Mag-log inShare
Chapter 16
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 17
Pagmulat ko ng mga mata, kadiliman ang tumambad saakin. Napa tayo ako sa kinauupoan ko at nilibot ang paningin ko sa buong lugar. Nandito na nga siguro ako sa mundo ng mga kaluluwa. Huminga ako ng malalim. Mukang nasa sala ako ng bahay namin pero wala dito sila mama at mga kaibigan ko katulad kanina. Agad akong naglakad-lakad. Kailangan kong hanapin ang salamin na sinasabi ni Aling Mari, nagpunta ako sa kusina. M-may isang batang babae na naka talikod.Napa atras akong muli, hindi naman sinabi ni Aling Mari na marami pakong makikitang kaluluwa bukod sa kapatid ko. Siguro namatay sila dito sa bahay? Tapos hindi sila matahimik kaya naiiwan ang mga kaluluwa nila dito. Huminga muna ako ng malalim bago sinilip ulit ang batang naka talikod. Sa tingin ko nasa sampung taong gulang palang ito. Mahaba din ang buhok niya at naka suot ng puting dress na hanggang paanan. Napalaki ang mata ko ng naka lutang pala ito. Mas lalo akong nakaramdam nang takot. Umiling-iling ako at winala ang nararamda
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 18
Napalingon ako sa tumawag saakin. Wala naman akong nakita, saan galing ang boses na yun? Napalingon-lingon pako ng ilang ulit pero wala talaga. Baka guni-guni ko lang?Napadako ang tingin ko sa isang salamin na pinapalibutan ng kandila. Ang salamin na hinahanap ko. Agad ko itong nilapitan at kinuha. Kagaya ng salamin nato ang nakita namin sa basement kanina. May kung ano akong nakikita sa loob ng salamin. Mga kaluluwa? Napakaraming kaluluwa. Napa laki ang mata ko ng makita sa loob ng salamin si Aling Mari. Bakit siya nandito sa loob? H-hindi kaya patay narin siya? Oh my god! Hindi ito maaari.Hindi ko na napigilan ang umiyak, patay na siya. Isa nalang siyang kaluluwa. Ohh diyos ko bakit ito nangyayari? Pinatay niya ba siya?Napa kuyom ako ng kamao. Demonyo siya! Pinatay niya sila!Hindi nako nag dalawang isip na ihampas sa sahig ang salamin. Ilang ulit ko iyong ginawa. Pag tingin ko sa salamin hindi parin ito nawawasak. Paanong? Bakit hindi ito nawasak? Inulit ko ulit pero hindi ta
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 19
Mahina kong binuksan ang mga mata ko. Nahihirapan akong gumalaw. Naka higa pala ako dito sa baba ng hagdan. Teka anong ginagawa ko rito?Ang natatandaan ko nasa sala kami kanina nung inumpisahan namin, pero bakit ngayon andito nako? Sumanib nga talaga saakin ang masamang kaluluwa nayun nung pumasok ako sa salamin. Napakurap-kurap ako ng mata, may nakita akong dugo. Sinundan ko iyon ng tingin at nakita si Mama na wala ng buhay. Nanlaki ang mata ko at napa takip ng bibig. Si mama..."M-ma?" agad akong lumapit at nanginginig na nikayap siya. Hindi ako makahinga ng maayos sa nakikita ko."Ma!? No! Wag mukong iiwan... naka balik nako..... please.." Umiyak nako ng umiyak. Bakit si mama pa? Sana ako nalang ang namatay! Hindi ko kaya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "Ma.... wag mukong iiwan... paano nako pag wala ka? Ma! Ma! Please ma gumising ka! Wag mukong iwan! Ma! Ma.... please... gising... wag... m-mukong iiwan.... please." Niyuyugyog ko ito. Baka panaghinip lang ito. Napaka samang panag
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA EPILOGUE
