Novels by SECRET_PYUNG

Ali POVIt's been 10 years mula nang mangyari ang araw na yun. Halos hindi ko na nga matandaan. Pinipilit kong kalimutan pero mahirap.Nag kikita parin kami ni Vibian kapag hindi kami busy sa kanya-kanya naming buhay at pamilya. Nag ka tuluyan sila ni Edward ang classmate din niya noong college at ako naman ang katrabaho kong si Luis. May dalawa akong anak at kapag sineswerte ka kanga naman naging kambal pa. Dalawang babae ang anak ko, si Ara at Mia. 6 years old na sila at masaya silang nag lalaro kasama ng asawa ko. Ngayon lang ulit sila nag bonding.Pumunta muna ako ng kusina at nag timpla ng gatas para sa kambal.Hindi nanamin nakita si Alvin matapos ang araw na iyon. Nabalitaan nalang namin na pumunta na ito ng ibang bansa. Hindi ko maipag kakaila na na trauma ako sa nangyari saamin. Halos ilang buwan din akong tulala at palaging takot pag katapos ng nangyari.Ngayon lang namin ulit dadalawin si Aurora. Ang huling balita ko sa kanya nag kasakit ito at patuloy paring pinapagaling n

Mahina kong binuksan ang mga mata ko. Nahihirapan akong gumalaw. Naka higa pala ako dito sa baba ng hagdan. Teka anong ginagawa ko rito?Ang natatandaan ko nasa sala kami kanina nung inumpisahan namin, pero bakit ngayon andito nako? Sumanib nga talaga saakin ang masamang kaluluwa nayun nung pumasok ako sa salamin. Napakurap-kurap ako ng mata, may nakita akong dugo. Sinundan ko iyon ng tingin at nakita si Mama na wala ng buhay. Nanlaki ang mata ko at napa takip ng bibig. Si mama..."M-ma?" agad akong lumapit at nanginginig na nikayap siya. Hindi ako makahinga ng maayos sa nakikita ko."Ma!? No! Wag mukong iiwan... naka balik nako..... please.." Umiyak nako ng umiyak. Bakit si mama pa? Sana ako nalang ang namatay! Hindi ko kaya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "Ma.... wag mukong iiwan... paano nako pag wala ka? Ma! Ma! Please ma gumising ka! Wag mukong iwan! Ma! Ma.... please... gising... wag... m-mukong iiwan.... please." Niyuyugyog ko ito. Baka panaghinip lang ito. Napaka samang panag

Napalingon ako sa tumawag saakin. Wala naman akong nakita, saan galing ang boses na yun? Napalingon-lingon pako ng ilang ulit pero wala talaga. Baka guni-guni ko lang?Napadako ang tingin ko sa isang salamin na pinapalibutan ng kandila. Ang salamin na hinahanap ko. Agad ko itong nilapitan at kinuha. Kagaya ng salamin nato ang nakita namin sa basement kanina. May kung ano akong nakikita sa loob ng salamin. Mga kaluluwa? Napakaraming kaluluwa. Napa laki ang mata ko ng makita sa loob ng salamin si Aling Mari. Bakit siya nandito sa loob? H-hindi kaya patay narin siya? Oh my god! Hindi ito maaari.Hindi ko na napigilan ang umiyak, patay na siya. Isa nalang siyang kaluluwa. Ohh diyos ko bakit ito nangyayari? Pinatay niya ba siya?Napa kuyom ako ng kamao. Demonyo siya! Pinatay niya sila!Hindi nako nag dalawang isip na ihampas sa sahig ang salamin. Ilang ulit ko iyong ginawa. Pag tingin ko sa salamin hindi parin ito nawawasak. Paanong? Bakit hindi ito nawasak? Inulit ko ulit pero hindi ta

Pagmulat ko ng mga mata, kadiliman ang tumambad saakin. Napa tayo ako sa kinauupoan ko at nilibot ang paningin ko sa buong lugar. Nandito na nga siguro ako sa mundo ng mga kaluluwa. Huminga ako ng malalim. Mukang nasa sala ako ng bahay namin pero wala dito sila mama at mga kaibigan ko katulad kanina. Agad akong naglakad-lakad. Kailangan kong hanapin ang salamin na sinasabi ni Aling Mari, nagpunta ako sa kusina. M-may isang batang babae na naka talikod.Napa atras akong muli, hindi naman sinabi ni Aling Mari na marami pakong makikitang kaluluwa bukod sa kapatid ko. Siguro namatay sila dito sa bahay? Tapos hindi sila matahimik kaya naiiwan ang mga kaluluwa nila dito. Huminga muna ako ng malalim bago sinilip ulit ang batang naka talikod. Sa tingin ko nasa sampung taong gulang palang ito. Mahaba din ang buhok niya at naka suot ng puting dress na hanggang paanan. Napalaki ang mata ko ng naka lutang pala ito. Mas lalo akong nakaramdam nang takot. Umiling-iling ako at winala ang nararamda

