[LYRESH FONTANILLA]"Hindi mo ba ako kilala?" Tanong sakin ni Zyaire ng muli ko siyang puntahan sa kwarto niya. Nakagapos ang magkabilang kamay nito at mga paa sa mga sulok ng kama. "Kilalang kilala.." Tipid kong sagot, magkatama ang mga mata namin. Pilit kong binabasa ang mga tingin na yun pero hindi ko makita ang sarili ko. Kahit kaunti ba talaga wala siyang maalala sa akin? "Sa oras na makawala ako rito pagsisisihan nyo ni Fiero lahat ng to.." "Hindi ako natatakot sayo Zyaire. Madami na akong pinagdaanan na mas mahirap pa kaysa sa banta mong yan. Wala ng mas sasakit pa sa pagkawala ng baby natin.." Nangingilid ang mga luha pero maangas pa din ang tindig ko sa kanyang harapan. "Anong pinagsasabi mo?""Kahit anong sabihin ko wala kang maiintindihan dahil hindi mo kami binibigyan ng pagkakataon. Ayaw mong pakinggan ang mga paliwanag namin sayo dahil sarado ang utak mo, Zyaire. Ako ang tunay mong mahal hindi si Luna kaya nga tayo nakabuo at ngayon nasa langit na siya dahil sa kapa
[YANAH MORI] Simula ng confrontation namin ni Stefano nagbago ng mas malala ang lahat. Umuuwi siya pero hindi tumatabi sa akin. Alam kong hiniling niya ang pansamantalang space pero bawat araw na magdaan nahihirapan ako dahil babae ako na may pangangailangan. Isa pa buntis ako. Sinilip ko ang asawa ko sa kabilang kwarto bago nagsimulang magluto. Hindi na ko nakabalik ng trabaho ko dahil sa pagiging maselan ng pagbubuntis ko. Habang abala ako sa king ginagawa isang tunog ang kumuha ng atensyon ko. Ang phone ko na nasa table sa sala ay walang tigil sa pag riring. Lumakad ako ng marahan palapit roon para sagutin ito. "Hello.. Naiwan po kasi ni Sir Stefano ang phone niya dito sa bar nung isang araw.." Paliwanag ng isang babae. Napalunok ako at hindi agad nakapag salita dahil unang nag calculate ang utak ko. Sino ang babaeng yun at bakit nasa kanya ang phone ng asawa ko. Huminga ako ng malalim bago nagsimulang ibuka ang aking bibig. "Sino to?" Maikling panimula ko. "Bartender po a
[ZYAIRE TORRICELLI]Lalaki lang ako na madaling nakutuban ang binabalak niyang gawin. Hindi ako isang santo para tanggihan ang grasyang naka atang sa harapan ko. Banayad niyang sinira ang boxer short ko kaya sumilay ang pakay niya. "Torture ba to?? Kasi baka hindi mo kayanin mag isa.." Maangas kong hayag. Gusto kong palayain niya ako sa king pagkakagapos para naman maging fair ang laban. "Hmm.. Let's see.." Nakangisi niyang sagot. Kumunot ang noo ko sa di niya pag payag sa pahiwatig ko.."I'm not going anywhere.." Muli kong sinubukan pero bigo pa din ako. "Mahirap na Zyaire baka anung gawin mo sakin sa oras na pakawalan kita.." Nagiging malalim ang bawat pag hinga ko habang napako ang mga mata ko sa kanya. Nagsimula siyang tumuwad patalikod sa akin kaya naman ang puwet niya ay halos makain ko. "WHAT THE FUCK!! Kung isusubo mo yan wag mo ng tagalan pa.." Urumintado ko.. Napapakagat labi ako at kung ano anong tumatakbo sa isipan ko. Pinasasabik niya kong husto sa sunod na gagawin
[NARRATOR] Nang matapos ang lahat sa pagkain nagmungkahi si Emma na siya na ang magdadala ng pagkaen kay Zyaire. "Marapatin mo sana Lyresh may gusto lang akong sabihin kay Don Zyaire.." "No!" Nanlaki ang matang sigaw ni Lyresh. Kinabigla naman ng husto ni Emma. "Ang ibig kong sabihin Emma.. Ano kasi.. amm.." Nahirapan si Lyresh na sabihin ang tamang salita. Tila naintindihan ito ni Fiero kaya ngumisi ito. "Bukas mo na lang siya kausapin, Love.." Makahulugang hayag ni Fiero sa asawa pero nakatingin kay Lyresh. Namula naman bigla ito dahil sa pagkahiya kay Fiero. "Hmm thanks.." Tanging naisagot niya. Ilan sandali pa nga at dinalhan ni Lyresh si Zyaire ng pagkaen. "Mabuti naman at naisipan mong bumalik!" Agad na salubong sa kanya ni Zyaire. Bakas sa tinig nito ang pagkainis. "Papatayin mo ba ako sa lamig?" Dagdag pa nito. Naglabas ng malaki at makapal na kumot si Lyresh mula sa mataas na cabinet. "Alam mo ba sa kwartong to halos nagawa na natin lahat ng posisyon. Araw araw hin
