Novels by SECRET_PYUNG

[ Hevean POV ] ( 7 years later ) Hindi ko aakalain na ganito ang magiging wakas ng lahat. Siguro tama ang naging desisyon ko noon. Dahil kung hindi, wala sana akong gwapong mag ama. Pitong taon na si Herus at parang labing tatlong taon na ang laki nito. Sabi ni Xyrus, normal lang daw iyon sa pagiging bampira. Maging ako ay naging bampira narin. Noong umpisa ay parang naninibago pako ngunit habang patagal ng patagal ay mas natututunan ‘kong mamuhay ng ganito. Dahil sa lason ng itim na rosas ay namatay ako, akala ko ng panahon na iyon ay yun na ang magiging katapusan ko–pero nagising nalamang ako na iba na ang pakiramdam ko. Napara bang ipinanganak akong muli ngunit sa ibang katauhan. Ang pagiging puting mangkukulam ko ay tuluyan nang nawala ngunit nasa dugo parin iyon ng anak ko. Ngumiti ako ng lumapit sa akin si Wena at umupo sa tabi ko, inalalayan ko pa itong umupo. Amo'y na amoy ko ang amo'y ni Gabo sa kanya. Paano ba naman, dikit ng dikit sa kanya si Gabo. Hindi ko nga akalain n

[ Xyrus POV ]Anong ibig sabihin nito? Bakit may kamuka si ina? Sino siya? At anong sinasabi niya? Andami kong tanong sa isip. Naguguluhan ako. Ngumisi ito habang matalim na naka tingin sa akin.“Wag kang mag alala, hindi ko na pahahabain ang paghihirap mo munting prinsipe.” Pag tapos niyang sabihin iyon ay siyang pag bungad ni Hevean mula sa kaniyang likuran. Anong ginagawa niya dito? At nasaan ang anak namin?“You B*tch!!! I will kill you!! Don't you ever dare to touch her!” Galit na sigaw ko. Ngunit mas ikina ngisi niya ito.“Awww nakakatakot. HAHAHA bago mo yata ako patayin e mauuna ka muna. Shshshshshs” May isinambit itong hindi ko maintindihan.Biglang sumigaw si Hevean sa sakit at nawalan ng malay. Lalapitan ko na sana ito ng biglang atakihin nya ako, anong nangyayari? Bakit niya ako inaatake?“Baby it's me,” tawag ko ngunit parang ibang tao na ito.“Hindi ka niya maririnig. Hindi na siya ang Hevean na inaakala mo. Isa na siyang taga sunod ko. Patayin mo siya!” Utos nito. Mul

[ Wena POV ]Sinapak ko ang isang itim na lobong gusto akong kagatin. Habang patagal ng patagal ay paunti naman kami ng paunti. Ang ibang mga kasama namin ay tuluyan ng natalo sa laban. Gumamit din ako ng mahika upang mapatay ang iilang mga kalaban. Malapit nako sa pinakang gitna. Ililigtas ko ang mahal na Reyna. Nakita ko naman si Gabo na nakikipag laban sa di kalayuan. Tumakbong lumapit ito sa ‘kin at inalalayan akong maka lapit sa Reyna.“Mahal na Reyna,” tawag ko at inangat ang ulo nito. Wala siyang Malay. Mukang nakuha na ng Hari ang kaniyang kapangyarihan.Binaklas ko ang kadena at lupid na naka tali sa kaniya. Binuhat ko ito, hindi ko alam kung saan ako pupunta at dadaan. Maraming kalaban ang nasa paligid.Si Prinsipe Xyrus ay nakikipag laban ngayon sa Hari at mamasasabi kong napaka lakas nilang pareho. Napaka lakas ng hangin sa buong paligid at nag kalat ang apoy at mga patay na katawan ng mga lobo at mangkukulam.Napatingin sa akin ang Hari. Nakita niyang bitbit ko ang Reyna.

