CHAPTER 35

“MA'AM Celine...”

Tila nabalik siya sa reyalidad ng marinig niya pagtawag sa kaniya. Doon ay mabilis niyang binitawan ang hawak niyang ballpen. Kasalukuyan kasi siyang nag-i-invertory ng order nila ngayon sa restaurants ng maisip niyang gumawa ng tula. Tula na ngayon ay halos lahat nasa basurahan na lalo't hindi niya nagugustuhan ang mga kinalalabasan ng mga gawa niya.

“Bakit mo pala ako tinawag, Cristy?”

“Ang tahimik n’yo po kasi at kanina pa po rin kami nag-aabot rito pero hindi po kayo sumasagot.”

“P-Pasensiya na, masama lang ang pakiramdam ko,” tama kanina pa sumasakit ang ulo niya sa hindi niya maintindihan na dahilan.

“Napapansin ko na po ’yan sainyo, Ma’am Celine. Ilang araw na po masama ang pakiramdam niyo. Hindi niyo rin po nagugustuhan ang amoy ng mga ulam na iniluluto rito.”

Napatango siya sa sinabi nito.

“Pero siguro ay hindi lamang ako sanay sa mga amoy rito lalo't galing ako sa probinsiya...”

“Sigurado po ba kayong dahil lang po ’yon doon?”

“Ano'ng ibig mong sabihin, Cri