantalang Bow and Arrow ang kinuha ni Philip, yung lalaki na mahaba ang buhok na nakatali ay espada ang hawak, at yung isa na maputi at yung isa na gwapo ay esapada din ang hawak.

Hindi ko alam kung bakit ang aking mata ay napunta sa Wand na hawak ni Katrina. Hays. Ayoko naman agawin, parang hindi ata tama? Ts... eh alin dito naman ang kukunin ko?

Kaya sa lito ko ay kinuha ko nalang yung Dagger. Hays. Bahala na!

Nakahilera sila at sa pinaka huli ay yung gwapo, na hindi ko alam ang pangalan.

"Katrina, bakit iyan ang iyong napili?" tanong ni Madame. Nagtaas naman ito ng kamay at ipinakita ang hawak.

"Sapagkat ang aking ina ay naging isa sa mga Red Enchants, kaya't malakas po ang aking kutob na sakaniya ko po makukuha ang aking kakayahan" parang hindi na-satisfied si Madame Frieda at nilagpasan ito.

"Ikaw, Philip. Bakit iyan ang iyong napili?" Tanong dito ni Madame Frieda.

"Sapagkat, bata pa lamang ako ay itinuturo na sa akin ng aking magulang ang pag gamit nito" tumango si Madame Frieda ngunit bakas sa kaniyang mukha na hindi siya sang ayon.

"Ramon, bakit naman iyan ang iyong pinili?" Nakita kong biglang nag alinlangan ang mata nito.

"I-Ito p-po kasi ang... nakita kong i-interesante..." napabuntong hininga lamang si Madame Frieda.

Sumunod ay humarap naman siya sa kasunod nung Ramon.

"Dash, bakit iyan ang iyong napili?" Tanong nito dito.

"Ahm... hindi ko din po alam, sapagkat kakaiba po ang naramdaman ko nung ito po'y aking hawakan" this time ngumiti si Madame Frieda na ikinagulat ko at ikinagulat nung Dash dahil ngayon lang ngumiti si Madame Frieda sa lahat ng natanong niya.

"Magaling." Napa-palakpak pa ito.

"Ikaw? Jerwin? Bakit iyan ang iyong napili?" Tanong ni Madame Frieda.

Jerwin... hmmm. Ang gwapo.

Biglang napabaling naman sa akin si Madame Frieda at nanlaki ang mata. Tsaka niya tinignan ang aking hawak.

"Hestia" sambit nito sa pangalan ko.

"Po..?" Medyo kinakabahan ko sagot. Hala. Narinig niya ba ang nasa isip ko??? No!

"Bakit iyan ang hawak mo?" Tanong nito. Itinaas ko naman ang hawak ko at yung Dagger ang hawak ko.

Eh kasi, kinuha ko lang naman ito basta... Idk why that wand on Katrina's hand... I can feel something. Something is urging me to get it... but no.

"Bakit hindi mo kunin?" Tila narinig nanaman ni Madame Frieda ang nasa isip ko.

"P-Po?" Naguguluhan kong tanong.

"Kuhanin mo... kuhanin mo ang dapat ay sayo" pagkasabi na iyon ni Madame Fried ay lumapit ako kay Katrina. 

Ang mata ko'y nasa Wand na nasa kamay niya at ramdam ko na may kakaiba doon. Kumunot naman ang noo nito nung makita ako na lumalapit ako sakaniya.

Hindi ko namalayan biglang lumutang yung Dagger na hawak ko at ganon din yung Wand. Sinubukan kuhanin ni Katrina yung Wand na lumutang sa kamay niya ngunit hindi niya ito mahawakan. Samantalang may kakaibang enerhiya akong naramdaman habang nakalutang at lumalapit sa akin yung Wand.

Hindi ko namalayan na naipagpalit ko pala ang aming hawak. At paglapat nung Wand sa aking kamay ay umilaw yung dulo non. It felt strange, but I love the feeling.

Bigla naman pumalakpak ng malakas si Madame Frieda at mahinang tumawa. Bigla naman akong napakurap at nawala na ang kakaibang enerhiya sa aking katawan, at hindi na din umilaw yung Wand na aking hawak.

"Magaling! Magaling!" Masayang wika ni Madame Frieda.

"Wow, paano mo nagawa yon?" Biglang lapit sa akin nung Dash. 

"H-Ha?" Naguguluhan kong tanong. Wait... did I just? Summon the... Wand?

"Ang galing, nagkulay pula yung mata mo" at tumitig pa ito sa mata ko.

"Pero bumalik na sa dati... ang astig parin!" Wika pa nito.

I smiled awkwardly.

"Tatlo lamang sainyo ang nakapasa sa ensayo na ito. At tatlo lamang ang nakakuha ng tamang sandata" biglang saad ni Madame Frieda. Tumingin ito sa akin at tumingin din kay Dash.

Habang ako ay pinunta ang tingin kay Katrina. Iba ang pakiramdam ko sakaniya. I can see rage in her eyes... lalo na nung mapunta sa kamay niya yung dagger na na sa akin.