[ Xyrus POV ]Mahinahong linusob namin ang kaliwang parte ng palasyo, kaunti nalang ang natitira sa kaninang maraming kawal, ang iba sa kanila ay mga mangkukulam, half blood vampires at mga black wolves.Nag-anyong lobo ang mga kasama namin at ang mga ibang mangkukulam ay ginagabayan kami upang hindi lubusang mapuruhan sa laban.Hinila ko ang katawan ng dalawang bampira at itinapon sa nagsisiliparang mga itim na mangkukulam, naka sakay sila sa mga walis at gumagamit ng mahika upang tamaan kami mula sa itaas. Buti na lamang ay narito sila Zia upang bigyan kami ng proteksyon. Ramdam ko ang takot ng ibang mga bampira, alam nilang mas malakas ako kaysa sa kanila. Walang kapangyarihan ang mga half blood kaysa sa aming mga pure blooded vampires.Ang iba sa kanila ay ginawa lamang bampira upang maging kaanib ng Vamos Clan, pati mga inosenteng tao ay dinadamay nila at ginagawang bampira.Lumipad ako sa ere at sinipa ang isang mangkukulam pababa, lumading ito sa dalawang bampira, nadurog at n

[Xyrus POV]Hinaplos ko ang malambot at madulas nitong buhok. Mahimbing itong natutulog kasama ng aming anak. Napangiti ako at hinayaan silang matulog. Ilang linggo lang ako sa portal pero parang ilang daang taon ang naka lipas kapag hindi ko siya nakikita. Sa ilang linggo na i‘yon ay maraming nangyari.Bumuntong hininga ako at lumabas ng silid. Nakita ko si Wena na humahangos patungo sa kinaroroonan ko.“Mahal na prinsipe, ang iyong ina.” Sambit nito.“Anong balita?”“Papatayin na siya ng iyong ama, narinig ko mula sa mga kawal na bukas ng gabi nila ito gaganapin, sa likod ng palasyo kasama ng ibang mga mangkukulam. Gustong makuha ng hari ang lahat ng mga kapangyarihan nila.” Kinuyom ko ang dalawang palad ko. Hindi ko na kaya ang ginagawa ng aking ama. Hindi na siya ang Hari na nakilala ko noon, Isa na siyang sakim!“Anong plano mo?” Malamig na boses ng isang lalaki. Madilim itong naka titig sa akin. Sa pagkakaalam ko, siya ang kaibigan ni Hevean at Zia, at siya ang pinuno ng hukbo

[ Hevean POV ]Nang magising ako ay agad kong nakita ang anak ko na tahimik na natutulog sa dibdib ko. Ngumiti ako at mangiyak-ngiyak nang haplusin ko ang malambot na buhok nito. Buhay ang anak ko. Humagolgol ako ng iyak kaya nagising ito, mas lalo akong natuwa ng marinig ko ang pag hikbi nito. Pinilit kong tumayo at kinarga ito. Narinig ko ang pag bukas ng pinto at gulat na gulat na naka tingin si Zia, nakita ko ang pag tulog ng luha nito at agad niya akong nilapitan at niyakap.“Sa w-wakas gising k-kana. . . a-akala ko mawawala kana, wag mo na ulit g-gagawin yun.” Umiiyak na sabi nito. Napangiti ako at niyakap ito pabalik ngunit muling umiyak ang anak ko.“Akala ko din Zi, mabuti at iniligtas mo ko at ang anak ko.” Saad ko.Kumunot ang noo nito at tiningnan ako na parang nagtataka. Pinahiran niya ang mga luha at umiling.“Hindi ako ang nag ligtas sayo. Mabuti nalamang at naka rating siya kagaad para mailigtas kayo ni Herus.” Parang hindi nag sisink in sa utak ko ang sinabi niya. Si

Ali POVIt's been 10 years mula nang mangyari ang araw na yun. Halos hindi ko na nga matandaan. Pinipilit kong kalimutan pero mahirap.Nag kikita parin kami ni Vibian kapag hindi kami busy sa kanya-kanya naming buhay at pamilya. Nag ka tuluyan sila ni Edward ang classmate din niya noong college at ako naman ang katrabaho kong si Luis. May dalawa akong anak at kapag sineswerte ka kanga naman naging kambal pa. Dalawang babae ang anak ko, si Ara at Mia. 6 years old na sila at masaya silang nag lalaro kasama ng asawa ko. Ngayon lang ulit sila nag bonding.Pumunta muna ako ng kusina at nag timpla ng gatas para sa kambal.Hindi nanamin nakita si Alvin matapos ang araw na iyon. Nabalitaan nalang namin na pumunta na ito ng ibang bansa. Hindi ko maipag kakaila na na trauma ako sa nangyari saamin. Halos ilang buwan din akong tulala at palaging takot pag katapos ng nangyari.Ngayon lang namin ulit dadalawin si Aurora. Ang huling balita ko sa kanya nag kasakit ito at patuloy paring pinapagaling n