[ZYAIRE TORRICELLI] Hindi na ako makakatagal ng isa pang gabi sa ganitong kalagayan ko. Masisiraan ako ng ulo habang nakagapos sa kamang to. Ang tunog ng pagbukas ng pinto ang pumutol sa mga iniisip ko. Si Emma?? Pati si Emma parte ng lahat ng to?? "Traydor ka Emma.." Sigaw ko kasabay ng pagmumumiglas ko. "Wala ho kayong maalala kaya ako naging traydor sa isip niyo.. Kung bubuksan niyo lang ang puso niyo.. Pakikinggan ang sinasabi nito mahahanap mo ang mga kasagutan sa mga gumugulo sa isipan mo. Imposible na hindi ka magkaron kahit kaunting bakas diyan sa utak mo patungkol kay Lyresh. Nasaksihan ko kung gaanu mo siyang kamahal.." Natahimik ako sa sinabi niya. Buksan ang puso ko? Pakinggan ang sinasabi nito?? Pero si Luna ang isinisigaw nito. Malinaw sa utak ko yun. "Hindi ninyo ko maiisahan at hindi kayo magtatagumpay sa lahat ng to. Babawiin ko ang akin!" "Ito ba? Ang lahat ng ito ba ang tinutukoy mo? Sa totoo lang sa pagkakakilala ko kay Lyresh handa siyang bitawan ang lahat
[EMMA GRECO] "Anong nangyari, Lyresh?" Nag aalalang tanong ko. Hapo hapo ko ang dumudugo niyang ulo sa kandungan ko. "Nakatakas si Zyaire, Emma.. Nilinlang niya ko.." Hikbi nito. "Wala kang saplot.." Nailahad ko ng may halong pagkabigla.. Tila may nangyari sa pagitan nila bago ito tumakas. "Tawagin mo si Fiero. Ipaalam mo sa kanya ang pagtakas ni Zyaire.." "Pero ikaw ang mas mahalaga ngayon. May dugo ang ulo mo." Balisang paliwang ko. Una pa talaga niyang naisip si Zyaire kaysa sa sariling kapakanan. "Malayo ito sa bituka Emma. Mas hindi ko kakayanin kung mawala ng tuluyan si Zyaire sa akin! Sige na iwan mo na ko dito.." Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya. Panalo siya. [LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na bumalik na talaga ang dating Zyaire. Natawa ako na parang nababaliw na. Nagawa niya akong saktan sa pangalawang pagkakataon at hindi ko to lubos na matanggap. Sumilay ang kulubot sa gilid ng mga mata ko ng tangkain kong haplusin ang masakit kong noo. Pina
[ZYAIRE TORRICELLI]kasing lalim ng bangin ang iniisip ko. Kahit kasama ko si Luna na ngayong nakahiga sa dibdib ko matapos ang mainit naming pag tata lik walang ibang babae tumakbo sa utak ko kundi si Lyresh. Ano bang meron siya? Kagaya lang din naman siya ng ibang babae diyan na habol lang ay yaman at kapangyarihan ko. Muntik ko ng mabangasan sa mukha kanina si Luna dahil boses ni Lyresh ang naririnig ko sa pag ungol niya. Nababaliw na ba ako?? May pinainom ba sila sa akin? Nilalason ba nila ang utak at ngayon pati nararamdaman ko?? Kasama ba sa plano nila ang pagsira sa ulo ko?? "Love, matulog ka na.. Gabing gabi na. Gusto mo pa ba ng isang round??" "Kaya mo pa ba??" Pagbabalik tanong ko sa kanya. Tila nasasabik ang katawan ko pero hindi sa kanya kundi sa babaeng yun. Para siyang sirang plaka na paulit ulit na naglalaro sa utak ko. Anong ginawa niya sa akin?? Bakit ako nagkakaganito.. "Ang lagay ei puro bukaka na lang ba ang gagawin ko?? Gusto kong mag shopping bukas Zyaire.
