[CHAPTER ONE]

[R18]

(Hanzo Ace Madrigal POV)

"Uhmmmm.... faster... yes... that's it..." I guide her head in and out to my little monster.

"Suckk it harder!!" Sigaw ko sa babaeng binili ko mula sa bar.

Well... I can buy a sl*t whatever I want. I didn't touch or making love with them... tsk that's disgusting! Gusto ko lang silang paglaruan at pag katapos nun ay itatapon na parang basura. Well that's women, especially Allyza.... I don't have an interest on her. Kahit isang hibla ng buhok niya ay ayaw kong hawakan. Bakit pa kasi ako pumayag na mag pakasal sa basurang babae na iyon?

Kung hindi lang dahil sa kompanya hindi ako mag papakasal sa isang tulad niya!

"Damn... yes..... I'm already near..."

I move her head fast and deep. Naririnig ko itong nabubulunan but I don't care, bayad siya kaya dapat ayusin niya ang trabaho niya.

"Ohhh fuck!!" I close my eyes and I release it inside on her mouth.

Nang mahimasmasan ay agad kong hinila ang babae.

"Get out!" Itinulak ko ito palabas ng pinto at padabog itong isinara.

Pumasok ako sa banyo and I clean my self up. That girl was so boring! Sayang lang ang binayad ko. Tss!

Narinig ko ang pag ring ng phone ko, nag tapis ako ng towalya at lumabas ng banyo, agad ko itong kinuha mula sa kama at tiningnan ang screen. Bumuntong hininga muna ako at siyaka ko ito sinagot at pinindot ang speaker botton, inihagis ko ulit ang phone sa kama.

"What is it mom?" Bagot kong sagot.

("Where the hell are you young man? Don't you know na kasal ka at may bahay ka na dapat uwian?!") bulyaw nito mula sa kabilang linya.

"Hey easy there mom..... may ginawa lang ako." I sigh. "I will be home later don't worry."

("Please anak... alagaan mong mabuti ang asawa mo.") Pakiusap nito sa akin. Natapos nakong magbihis at umupong muli sa kama.

"I'm sorry to say this but...... that's not gonna happen."

Pinatay ko na ang tawag at inilagay ang phone sa bulsa.

Bakit ba gustong-gusto niya ang babaeng yun para sakin? Wala naman special sa kaniya, oo aaminin ko maganda siya pero mas maganda parin si Sofia. I waited four years for her to come back. Ilang beses ko siyang hinahanap at hanggang ngayon hindi ko parin alam kung nasaan siya. Siya lang ang gusto kong pakasalan at makasama habang buhay at wala nang iba.

I went home and as I expected naghihintay nanaman siya sa sala. Hindi ba siya napapagod hintayin ako gabi-gabi? It's already 12 pm, buti nakakaya niya pang hintayin ako ng ganitong oras.

"Master Ace." Tawag ng butler ko.

"Pagod ako, gusto ko nang magpahinga." I said at tinungo ang kwarto ko. Magkaiba kami ng kwarto... ayokong tumabi sa babaeng yun, I'm loyal to Sofia at siya lang ang gusto kong makasama matulog.

"Ace c-can we talk?"

Napapikit ako dahil sa inis na nararamdaman. Palagi akong naiinis kapag naririnig ko ang boses at nakikita ang muka niya.

Ayokong magalit sa akin si mom kapag may ginawa akong hindi maganda sa babaeng to, may respeto parin naman ako sa mga babae pero pag dating sa kaniya nawawala ako sa sarili at gustong gusto ko siyang saktan at makita siyang nahihirapan.

Hindi ako umimik at walang emosyon na tumingin sa kaniya.

"S-saan kaba galing? I was waiting for you... k-kumain kana ba?"

I smirk at lumapit sa kinaroroonan nito.

"Do you really want to know kung saan ako galing?" Nakikita ko sa mga mata nito ang takot.

"Galing ako sa kwarto ng ibang babae... happy?"

Mas lalo pa akong nainis nang tumulo ang mga luha nito, seriously? Tatanungin niya ako kung saan ako galing tapos iiyak-iyak siya?

"Wag mukong iyak-iyakan!"

Hinawakan ko ang magkabilang balikat nito.

"Tandaan mo, hindi ko hiniling na hintayin mukong umuwi! Don't expect too much from me Allyza, stop daydreaming!" Itinulak ko ito at napa upo ito sa sahig at patuloy na humikbi.

"Tsk!"

(Allyza POV)

Magiliw akong nagluluto dito sa kusina para magluto ng hapunan, gusto kong ipagluto ang asawa ko. Kahit walang kasiguradohan kung uuwi ba siya ngayong gabi, palagi siyang ganun mula nang ikinasal kami 2 years ago.

Dalawang taon na kaming kasal at hanggang ngayon ganun parin ang pakikitungo niya sa akin.

Bumuntong hininga ako at sinimulang hiwain ang patatas.

"Are you sure about that Madam?"

Napalingon ako sa Butler ni Ace, siya palagi ang kasama ko dito sa bahay.

Tumango ako at pinagpatuloy ang ginagawa ko. Magluluto ako ng minudo, recipe ito ni mommy kaya gusto ko din matikman ito ni Ace. Baka sakaling mahalin niya ako kapag nasarapan siya sa luto ko.

"Uuwi ba si Ace ngayong gabi Mr. Tan?" malumay na tanong ko.

"Please madam... just call me Butler Tan." Pakiusap nito.

"Hindi naman kasi ako yung totoong amo mo Mr. Tan, siyaka tayo-tayo lang naman nandito."