Aliya POVNaka hawak lang ako sa balikat ni Vibian habang naka tingin lang kila Aling Mari at Aurora. Naka upo si Aurora sa isang upuan at naka gapos habang si Aling Mari naman ay naka upo paharap kay Aurora.Hindi ko masyadong marinig ang mga pinag uusapan nila. Nang pumikit na si Aurora nagsimulang bumulong ng mabilis si Aling Mari. Hindi ko alam kung anong klaseng pananalita ang sinasabi niya.Kinuha niya ang medyo malaking salamin at kinuha ang damit na naka balot dito. Kinakabahan ako para sa kaibigan ko. Baka hindi na siya maka balik,Iniharap ni Aling Mari sa kanya ang salamin. Nakapikit parin si Aurora."Buksan mo na ang mga mata mo Aurora..."Rinig kong sabi ni Aling Mari. Biglang naka ramdam ako ng panlalamig kaya mas sumiksik ako kay Vibian. Pag tingin ko kay Aurora naka tingin lang ito nang diretso sa salamin. Halos hindi siya kumukurap.Pati si Vibian at Tita Amelia nagulat din. Sigurado akong nandun na siya sa kabilang mundo. Parang na istatwa talaga si Aurora, hindi si

Byernes ng hapon at nandito kami sa labas ng bahay ni Aling Mari, ang albularyong pinuntahan namin noong isang araw. Sa kanya ako humingi ng tulong. Sinabi ko lahat sa kanya.Nasabi din saamin ni Ali na espiresista din si Aling Mari, kaya nakakaramdam siya ng mga kululuwa sa paligid.Hinihintay nalamang namin ito sa labas ng bahay niya, maya maya ay lumabas nadin siya at may dala na itong bag. Madami ba dapat ang dalhin niya? Hindi ko nalang pinansin at pumasok na sa kotse ni Vibian. Pinapauwi ko na nga silang dalawa ni Ali pero ayaw nila, ang tigas ng ulo nang dalawang to. Naghihintay naman si mama sa bahay. Hindi kalaunan ay nakarating na kami sa bahay. Pag baba namin sa kotse agad napa tulala si Aling Maria. Parang may sinasabi ito,"Itim na aura... malakas at nakamamatay. Maraming ligaw na kaluluwa." dinig kong sabi niya.Agad kaming pumasok sa bahay. Nagulat si mama ng makita niya si Aling Mari."Ikaw......" turo ni mama kay Aling Mari. "Ikaw ang nagsabi saakin noon, hindi ako

[ Hevean POV ] ( 7 years later ) Hindi ko aakalain na ganito ang magiging wakas ng lahat. Siguro tama ang naging desisyon ko noon. Dahil kung hindi, wala sana akong gwapong mag ama. Pitong taon na si Herus at parang labing tatlong taon na ang laki nito. Sabi ni Xyrus, normal lang daw iyon sa pagiging bampira. Maging ako ay naging bampira narin. Noong umpisa ay parang naninibago pako ngunit habang patagal ng patagal ay mas natututunan ‘kong mamuhay ng ganito. Dahil sa lason ng itim na rosas ay namatay ako, akala ko ng panahon na iyon ay yun na ang magiging katapusan ko–pero nagising nalamang ako na iba na ang pakiramdam ko. Napara bang ipinanganak akong muli ngunit sa ibang katauhan. Ang pagiging puting mangkukulam ko ay tuluyan nang nawala ngunit nasa dugo parin iyon ng anak ko. Ngumiti ako ng lumapit sa akin si Wena at umupo sa tabi ko, inalalayan ko pa itong umupo. Amo'y na amoy ko ang amo'y ni Gabo sa kanya. Paano ba naman, dikit ng dikit sa kanya si Gabo. Hindi ko nga akalain n