Ali POVIt's been 10 years mula nang mangyari ang araw na yun. Halos hindi ko na nga matandaan. Pinipilit kong kalimutan pero mahirap.Nag kikita parin kami ni Vibian kapag hindi kami busy sa kanya-kanya naming buhay at pamilya. Nag ka tuluyan sila ni Edward ang classmate din niya noong college at ako naman ang katrabaho kong si Luis. May dalawa akong anak at kapag sineswerte ka kanga naman naging kambal pa. Dalawang babae ang anak ko, si Ara at Mia. 6 years old na sila at masaya silang nag lalaro kasama ng asawa ko. Ngayon lang ulit sila nag bonding.Pumunta muna ako ng kusina at nag timpla ng gatas para sa kambal.Hindi nanamin nakita si Alvin matapos ang araw na iyon. Nabalitaan nalang namin na pumunta na ito ng ibang bansa. Hindi ko maipag kakaila na na trauma ako sa nangyari saamin. Halos ilang buwan din akong tulala at palaging takot pag katapos ng nangyari.Ngayon lang namin ulit dadalawin si Aurora. Ang huling balita ko sa kanya nag kasakit ito at patuloy paring pinapagaling n
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA PROLOGUE
"Doc, ano po ang sakit ng anak namin?" nag aalalang tanong ng ginang. Nag-aalala ito sa kanyang tatlong taong gulang na anak. Kasama niya ang kanyang asawa at nasa tabi niya lamang ito at tahimik na nakikinig."Wala naman pong problema sa kanya Mr and Mrs.Vazquez, pero meron po akong diagnosis sa kanya. Ito ang tinatawag na Mirror Image Agnosia " agad na sabi ng doctor."Mirror Image Agnosia? Ano po iyon doc? Malala po ba ang sakit n-na iyon?" Nanginginig na boses ng ginang, hindi na nito napigilang humikbi."Ito po ay Gnosis, isang modality-specific na kakayahang ma-access ang semantic na kaalaman ng isang bagay o stimulus sa pagkakaroon ng normal na perception. Ang pagkabigo nito ay agnosia o disorder ng pagkilala. Maaari itong maging lubos na pumipili sa loob ng isang mode, ang mga larawan sa sarili ay naiiba sa iba dahil walang nakakita ng sariling larawan maliban sa pagmuni-muni. Ang hindi pagkilala sa larawang ito ay maaaring mamarkahan bilang mirror image agnosia o Prosopagnosi
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 1
Walang gana akong bumangon sa kama at pumasok sa banyo. Papasok na ako sa school pero parang ayoko, ano naman ang gagawin ko dun? Mag papaka loner? Bumuntong hininga na lamang ako. Bagong araw nanaman para pagtawanan ako ng mga klaklase ko at gawin ang mga gusto nilang gawin saakin, pati mga ibang studyante sa school ganun din. Mula pa ng grade school ako palagi na akong binubully. Hindi ko alam kung bakit, nanahimik lang naman ako. Siguro dahil wala akong lakas ng loob para harapin sila. Nag suot nako ng uniform at inayos ang buhok ko. Bumaba na ako at nakita ko si mama na nagluluto, tulala ito. Ganun siya lagi, palagi nalang siyang tulala. Ang papa ko namatay na noong 10 years old pa lamang ako, namatay siya dahil sa heart attack. Mula noon naging mailap na si mama sa mga tao, naghirap din kami nang mawala si papa. Lahat ng ari-arian namin benenta na namin. Luma na din ang bahay na tinitirahan namin ni mama, binili namin ito noong namatay si papa dahil ang dati naming bahay ay kinu
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 2
Pumasok na ako sa bahay at naabutan si mama na nagdadasal sa sala, naka pikit ang mga mata nito at parang may binubulong. Umakyat nako sa kwarto ko at hinayaan na lamang si mama mag dasal. Nag bihis nako at bumaba para tulungan si mama sa kusina mag luto ng hapunan.Pag dating ko sa sala ay wala na si mama, nagtaka naman ako. Teka nasaan si mama? Kani-kanina lang andito siya saan kaya siya nagpunta? Naglakad ako papunta sa kusina at wala din siya doon, nilibot ko na ang buong bahay pero wala talaga si mama.Napa upo ako sa sira-sirang couch, siguro lumabas siya baka may bibilhin. Biglang may narinig akong kalabog sa sahig. Nagulat pako dahil malakas ang pagkakakalabog nun. Ano ba yun daga? Mukang galing sa basement, napalunok ako at lumapit sa pinto ng basement, gawa sa metal ang pintong iyon, bakas dito ang pag ka luma dahil sa kalawang at mga dumi na naka balot dito. Mahina kong pinihit ang door knob, hindi ko pa nabubuksan ng maayos ng may naramdaman akong tao sa likod ko."Anak?"
