Nagkatinginan naman sila ni Cora sa sinabi ng kaibigan.
"Naku! Mas mabuti pang sumayaw nalang tayo. Hindi ba sabi mo, nakapag-move on ka na dun?" wika niya na hinila na si Faye papunta sa dance floor.
Nagpaiwan naman si Cora para bantayan ang mga gamit nila. Lumapit pa sa DJ si Faye para mag-request ng sasayawin nila na agad namang pinatugtog nito. They dance seductively at sinabayan ang ritmo ng musika. Aliw na aliw sila sa pagsasayaw nang may mabangga sa likuran si Faye.
"Ano ba!" sigaw ng babae.
"Ooppsss... I'm sorry missâ" nabitin sa pagsasalita si Faye nang lumingon sa kanila ang babae.
"Long time no see my dearest friends..." the girl smirked at them then flip her hair.
"Layla..." sabay nilang wika ni Faye.
Parang may madilim na aura ang bumalot sa pagitan nila. Ang kaninang masayang atmosphere ay biglaan yatang nawala nang makita nila ang babae.
"Nandito ka pala, Layla" tinaasan ito ng kilay ni Faye at tiningnan mula ulo hanggang paa.
" Yes my dear... Kayo lang ba? Nasaan si Cora?" she looked at her fingernails, then act like she's going to yawn.
Showing that she's really bored having a conversation with them.
"Halika na, Faye..." hinila niya si Faye para makaiwas sa gulo. Ayaw niyang sirain ang araw niya dahil lang sa mga walang kwentang bagay.
"Owwsss... iniiwasan mo yata ako sissy" nakangising wika nito sa kanya.
"Bakit? Hindi mo pa ba matanggap na iniwan ka ni Noah for me?"
Napahinto siya sa sinabi nito.
"Sinasagad talaga ng babaeng ito ang pasensya ko!"
Hinarap niya ito and she smiled sweetly at her. Hindi niya ibibigay ang satisfaction dito na makitang nasasaktan siya.
"Ano pa bang kailangan mo, Layla?" tanong niya rito na nakakunot-noo.
After that night, hindi na siya nanggulo pa sa kanila kahit siya na ang niloko. Ni hindi nga niya sinumbatan ang dalawa. She stayed calm and picked up herself kahit mamatay-matay siya sa sobrang sakit. Then ngayon, ito pa ang may ganang magsalita ng kung anu-ano?
"Wala naman, I just want the two of you to know that Noah proposed to me." masayang wika nito sa kanila.
"We're getting married asap"
"Eh di wow?! Walang may pakialam. Kahit na magpakasal pa kayo sa impiyerno at maging ninong niyo pa ang mga demonyo. No one cares..." sarcastic nitong sabi kay Layla.
"Congratulations sa inyo, Layla. I wish your happiness" matipid siyang ngumiti rito then hinila na ng tuluyan si Faye na may sasabihin pa sana.
Ayaw na niya ng gulo. Tama na. Okay na naman siya. Tanggap na niya ang lahat. Kung na kay Layla talaga ang kaligayahan ng dating nobyo, wala siyang karapatang ipagdamot sa kanila iyon. She's happy being single again. Hindi siya makikipag-away ng dahil lang sa walang kwentang ex niya.
"Ano ba 'yon ha Beshy?! Ganun-ganun nalang ba iyon? Hahayaan mo lang sila?!" nagdabog ang kaibigan na si Faye bago naupo sa couch.
"Ano bang nangyayari?" tanong naman ni Cora na nakakunot-noo. Palipat-lipat ito ng tingin sa kanilang dalawa ni Faye.
"Ito kasing kaibigan natin, hinahayaan lang ang sarili niya na hamakin siya ng pokpok na Layla na 'yon!" reklamo ni Faye saka inirapan siya.