[NARRATOR] Sa haling ni Zyaire sa kanyang nalaman na kasunduan ni Luna at Lyresh galit na galit itong sumugod. Kulang na lang paliparin niya ang kanyang sasakyan at sagasaan lahat ng hindi agad tumabi sa kanyang harapan. Namumuo ang bagyo sa kanyang dibdib at walang pinipiling oras. Maaring kumidlat, kumulog agad agad. Nanlilisik ang kanyang mga mata na nakasentro sa daan pero ang isip ay malayo na ang narating. Nang nasa harap na ng mansion kung saan nakatira si Lyresh, mabilis na lumabas ng kanyang sasakyan si Zyaire at nagtungo ng gate. Kinalampag ito matapos paulit ulit pindutin ang doorbell. "Lumabas ka diyan, Lyresh!! Harapin mo ako!! Sino ka para gawin akong basahan?? LUMABAS KA DIYAN.." "Don Zyaire.." Singhal ni Emma kasunod si Fiero. "Wag kang manggulo rito, Zyaire.." Sigaw naman ni Fiero at naglakad palapit kay Zyaire. "Hindi mo ilalabas ang babaeng yan?? Ipuputok ko to diyan sa ulo mo!" Banta ni Zyaire ng mailabas at maituro kay Fiero ang dulo ng baril. "Kaya mo na
[NARRATOR] Lumipas ang dalawang taon at masaya ng nagsasama si Lyresh at Zyaire sa iisang bubong matapos nilang magpakasal. Naging mas kilala ang kumpanyang itinayo ni Zyaire at ganun din si Lyresh sa larangang pinili niya. Sa kanya din ipinangalan ni Aksel lahat ng naiwan nitong kayamanan na lubos na ikinagalit ng mama nito. Samantala binati naman sila ng biological father ni Aksel nung araw ng kanilang kasal. Dahil sa hindi naman niya kailangan ang madaming kayamanan ibinigay ni Lyresh ang ibang iniwan ni Aksel sa tunay na ama nito. Ang natira ay pinamahagi sa mga charity at sa mga aspiring writers na kagaya niya. Patuloy pa din siya sa kanyang passion sa pag susulat. Dumating ang araw na kailangan ng pumasok ng eskwelahan ni Zyairesh. Excited ang lola nito at pinabaunan pa siya ng madaming pagkaen. Matapos na ihatid ni Zyaire ang kanyang asawa sunod naman na ibinaba si Zyairesh sa school nito. Masaya itong pumasok ng kanyang paaralan. Sinalubong siya ng mga bagong kaibigan.
