Chapter 4

NANG marinig ni Maurine na umingay ang pintuan na tila ba may gustong bumukas ninyon ay kaagad niyang ini-play ang music na inihanda niya. Hindi man siya ganun kagaling sumayaw ngunit ito lamang ang alam niyang paraan para aliwin ang binita na bumili sa kanya.

Ginalaw niya ang kanyang bewang pataas baba, kasabay ng paggalaw din ng kanyang mga kamay, hindi pa siya nakaharap sa lalaki, tumuwad siya na paseksi na position at ini-shake-shake niya ang kanyang pwet.

“What do you think you are doing?”

Napakurapkurap ang kanyang mga mata nang marinig niya ang lalaking-lalaki na boses ng binata. Kaagad siyang tumigil at tumingin sa gawi nito, pinatay din niya ang music at napayuko siya. Hindi niya magawang makatingin sa mga mat anito.

“Katapusan ko na? Hindi ba niya na gustuhan ang aking pagsayaw? Patay mukhang nagalit ko pa ata siya ng tapat ‘a, anon a ngayon ang gagawin ko?” bulong ng utak niya at pinaglaruan niya ang kanyang mga daliri at hinintay ang lalaki na magsalita.

“What—”

“Sir, huwag ninyo po ako ipamigay, sir!” hindi niya maiwasang sumabat at kaagad na lumapit sa lalaki at dahil malayo bahagya ang kanilang agwat at sa pagmamadali ay natalisod siya, nanlaki ang kanyang mga mata at napasigaw siya sa takot at gulat.

“AHH!!!!” Sigaw niya at pinikit ang kanyang mga mata dahil takot siya makita kung saan siya la-landing.

“Hala, bakit hindi ako nakaramdaman ng sakit? At bakit hindi malamig at matigas itong sumalo sa akin?” mahinang bulalas niya habang nakapikit, ginalaw niya pa ang kanyang mga kamay para kapaan kung ano ang kanyang kinarooanan.

“Hala, bakit may matigas, mahaba at mainit akong nahawakan? Hindi kaya’t may ahas dito?!” bulalas niya at mabilis na minulat niya ang kanyang mga mata.

“Get off of me,” giit ng lalaki at magkasalubong ang mga kilay nito. Nanlaki ang kanyang mga mata sa nakita. Hindi niya inakalang sasaluhin siya nito, akala niya Talaga ay la-landing siya matigas at malamig na tiles.

“And could you please let of my manhood?” dagdag ng lalaki at bahagya siyang tinulak. Napabitaw siya sa kanyang hinawakan ng mapansin niya kung ano iyon.

“Nanay ko po! Hindi pala ahas iyon kundi ang-ang ahh!! Ayaw ko nang sabihin!” Sigaw ng utak niya kaagad na umalis sa ibabaw ng lalaki. Napaupo siya sa gilid nito at napayuko siya hindi niya alam kung ano ba dapat niyang sabihin.

“Are you just going to sat down and stare blankly and will not say sorry to me?” matigas na pagka-english na sabi ng lalaki. Nakakaintindi siya ng English pero kapag masyadong mabilis at malalim na salita, ay hindi niya iyon magagawang maintindihan kaya’t napapatitig na lamang siya sa lalaki. Ibang-iba kasi ang accent nito sa mga naririnig niya sa tv kaya’t mas lalo siyang hirap na intindihin ang sinasabi nito.

“Hey, are you deaf or you are just stupid?! Answer me!”

“S-Sir, pasensya na hindi ko po kayo maintindihan pwede po bang itagalog ninyo na lang po? At kung nagagalit kayo dahil sa nangyari pasensya na po at hindi na po mauulit,” aniya gamit ang mahinahon na boses at tumingin ng direkta sa lalaki.

“Damn it!” mura ng lalaki at mabilis na tumayo ito. Habang siya ay napakagat na lamang ng kanyan ibabang labi at tila iiyak na. Ito ang mahirap sa kanya dahil ang babaw ng luha niya, mabilis siyang mapaiyak.

“Tumayo ka diyan.”

Napatingala siya sa lalaki nang marinig niya ang boses nito. May accent ang pagbigkas nito ng tagalog pero mas okay na ito kaysa sa English. Mabilis naman siya tumayo, nasa harap siya ng lalaki.

“S-Sir, hind imo naman po ako ipamimigay sa tauhan ninyo, hindi po ba?” mahinang tanong niya sa lalaki.

“What—I mean, ano? Saan mo naman nakuha iyan?” tanong ng lalaki sa kanya. Narinig pa niya itong napabuntonghininga tapos ay lumakad ito sa malapit na sofa at napaupo roon. Kumuha ng sigarilyo sa bulsa nito at sinindihan. Napatingin siya rito. Kung sa malayo ay gwapo ito tignan, hindi niya akalaing mas gwapo ito sa malapitan. Hindi niya maiwasang mapatitig sa gwaponfg mukha nito.

