CHAPTER 3

"Good morning," bati ni Angge sa kanyang mga kasamahan pagkarating niya sa trabaho.

"Good morning din," bati sa kanya ni Reah pati na rin ng iba pa.

Nagkanya-kanya na sila sa pag-aayos ng mga items. Ganito talaga sila everyday. Bago magbubukas ang mall ng mga 10:00 ay nasa loob sila at  at naglilinis para sa pagpasok ng mga mamimili ay kaaya-aya tingnan ang loob ng kanilang store.

Habang si Rhodly naman sa kabilang banda ay maaga rin ang gising dahil may breakfast appointmet siya sa isang client niya.

Binuksan niya ang kanyang cabinet at kumuha siya ng isang white formal dress shirt saka niya ito isinuot pagkatapos ay nagsuot din siya ng isang black necktie at tinernuhan niya ito ng  isang dark blue suit.

Isang dark blue rin na trouser ang kanyang isinuot na bagay naman sa suot niyang suit.

At ang sapin sa kanyang paa ay isang monk strap shoes.

Nang maiayos na niya ang kanyang sarili ay humarap muna siya sa salamin saka inayos niya ang kanyang buhok. Lalo siyang pumogi sa kanyang hairstyle na classic pompadour haircut.

Pagkalabas niya sa kanyang condo unit ay nandu'n na naghihintay sa kanya ang kanyang driver dala ang limousine niyang sasakyan.

Agad siyang binati nito saka ipinagbukas siya ng pinto at nang maayos na siyang nakapasok ay agad namang pumasok ang driver saka nito agad na pinatakbo ang sasakyan at nakasunod naman sa kanila ang dalawang tinted SUV kung saan nakasakay ang kanyang mga bodyguards.

Nasa US ngayon ang kanyang mga magulang kasama ang kanyang kapatid kaya mag-isa siya ngayon sa pagtataguyod ng kanilang negosyo. Malaki kasi ang tiwala sa kanya ng mga ito kaya iniiwan na lamang siya kung kailan nila gusto.

"Good morning, Mr. Chuo. I'm sorry if I'm late," agad na bati niya sa kanyang chinese na kliyente sabay lahad ng kanyang kanang kamay sa harapan nito.

Agad naman itong tumayo at magiliw na tinanggap ang kanyang kamay.

"Good morning, too, Mr. Smith. It's okay. I just arrived too," nakangiti nitong saad.

"Please, have a seat," sabi nito sabay turo sa upuan na nasa gilid lang niya.

"Thank you," nakangiti rin niyang sabi at maya-maya lang ay nagsimula na rin silang mag-usap tungkol sa business habang kumakain. 

Dahil isinilang talagang isang negosyante si Rhodly, hindi mahirap sa kanya para kumbinsihin ang chinese para mag-invest sa kanilang kompanya at napapayag niya ito sa bandang huli.

Habang abala ang lahat sa loob ng store na pinagtatrabahuan ni Angge ay abala naman ang utak niya sa kaiisip kung anong gimik ang pwede niyang gawin para naman mapansin siya ng ibang tao.

Napangiti siya nang biglang nagkaroon ng light bulb sa isip niya. Alam niyang papatok ang gagawin niya. Alam niyang mapupunta sa kanya ang pansin ng lahat kapag gagawin niya kung ano man ang iniisip niya ngayon.

Kinuha niya ang isang public address speaker na may kaliitan mula sa sulok saka niya ito inilapit sa kanyang bibig.

"Makinig kayong lahat..."

Napatingin ang lahat sa kanya pati na rin ang kanyang mga kasamahan dahil sa lakas ng tunog na kanyang nilikha.

Pati ang mga taong nasa labas ng kanilang store ay napatingin na rin sa kanya.

"...kilala niyo ba si Rhodly James Smith?" tanong niya sa mga ito.

Napatingin siya sa mga taong nandu'n at nakita niyang tumangu-tango ang iba samantala ang iba naman ay nanatili lang nakatingin sa kanya. 

