[CHAPTER 4]

[Allyza POV]

It's been two days mula nang ma discharge ako sa hospital. Dalawang araw ko na ring hindi nakikita si Ace. Bakit hindi parin ako nasasanay na wala siya lagi dito sa bahay?

Kapag nandito siya natatakot ako sa presensya niya, tapos kapag wala hinahanap ko naman. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko para sa asawa ko.

"Madam ito napo ang tubig ninyo, uminom napo kayo ng gamot." Anang maid at inilapag nito ang tubig sa mesa. Nandito ako sa sala at nag babasa lamang ng mga magazine, nililibang ko ang sarili upang hindi naman ako masyadong ma boring dito sa mansion.

"Salamat,"

Yumuko ito at tuluyan nang umalis. Wala talaga akong maka usap sa lugar na ito. Dalawin ko kaya ang clothing shop ko?

Uminom na ako ng gamot at agad na nag bihis, mahigit isang linggo ko nang hindi napupuntahan ang clothing shop ko. It's my small business at yun ang pangarap na negosyo namin ni mommy. Ayokong palakihin ang negosyo ko, kontento nako sa kakarampot nitong kita, ang importante lang naman sa akin ay natupad ko ang pangarap naming negosyo ni mommy.

Noon paman ay fashionista na talaga si mommy at ako lagi ang model niya. Siya ang tumatahi ng mga sinusuot ko araw-araw at tuwang-tuwa ako dahil palaging maganda ang natatahi niyang damit para sakin.

Agad akong sumakay sa kotse at nag maneho. Mabuti nalamang ay hindi traffic ngayon araw kaya agad akong naka rating sa clothing shop ko.

"Good morning po ma'am." Bati agad ng empleyado ko ng maka pasok ako.

"Good morning too. Where's Giana?"

"May kausap pong mga customer ma'am"

Tumango ako at ngumiti "Tell her I want to see her, okay?"

"Yes ma'am"

Pumunta agad ako sa maliit na silid na kung saan ang office ko.

Bumuntong hininga ako at binuksan ang laptop. Naka lagay rito ang lahat ng mga income at mga expenses nang shop ko.

"It doing well.." sambit ko nang makita ang income.

Atleast hindi nalulugi ang shop ko. Hindi talaga ako nag kamali sa pag pili ng mag mamanage nitong shop. Giana is my high school classmate pero nag stop na ito dahil maaga siyang nabuntis ng kaniyang nobyo. Nagulat nalamang ako nang magkita kami sa isang restaurant at tratrabaho siya bilang isang waitress. Muka naman siyang mapagkakatiwaan kaya naman siya ang napili kong 'e hire bilang manager ng shop ko.

Rinig ko ang pag bukas ng pinto.

"Kamusta ka?"

Agad na bungad nito. Sabagay para ko narin siyang matalik na kaibigan.

"Ito ayos at buhay pa naman." Natatawang sagot ko.

Umupo ito sa isang bakanteng upuan at inirapan ako.

"Hay nako ma'am Allyza baka dahil diyan sa asawa mo 'e tuluyan ka nang mamatay." May galit ang pananalita nito. Masasabi kong tunay ko talaga siyang kaibigan, tatlong taon na rin siyang manager ng shop at siya lagi ang nakakausap ko sa mga bagay-bagay lalo na pag tungkol sa asawa ko.

"Grave ka naman. Siyaka ilang beses ko bang dapat sabihin sayo na Allyza nalang ang itawag mo sa akin."

"Wag mong ibahin ang usapan, alam ko ang mga nangyari."

Natatawa akong umiling at bumalik sa pag tytype.

"Bakit ba kasi baliw na baliw ka dun sa asawa mo? Look at me ang asawa ko ang baliw na baliw sa akin."

Napangiwi ako sa sinabi niya. Well she has a point naman.

"Well... mag kaiba ang lalaking napangasawa natin. Second..... arrange marriage lang kami."

Biglang kumirot ang dibdib ko. Kahit anong pilit ko hindi talaga ako mamahalin ni Ace, pero ayaw kong sumuko. Alam kong balang araw mamahalin din ako ng asawa ko.

Rinig ko ang pag buntong hininga nito.

"Ito lang ang maipapayo ko sayo, isang daang payo ko na to sayo Allyza kaya please lang makinig ka."

Tumingin ako sa kaniya at hinintay ang susunod niyang sasabihin.