Bumuntong hininga ito, ngumiti nalang ako at isinunod na hiniwa ang carrots.

"Marami tayong maids Madam, maaring sila nalamang ang magluto para sa iyo." Suhestion niya. Umiling ako at inilagay sa kawali ang mantika.

"I can handle it Mr. Tan and besides gusto kong ipagluto si Ace kahit ngayon lang."

Hindi ito umimik at patuloy lang akong binabantayan.

Nang matapos na akong magluto ay pasado ala syete na ng gabi. Tamang-tama lang para sa hapunan, inihanda ko na lahat sa mesa at hinintay nalamang si Ace na dumating, umaasa parin ako na maaga siyang uuwi ngayon. Nasabi sa akin ni Mr. Tan maaga daw natapos ang meeting ni Ace kaya alam kong maaga siyang uuwi.

'Kailan ba siya umuwi ng maaga?'

Umiling-iling ako para mawala ang mga nasa isip ko. Alam kong uuwi siya, hihintayin ko siya.

Mula nang makita ko siya noon, alam kong siya na yung para sa akin. Niligtas niya ako one time noong high school kami, kung hindi siya dumating baka tuluyan na akong nagahasa ng mga lalaking yun. Kaya pinangako ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para sa kaniya, I owe my life to him kaya magiging mabuting asawa ako para sa kaniya.

Ilang oras akong naghintay sa hapag at hanggang ngayon wala pa siya.

"Madam.. it's getting late, you need to eat first."

Napakagat labi ako at tiningnan ang mga pagkaing naka handa sa mesa.

"What time is it?"

"It's already 10 pm madam,"

Napalunok ako dahil sa gutom na nararamdaman.

"Ayokong kumain nang hindi siya kasama, baka hindi parin siya kumakain mula sa kompanya at pauwi na rin."

Walang nagawa si Mr. Tan kundi ang bantayan lamang ako. Narinig ko ang pag buntong hininga nito at kinuha ang cellphone sa bulsa. May kausap ito at hindi ko marinig kung ano ang pinag uusapan nila, sana si Ace ang kausap niya, sana alam niyang hinihintay ko siya at may niluto ako para sa kaniya.

"Madam, you need to eat. Please... unahin mo muna ang iyong sarili." Pigpipilit nito.

Alam kong nag aalala siya parin sakin pero ayokong kumain ng hindi kasama si Ace, kahit ngayon lang... masakasama ko siya sa hapag kainan.

Hindi ko ginalaw ang pag kain at pasado alas onse na ng gabi.

"Kayo napo ang bahala dito."

"Pero--"

"Okay lang po ako Mr. Tan, salamat."

Tumayo ako at tinungo ang sala. Napatingin ako sa picture namin noong ikinasal kami, bakit dito parang ansaya-saya niya? Nag sisisi ba siyang pinakasalan niya ako?

Humikbi ako at napa upo sa couch, halos gabi-gabi ko nalamang siyang hinihintay umuwi. Ang sabi nila maaga naman siyang natatapos sa kompanya pero bakit anong oras na siyang umuuwi? Hindi kaya may iba na siyang inuuwian? May kabet ba siya?

Naalala ko ang sinabi niya sa akin.

"Kung may babae man ako.. wala kanang pakialam dun!"

"Kung may babae man ako.. wala kanang pakialam dun!"

"Kung may babae man ako.. wala kanang pakialam dun!"

Wala nga ba akong pakialam? Asawa niya ako pero paano niya nakakayang magkaroon pa ng ibang babae? hindi paba ako sapat?

Pasado alas dose na pero wala parin siya, nanginginig na ang buong katawan ko sa gutom at inaantok narin ako.

Narinig ako ang sasakyan nito sa labas. Di kalaunan ay bumukas ang pinto at iniluwa nito ang lalaking kanina ko pa hinihintay, tumingin ito sa direksyon ko.

"Master Ace" Rinig kong tawag ni Mr. Tan sa kaniya ngunit binaliwa niya ito.

"Pagod ako, gusto ko nang magpahinga."

Tumayo ako at sumunod sa kaniya, naabutan ko itong nasaharap ng kwarto nito. Huminga ako ng malalim at nag salita.

"Ace can we talk?" Huminto siya at binigyan ako ng napakalamig na tingin.

"S-saan kaba galing? I was waiting for you... k-kumain kana ba?"

Lumapit ito sa akin ngumisi, nakakatakot. I'm scared of him palagi siyang ganito kapag kinakausap ko siya.

"Do you really want to know kung saan ako galing?"

Napakagat ako ng labi dahil sa tono ng pananalita nito.

"Galing ako sa kwarto ng ibang babae... happy?"

Napahinto ako sa sinabi nito at doon na tuluyang tumulo ang mga luha ko, para akong tinusok sa dibdib ng ilang beses dahil sa sinabi niya.

"Wag mukong iyak-iyakan!" Sigaw nito kaya naman napapikit nalamang ako at patuloy na humihikbi.

Nagulat ako nang madiin nitong hinawakan ang magkabilang balikat ko.

"Tandaan mo! Hindi ko hiniling na hintayin mukong umuwi! Don't expect too much from me Allyza, stop daydreaming!" Sigaw nito.

Nasasaktan ako sa paghawak nito sa akin, pero bakit mas nasasaktan ako sa bawat salita na lumalabas sa bibig niya? na parang itong patalim na bumabaon sa dibdib ko. Napa upo ako sa sahig nang itulak niya ako, hindi ko mapigilang umiyak. Bakit kapag siya ang kausap ko nanghihina ako? Bakit ba siya galit na galit sakin?