Mahina kong binuksan ang mga mata ko. Nahihirapan akong gumalaw. Naka higa pala ako dito sa baba ng hagdan. Teka anong ginagawa ko rito?Ang natatandaan ko nasa sala kami kanina nung inumpisahan namin, pero bakit ngayon andito nako? Sumanib nga talaga saakin ang masamang kaluluwa nayun nung pumasok ako sa salamin. Napakurap-kurap ako ng mata, may nakita akong dugo. Sinundan ko iyon ng tingin at nakita si Mama na wala ng buhay. Nanlaki ang mata ko at napa takip ng bibig. Si mama..."M-ma?" agad akong lumapit at nanginginig na nikayap siya. Hindi ako makahinga ng maayos sa nakikita ko."Ma!? No! Wag mukong iiwan... naka balik nako..... please.." Umiyak nako ng umiyak. Bakit si mama pa? Sana ako nalang ang namatay! Hindi ko kaya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "Ma.... wag mukong iiwan... paano nako pag wala ka? Ma! Ma! Please ma gumising ka! Wag mukong iwan! Ma! Ma.... please... gising... wag... m-mukong iiwan.... please." Niyuyugyog ko ito. Baka panaghinip lang ito. Napaka samang panag

Napalingon ako sa tumawag saakin. Wala naman akong nakita, saan galing ang boses na yun? Napalingon-lingon pako ng ilang ulit pero wala talaga. Baka guni-guni ko lang?Napadako ang tingin ko sa isang salamin na pinapalibutan ng kandila. Ang salamin na hinahanap ko. Agad ko itong nilapitan at kinuha. Kagaya ng salamin nato ang nakita namin sa basement kanina. May kung ano akong nakikita sa loob ng salamin. Mga kaluluwa? Napakaraming kaluluwa. Napa laki ang mata ko ng makita sa loob ng salamin si Aling Mari. Bakit siya nandito sa loob? H-hindi kaya patay narin siya? Oh my god! Hindi ito maaari.Hindi ko na napigilan ang umiyak, patay na siya. Isa nalang siyang kaluluwa. Ohh diyos ko bakit ito nangyayari? Pinatay niya ba siya?Napa kuyom ako ng kamao. Demonyo siya! Pinatay niya sila!Hindi nako nag dalawang isip na ihampas sa sahig ang salamin. Ilang ulit ko iyong ginawa. Pag tingin ko sa salamin hindi parin ito nawawasak. Paanong? Bakit hindi ito nawasak? Inulit ko ulit pero hindi ta

Pagmulat ko ng mga mata, kadiliman ang tumambad saakin. Napa tayo ako sa kinauupoan ko at nilibot ang paningin ko sa buong lugar. Nandito na nga siguro ako sa mundo ng mga kaluluwa. Huminga ako ng malalim. Mukang nasa sala ako ng bahay namin pero wala dito sila mama at mga kaibigan ko katulad kanina. Agad akong naglakad-lakad. Kailangan kong hanapin ang salamin na sinasabi ni Aling Mari, nagpunta ako sa kusina. M-may isang batang babae na naka talikod.Napa atras akong muli, hindi naman sinabi ni Aling Mari na marami pakong makikitang kaluluwa bukod sa kapatid ko. Siguro namatay sila dito sa bahay? Tapos hindi sila matahimik kaya naiiwan ang mga kaluluwa nila dito. Huminga muna ako ng malalim bago sinilip ulit ang batang naka talikod. Sa tingin ko nasa sampung taong gulang palang ito. Mahaba din ang buhok niya at naka suot ng puting dress na hanggang paanan. Napalaki ang mata ko ng naka lutang pala ito. Mas lalo akong nakaramdam nang takot. Umiling-iling ako at winala ang nararamda

Aliya POVNaka hawak lang ako sa balikat ni Vibian habang naka tingin lang kila Aling Mari at Aurora. Naka upo si Aurora sa isang upuan at naka gapos habang si Aling Mari naman ay naka upo paharap kay Aurora.Hindi ko masyadong marinig ang mga pinag uusapan nila. Nang pumikit na si Aurora nagsimulang bumulong ng mabilis si Aling Mari. Hindi ko alam kung anong klaseng pananalita ang sinasabi niya.Kinuha niya ang medyo malaking salamin at kinuha ang damit na naka balot dito. Kinakabahan ako para sa kaibigan ko. Baka hindi na siya maka balik,Iniharap ni Aling Mari sa kanya ang salamin. Nakapikit parin si Aurora."Buksan mo na ang mga mata mo Aurora..."Rinig kong sabi ni Aling Mari. Biglang naka ramdam ako ng panlalamig kaya mas sumiksik ako kay Vibian. Pag tingin ko kay Aurora naka tingin lang ito nang diretso sa salamin. Halos hindi siya kumukurap.Pati si Vibian at Tita Amelia nagulat din. Sigurado akong nandun na siya sa kabilang mundo. Parang na istatwa talaga si Aurora, hindi si