Napabuntong-hininga naman si Amara. Naiintindihan niya si Faye. Ayaw na ayaw nito na nagpapaapi ka. Galit na galit ito dahil ganoân lang ang naging reaksyon niya. Ang ayaw pa naman nito sa lahat ay malagay silang magkakaibigan sa kahit anong sitwasyon na dehado sila.
"Ayaw ko lang naman na masira ang araw natin dahil lang sa kanila" sagot niya rito at kumuha ng stallion upang inumin.
"Hindi ko pinatulan dahil ayaw kong e-level ang sarili ko sa kanya. Kaya I'm acted like that coz I'm already happy being single. Bakit pa ako magpapaapekto sa kanila?"
Umayos ng upo si Faye at hinarap siya.
"Kahit na! I can't believe na ganoân lang ang reaction mo. Bitin na bitin ako okay? Wala ka manlang sinabi na mga sayings na pwedeng pambara sa babaeng iyon!" inis nitong wika sa kanya at kumuha na rin ng stallion para inumin.
"I think, mas okay iyong ginawa ni Amara. She didn't step down on her level. Kalmado lang siya" pagsang-ayon naman ni Cora habang umiinom ng tequila.
"What?! Are you serious Cora?" hindi makapaniwalang tanong ni Faye.
Nagpalipat-lipat ito ng tingin sa kanilang dalawa ni Cora.
"Yes..." pinaikot-ikot nito ang basong hawak at naka-dekwatro ang mga paa habang sumisimsim ng tequila.
"Alam mo Faye, hindi lahat ng bagay ay dapat idaan sa init ng ulo. May mga bagay na kapag hindi mo pinatulan, mas lumiliyab. Like sa kaso ni Layla. I'm sure na nanggagalaiti 'yon sa galit dahil wala manlang naging reaksyon si Amara sa sinabi niya. Ang mga taong parehas ni Layla, mas gusto na may nakukuhang reaction sa kaaway niya. Ngunit, kabaliktaran ang ginawa ng kaibigan natin kaya I'm sure, galit na galit iyon ngayon"
Napatango-tango si Faye sa sinabi ni Cora. Ngumiti pa ito ng matamis sa kanilang dalawa.
"Ang galing talaga ni Mylabs!" niyakap nito si Cora na panay iwas naman.
"Don't call me that! Can't you see? I'm having goosebumps here!" lukot ang mukha nitong sabi kay Faye na ikinatawa lang nila.
âAh talaga? Mylabs?â pang-aasar ng kaibigan.
âStop it!â saway ni Cora na tinakpan ang mga tenga.
âNope!â sagot ni Faye na tumayo saka tinabihan ang kaibigan nila, âMylabs, Mylabs, Mylabs!â
Tawang-tawa naman si Amara sa hitsura ni Cora. Halatang pinipigilan lang nito ang sarili na huwag sakalin ang kaibigan. Grabe rin kasi kung mang-asar itong si Faye. Kahit nga siya ay nabwebwesit dito kung minsan.
Nag-asaran pa silang tatlo bago nagpasyang umuwi. Lasing na lasing naman si Faye kaya napagpasyahan nila na ito muna ang unang ihatid pauwi. Nang makabalik sila sa sasakyan at nagmaneho na si Cora ay nilingon siya nito.
"Okay ka lang ba?" tanong nito at may kinuha sa glove compartment na small bottle at ibinigay sa kanya.
"Inumin mo 'yan, nabigyan ko na si Faye niyan kanina. Pampawala sa hang over"
"Salamat..." sagot niya at tiningnan ang small bottle habang nakangiti.
"Okay lang ako. I just realized this past few weeks kung gaano ako naging tanga kay Noah"
Lumingon naman sa kanya si Cora na nagtataka.
"What do you mean?" tanong nito na napahinto dahil sa traffic.
"Nagkita kami. Well, bago iyon, pumunta pa siya sa opisina pero hindi ko kinausap. Then, I was having dinner that time when he approached me. Gustong makipagbalikan" mahabang paliwanag niya.