"Nais kong malaman niyong... si Rhodly ay boyfriend ko."

Napaawang at nagulat ang mga nakarinig sa kanyang mga sinabi.  Halos lahat sila ay hindi makapaniwala sa kanyang sinabi.

Agad na nagsilapitan ang ibang mga taong nakarinig na nakatayo lamang mula sa di-kalayuan sa kanyang kinatatayuan para lang makarinig nang maayos.

"Seryoso ba siya?" Narinig pa niyang tanong ng isang babae.

"Totoo kaya ang sinabi niya?" tanong din ng iba.

"Paano naging sila, eh wala ngang nakakakilala sa negosiyanteng 'yon," bulong naman ng isa pa.

"Gusto niyong makilala at makita si Rhodly?" muli niyang tanong sa mga ito.

Kanya-kanya namang nagsipagtanguan ang mga ito.

"Eh, ano pang hinihintay niyo? Pasok na kayo sa store namin para mamili," nakangiti niyang sabi.

May mga excited na pumasok para mamili, may iba namang umalis at nagsabing pang kasinungalingan ang kanyang mga sinabi.

"Anong ginagawa mo?" tanong ni Reah sa kanya nang agad itong lumapit.

"Bakit?" 

"Anong bakit? Hindi mo ba alam na malaking bagay ang mga sinabi mo?" nag-aalala nitong sabi.

Hindi ordinaryong tao ang lalaking inangkin niyang boyfriend niya kaya sigurado ang kanyang kaibigan na magiging big deal ito sa iba at malamang baka mamaya o bukas, laman na siya ng mga balita.

Pero dapat nga bang ikatakot ni Angge ang bagay na 'yon? Hindi ba dapat magiging masaya pa nga siya dahil siguradong sisikat na siya gaya ng pinapangarap niya?

Kinabukasan ay maagang nagising si Angge at gaya ng nakagawian niya ay naghanda siya ng kanilang agahan ng kanyang Lola Apolinaria habang ang matanda naman ay nasa labas ng bahay, nagwawalis.

Napatingin si Angge sa labas ng kanilang bahay nang makita niya ang iilang kapit-bahay nilang nakatingin sa kanila mula sa labas kaya lumabas siya para matingnan kung anong meron sa bahay nila.

"Di ba, siya 'yon?" Narinig niyang tanong ng isa nilang kapit-bahay.

"Oo nga, siya talaga 'yon," sagot naman ng isa pa.

"Totoo kaya 'yon?"

"Ay! Ewan ko! Sino naman kayang mayaman ang magkakainteres diyan?"

"Tama! Napaka-impossible naman kasi ang mga sinabi niya."

Napakunot ang kanyang noo sa kanyang mga narinig at talagang wala siyang kaide-ideya kung tungkol saan ang mga pinagsasabi ng mga ito at para bang siya ang tinutukoy ng mga ito dahil sa kanya nakatuon ang mga mata ng mga kapit-bahay niya na walang ibang alam kundi ang makialam sa buhay ng iba.

"Lola, anong nangyari? Bakit nandito ang mga tsismosang 'yon?" tanong niya sa matanda nang nakaalis na ang kanilang mga kapit-bahay.

"Hay, hayaan mo na ang mga 'yon, apo. Talagang walang magawa sa buhay. Naghahanap na naman siguro ng mapag-usapan," pahayag ng matanda.

Siguro nga ganu'n 'yon. Kapag tsismosa talaga, hahanap at hahanap talaga ng pwedeng mapag-usapan kahit pa nga hindi totoo.

Binalewala na lang din ni Angge ang mga iyon gaya ng sinabi sa kanya ni Lola Apolinaria pero pagdating niya ng mall, maaga pa lang ay may mga tao nang nagkakagulo sa labas ng mall na siyang labis naman niyang ikinataka.

Lalapit na sana siya nang may biglang humila sa kanya sa kamay palayo sa mga iyon. 