Byernes ng hapon at nandito kami sa labas ng bahay ni Aling Mari, ang albularyong pinuntahan namin noong isang araw. Sa kanya ako humingi ng tulong. Sinabi ko lahat sa kanya.Nasabi din saamin ni Ali na espiresista din si Aling Mari, kaya nakakaramdam siya ng mga kululuwa sa paligid.Hinihintay nalamang namin ito sa labas ng bahay niya, maya maya ay lumabas nadin siya at may dala na itong bag. Madami ba dapat ang dalhin niya? Hindi ko nalang pinansin at pumasok na sa kotse ni Vibian. Pinapauwi ko na nga silang dalawa ni Ali pero ayaw nila, ang tigas ng ulo nang dalawang to. Naghihintay naman si mama sa bahay. Hindi kalaunan ay nakarating na kami sa bahay. Pag baba namin sa kotse agad napa tulala si Aling Maria. Parang may sinasabi ito,"Itim na aura... malakas at nakamamatay. Maraming ligaw na kaluluwa." dinig kong sabi niya.Agad kaming pumasok sa bahay. Nagulat si mama ng makita niya si Aling Mari."Ikaw......" turo ni mama kay Aling Mari. "Ikaw ang nagsabi saakin noon, hindi ako

∆Dumilim ang tingin ko sa kaniya at nilingon si Ace na mahimbing na natutulog sa back seat ng kotse.“Paano mo nalaman na si Dos ang finance ko? At para alam mo, dahil sa ugali niya kaya pinili kong umalis! Sakal na sakal ako sa ugaling meron siya! Tapos sasabihin mong mahal niya ako? Ni halos araw-araw niya akong sinasaktan physically and emotionally! That jerk is a fucking ruthless as hell!” Turo ko kay Ace.“Calm down, alam ko na malalim ang sugat na ibinigay sayo ng pinsan ko at naiintindihan kita, but. . . after you left, he change. Hinanap ka niya, halos halughugin niya ang buong mundo makita ka lang.”“Liar! Hindi niya yan magagawa! Tinrato niya ako na parang basura Tres, k-kung alam mo lang ang pinag daanan ko...” Nanginginig ang boses ko at ang mga luha kong lumalandas sa pisngi ko.I heard him sigh. “Give him another chance Allyza, if he failed. . .then leave him. He deserves that. But if he doesn't, then be with him. Magsimula kayo ulit, para sa kapakanan niyo...” he pa

∆Ang funny kaya nun! Mabuti nga sayo!Napairap nalamang ako, tinalikuran ko ito at tinungo ang kusina. Ngunit nakaka ilang hakbang palang ako nang tawagin niya ako.“Sit and eat with me.” Mahina lang iyon pero narinig ko.Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay. Nag simula na siyang kumain tas ngayon lang niya ako yayayain kumain? Wow ha! Nag abala pa talaga siya!“Sige lang, mamaya nako kakain. Mauna kana, hindi dapat ako sumabay sa amo diba? Eat well. . .” I said with sarcastic tone.Tuluyan na akong naka rating nang kusina at napa inom ng tubig. Grave hindi talaga siya nag bago, ganun parin ang ugali. Tsk! Nakakainis!Bakit nga pala wala si Mr. Tan? Kaninang pag dating ko nandito pa siya pero ngayon hindi ko na alam kung nasaan siya.Bumuntong hininga ako at sumandal sa lababo. Marami akong huhugasan dahil sa mga ginamit ‘kong pangluto. Mas okay na rin na may gagawin ako at baka ano pang masabi ng lalaking ‘yon.Ilang minuto pa akong nag hintay at sinilip kung kumakain parin siya sa