"Hmm...Go on" sagot ng kaibigan na umabante na.
"Ayun, I told him na wala na siyang aasahan sa akin. That I understand na hindi lang talaga kami ang para sa isa't isa" aniya at ininom na ang ibinigay ni Cora kanina sa kanya.
"So, anong sabi niya?" tanong nito.
"Nagalit... Tinawag akong pokpok. Excuse ko lang daw 'yong mga sinabi ko at nagfi-feeling virgin lang daw ako" sagot niya na may malungkot na ekspresyon sa mukha.
"Aba't gago pala siya eh!" sigaw ni Cora na nahampas pa ang manibela sa sobrang inis.
"Kapag 'yang gago na iyan, makita ko lang iyan. Babalian ko iyan ng mga buto"
"Mars..." napabuntong-hininga naman siya sa reaksyon nito.
"Hayaan mo na iyon. Nakaganti naman na ako"
Tiningnan lang siya nito na may halong pagdududa.
"Oo nga!" natatawang wika niya.
"Salamat sa iniregalo mong sasakayan. Ayun, nakuryente ang gago!"
Tawang-tawa naman si Cora sa sinabi niya. Nag-usap pa sila about kay Noah bago siya naihatid nito sa condo niya at umalis na rin. Pagkapasok, dumiritso na siya sa kama para mahiga. Salamat sa binigay ni Cora kanina, hindi na siya masyadong nahihilo."Ano naman kaya ang mangyayari bukas?"Napatitig siya sa kisame. Hindi niya maiwasang balikan ang mga napagdaanan niya. Ilang beses na ba siyang na-inlove pero palaging nauuwi sa break-up? Lahat ng lalake na dumaan sa buhay niya ay nambabae. Palagi naman niyang binibigay ang best niya. Maswerte nga seguro siya sa ibang bagay subalit, mailap naman ang pag-ibig sa kanya."makakapag-asawa pa kaya ako? Magkaka-pamilya?"Bumangon siya at pumunta sa kitchen. Kumuha ng tubig sa refrigerator at uminom. Napatitig siya sa kawalan."Kung sakali man, kung may darating pa sa buhay ko...Sana, sana talaga siya na"B
After 3 months...Nakahanda na si Amara para lumipad sa bansang Denmark. Her medication went well at binigyan na siya ng go signal ng kanyang gynecologist na magbuntis. Sinabi niya rin kasi rito na gusto niyang sumailalim sa Artificial Insemination. Samantala, wala namang nagawa ang mga kaibigan niya sa kanyang desisyon.She's very thankful that her friends, understand her decision. Sila na muna ang bahala sa maiiwan niyang trabaho rito sa Pinas at dahil nga high-tech na ang panahon, zoom meeting nalang ang gagawin niya palagi upang magampanan parin ang responsibility bilang CEO.Nag-iyakan pa muna sila ni Faye bago siya pumasok sa kanyang private plane. Matagal-tagal din bago sila magkitang muli."Don't forget to communicate with us ha? You take care of yourself doon. Wala pa naman ang magaganda mong mga Beshy na inaalagaan ka palagi" yumakap si Faye sa kanya habang umiiyak.
