[LYRESH FONTANILLA]Nang matapos akong mag cr nagtungo na ako ng opisina ko sakto naman na inaantay pala ako ng assistant ko. "Good Morning Ms. Lyresh.." Labas ang ngipin niyang bati sa akin. Unang araw pa lang ng ipakilala siya sa akin ni Fiero nakagaanan ko na siya ng loob. Tinatawag niya akong Mrs. Torricelli pero sabi ko sa kanya Ms. Lyresh na lang. Nung una ayaw pa niyang pumayag pero sabi ko kapag tinawag niya pa akong Mrs. Torricelli maghahanap ako ng ibang assistant. "Good Morning, Suri.." Pagbabalik ko sa kanya. "Ang laki na po ng tiyan niyo.. Malapit ng lumabas si Little Don Zyaire.." Natuwa ako sa tinuran niya. Tama siya at ito nga ang heridero ni Zyaire. Naalala ko nanaman tuloy siya at sobrang sabik na ako sa kanya.. Habang kausap si Suri tila namataan ko si Stefano pero hindi ako sigurado kasi malayo siya at may babaeng nakaharang. "STEFANO?!" Sapat na lakas para marinig niya pero hindi ito lumingon so marahil mali ako pero may isa pa... "ZYAIRE??" Katagang lumab
[NARRATOR] Matagumpay na napigilan ni Fiero ang pagtatagpo ni Lyresh at Zyaire pero hanggang kailan niya kaya ito mahahadlangan? Ang isang tinadhanang mangyari kahit na anong pigil mo rito magaganap at magaganap pa din. [YANAH MORI] Hindi pa din ako makamove on sa sinabi ni Fiero patungkol kay Zyaire. Paano ko pa itatama ang mga mali ko kung hindi ako bibigyan ng tadhana ng pagkakataon. Paano pa kikilalanin ni Zyaire ang kanyang anak na dinadala ko kung wala siyang maalala.. Habang iniisip ang mga bagay na yun hindi naman mawala sa isip ko si Stefano. Uuwi ba siya ngayon o lalayo? Kahit paano natutuwa ako dahil may pag aalala pa din siya para sa akin. Hindi ako nawalan ng bantay. Nagpadala siya ng taong andyan kung sakaling kailanganin ko pero higit na mas kailangan ko ang asawa ko. Siguro lagpas na sa isang daan kung ilang beses kong tinignan ang phone ko sa buong maghapon. Umaasang nagmessage siya o nagmiscal man lang. Nasaktan ko siya ng husto at hindi niya yun deserve per
[ZYAIRE TORRICELLI]"Bakit bigla kang huminto?" Nayayamot na hiyaw ni Luna. Hindi ko din alam sa sarili ko o sa katawan ko kung bakit nag iba ang ihip ng hangin. "I'm so sorry, Luna. Sumakit lang ang ulo ko.." Dahilan ko pero mukhang hindi siya convince dahil busangot pa din ang mukha niya. Inirapan niya ako saka tumalikod sa akin. Alam kong nabitin siya pero may babaeng paulit ulit na sumasagi sa isip ko at sigurado akong hindi si Luna yun. I feel like I'm fucking to that girl right now not to Luna. FAST FORWARD>>> Dahil sa nangyari kagabi hindi ako pinapansin ni Luna. Ayokong nagkakaron kami ng tampuhan kaya naisip ko what if ngayon na ako mag propose ng kasal sa kanya para makabawi. Hindi naman siguro pati pagpapakasal ay bawal kong gawin. Sinunod ko lahat ng payo ni Fiero para sa ikabubuti ko hanggat hindi pa ako totally safe sa mga nagtangkang pumatay sa akin. Nagpunta ako ng kabilang room para makausap sa phone ang mag aasikaso ng kasal namin ni Luna. Ayokong malaman niya