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 3
Nagtatakang lumapit ako dito, ngayon lang ako nakakita ng salamin, alam kong salamin ito dahil nababasa ko ito sa mga libro at sinasabi sa libro na malalaman mong salamin ito dahil sa reflection, hindi pako naka kita ng salamin mula noong bata pa ako, tiningnan ko ang aking muka sa salamin. Ganito pala ang itsura ko, hinawakan ko ang muka ko, napakaganda nang nakikita ko. Halos maiyak ako, napadako ang mata ko sa noo ko na may band aid at sa damit kong madumi, namumugto rin ang aking mga mata dahil sa kakaiyakTinitigan kong mabuti ang reflection ko sa salamin. "Lumapit ka Aurora..." ayan nanaman ang tinig.Parang ang reflection ko sa salamin ang tumatawag saakin. Naka tingin lang ito saakin, lumapit ako ng husto dito."Lapit pa Aurora...." Napalunok ako at ilang dangkal nalang ang layo ko sa salamin. Parang may iba akong nakikita sa salamin. Bakit iba ang pagtitig saakin ng reflection ko? Naguguluhan ako. "Wag kang matakot Aurora... tutulungan kita." Nagulat ako ng magsalita ang
Pinakabagong kabanata
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA EPILOGUE
Ali POVIt's been 10 years mula nang mangyari ang araw na yun. Halos hindi ko na nga matandaan. Pinipilit kong kalimutan pero mahirap.Nag kikita parin kami ni Vibian kapag hindi kami busy sa kanya-kanya naming buhay at pamilya. Nag ka tuluyan sila ni Edward ang classmate din niya noong college at ako naman ang katrabaho kong si Luis. May dalawa akong anak at kapag sineswerte ka kanga naman naging kambal pa. Dalawang babae ang anak ko, si Ara at Mia. 6 years old na sila at masaya silang nag lalaro kasama ng asawa ko. Ngayon lang ulit sila nag bonding.Pumunta muna ako ng kusina at nag timpla ng gatas para sa kambal.Hindi nanamin nakita si Alvin matapos ang araw na iyon. Nabalitaan nalang namin na pumunta na ito ng ibang bansa. Hindi ko maipag kakaila na na trauma ako sa nangyari saamin. Halos ilang buwan din akong tulala at palaging takot pag katapos ng nangyari.Ngayon lang namin ulit dadalawin si Aurora. Ang huling balita ko sa kanya nag kasakit ito at patuloy paring pinapagaling n
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 19
Mahina kong binuksan ang mga mata ko. Nahihirapan akong gumalaw. Naka higa pala ako dito sa baba ng hagdan. Teka anong ginagawa ko rito?Ang natatandaan ko nasa sala kami kanina nung inumpisahan namin, pero bakit ngayon andito nako? Sumanib nga talaga saakin ang masamang kaluluwa nayun nung pumasok ako sa salamin. Napakurap-kurap ako ng mata, may nakita akong dugo. Sinundan ko iyon ng tingin at nakita si Mama na wala ng buhay. Nanlaki ang mata ko at napa takip ng bibig. Si mama..."M-ma?" agad akong lumapit at nanginginig na nikayap siya. Hindi ako makahinga ng maayos sa nakikita ko."Ma!? No! Wag mukong iiwan... naka balik nako..... please.." Umiyak nako ng umiyak. Bakit si mama pa? Sana ako nalang ang namatay! Hindi ko kaya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "Ma.... wag mukong iiwan... paano nako pag wala ka? Ma! Ma! Please ma gumising ka! Wag mukong iwan! Ma! Ma.... please... gising... wag... m-mukong iiwan.... please." Niyuyugyog ko ito. Baka panaghinip lang ito. Napaka samang panag
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 18