Pumapatak ang malakas na ulan mula sa madilim na kalangitan. Ang hangin ay humahampas sa kakahoyan. Sarado na lahat ng bahay pero heto siya at nasa labas. Nagmamasid sa karagatan. Siya ang nagbabantay ngayon upang seguraduhin ang kaligtasan ng tribo. Inilibot niya ang paningin."Mukhang may bagyo nga..." bulong niya sa sarili at tumalikod na upang umalis.Subalit, hindi pa man siya nakakahakbang palayo nang may narinig siyang pagsabog mula sa kalangitan. Napatingala siya. Kasabay ng kulog at kidlat ay ang pagkahulog ng isang bagay na parang isang bulalakaw. Bumagsak ito sa dagat. Dali-dali niyang inobserbahan kung ano ang bagay na iyon. Nang bigla niyang maalala ang sinabi ni Apo Milda sa kanya."Umiiyak ang kalangitan, galit na galit ang mga alon. Sa anyo ng isang bulalakaw, mangyayari ang nakatakda!" mariin nitong wika."Anong ibig niyong sabihin, Apo Milda?" nakakunot-noo niyang tanong at umayos ng upo
Isinandal niya ang ulo sa matitigas at bato-bato nitong dibdib. Ang mga kamay niya ay nakayapos sa batok nito. Ramdam niya ang mainit nitong hininga na tumatama sa leeg niya. "Bakit ako kinikilig sa lalakeng ito?!" Nahawakan na siya ng mga naging nobyo niya noon at hindi ito ang unang beses na may lalakeng kinarga siya. May mga kilig moments naman sila ng mga naging boyfriend niya pero hindi umabot sa puntong naghalikan na sila o higit pa. Ngunit, ang lalakeng ito na hindi naman niya kilala ay nagawa niyang halikan ng walang pag-aalinlangan. Hindi rin siya nakaramdam ng pagkailang dito. Para bang, matagal na silang magkakilala. O baka naman, epekto lang ito ng aksidenteng natamo niya. Baka ito na ang sign na dapat siyang lumandi? "Why not? Hindi naman ako lugi sa lalakeng ito and I'm sure, papatulan ako nito. Sa ganda kong ito, choosy pa ba siya?" Pinagmasdan niya ang lalake na seryos
"Nasa Isla ako?!" napasigaw siya at napahampas sa lamesa sa sobrang gulat, "Paano ako makakauwi nito? I'm sure, walang signal dito. I watched documentaries about ethnic groups, wala raw signal kapag nasa isa kang Isla" Natampal niya ang sarili. Nakalimutan niya yatang inaasahan na niyang sa isang Isla siya mapapadpad. Diba ngaât panay hanap niya ng Isla kanina habang palutang-lutang sa dagat? "Kapag humupa na ang bagyo, pwede kang maihatid ni Mang Isko sa kabilang Isla, sa Sabtang. May signal sila roon" sagot nito saka sumandok muli ng kanin. "Hindi mo ako sasamahan?" tumingin siya rito ng seryoso. "Sasamahan kita... Huwag kang mag-alala" nilagyan siya ng binata ng binalatan nitong hipon. "Segurado ka d'yan ha?" aniya na sumubo na ng ulam. "Oo, segurado..." "Seguradong-segurado?" Natawa naman si Dakila sa
"Pwede mo ba akong..." napalunok siya bago nagpatuloy, "Bunti– ayy!"Naputol ang dapat sanang sasabihin niya nang biglang kumulog ng malakas. Kasabay nun ay ang pagkawala ng kuryente."Dito ka na muna, Amara. Sisindihan ko lang ang mga lampara para may ilaw tayo"Tumango lang siya rito at malungkot na napasandal sa higaan niya."Ang malas naman! Wrong timing eh!"Napabuntong-hininga nalang siya sa kama. Baka nga, hindi pa oras para sabihin ko kay Dakila ang sitwasyon ko. Ang tanong, papayag din kaya ito sa alok ko?Sa konting oras na nakasama niya ang binata ay nakita niya kung gaano ito kainosente at kabuting tao. Parang lumalabas na ako ang bad influence sa kanya kapag ako ang nag-initiate ng alam mo na...“Sana nandito si Cora... Miss ko na sil