[LYRESH FONTANILLA]Naiwan ko ang phone ko kaya babalikan ko sana ito pero isang masakit na katotohanan ang narinig ko. How I wish na sana mali ako but this time mas malakas ang kutob ko na tama ang nasa isip ko. Mabilis akong bumaba ng hagdan para harapin ang tatlo na tila nagulat. "Anong sinasabi mo ma? Kanino ikakasal si Zyaire??" Hindi ito makapag salita. Bumalin ako kay Fiero. "Ikaw? Magsisinungaling ka pa ba? Hallucination pa din ba yung narinig ko?? Nababaliw na ba ako??" "Lyresh.. Kumalma ka muna, please.." Pakiusap ni Emma kaya sa kanya naman ako bumalin. "Emma may alam ka ba rito?" Hindi ko na napigilan ang sarili kong maiyak. Pinag kaisahan ba nila akong lahat? "Magsalita kayo! BAKIT WALANG NAGSASALITA??" [NARRATOR] Nag hysterical si Lyresh ng wala siyang makuhang sagot sa mga taong pinagkakatiwalaan niya.. "Lyresh kumalma ka muna.. Ang baby mo lang ang iniisip namin.." Paliwanag ni Fiero. Galit na galit si Lyresh na hinawi lahat ng makita maabot at mahawakan ng
[LYRESH FONTANILLA]Nang magkamalay ako nasa hospital na ako. Kumpleto ang lahat si mama, Emma at Fiero. Hindi sila nagsasalita at nakatingin lamang sa akin. "Anong nangyari, Fiero?" Ipit ang boses kong tanong. Hindi ako natutuwa sa sobrang katahimikan. "Fiero.." Muli kong tawag ng hindi ito magsalita. Ano bang meron at tila may kakaiba sa kanilang lahat. "Kamusta ang pakiramdam mo anak?" Naiiyak na tanong ni mama. Ilan sandali pa ay sumunod ang luha niya. Bakit siya umiiyak. "Ma.." Tanging nasabi ko. Mas lalo itong humikbi. Nakaramdam ako ng kaba. Palit palit ang tingin ko sa kanilang tatlo. "Emma.. Ang baby ko??" "Lyresh.. Tatagan mo ang kalooban mo, please.." Naiiyak nitong saad. "Anong ibig mong sabihin? Ha.. Emma??" Tumaas ang tono ng pananalita ko dala ng nerbyos saking dibdib. Bakit ayaw nilang mag salita ng ayos. "Wala na ang baby mo, Lyresh.. Wala na ang baby niyo ni Zyaire.." Pagsisiwalat ni Fiero. Nabingi akong bigla. Natulala sa direksyon niya. Walang salita ang gu
[NARRATOR] Dumating ang araw na hindi malaman ni Lyresh kung matutuwa ba siya o ikamumuhi niya. Araw na kung saan makikita na niya sa wakas si Zyaire pero sa piling na ng iba. "Handa ka na ba, Lyresh?" Buong tinging tanong ni Fiero ng nasa harap na sila ng kumpanya. Walang alam si Zyaire sa nag aantay sa kanya pero attorney na niya ang magpapaliwanag ng lahat. "I'm ready.." Sambit ni Lyresh sabay ang paglabas ng sasakyan kasunod si Fiero sa kanyang tabi. "Good Morning Ma'am.." Bati ng mga staff na masalubong nila Lyresh. Hindi niya alintana ang mga ito dahil okupado ni Zyaire ang utak niya. [ZYAIRE TORRICELLI]"Let's go?" Tanong ko kay Luna na tila hindi pa din tapos. Nakailan palit na siya ng damit at kulang na lang baliktarin ang kanyang cabinet. Ano bang meron sa araw na ito at hindi siya makapag desisyon ng isusuot. "Love okay na ba to??" Pang sampu na ata niyang tanong. Muling umikot, nirampa ang kanyang suot sa harapan ko. "You look gorgeous in every clothes you wear, Lov
[NARRATOR] Nauwi sa malaking gulo ang pagtatagpo ni Zyaire at Lyresh. Parehas na kampo ang nagtamo ng mga sugat at galos sa katawan sa pag aaway. Tanging ang lawyer ang walang natikmang sapak o sipa maski kurot o tapik man lang. "Mauna na ako Don Zyaire. Kung gusto niyo ho kumuha na lang kayo ng panibagong lawyer." Paliwanag nito ng matapos ang bagyo sa pagitan ng dalawang kampo. "Sa oras na bumalik ang ala ala mo Zyaire wag na wag kang magmamakaawang muli kay Lyresh para balikan ka niya. At ako hindi na kita kailan man tutulungan. Ilalayo ko pa sayo si Lyresh. Kasalanan ko to lahat ei kasi ako ang nagdala sa kanya sayo.. Tang ina akala ko nagbago ka na ei. Mas lumala ka.. Tara na Lyresh. Wala naman magagawa ang taong ito dahil ikaw na ang may ari ng buong asset ng TORRICELLI.." Walang salitang lumabas sa bibig ni Zyaire. Naguguluhan siya sa mga sinasabi ni Fiero sa kanya at sumasakit pati ang ulo niya na siyang naging dahilan para matumba siya at hindi matuloy ang pag ali