"Kapag sobrang nasasaktan kana, tama na. Once... twice... trice... is enough. Bigyan mo naman ng peace ang sarili mo lalong-lalo na... kung ayaw sayo wag mo nang pilitin, kaibigan kita kaya ayaw kong dumating sa point na durog na durog ka sa huli Allyza."

Napakagat ako ng ibang labi para pigilan ang nagbabadya kong luha. Lumapit ito sa akin at niyakap ako. Humikbi ako at niyakap siya pabalik. Ngayon palang unti-unti nakong nadudurog, ayokong dumating ang araw na madurog na ako ng tuluyan.

PAGdating ko ng mansion ay agad akong nagulat dahil sa lalaking naka tayo sa sala. He's figure is so familiar pero hindi ko makita ang muka niya dahil naka talikod ito sa akin.

"Dad?"

Agad itong lumingon sa akin. I smiled at agad na tumakbo papalapit sa kaniya at mahigpit siyang niyakap.

"My princess.."

Niyakap niya ako ng mahigpit at hinaplos ang buhok ko. I miss my dad so much, matagal na rin nang hindi ko siya nakikita at nayayakap.

"I missed you dad."

Kumawala ako sa yakap at tumingin sa kaniya. Naka ngiti ito at kita ko sa mga mata niya ang lungkot at saya.

"How are you? Saan ka galing? Dapat ay nagpapahinga kapa hanggang ngayon."

"I'm fine dad. Galing lang ako sa shop siyaka para maka pag pahangin nadin sa labas." I said.

"You sure?"

"Yes dad. How are you? It's been a months since huli tayong nagkita. Iniinom mo pa ba ang mga maintenance mo?"

Parang nangangayat siya ngayon, siguro dahil mas inuuna niya ang negosyo kaysa sa sarili niya.

"I'm still taking my maintenance hija, don't worry about me. I'm worrying about you my princess... I heard your husband is not taking care of you, is that true?"

Bigla akong napahinto sa tanong nito. Napalunok din ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko.

"N-no dad, Ace is so sweet ang caring and he's always taking care of me." I lied.

Tumango ito at ngumiti.

"That's good to hear. All I wanted is to see you happy my princess."

"Thank you dad."

Niyakap ko itong muli.

'I lied dad, I'm so-sorry.' Anang isip ko. Alam kong mali ang mag sinungaling sa sarili mong magulang but, I don't have a choice. Ayokong mawala sa akin si Ace, I love him so much at kaya kong magsinungaling sa lahat ng tao para lang sa kaniya.

•

•

•

•

[Ace POV]

Bumuntong hininga ako at agad na binuksan ang pinto ng mansion. I'm so fucking tired these past few days, kahit anong gawin ko sa mga Ramos ay mas nauunahan nila ako. Tatlo ang napatay nila sa mga tauhan ko at tangings galos lang ang nakuha nila mula sa akin. 'Fuck it!'

May araw rin sila, mas lamang lang sila ngayon pero hindi ako papayag na hindi ako magaganti. Kukunin ko ang dapat na sa akin! Kukunin ko si Sofia!

"I'm still taking my maintenance hija, don't worry about me. I'm worrying about you my princess... I heard your husband is not taking care of you, is that true?"

Napahinto ako nang marinig ang boses ng lalaki. Agad kong sinundan kung saan nang gagaling ang boses na iyon at napadpad ako sa sala. Dalawang tao ang nag uusap at naka talikod ito sa akin. Agad akong nag tago upang hindi nila ako makita.

That voice is familiar pero hindi ko alam kung saan ko ito narinig.

"N-no dad, Ace is so sweet ang caring and he's always taking care of me." I heard Allyza's voice. What the fuck did she say?

Napa kunot ako ng noo dahil sa sinabi nito. She's a liar, I've never been sweet and caring to her. And taking care of her? That's bullshit!!

It's Allyza's dad. He's our business partner at malawak ang connection nito, siya rin ang nag mamanage ng mga transaction namin through Asia. Isa rin siyang mafia at mataas ang ranggo niya sa organisasyon na binuo ng ama ko, malaki din ang naitutulong at inaambag niya sa organisasyon kaya malaki ang utang na loob ni dad sa kaniya.

"That's good to hear. All I wanted is to see you happy my princess."

Umiling-iling nalamang ako at napakuyom. I don't know if matutuwa ba ako o magagalit dahil sa sinabi niya sa sarili niyang ama. Pinagtatakpan niya ba ako? But why? Ganun naba siya 'ka desperada para mag sinungaling sa ama niya? What a liar daughter she is.