Isinarado na ni Dakila ang pintuan at nagsimulang baybayin ang tirahan ng kaibigan niyang si Makisig. Ito ang papupuntahin niya sa nayon upang sunduin ang Inang niya. Kailangan niya kasing balikan si Amara kaagad upang malinisan ang mga sugat nito sa paa. Alam niyang naguguluhan ang dalaga sa naging reaksyon niya sa sinabi nito kanina.Naalala niya bigla ang pinagsaluhan nilang halik sa tabing-dagat nang makita niya ito sa unang pagkakataon. Mukhang nakalimot siya sa panata."Hindi dapat nangyari iyon! Isang malaking pagkakamali ang lahat!"Humugot muna siya ng malalim na hininga bago kumatok sa pinto ng bahay ni Makisig."Oh, Dakila! Imu sawen (ikaw pala) Anong atin?" mukhang nagulat yata ito sa pagdating niya, “Sumdep ka, maywayaw ka... (tuloy ka, maupo ka)Ara u maisidung ku jimu? (may maipaglilingkod ba ako sa'yo?)"Hindi
"Dininig na ni Bathala ang mga panalangin natin, Mahal ko" maluha-luha namang wika ng ginang. "Masaya ako para sa anak natin, Mahal" niyakap ng Datu ang asawa saka hinagkan sa noo nito, "Gusto mo bang samahan kita sa pagbisita?" "Naku, huwag na Mahal. Magpahinga ka nalang. Alam kong pagod ka. Ako na muna ang bibisita. Dadalhin din naman ng anak natin dito ang nobya niya. Isa pa, baka magulat pa natin ang nobya niya. Hintayin nalang natin ang pagbisita nila rito sa bahay" sagot nito, " Maiwan ka na muna namin, Iho. Aasikasuhin ko na muna ang Datu" "Sige lang po" tumango siya rito ng nakangiti. Hinila na ng ginang ang Datu sa kwarto nila upang makapagpahinga. Habang naiwan naman si Makisig sa sala na naghihintay lang. Hindi naman nagtagal ay nakabalik na ang ginang na may dalang isang malaking tampipi. "Ako na po ang magdadala nito, Dayang Diwa" kinuha niya kaagad ang bitbit nito at ini
“Handa na ang pagkain...”Napalingon kami ni Mama Diwa sa tawag ni Dakila. Ang cute nitong tingnan sa suot nitong pink apron na galing sa akin. Ibinigay ko iyon sa kanya after kong makuha ang aking luggage bag. Noong una, ayaw niya pang tanggapin pero napilit ko rin kalaunan.“Kumain na muna tayo ng hapunan, Inang...” napakamot ito sa kanyang ulo at palipat-lipat ang tingin sa amin, “Nakadisturbo ba ako?”Mukhang napansin yata nito ang namamaga naming mga mata dahil sa naging iyakan namin kanina.“Tapos na kaming mag-usap, halika na Amara. Masarap iyong mga dala ko. Magugustuhan mo panigurado”Tumango ako kay Mama at saka magkasabay kaming naglakad patungo sa loob ng bahay. Nakasunod naman sa amin si Dakila na tahimik lang. Pagdating namin sa kusina ay nabungaran kaagad namin si Makisig na may malaking ngiti sa labi habang namimilog ang mga m
Tuluyan na ngang napahagulhol ng iyak si Mama. Niyakap ko siya ng mahigpit. Nasasaktan ako para sa kanya. Hindi madali ang pinagdaanan ni Mama. Alam ko dahil pinagdaanan ko narin iyon. Nangyari narin sa akin na nasaktan ako ng pisikal ni Noah.“Tahan na, Mama...” I rubbed her back to calm her.“No, I’m okay... I want you to know what happened also...” inilayo nito ang sarili sa akin at binigyan ako ng isang matipid na ngiti, “Nagtiis ako. Akala ko kasi, magiging maayos din kami. Kasi, hindi naman siya ganun nung nagkakilala kami. He’s a very sweet and caring man. He loves me so much. Sabi ko sa sarili ko, hindi iyon si Jude. Hindi niya kayang gawin sa akin ang mga bagay na iyon. Pinaniwala ko ang sarili ko na magiging maayos kami muli. Kaya mas pinili ko parin mag-stay kahit binubugbog na niya ako ng paulit-ulit. Hanggang sa nag away na naman kami. Sinuntok niya ako sa sikmura. Alam mo kung ano ang