[LYRESH FONTANILLA]"Hindi mo ba ako kilala?" Tanong sakin ni Zyaire ng muli ko siyang puntahan sa kwarto niya. Nakagapos ang magkabilang kamay nito at mga paa sa mga sulok ng kama. "Kilalang kilala.." Tipid kong sagot, magkatama ang mga mata namin. Pilit kong binabasa ang mga tingin na yun pero hindi ko makita ang sarili ko. Kahit kaunti ba talaga wala siyang maalala sa akin? "Sa oras na makawala ako rito pagsisisihan nyo ni Fiero lahat ng to.." "Hindi ako natatakot sayo Zyaire. Madami na akong pinagdaanan na mas mahirap pa kaysa sa banta mong yan. Wala ng mas sasakit pa sa pagkawala ng baby natin.." Nangingilid ang mga luha pero maangas pa din ang tindig ko sa kanyang harapan. "Anong pinagsasabi mo?""Kahit anong sabihin ko wala kang maiintindihan dahil hindi mo kami binibigyan ng pagkakataon. Ayaw mong pakinggan ang mga paliwanag namin sayo dahil sarado ang utak mo, Zyaire. Ako ang tunay mong mahal hindi si Luna kaya nga tayo nakabuo at ngayon nasa langit na siya dahil sa kapa
[NARRATOR] Lumipas ang dalawang taon at masaya ng nagsasama si Lyresh at Zyaire sa iisang bubong matapos nilang magpakasal. Naging mas kilala ang kumpanyang itinayo ni Zyaire at ganun din si Lyresh sa larangang pinili niya. Sa kanya din ipinangalan ni Aksel lahat ng naiwan nitong kayamanan na lubos na ikinagalit ng mama nito. Samantala binati naman sila ng biological father ni Aksel nung araw ng kanilang kasal. Dahil sa hindi naman niya kailangan ang madaming kayamanan ibinigay ni Lyresh ang ibang iniwan ni Aksel sa tunay na ama nito. Ang natira ay pinamahagi sa mga charity at sa mga aspiring writers na kagaya niya. Patuloy pa din siya sa kanyang passion sa pag susulat. Dumating ang araw na kailangan ng pumasok ng eskwelahan ni Zyairesh. Excited ang lola nito at pinabaunan pa siya ng madaming pagkaen. Matapos na ihatid ni Zyaire ang kanyang asawa sunod naman na ibinaba si Zyairesh sa school nito. Masaya itong pumasok ng kanyang paaralan. Sinalubong siya ng mga bagong kaibigan.
Natulala na lang akong nakatitig lang sa kanya habang siya abalang alamin kung napanu ako. Ang mabato nitong dibdib malapit lang sa mukha ko. Ang amoy niyang nakakaloko oh god. Bakit parang nilalason ko ang sarili sa sinimulan kong bitag? Parang ako ata ang talo sa larong to. Napapalunok ako sa pagkakatitig sa kanyang adams apple pababa ng leeg, dibdib hanggang sa bloke bloke nitong abs. Tila natutuyuan ata ang lalamunan ko ng mahagip ang umbok niya sa gitna. What the heck is wrong with me. Hindi dapat ako ang bibigay. Dapat siya. Hello siya tong lalaki. Ako ang babae."Anu? Gusto mo ikuha kita ng tubig?" Malambing na saad nito. Parang musika ang boses niya sa tinig ko. Why??"Hey! Talk to me." Hinawi niya ang aking pisngi para tumingin sa kanya. Hindi ko pa din magawang magsalita dahil walang gustong lumabas sa bibig ko. Anu ba tong pinasok mo Lyresh. Paanu ko to ngayon lulusutan. "Am nahihilo kasi ako. Su-sumasakit yung ulo ko. I don't know.." Umupo ito sa tabi ko at muli nana
[LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na ganun kabilis siyang pinatawad ni mama. Kung ako ang tatanungin hindi ko alam. Kung huhukayin ko ang laman ng utak ko mukhang matatagalan pa ako. Bahala na kung saan makarating. Ayokong magsalita ng tapos pero bakit nga ba ako pumayag may mangyari samen. OH SHIT! Nag iiba ang pakiramdam ko sa tuwing bumabalik sa ala ala ko ang bagay na yun. "Hey! Okay ka lang." Napatingin ako sa tinig ng nagsalita. Hmm in fairness bumagay sa kanya ang t shirt ko kahit kulay pink. Hmm pero ang short.. "Anung nakakatawa?" Ang mata ko hindi napigilang titigan ang babang parte niya. Kasi naman halatang halata ang umbok niya. "Hmm. Maganda ba ang view? You can have it later." "No! Sa guess room ka matutulog. Kasama kong natutulog si Zyairesh.." Agad kong kontra sa iniisip o binabalak niya. Namimihasa naman ata siya. Hindi pa nga niya nakukuha ang tiwala ko. "Ako ng bahala sa apo ko, Lyresh. Mag usap kayo ni Zyaire hanggat kailan niyo gusto.." Hindi ko
"What? Anung sinabi mo?" awtomatikong napaangat siya ng mukha at tumingin sa akin habang patuloy pa din sa paghagod. "Nothing. Bilisan na natin. Baka hinahanap na tayo ni mama. Ito lang ba ang pinunta mo dito? Ha?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umagos ang adrenaline sa mga katawan namin at naging mabilis, madiin, sagad ang bawat pag atakeng ibigay niya. Palapit ng palapit ang tila ecstasy sa pagitan naming dalawa. Napako ang bibig ko sa pagkakanganga. Bawat paghinga ay nagiging mas malalim pa. Napapasabunot ako sa maikling buhok ni Zyaire hanggang marating namin pareho ang langit. Bahagya akong naninigas na parang nangingisay. Tumirik ang mata ko sa pagdating ng kakaibang pakiramdam. Tuluyang lumabas ang mainit na likido mula sa aming katawan. Unti unting nawala ang kaninang aktibong pag galaw at namahinga si Zyaire ng panandalian sa aking ibabaw. "I'm still in love with you, Lyresh. Please give me another chance to prove myself. I know may nararamdaman ka pa sa akin." "Is it just a
"Kailangan bang may dahilan lahat ng bagay?" Pag susungit na saad ni Lyresh. Napagalaw ng panga si Zyaire bago namaywang. Humawak siya sa kanyang baba, hinaplos ito bago muling bumalin kay Lyresh. "So sayo walang dahilan? Paano kung sabihin kong wala kang karapatan gawin yun? Lalaki ako Lyresh. Hindi mo pwedeng gawin basta na lang yun sa akin sa oras na maisipan mo." Ngumisi si Lyresh. Nakakatunaw ang tinging binalin niya kay Zyaire. Marahan itong lumapit sa binata saka binukang muli ang bibig. "Why? Nahihirapan ka? Naghihikahos ba ang pagnanasa mo sa katawan? Sa trip ko lang may magagawa ka ba?" Nangulubot ang noong naguguluhan si Zyaire. "TRIP MO LANG? Hmmm Trip mo lang. Okay.. Fine.. Naglalaro ka. Gusto mong maglaro. Okay. Let see.." "San ka pupunta? Ha?" Singhal ni Lyresh ng biglang humakbang si Zyaire at umakyat ng hagdan. "San dito ang kwarto mo? Ito ba? Ito? O ito?" Nakakalokong saad ni Zyaire. "Anu ba? Umalis ka na nga kung wala ka namang mahalagang sadya.." Naiiritang
[NARRATOR]"Anong kaguluhan ito?" Kunot ang noong tanong ni Zyaire. Sabay sabay pang napatingin ang tatlong babae. "May babae pong nanggugulo ei." Singhal ng isa sa receptionist.Buong loob na lumakad si Lyresh palapit kay Zyaire. "Lyresh you are here. Bakit hindi ka nagpasabi?" Sambit ni Zyaire pero walang naging sagot si Lyresh. Ang mga kamay nito ay dumapo sa magkabilang pisngi niya saka sumunod ang mga labi nitong dumampi sa labi niyang nakahawi pa.Nagkatinginan ang dalawang babae kanina. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ni Lyresh. Dahil sa mapusok na halik na yun ay hindi napigilan ang sariling kumapit sa bewang ni Lyresh si Zyaire. Nagdikit ng husto ang mga katawan nila at tumagal ng halos sampung segundo ang pinagsaluhan. "Could you fire this two girl here? Kapag nakita ko pa silang ulit pagbalik ko mananagot ka sakin." Galit na saad ni Lyresh ng kumalas na ito sa pagkakayapos ng binata. "Ye-Yeah of-of course." Nauutal na sagot ni Zyaire. Hindi pa din siya maka ahon sa p