[ Xyrus POV ]Anong ibig sabihin nito? Bakit may kamuka si ina? Sino siya? At anong sinasabi niya? Andami kong tanong sa isip. Naguguluhan ako. Ngumisi ito habang matalim na naka tingin sa akin.“Wag kang mag alala, hindi ko na pahahabain ang paghihirap mo munting prinsipe.” Pag tapos niyang sabihin iyon ay siyang pag bungad ni Hevean mula sa kaniyang likuran. Anong ginagawa niya dito? At nasaan ang anak namin?“You B*tch!!! I will kill you!! Don't you ever dare to touch her!” Galit na sigaw ko. Ngunit mas ikina ngisi niya ito.“Awww nakakatakot. HAHAHA bago mo yata ako patayin e mauuna ka muna. Shshshshshs” May isinambit itong hindi ko maintindihan.Biglang sumigaw si Hevean sa sakit at nawalan ng malay. Lalapitan ko na sana ito ng biglang atakihin nya ako, anong nangyayari? Bakit niya ako inaatake?“Baby it's me,” tawag ko ngunit parang ibang tao na ito.“Hindi ka niya maririnig. Hindi na siya ang Hevean na inaakala mo. Isa na siyang taga sunod ko. Patayin mo siya!” Utos nito. Mul

[ Wena POV ]Sinapak ko ang isang itim na lobong gusto akong kagatin. Habang patagal ng patagal ay paunti naman kami ng paunti. Ang ibang mga kasama namin ay tuluyan ng natalo sa laban. Gumamit din ako ng mahika upang mapatay ang iilang mga kalaban. Malapit nako sa pinakang gitna. Ililigtas ko ang mahal na Reyna. Nakita ko naman si Gabo na nakikipag laban sa di kalayuan. Tumakbong lumapit ito sa ‘kin at inalalayan akong maka lapit sa Reyna.“Mahal na Reyna,” tawag ko at inangat ang ulo nito. Wala siyang Malay. Mukang nakuha na ng Hari ang kaniyang kapangyarihan.Binaklas ko ang kadena at lupid na naka tali sa kaniya. Binuhat ko ito, hindi ko alam kung saan ako pupunta at dadaan. Maraming kalaban ang nasa paligid.Si Prinsipe Xyrus ay nakikipag laban ngayon sa Hari at mamasasabi kong napaka lakas nilang pareho. Napaka lakas ng hangin sa buong paligid at nag kalat ang apoy at mga patay na katawan ng mga lobo at mangkukulam.Napatingin sa akin ang Hari. Nakita niyang bitbit ko ang Reyna.

[ Xyrus POV ]Mahinahong linusob namin ang kaliwang parte ng palasyo, kaunti nalang ang natitira sa kaninang maraming kawal, ang iba sa kanila ay mga mangkukulam, half blood vampires at mga black wolves.Nag-anyong lobo ang mga kasama namin at ang mga ibang mangkukulam ay ginagabayan kami upang hindi lubusang mapuruhan sa laban.Hinila ko ang katawan ng dalawang bampira at itinapon sa nagsisiliparang mga itim na mangkukulam, naka sakay sila sa mga walis at gumagamit ng mahika upang tamaan kami mula sa itaas. Buti na lamang ay narito sila Zia upang bigyan kami ng proteksyon. Ramdam ko ang takot ng ibang mga bampira, alam nilang mas malakas ako kaysa sa kanila. Walang kapangyarihan ang mga half blood kaysa sa aming mga pure blooded vampires.Ang iba sa kanila ay ginawa lamang bampira upang maging kaanib ng Vamos Clan, pati mga inosenteng tao ay dinadamay nila at ginagawang bampira.Lumipad ako sa ere at sinipa ang isang mangkukulam pababa, lumading ito sa dalawang bampira, nadurog at n

[Xyrus POV]Hinaplos ko ang malambot at madulas nitong buhok. Mahimbing itong natutulog kasama ng aming anak. Napangiti ako at hinayaan silang matulog. Ilang linggo lang ako sa portal pero parang ilang daang taon ang naka lipas kapag hindi ko siya nakikita. Sa ilang linggo na i‘yon ay maraming nangyari.Bumuntong hininga ako at lumabas ng silid. Nakita ko si Wena na humahangos patungo sa kinaroroonan ko.“Mahal na prinsipe, ang iyong ina.” Sambit nito.“Anong balita?”“Papatayin na siya ng iyong ama, narinig ko mula sa mga kawal na bukas ng gabi nila ito gaganapin, sa likod ng palasyo kasama ng ibang mga mangkukulam. Gustong makuha ng hari ang lahat ng mga kapangyarihan nila.” Kinuyom ko ang dalawang palad ko. Hindi ko na kaya ang ginagawa ng aking ama. Hindi na siya ang Hari na nakilala ko noon, Isa na siyang sakim!“Anong plano mo?” Malamig na boses ng isang lalaki. Madilim itong naka titig sa akin. Sa pagkakaalam ko, siya ang kaibigan ni Hevean at Zia, at siya ang pinuno ng hukbo