Pag balik ko ng hotel ay agad akong nagwala. Galit ako sa gagong yun! Ang lakas pa ng loob niyang halikan ako! Nakakainis! Sarap niyang balatan ng buhay!Habol ang hininga ng maupo ako sa sofa at napa hilamos gamit ang mga palad. Anong gagawin ko? Should I tell Dos about this? Pero alam kung magagalit siya. Tanggapin ko ba ang alok ng demonyong yun? Isang buwan bilang maid? Parang torture yun dahil hindi ko makikita ang anak ko ng ganun ka tagal.Sumasakit ang ulo ko sa kakaisip. My phone rang and it's was Dos name on the screen. Napakagat ako ng labi. Anong sasabihin ko? What if hindi siya pumayag? Wag nalang kaya kami magpakasal?Pinindot ko ang answer botton at inilagay sa tenga.(“Baby? Kamusta? Anong balita?”) Malambing ang boses nito. Parang nagdadalawang isip tuloy ako kung sasabihin ko ba sa kaniya.“I d-don't know. . .” sagot ko. Wala akong masabi.(“Why? Tell me. . . did you two meet already? What did he say? Ally, tell me!”)“Ayaw niyang permahan, may kundisyon siya.”Iniis

“ I love him Gi,” I said without looking at her eyes.“Bakit parang nag dadalawang isip ka?”Umiling ako at hindi naka sagot. I don't know what to say, I love Dos but I love Ace much more even he hurts me a lot. Sinisigaw talaga ang pangalan niya ng puso ko, I tried so hard to teach my heart to love Dos but everytime na titingin ako kay Dos ay si Ace ang nakikita ko.“Siyaka alam mo ba halos araw-araw pumupunta yung ex mo sa shop noon? Kunukulit ako at tinatanong kung nasaan ka. Ayaw ko naman na magalit ka at dagdagan pa ang stress mo dahil buntis ka.”Ako hinanap niya? Para saan pa? Dahil alam na niyang hindi ako maruming babae katulad ng akala niya? It's too late for that.“Wag nalang natin lag usapan Gi, nandito ako para tapusin na ang lahat ng tungkol sa amin. I'm happy in my life now. With my daughter, at ayokong malaman niya pa ang tungkol sa anak ko.”“Anak niyo, Ally. Ayokong makialam pero maraming nangyari nang mawala ka.”Huminga ako ng malalim at hindi inisip ang sinabi nit

[ Allyza POV] “Are you sure about this?” Napatingin ako sa lalaking nasa bukana nang pinto. Habang ako ay busy sa pag eempake ng mga damit na dadalhin. “I don't know, at least we could try right?” Saad ko at nag pa tuloy sa pag lalagay ng nakatuping damit sa maleta. I heard him sigh at umupo sa kama paharap sa akin. Hinawakan nito ang muka ko at pinaharap sa kaniya. “Ally look, kapag bumalik kapa ng Pilipinas, baka maalala mo nanaman ang mga pinagdaanan mo sa gag* kong kapatid. It's for your own sake.” He said while looking into my eyes. All I can see was sadness and range into his eyes. Nalulungkot ba siya dahil sa mga nangyari noon? At nagagalit ba siya kay Ace dahil siya ang dahilan kung bakit ako umalis at nag tago? Pinilit kong ngumiti. Ito lang ang nakikita kong paraan upang makalaya na nang lubusan kay Ace, ako ang gusto niyang mag bigay ng annulment mismo, kaya gagawin ko ang gusto niya. Pero sana pag tapos nito ay tuluyan na akong makalaya sa kaniya at mag ka roon na ng t

=====4 Years Later=====[ Ace POV ]Binaril ko kaagad ang isang alagad ang kaaway ko sa ibang organization. Isa ito sa naging tauhan ko pero nalaman ko agad na isa siyang spy at siya ang nag bibigay ng impormasyon sa mga kalaban.“A piece of trash!”“Pang ilan na ata to ngayong taon.” Sabo said.Padabog kong inilagay ang baril sa mesa. At tiningnan ng masama si Sabo.“Next time, check all of their backgrounds before you hired them, or else you will be dead like them.” Pag babanta ko sa kaniya. “Masusunod boss, siyaka nga pala–ilang taon narin ang nalipas nang bumalik ka, mas lalong lumawak ang connection at balita tungkol sa organization natin. Iba ka talaga boss, lahat sila natatakot sayo.” Pag mamalaki nito.Wala akong pakialam kung natatakot sila o hindi. They all just a piece of sh*t. Wala silang laban sakin.“Just give them a threat if they don't communicate to us. If they don't want to be one of us , then kill them all.” I said to Sabo before I left and drove home.Naka buntot