[ZYAIRE TORRICELLI] Malakas ang kutob kong sa akin ang bata. Nagbalik tanaw ako sa mga nangyari sa nakaraan. Bago kami nagkahiwalay ni Lyresh isang mainit na pagtatalik ang nangyari sa pagitan namin. Kung susundan ang bagay na yun tugma ang edad ng bata. 2 years. Anu nakilala niya agad si Aksel sa mga unang taon? Impossible yun. Pero may nangyari sa kanila ni Caleb ilang linggo pa lang kaming magkalayo. FUCK! Hindi ko na alam ang iisipin pero aalamin ko ang lahat. Hindi ito pwedeng gawin sa akin ni Lyresh. Kung sa akin man ang bata gaya ng hinala ko. Hindi niya dapat ako alisan ng karapatan maging ama sa anak ko. Sa sarili ko hindi man ako naging mabuting asawa, boyfriend o partner. Alam kong magiging mabuting ama ako kung bibigyan lang niya ako ng chance. Naisip kong tuloy pati ang anak ko kay Yanah. Kamusta na kaya siya. Lumalaki siyang hindi ko nasusubaybayan. Balang araw magkikita rin kami at babawiin ko lahat ng araw na hindi kami nagkasama. [LYRESH FONTANILLA] Wala akong
[ZYAIRE TORRICELLI] "Anong ginagawa mo rito?!" Hindi ako agad nakasagot ng makita ako ng mama ni Lyresh. Nagsamang hiya at takot ang naramdaman ko. Walang mukhang maiharap dahil sa lahat ng atraso ko sa kanyang nag iisang anak at takot na pagtabuyan ng husto. "Si Lyresh na lang po siguro ang kausapin niyo.." Tipid kong sagot saka mabilis na bumalin sa pinto para lumabas. Muli kong naisip ang cute na batang yun. Kaya naman pala dahil siya ang ina. Pero hindi ako ang ama kundi si Aksel. Bakit hindi niya binanggit sakin na may anak sila. Oo nga pala. Sino ba ako para malaman yun. Bakit naman niya ipapaalam sa akin. Nakaramdam ako ng selos dahil namatay ang anak namin ni Lyresh samantalang nag kaanak sila. Nakapag iwan siya ng souvenir bago lisanin ang mundong ito. Nanliit ako sa aking sarili. Puro kabutihan ang nagawa ng Aksel na yun kay Lyresh. Samantalang ako puro pahirap at pasakit ang dinanas sa akin ng pinaka mamahal ko.Maituturing na isang perpektong lalaki si Aksel sa mga m
"My son! Aksel! Call the ambulance!" Nag sisisigaw na saad ng mama ni Aksel. Dumating ang ilang lalaki at kinuha si Lyresh pati ang mama into at si Zyairesh ng sapilitan. Nagsimulang magkagulo sa loob ng simbahan."Aksel! Sino kayo? San niyo ko dadalhin? Bitiwan niyo ako. Ma.. Anak, Zyairesh.." Nagpupumiglas man walang naging laban ang kakarampot na lakas ni Lyresh. "Aksel!" Walang tigil na sigaw ni Lyresh. Napako ang paningin nito sa nakahandusay na si Aksel kasama ang ina nitong humihingi ng saklolo. Sunod na naging maingay ang pagdating ng mga police sa lugar. Mabilis na hinuli ang inupahang shooter at iba pang lalaki sa paligid. Agad na nirespondehan si Aksel at isasakay na sa ambulance habang ang mama nito ay pinosasan ng mga aworidad. "Hey! What are you doing to me? Don't you know me? I will sue you all! You can't do this to me!" Urumintado ng mama ni Aksel pero dinala pa din ito ng mga police. FAST FORWARD>>> Naisugod ng hospital si Aksel pero dead on arrival na ito. Sa