CHAPTER 36

“HELLO?! Kean 'to, Celine kamusta ka naman d'yan?”

“Okay lang ako, Kean. Ano'ng oras ka pa ba uuwi?”

“Maya-maya nandyan na ako,” wika nito sa video call.

Kasalukuyan kasi siyang nag-dri-drive, “Ahm—” pinutol ni Celine ang sasabihin niya at wala sa sariling napayuko kahit nakatapat pa sa kaniya ang camera ng cellphone niya dahil ka-video call niya ito.

“May gusto ka ba’ng ipasabay nang mabili ko na?”

“Gusto ko sana ng jollibee, Kean—”

“Okay, wait. Parating na ako, dadaan muna ako sa jollibee para bilhan ka no’n huwag masiyadong malikot, Celine ha? Baka kung ano'ng mangyari sa ’yo, madulas ka pa r'yan.”

“Napakaliit pa ng tiyan ko, Kean pero kung umakto ka parang ang laki na.”

“Malaki man, o maliit hindi tayo puwedeng maging kampante. Kailangan mong mag-ingat, at mahirap na. Sa paglalakad–”

Hindi siya pinatapos ni Celine at siya na ang tumuloy ng sasabihin nito. “Kailangan palaging mag-i-ingat sa paglalakad at baka madulas, maging sa pagkilos, sa panood ng TV, maaga ka dapat matutulog p