“Ano tinitingin mo? Bakit hindi mo sagutin ang tanong ko? Sino may sab isa iyong ipapamigay kita?” tanong ng lalaki sa kanya at kumunot ang noo nito.

Napalunok siya sa kanyang laway. “I-Iyong naghatid kasi sa akin dito sabi niya, baka ipamimigay mo ako sa mga tauhan mo gayong hindi ka naman mahilig sa babae...”

“That’s right, I don’t like women,” giit ng lalaki. Mabagal ang pagkasabi nito kaya’t naintindihan niya ang pag-english nito.

Sa narinig ay para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Kung gayon ay wala na talaga siyang pag-asa? Ito na ba ang katapusan niya? Paniguradong ikakamatay niya kung papipistahan siya ng mga tauhan nito.

“But...”

“Pero, ano?” mabilis na tanong niya nang marinig niyang tila may pag-asa pa.

Tinitingan muna siya ng lalaki mula ulo hanggang paa tapos himithit ito ng sigarilyo at bumuka ng usok.

“I can make exception to you. So, could you tell me what you can offer that worth the money that l pays to get you?”

Matagal bago niya na process ang ibig sabihin ng sinasabi ng lalaki, napayuko siya at pinaglaruan ang kanyang mga kamay.

“Kung magiging totoo po ako, wala hu espesyal sa akin. Hindi hu ako kasing ganda ng mga modeling makikita ninyo sa magazine, wala din po akong maayos na edukasyon sapagkat pinagkait iyon sa akin ng mga kilalang kong magulang. Ngunit, marunong po ako ng gawaing bahay, maglaba, magluto, mamanlansha at iba pa. Mabilis din po ako matutu at pwedeng-pwede ninyo po ako utusan sa kung anong gusto ninyo....” mahinang pahayag niya.

“Hindi ka nakapagtapos ng kolehiyo?”

Napa-angat siya ng tingin sa tanong ng binata. “Hindi po, hanggang high school lang po ang natapos ko.”

“I see, how old are you again?” tanong ng lalaki sa kanya.

“I’m twenty-two-year-old, sir,” sagot niya.

Matagal na katahimikan ang naghari sa pagitan nilang dalawa. Tapos bigla niyang narinig na bumuntonghininga ang lalaki at biglang tumayo.

“Go to the bathroom and get shower. When you are done, you will use the clothes inside of these books, and you will wait for me in bed, understand?”

Napatitig siya sa lalaki. “O-Opo,” mahinang sagot niya matapos maintindihan ang sinasabi nito.

“Good, I’ll be back,” sabi bigla nang lalaki at iniwan siya sa loob ng silid. Napatitig siya sa pinto kung saan ito lumabas.

Napahawak siya sa kanyang bibig at unti-unting napaupo sa sahig, samu’t-saring emosyon ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon. Pinangarap niyang ibigay ang sarili sa kanyang magiging mister ngunit mukhang hindi na iyon mangyayari sapagkat, hindi na niya pag-aari ang kanyang katawan kundi ibang tao na.

HABANG, pinaglalaruan ni Mikahail ang kanyang lighter habang tinatahak niya ang daan pabalik sa pribaradong silid kung saan niya iniwan ang babae. Matapos niyang malamang ang dahilan kung bakit ito napadpad sa lugar na ito, hindi niya maiwasang magalit sa magulang ng dalaga, at maawa dito.

“Those heartless and shamless people does not deserve to be alive,” he whisper as he open the door of his room. Katahimikan ang sumulubong sa kanya, inikot niya ang kanyang mga mata sa loob ng silid at hindi niya makita ang dalaga maging sa may kama. Kumunot ang kanyang noo at malalaki ang kanyang hakbang na tumungo sa may banyo, bakasakaling naroon ang dalaga.

“Nandito ka na pala,” giit ng babae at bahagya pang ngumiti sa kanya. Suot na nito ang pulang sexy night gown na pinili niya para rito.

Hindi niya maiwasan mapatitig sa inosenteng mukha nito, niyukom niya ang kanyang kamao at umigting ang banging niya nang bumaba ang kanyang mga mata sa malulusog na dibdib nito, nagbumaba pa ang kanyang mga mata ay napalunok siya bigla sa ganda ng binti ng dalaga.

“This cannot be,” bulong niya. Ilang taon na siyang walang nararamdaman sa mga babaeng lumalapit sa kanya, kahit hubo’t-hubad na. Ngunit bakit kaya bigla na lamang siyang nakaramdaman ng init habang minasdan ang dalaga? Wala siyang planong angkinin ito ngunit, binili niya ang babae dahil may kakaiba siyang naramdaman rito nang makita niya ito sa may stage at mukhang hindi siya nagkamali. Mukhang ito ang solusyon sa problema niya, wala siyang plano ma-inlove sa kalahi nito ngunit kailangan niya ng tagapagmana at asawa, kaya’t kung kaya ng babae buhayin ang pagkalalaki niya, then, he must grab this opportunity to give her.

“My decision was right,” he whisper and grab the woman tiny waist and pulled her closer to him.

“You are my cure,” he added and lowered his head to kiss her.