"Ngunit isa lamang sainyo ang nakapag-palabas ng kakayahan nila. Kaya, congratulation Hestia. Mamayang gabi ay makikilala mo ang iyong mga kasama" tumango naman ako.

"Salamat po, madame" yumuko ako bilang pag-galang. 

"Samantala ang mga hindi nakakuha ng tamang sandata ay kailangan niyong alamin kung ano at alin ang tamang sandata para sainyo" pagkasabing iyon ni Madame Frieda ay biglang nagsalita si Katrina.

"Ako po ba'y maaaring magpalit ng sandata?" Tumaas ang isang kilay ni Madame Frieda. Tila parang nahiya naman iyong si Katrina.

Ngumiti ito sakaniya at lumapit siya dito. Hinawakan ang balikat at hinimas iyon. "Hija... sa totoo lang. Ikaw dapat ang a-alam ng iyong sandata. Ngunit, ito'y tinalikuran mo kanina nung ito'y sinubukan mong hawakan. Kaya ngayon, ito na mismo ang pumunta sayo" napansin kong parang na-offend pa yata itong si Katrina.

Tinanggihan? So, yung dagger na iyon dapat ang kaniyang kukuhanin? Ngunit... bakit yung Wand? Dahil ba sa rason niya na... ang Nanay niya ay dating ganon din?

"Ngayon kayo'ng dalawa nalang, Philip at Ramon ang makikiramdam. Bibigyan ko kayo sa huling pagkakataon para alamin kung ano ang inyong sandata" tumango naman ang dalawa at pumunta sa lamesa kung saan may dalawang pares na gloves. Napansin kong parang nag-alinlangan yung dalawa sa pagkuha ngunit... iyon nalang ang natitira.

"Magaling. Ngayon, alam niyo na ang sandata ninyo. At sasabihin ko sainyo kung bakit hindi lumabas ang tunay niyong kakayahan" nakangiti si madame Frieda at tumingin sa akin.

"Ang pagpili ng isang bagay ay hindi dapat ibinabase sa ating kagustuhan, o dahil napilitan lamang. Sapagkat ang pagpili ay ang pagkakaroon ng connection dito, at kapag nagkaroon ng connection tsaka lamang lalabas ang tunay na kakayahan ninyo." At pagkasabi ni madame Frieda non ay nagkulay Lila ang mata nito at biglang lumutang yung Bow and Arrow.

Nagulat din ako nung biglang nagkulay Abo ang mata ni Dash! "Wow... this is cool" sambit pa nito habang hawak yung Espada. Ang mas ikinagulat ko ay nung subukan niya itong gamitin ay kakaibang bilis din ang ipinamalas niya!

Ganon din si Jerwin. Bigla din nagkulay abo ang kaniyang mata. Ang gwapo niya lalo, bagay sakaniya.

Maya-maya din ay humupa na iyon at bumalik sa dati ang kulay ng kanilang mata.

"Kayong tatlo, ay magpo-proceed kasama ni Sergio. Siya ang mage-ensayo sainyo"pagkasabing iyon ni Madame ay sumunod kami kay Sergio papalabas ng silid na iyon.

"Grabe, ang astig! Ang sarap sa pakiramdam" makulit na wika ni Dash na ikinatawa namin ni Jerwin.

"Pero mas astig si Hestia! Yung hitsura ni Katrina kanina? Grabe! Priceless nung piliin si Hestia nung Wand!" Napailing na lamang ako na hindi pinansin.

"Ikaw talaga, Dash. Tumahimik ka na nga lang!" Suway sakaniya ni Jerwin. 

Ngunit hindi ito nagpa-awat at patuloy itong nagsalita ng kung ano.

Hindi ko namalayan na pumapasok na pala kami sa isang tila Elevator? But... it was different cuz it was made out of glass fiber? I guess. Sa kabilang side ay kita yung labas... wow.

Nakikita ko yung Kampo sa kanan samantalang yung Garden naman sa kabila... ang ganda. 

"Ang ganda naman dito... ano ba iyon?" Sabay turo ni Dash doon sa Kampo. Mukhang hindi pa nga ito nakakalibot dahil sa kaka-dating lang nila kanina.

Si Sergio naman ang sumagot.

"Iyon ang kampo, nandoon ang iba nating kasama" tumango naman ito at sumilip naman sa kabila.

"Garden ba yan? Bat ang ganda? Kakaiba talaga dito..." natawa nalang si Sergio.

At nung sa wakas ay huminto na yung Elevator, naglakad kami sa isang pasilyo at nung may makita kaming kulay brown na pinto ay binuksan iyon ni Sergio.

Namangha agad ako sa nakita... wow...

"Ang laki... wow..." usal ni Dash.

Napansin ko na hindi lamang yung Elevator ang gawa sa fiber glass, sapagkat transparent din lahat dito maliban sa mga damo. Kala mo kami nasa isang playground/park, dahil sa dami ng tao ngunit karamihan ay nag e-ensayo. Mapapansin mo din na may mga hagdan at ang bawat palapag ay magka-bilang sulok. 