Napalingon ako sa tumawag saakin. Wala naman akong nakita, saan galing ang boses na yun? Napalingon-lingon pako ng ilang ulit pero wala talaga. Baka guni-guni ko lang?Napadako ang tingin ko sa isang salamin na pinapalibutan ng kandila. Ang salamin na hinahanap ko. Agad ko itong nilapitan at kinuha. Kagaya ng salamin nato ang nakita namin sa basement kanina. May kung ano akong nakikita sa loob ng salamin. Mga kaluluwa? Napakaraming kaluluwa. Napa laki ang mata ko ng makita sa loob ng salamin si Aling Mari. Bakit siya nandito sa loob? H-hindi kaya patay narin siya? Oh my god! Hindi ito maaari.Hindi ko na napigilan ang umiyak, patay na siya. Isa nalang siyang kaluluwa. Ohh diyos ko bakit ito nangyayari? Pinatay niya ba siya?Napa kuyom ako ng kamao. Demonyo siya! Pinatay niya sila!Hindi nako nag dalawang isip na ihampas sa sahig ang salamin. Ilang ulit ko iyong ginawa. Pag tingin ko sa salamin hindi parin ito nawawasak. Paanong? Bakit hindi ito nawasak? Inulit ko ulit pero hindi ta
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 17
Pagmulat ko ng mga mata, kadiliman ang tumambad saakin. Napa tayo ako sa kinauupoan ko at nilibot ang paningin ko sa buong lugar. Nandito na nga siguro ako sa mundo ng mga kaluluwa. Huminga ako ng malalim. Mukang nasa sala ako ng bahay namin pero wala dito sila mama at mga kaibigan ko katulad kanina. Agad akong naglakad-lakad. Kailangan kong hanapin ang salamin na sinasabi ni Aling Mari, nagpunta ako sa kusina. M-may isang batang babae na naka talikod.Napa atras akong muli, hindi naman sinabi ni Aling Mari na marami pakong makikitang kaluluwa bukod sa kapatid ko. Siguro namatay sila dito sa bahay? Tapos hindi sila matahimik kaya naiiwan ang mga kaluluwa nila dito. Huminga muna ako ng malalim bago sinilip ulit ang batang naka talikod. Sa tingin ko nasa sampung taong gulang palang ito. Mahaba din ang buhok niya at naka suot ng puting dress na hanggang paanan. Napalaki ang mata ko ng naka lutang pala ito. Mas lalo akong nakaramdam nang takot. Umiling-iling ako at winala ang nararamda
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 16
Aliya POVNaka hawak lang ako sa balikat ni Vibian habang naka tingin lang kila Aling Mari at Aurora. Naka upo si Aurora sa isang upuan at naka gapos habang si Aling Mari naman ay naka upo paharap kay Aurora.Hindi ko masyadong marinig ang mga pinag uusapan nila. Nang pumikit na si Aurora nagsimulang bumulong ng mabilis si Aling Mari. Hindi ko alam kung anong klaseng pananalita ang sinasabi niya.Kinuha niya ang medyo malaking salamin at kinuha ang damit na naka balot dito. Kinakabahan ako para sa kaibigan ko. Baka hindi na siya maka balik,Iniharap ni Aling Mari sa kanya ang salamin. Nakapikit parin si Aurora."Buksan mo na ang mga mata mo Aurora..."Rinig kong sabi ni Aling Mari. Biglang naka ramdam ako ng panlalamig kaya mas sumiksik ako kay Vibian. Pag tingin ko kay Aurora naka tingin lang ito nang diretso sa salamin. Halos hindi siya kumukurap.Pati si Vibian at Tita Amelia nagulat din. Sigurado akong nandun na siya sa kabilang mundo. Parang na istatwa talaga si Aurora, hindi si
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 15
Byernes ng hapon at nandito kami sa labas ng bahay ni Aling Mari, ang albularyong pinuntahan namin noong isang araw. Sa kanya ako humingi ng tulong. Sinabi ko lahat sa kanya.Nasabi din saamin ni Ali na espiresista din si Aling Mari, kaya nakakaramdam siya ng mga kululuwa sa paligid.Hinihintay nalamang namin ito sa labas ng bahay niya, maya maya ay lumabas nadin siya at may dala na itong bag. Madami ba dapat ang dalhin niya? Hindi ko nalang pinansin at pumasok na sa kotse ni Vibian. Pinapauwi ko na nga silang dalawa ni Ali pero ayaw nila, ang tigas ng ulo nang dalawang to. Naghihintay naman si mama sa bahay. Hindi kalaunan ay nakarating na kami sa bahay. Pag baba namin sa kotse agad napa tulala si Aling Maria. Parang may sinasabi ito,"Itim na aura... malakas at nakamamatay. Maraming ligaw na kaluluwa." dinig kong sabi niya.Agad kaming pumasok sa bahay. Nagulat si mama ng makita niya si Aling Mari."Ikaw......" turo ni mama kay Aling Mari. "Ikaw ang nagsabi saakin noon, hindi ako