[ Hevean POV ]Nang magising ako ay agad kong nakita ang anak ko na tahimik na natutulog sa dibdib ko. Ngumiti ako at mangiyak-ngiyak nang haplusin ko ang malambot na buhok nito. Buhay ang anak ko. Humagolgol ako ng iyak kaya nagising ito, mas lalo akong natuwa ng marinig ko ang pag hikbi nito. Pinilit kong tumayo at kinarga ito. Narinig ko ang pag bukas ng pinto at gulat na gulat na naka tingin si Zia, nakita ko ang pag tulog ng luha nito at agad niya akong nilapitan at niyakap.“Sa w-wakas gising k-kana. . . a-akala ko mawawala kana, wag mo na ulit g-gagawin yun.” Umiiyak na sabi nito. Napangiti ako at niyakap ito pabalik ngunit muling umiyak ang anak ko.“Akala ko din Zi, mabuti at iniligtas mo ko at ang anak ko.” Saad ko.Kumunot ang noo nito at tiningnan ako na parang nagtataka. Pinahiran niya ang mga luha at umiling.“Hindi ako ang nag ligtas sayo. Mabuti nalamang at naka rating siya kagaad para mailigtas kayo ni Herus.” Parang hindi nag sisink in sa utak ko ang sinabi niya. Si

∆“Gusto ‘kong magkita kayong dalawa balang araw.” Dad said while caressing my shoulder. Me too dad, gusto ko din siyang makita at makasama.“Nabasa ka pala ng ulan anak, mag bihis kana muna at baka mag kasakit ka.”“Dinaanan lang kasi ako ni Dos k-kila Ace. . . . at wala din po akong dalang extrang damit.”Gumuhit ang ngiti sa mga labi ni Dad. Hindi ko alam kung bakit.“So, how's your being a maid? Nagbago naba ang isip mo? Okay naba kayo?” Sunod-sunod niyang tanong. Tanging iling lamang ang naisagot ko at napaiwas ng tingin. Anong ibig sabihin ni daddy na nagbago ang isip ko? Iniisip niya bang magkakabalikan ulit kami ni Ace?“Akala ko no’ong bumalik ka ng pilipinas magiging okay na kayo, for the sake of your son. . but I guess I was wrong.”Napakagat ako ng labi at mapait na ngumiti. I was right, gusto parin niyang bumalik ako kay Ace.“Mukang hindi kami meant to be dad, I hurt him, sinabi kong masaya na ako kay Dos at may anak na kami, I lied about Vience, kahit siya naman talaga

∆Gumuhit ang sakit sa mga mata niya. Alam ‘kong masasaktan ko siya dahil sa sinabi ko pero yun lang ang naiisip kong paraan para hayaan kaming umalis.Umiling-iling ito habang hindi maka paniwalang naka tingin sakin habang may mapait na ngiti sa mga labi, na ani’moy para siyang binagsakan ng langit at lupa.“I-is he really your f-fiance?”Parang may kung anong kumirot sa puso ko nang marinig ko ang parang nanginginig na boses niya. Hindi ko alam kung umiiyak ba siya, lumalakas ang ulan at kasabay no’n ang sakit ng puso ko habang nakikita ko siyang nasasaktan.Tumango ako at umiwas ng tingin.“M-masaya ka na ba talaga sa kanya? Allyza, wala na ba talagang pag-asa na maayos pa?” His voice broke. Alam kung umiiyak na siya. Ito nanaman siya, nagiging mahina nanaman siya sa harap ko. Mas lalo niya akong pinapahirapan. Parang gusto kong bawiin ang sinabi ko pero alam kung huli na ang lahat. Siguro nga hindi talaga kami pwede.“Masaya n-na ako. Masaya na kami, please Ace, be happy too.” Sin