"Reah?" takang sambi niya sa pangalan ng kanyang kaibigan.

"Heto," sabi ni Reah saka inabot sa kanya ang isang shaul na itim at ito na ang kusang naglagay nu'n sa kanyang ulo at isinali pa sa takip ang kanyang bibig at ilong. 

Nagtataka siya at agad naman niyang tinanggal ang shaul na inilagay sa kanya ni Reah.

"Anong ginagawa mo? Para saan ang mga ito?" tanong niya habang magkadikit ang kanyang mga kilay dahil wala talaga siyang naiintindihan sa nangyayari. 

"Kailangan mong itago ang mukha mo kung gusto mong makapasok sa trabaho."

Lalong kumunot ang kanyang noo sa tinuran ng kaibigan.

"Bakit? Anong nangyari?" naguguluhan pa rin niyang tanong dito. 

"Sa loob na tayo mag-usap. Halika na," aya nito sa kanya matapos nitong itakip sa kanya ang shaul at binigyan pa siya nito ng isang sunglass.

Dahil nakatakip ang kanyang mukha, maayos silang nakapasok sa loob ng mall at nang makapasok na sila ay agad niyang tinanggal ang takip ng kanyang mukha.

"Sabihin mo nga sa akin, ano ba talagang nangyayari?" muli niyang tanong.

Agad na kinuha ni Reah ang kanyang phone at ibinigay niya iyon kay Angge para matingnan kung ano nga ba ang totoong nangyayari.

Nang makita ng dalaga ang isang balita na kalat na kalat ngayon sa lahat ng social media sites ay ganu'n na lamang ang panlalaki ng kanyang mga mata at hindi na rin niya napigilan ang sariling mapaawang sa nalaman.

Kalat na kalat ang video niya tungkol sa pag-angkin niya na boyfriend niya ang isang Rhodly James Smith.

Halos ganu'n ang lahat ng social media sites. Ganu'n na siya kasikat ng mga oras na 'yon. Hindi niya aakalain na ganu'n lang pala kadali ang sumikat kaya imbes na mabahala siya, lihim pa siyang natuwa ngayon. At last! Natupad na rin niya ang pinapangarap niyang sumikat! Naramdaman na rin niya ang pakiramdam ng isang sikat!

Samantala, habang nasa kalagitnaan ng meeting si Rhodly, biglang pumasok ang kanyang secretary na si Ronald saka may ibinulong ito sa kanya at nang malinaw niyang narinig ang impormasyong ibinigay nito sa kanya ay napatayo siya bigla kaya napatingin sa kanya ang lahat ng kasali sa nasabing meeting.

"Please, excuse me for a minute," aniya saka siya dumeritso sa loob ng kanyang opisina at agad niyang binuksan ang kanyang laptop at ang unang bumungadsa kanya ay ang balitang hindi niya aakalaing mangyayari sa kanya. 

"Kalat na kalat ngayon sa social media ang video ng isang babae kung saan, ipinagsigawan niyang boyfriend niya si Rhodly James Smith, isang bilyonaryo businessman na hanggang ngayon, hindi pa rin nakikita ng personal ng taong madla. Marami ang kinilig para sa kanila, marami naman ang hindi naniwala dahil malayo raw ang estado nila sa buhay."

Naikuyom ni Rhodly ang kanyang kamao sa kanyang narinig.

"She's a saleslady, Mr. Smith and we still trying our best to get more information on why she's  disseminating the news that you are her boyfriend."

"Tell me her exact location," sabi niya habang nakakuyom pa rin ang kanyang palad sa galit. 

Agad namang ibinigay ng Ronald ang address ni Angge kung saan ito nagtatrabaho at nang nakuha na iyon ni Rhodly, wala na siyang inaksayang oras pa kahit pinipigilan pa siya ni Ronald. 

Kailangan niyang maturuan ng leksyon ang babaeng 'yon. Saan ba kasi ito kumukuha ng lakas ng loob para ipagkakalat na boyfriend siya nito?