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 14
Nandito na kami sa bahay ng albularyo na sinasabi ni Ali. Kasama ko silang tatlo, nag skip kami para lang dito, sana hindi malaman ni mama itong pinanggagagawa ko.Kumatok na si Ali sa pintuan nito. Agad naman itong bumukas, lumabas ang medyo may katandaang babae. May bandana itong pula sa noo at mga kwentas na mula sa mga ngipin ng mga hayop. Nakakatakot' siya."Ah, magandang umaga Aling Mari nandito po---" Naputol ang sasabihin ni Ali ng magsalita ang babaeng albularyo na ngayon ay naka tingin saakin."Alam ko ang pinunta ninyo dito. Halika kayo pumasok kayo." Nagdadalawang isip pako kung papasok bako. Parang may pumupigil saakin.Hinila nako ni Vibian papasok. Medyo madilim at puro kandila ang tumambad saamin. Napalunok pako dahil sa mga nakakatakot' na naka sabit sa dingding.Umupo ito at ganun din kami. Kaharap namin siya ngayon sa isang bilog namesa."Hindi basta-basta ang kaaway mo iha," Agad na sabi nito habang nasaakin parin ang mga tingin."P-po?" Takang tanong ko. "Malapit
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 13
Agad akong niyakap ni Ali ng makita niya ako. Alam kong pupunta siya dito sa cafeteria kaya dito nalang namin siya hinintay ni Vibian."Oh my gosh, akala ko talaga Dina kita makikita. Nag ooverthink talaga ko gabi-gabi. Baka kasi mag transfer ka ng school tas iiwan muko." Kumalas na ito, may mga luha sa mga mata niya. Ganun ba ako ka importante sa kanila?"Nako Ali, halata naman sa muka mo na overthinker ka." sabat ni Vibian. Sinamaan siya ng tingin ni Ali."Che! Totoo naman e, mawawalan ako ng kaibigan pag nag transfer si Aurora sa ibang school. Anyway kamusta kana?"Umupo na kami at naka harap silang dalawa saakin. Si Vibian na rin ang bumili ng pagkain ko, treat niya daw ako ngayon. Bumait na nga talaga siya."Okay na, medyo gumagaling na ang mga sugat ko." mahinang sabi ko."Nagtataka nga ako eh, puro pasa lang naman ang nakuha namin ni Vibi tapos sayo may mga sugat," Kahit ako nagtataka din. Wala naman talaga akong naaalala na sinugatan nila ako. "Napansin ko nga rin."Napaisi
THE INNOCENT AND DEADLY AURORA Chapter 12
Nagsinungaling ako. Masama akong anak, nagawa kong magsinungaling sa sarili kong ina. Ayoko siyang mag alala sakin, alam ko naman na imahinasyon ko lang ang nakikita ko sa salamin at walang katotohanan roon, dahil lang siguro sa pagod o sakit na nararamdaman kaya kung ano-ano nakikita ko. Kagaya nalamang ng reflection ko nung binugbug kami. Diko alam kung namamalik mata lang ba ako o baka dahil sa ulan kaya nag ka ganun ang reflection ko.Nung tinanong ako ni mama, natakot ako. Hindi ko alam pero parang may alam si mama tungkol sa pagtingin ko sa salamin. Kailangan kong malaman iyon, pero hindi muna ngayon kailangan ko munang mag pagaling.Nandito ako labas ng ospital at hinihintay ko si mama dahil uuwi na kami ngayong araw. Halos limang araw rin akong na admit sa ospital. Hindi ko man lang nabisita sina Ali at Vibian dahil nauna na silang na discharge. Nakatingin lang ako sa mga kamay ko na puno ng sugat. Magaling na ang mga lapnos ko sa kamay pero ang mga sugat patuloy parin sa pag