∆Na out balance siya kaya napa higa siya sa sahig, pumaibabaw ko sa kaniya at muli siyang sinabunutan.“Stop it! Ouch!” “Ikaw ang dapat umalis sa buhay namin! Punyeta ka!” Pinagsasampal ko ang muka niya.Nakita ko itong umiyak pero wala na akong pakialam. Sobrang galit ako sa kaniya, kulang pa to sa lahat ng sakit na ginawa niya sakin.“STOP IT! Allyza!” Dumagundong ang boses ng lalaki. It's was Ace, napahinto ako at napa tayo. Habang si Sofia naman ay naka higa parin at umiiyak.Mabilis itong naka lapit sa amin. Napatingin siya sa akin at kay Sofia.“She hit me! It's so hurt Ace. Help me.” Ani ni Sofia. Umiling ako. Siya naman naunang sumugod sakin. Gumanti lang ako. Hindi din ako naka pag pigil kaya nasaktan ko din siya.Parang may tumusok sa puso ko nang buhatin niya si Sofia na kagaya ng pag buhat niya sa akin kagabi. Hindi ba niya nakikitang sinaktan din ako ni Sofia? Sobrang gulo ng buhok at damit ko.“Call an ambulance now!” sigaw niya kay Mr. Tan.Parang may kung anong sakit

∆Pumasok kami ng bahay at hindi ko maiwasang mapatingin kay Ace, he was smiling like no tomorrow. I don't know what to think, naguguluhan din ako sa mga nangyayari.Naka rating kami ng kusina at naka handa na sa mesa ang mga pagkain, madami pala siyang niluto at mukang masasarap din tingnan. Pinag hila niya ako ng upuan at sabay kaming kumain. Habang kumakain ay nakatitig siya sa akin. Sinubukan niyang subuan ako pero tumanggi ako. Hindi kasi ako sanay na ganito siya."C-can we go out tomorrow?" Tanong niya."Saan naman tayo pupunta?" Balik na tanong ko. Is he asking me for a date? O baka naman nagkakamali lang ako."You'll see.""Ah-okay," tanging nasabi ko."Alam kong natatakot ka na baka makita tayo ng fiance mo kaya. . hindi tayo pupunta sa mga matataong lugar. I know a place to make you comfortable." Saad pa niya. Mabuti naman kung ganon, ayoko din naman na maka abot pato kay Dos, alam kong iisipin niyang niloloko ko siya."Cheating 'tong ginagawa ko." Huminga ako ng malalim at

∆It's been two weeks nang maging maid ako nang baliw kong ex husband. At oo baliw nga siya dahil sa dami ng pwede niyang maging maid ay ako pa talaga ang napili niyang pagsilbihan siya, kung hindi ko lang kailangan nang perma para sa divorce papers ay hindi ako papayag na maging maid niya sa loob ng isang buwan.Naiinip akong nag pupunas nanaman ng mga bintana sa sala. Andami namang bintana sa bahay nato, dati kasi hindi naman ako ang naglilinis ng mga bintana, mga gawaing magaan lang ang mga ginagawa ko dati. Napapagod na ako habang siya ay prenting naka upo at nagbabasa ng mga magazine. Nakakainis! Kumuha ako ng upuan para maabot ang maatas na bahagi ng bintanang salamin.Kailan pa ba matatapos to? Medyo tumalon ako para abutin ang pinaka taas ng salamin nang ma out balance ako, napapikit nalamang ako dahil alam kong babagsak ako.“Aray!” Reklamo ko nang tumama ang likod ko sa matigas na bagay.Pag dilat ko ng mata ang muka ni Ace ang bumungad sa akin, and he looks concern.“Are

∆Para akong nabunutan ng tinik dahil sa halik. Parang may mga paruparu sa tiyan ko at sobrang bilis ng tibok ng puso ko.He gently respond and our kiss is now passionate. Every move is like a heaven, I miss him, I miss this, I want this so bad back then. His lips makes me crazy.Ilang minuto bago tuluyang natapos ang halik na ‘yon. Pareho kaming naka tingin sa isa’t isa. All I can see was his sincerity into his eyes. Totoo na bang ganito na si Ace? Pero bakit huli na?Huminga ako ng malalim at tumayo. Hindi pa ako handang magpatawad. Oo mahal ko parin siya pero hindi sapat iyon para magkabalikan ulit kami, lalo na't ikakasal na kami ni Dos.“Mag pahinga kana, daldahan nalang kita bukas ng umaga ng gamot para sa hang over. Matutulog nako, goodnight.”Pagtapos kong sabihin ‘yun ay agad ko na siyang tinalikuran. Ayoko na siyang lingunin pa. Baka tuluyan na akong maging marupok at baka saan pa ma punta ang gabing ‘to.Pag pasok ko ng kwarto ay agad akong napaupo sa kama, hinawakan ko ang