Nakaupo kami ngayon sa sala. Magkatabi si Dakila at Makisig na nasa harapan namin habang kami naman ng Inang Diwa ni Dakila ang magkatabi. Ang Inang niya na dati ko palang nanny. Oo, tama kayo, ang hinahanap kong nanny ay nasa isang Isla lang pala na katabi ng Batanes. Ang nanny ko na itinuring ko ng pangalawang Nanay. Ang nanny na mahal na mahal ako at mahal na mahal ko. Nakayakap ako ngayon sa kanya. Naglalambing habang nakataas ang isang kilay kay Makisig. Ano ka ngayon ha?! May bago akong kakampi! “Ano bang nangyari sa inyong dalawa, Makisig?” tanong ni Inang Diwa sa malumanay na boses.Umayos ng upo si Makisig saka nagsimulang magpaliwanag.“Nagkukulitan lang naman kami, Dayang Diwa...” hindi makatingin nitong sagot.Bumaling naman si Inang Diwa sa akin. Hinaplos nito ang buhok ko at may ngiti sa mga labing nagsalita.“Amara... Ano bang nangyari
Naiyak nalang ako ng tahimik sa loob ng cubicle. Hindi pa ako tapos magsalita. Bakit naman ganun?Natawa nalang ako nang maalala ang mga nangyari. Pagkatapos noon ay iniwan ako ni Noah sa restaurant. Mabuti nalang at dumating sina Cora at Faye upang tulungan ako.Gusto nga nila na hiwalayan ko kaagad si Noah after what happened pero nagpaliwanag naman din kasi ito na nagkaroon daw ng emergency sa bahay nila kung kaya hindi na nakapag-paalam sa akin. Syempre, mahal ko kaya pinatawad ko.Sinabunutan pa nga ako ni Faye noon na humantong sa tampuhan namin. Tanga raw kasi ako na sa ngayon ay masasabi kong tama talaga siya. Mabuti nalang at naayos ni Cora ang misunderstanding namin na iyon. Ilang beses rin naming pinag-awayan si Noah.Naalala ko rin ang dati na nag-away kami at hinayaan niya lang akong umiyak. Iniwan niya pa ako sa gitna ng kalsada. Ni hindi manlang naisip nito na mapapahamak ako. Mabut
"Hala! Sorry! Ikaw kasi eh! Puro kababuyan ang mga sinasabi mo!" wika ko saka dali-daling kumuha ng tissue na palaging nasa gitna ng lamesa ni Dakila nakalagay.Napapikit ito at halatang nagpipigil lang sa sarili.Pinunasan ko ang mukha nito habang pinipigilan ang sarili kong matawa at the same time, naaawa rin ako rito. Poor Makisig. Sorry talaga."At natatawa ka pa talaga ha?" naiinis na bulyaw nito sa akin."Ha? Hindi... Sinong natatawa? Ako ba? Naku! Hindi. Bakit naman ako matatawa? May Buko-Salad ka lang naman sa may bukana ng ilong mo" sagot ko na hindi makatingin dito."Ano ba! Sinusundot mo na ang ilong ko eh!" reklamo nito."Ay naku! Sorry talaga Beshy..." inilayo nito ang mukha sa akin saka ito tumayo at naghilam