"Ito ang Play Room. Dito kayo mag-e-ensayo ng kakayahan niyo" at nagpatuloy naman kami sa palakad. Iba't ibang palapag at kita pa ang langit na kala mo nasa labas ka lang. Ang ganda.

"Sumunod kayo sakin" at ginawa naman namin. 

Pinagmasdan kong mabuti ang bawat palapag na kumokonekta sa bawat isa. Sa sobrang luwag ng lugar na ito ay tila nagkasya ang pito? Oo, pitong palapag. 

Hindi ko inaasahan na may ganitong uri ng lugar ang palasyo, dahil hindi naman ito halata kapag nasa labas or kapag nakatanaw ako mula sa Kampo.

Habang naglalakad ay nakita kopa si Mena! Kumaway ito sakin at lumapit.

"Hestia!" Yumakap ito sa akin. 

"Ano? Bakit nandito kana? Lumabas naba ang kulay ng iyong mata?" Tumango ako.

"Talaga??? Ano???" Excited na tanong nito. 

Naaalala ko sakaniya si Dash, makulit at tila laging excited. Haha.

Bigla naman sumingit si Sergio.

"Don ka na nga, bakit nandito ka?" Ito nanaman yung suplado.

"Hoy! Sergio! Bakit? Masama magtanong?" Umirap pa si Mena.

"Tsk. Hindi siya Lila, wag kana umasa" sabay hatak sakin ni Sergio sa braso. Hindi ko naman ito napigilan kaya wala na akong magawa kung hindi magpa-hatak.

"Aray!" Daing ko nung humigpit hawak nito sa akin.

Kaagad niya namang binitawan ang kamay ko. 

Nakasunod pala sa amin sina Dash and Jerwin. Then I saw Caryol! Lumapit si Sergio doon.

Nakita kong may ibinulong si Sergio dito na nagpabaling ng tingin sa amin ni Caryol. Nakita kong nanlaki ang mata nito at parang may sinabi kay Sergio.

Ngunit biglang nawala ang ngiti nito sa labi pagkatapos non.

Pinalapit kami ni Sergio.

"Hestia" bati nito.

"Kamusta?" Tanong ko naman.

"Ayos lang. Ah... sino ba sakanila?" Biglang tanong niya kay Caryol. 

"Itong dalawa. Sila ang bago" ngumiti naman si Caryol sakanila.

"Siya ang kasama kong mage-ensayo sainyong dalawa. Siya si Caryol" pagpapakilala ni Sergio.

"Ako si Dash, at siya naman si Jerwin" pagpapakilala naman ni Dash sakanilang dalawa ni Jerwin.

"Sige, mauna muna kami. Sundan mo nalang kami sa ika-pitong palapag dito, pupunta lang kami kila Verna." Pagpapaalam ni Sergio. Tumango lamang si Caryol at bumalik na muna ito sa ginagawa niya kanina. 

Ngayon ko lang na pansin na may hawak siyang espada, at nakakamangha na makitang makipaglaban siya sa kasamahan niya. Wow.

Meron pa akong ibang nakita, sa pangatlong palapag ay may mga hawak itong dagger at nakita ko kung paano nila gamitin iyon. Samantalang yung ibang kasama non ay may hawak na... ibon?? Wait... Eagle! Malaki eh. Nakita kong pinapakain ito ng Isda nung isa at tila... kinakausap? Was it possible? At nakita kopa si Raia na saglit lang napatingin sa amin at umiwas din.

Samantalang sa kabilang banda sa pang apat na palapag ay may mga lalaking nakasuot ng bandana. Lahat sila'y matitikas tignan kagaya ni Sergio. At laking gulat ko na sumaludo ang mga ito kay Sergio, ngunit hindi niya ito pinansin. Nung makalagpas kami ay muli akong bumaling ng tingin at nakita kong nag ha-hand to hand combat yung iba sakanila. Iyon ba ang mga asul? Teka... si Celiyah yung isa doon, ngunit hindi niya ako nakita.

At sa dinadaanan namin ngayon, sa ika-limang palapag, ay tila may collection ng Bow and Arrow. At nakita kong meron din silang target at iilan lamang sila na na-andon. Teka. Nasan si Mena? Nakita ko ai Felix. Tsk. Nakita kong umasinta ito at bull's eye pa! Edi siya na.

Kumindat ito sakin nung makita ako. Inirapan ko nalang. 

Baka nasa baba si Mena, sabagay madami din ang nasa baba.

At pag akyat namin sa ika-anim na palapag, kakaibang pakiramdam ang bumalot sa akin. May nakita din akong mga libro at kung ano, at higit sa lahat... wala akong kilala dito.

Tsaka ko naalala sila Kuya Steve. Magpa-destino din kaya ako sa labas?

"Hindi pwede" narinig kong sabi ni Sergio.

"Huh?" Humarap ito sa akin.

"Hindi ka pa magaling. Hindi pa pwede" pagkasabi nito at naglakad siya patungo sa isang babae na mahaba at kulot ang buhok.

Ano ba ang sinasabi niya???