Nagising ako dahil sa isang awitin na aking narinig. May kumakanta gamit ang gitara. Medyo husky ang boses ha? Alam kong hindi si Dakila iyon dahil alam ko na ang boses nun. Napailing nalang ako at tinampal ang aking noo."Baka naman nagkakamali ako? Baka si Dakila nga? May mga singer din naman na nag-iiba ang boses kapag umaawit na, diba?"Bumangon na ako saka niligpit ang aking higaan. Medyo, pagod parin ang pakiramdam ko. Malakas ang menstruation ko ngayon dahil first day. Usually kasi, lumalakas agad ang period ko basta unang araw at pangalawa. Kapag 3rd day na, medyo okay na ang pakiramdam ko nun. Hindi narin masyadong malakas ang period ko that day. Pagka-4th day, mawawala na. Kaya, tiis-tiis nalang muna ako sa period na ito.Binuksan ko ang pintuan at dumiritso muna sa banyo. Kailangan ko kasing e-dispose ang nakolektang dugo galing sa cervix ko at itapon. After that, huhugasan ko
Nabulunan ako sa aking pagkain dahil sa sinabi ni Dakila. Dali-dali namang iniabot nito ang tubig sa akin at hinagod ang aking likod.“Ayos ka lang ba, Amara?” nag-aalalang tanong ni Dakila sa akin.“H-Ha? Oo, Oo naman. Ayos lang ako. Uhm... Iyong kanina ba? A-Ano kasi... Personal cup ko iyon!” paliwanag ko na nauutal.Para tuloy akong pinagpapawisan. Bigla akong na hot seat! Paano ko naman kasi ipapaliwanag rito na iyong laman nun ay para sa period ko?! Tiningnan naman ako ni Dakila ng nagtataka pero hindi na rin ito nag-usisa pa na ipinagpasalamat ko. Nakahinga ako ng maluwag. Sa susunod, hindi ko na talaga iiwanan ang MC ko kahit saan! Mag-iingat na ako upang hindi na maulit ang kahihiyang ito.Tumayo na si Dakila upang ligpitin ang aking pinagkainan at lumabas ng kwarto. Pagbalik ni Dakila ay inilapat na nito ang tumbler na kanina ay inihanda nito. Min
Tanghali na ng magising si Amara. Ang bigat ng kanyang pakiramdam. Kanina pa siya ginigising ni Dakila pero puro tango lang ang naging tugon niya. Wala siya sa tamang wisyo ng iminulat niya ang mga mata. Parang gusto niyang manapak dahil sa bigat ng pakiramdam niya ngayon. Ang sakit din ng kanyang puson. Naglakad siya palabas sa kwarto dala ang kanyang mini pouch na may lamang mga necessary items na need niya. Nagpakulo na muna siya ng tubig. After that, kinuha niya ang kanyang menstrual cup.Si Faye ang nag-introduced nito sa kanila ni Cora and she finds it so convenient and environmentally friendly. The menstrual cup is collapsible and she likes the fact that it is so small that you can carry it anywhere. Given that it is the only collapsible menstrual cup. It has a compact-like container. This means you can discreetly toss it in the bottom of your purse, assured that it’s there whenever and whereve
DAKILAâS POV Ako ang unang nagbaba ng tingin. Kailangan kong pigilan ang aking sarili. Gusto kong magsimula kami ulit ni Amara. Mula sa pagiging magkaibigan. Gusto kong makilala siya. Gusto ko ring makilala niya ako ng lubusan. Nang sa gayon ay unti-unti kong maipapaliwanag sa kanya ang tungkol sa aking panata. Alam kong may iba na akong nararamdaman ngunit kailangan ko itong pigilan. Hindi maaari. May sinumpaan ako. Hindi ko ito kayang baliin. âI am a CEO of a big company in Manila. May iba rin akong mga business aside from thatâ wika ni Amara na nakatingin sa kalangitan, âI am in a relationship with my longtime boyfriendâ Naging masama ang templa ko sa huling sinabi ni Amara. Hindi ko mapigilang mairita. Tumikhim muna ako bago nagsalita. âAnong nangyari pagkatapos?â tanong ko. Tumagilid ng higa si Amara paharap sa akin saka ngumiti ng malungkot. âHe cheate