Natulala na lang akong nakatitig lang sa kanya habang siya abalang alamin kung napanu ako. Ang mabato nitong dibdib malapit lang sa mukha ko. Ang amoy niyang nakakaloko oh god. Bakit parang nilalason ko ang sarili sa sinimulan kong bitag? Parang ako ata ang talo sa larong to. Napapalunok ako sa pagkakatitig sa kanyang adams apple pababa ng leeg, dibdib hanggang sa bloke bloke nitong abs. Tila natutuyuan ata ang lalamunan ko ng mahagip ang umbok niya sa gitna. What the heck is wrong with me. Hindi dapat ako ang bibigay. Dapat siya. Hello siya tong lalaki. Ako ang babae."Anu? Gusto mo ikuha kita ng tubig?" Malambing na saad nito. Parang musika ang boses niya sa tinig ko. Why??"Hey! Talk to me." Hinawi niya ang aking pisngi para tumingin sa kanya. Hindi ko pa din magawang magsalita dahil walang gustong lumabas sa bibig ko. Anu ba tong pinasok mo Lyresh. Paanu ko to ngayon lulusutan. "Am nahihilo kasi ako. Su-sumasakit yung ulo ko. I don't know.." Umupo ito sa tabi ko at muli nana
[LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na ganun kabilis siyang pinatawad ni mama. Kung ako ang tatanungin hindi ko alam. Kung huhukayin ko ang laman ng utak ko mukhang matatagalan pa ako. Bahala na kung saan makarating. Ayokong magsalita ng tapos pero bakit nga ba ako pumayag may mangyari samen. OH SHIT! Nag iiba ang pakiramdam ko sa tuwing bumabalik sa ala ala ko ang bagay na yun. "Hey! Okay ka lang." Napatingin ako sa tinig ng nagsalita. Hmm in fairness bumagay sa kanya ang t shirt ko kahit kulay pink. Hmm pero ang short.. "Anung nakakatawa?" Ang mata ko hindi napigilang titigan ang babang parte niya. Kasi naman halatang halata ang umbok niya. "Hmm. Maganda ba ang view? You can have it later." "No! Sa guess room ka matutulog. Kasama kong natutulog si Zyairesh.." Agad kong kontra sa iniisip o binabalak niya. Namimihasa naman ata siya. Hindi pa nga niya nakukuha ang tiwala ko. "Ako ng bahala sa apo ko, Lyresh. Mag usap kayo ni Zyaire hanggat kailan niyo gusto.." Hindi ko
"What? Anung sinabi mo?" awtomatikong napaangat siya ng mukha at tumingin sa akin habang patuloy pa din sa paghagod. "Nothing. Bilisan na natin. Baka hinahanap na tayo ni mama. Ito lang ba ang pinunta mo dito? Ha?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umagos ang adrenaline sa mga katawan namin at naging mabilis, madiin, sagad ang bawat pag atakeng ibigay niya. Palapit ng palapit ang tila ecstasy sa pagitan naming dalawa. Napako ang bibig ko sa pagkakanganga. Bawat paghinga ay nagiging mas malalim pa. Napapasabunot ako sa maikling buhok ni Zyaire hanggang marating namin pareho ang langit. Bahagya akong naninigas na parang nangingisay. Tumirik ang mata ko sa pagdating ng kakaibang pakiramdam. Tuluyang lumabas ang mainit na likido mula sa aming katawan. Unti unting nawala ang kaninang aktibong pag galaw at namahinga si Zyaire ng panandalian sa aking ibabaw. "I'm still in love with you, Lyresh. Please give me another chance to prove myself. I know may nararamdaman ka pa sa akin." "Is it just a
"Kailangan bang may dahilan lahat ng bagay?" Pag susungit na saad ni Lyresh. Napagalaw ng panga si Zyaire bago namaywang. Humawak siya sa kanyang baba, hinaplos ito bago muling bumalin kay Lyresh. "So sayo walang dahilan? Paano kung sabihin kong wala kang karapatan gawin yun? Lalaki ako Lyresh. Hindi mo pwedeng gawin basta na lang yun sa akin sa oras na maisipan mo." Ngumisi si Lyresh. Nakakatunaw ang tinging binalin niya kay Zyaire. Marahan itong lumapit sa binata saka binukang muli ang bibig. "Why? Nahihirapan ka? Naghihikahos ba ang pagnanasa mo sa katawan? Sa trip ko lang may magagawa ka ba?" Nangulubot ang noong naguguluhan si Zyaire. "TRIP MO LANG? Hmmm Trip mo lang. Okay.. Fine.. Naglalaro ka. Gusto mong maglaro. Okay. Let see.." "San ka pupunta? Ha?" Singhal ni Lyresh ng biglang humakbang si Zyaire at umakyat ng hagdan. "San dito ang kwarto mo? Ito ba? Ito? O ito?" Nakakalokong saad ni Zyaire. "Anu ba? Umalis ka na nga kung wala ka namang mahalagang sadya.." Naiiritang
[NARRATOR]"Anong kaguluhan ito?" Kunot ang noong tanong ni Zyaire. Sabay sabay pang napatingin ang tatlong babae. "May babae pong nanggugulo ei." Singhal ng isa sa receptionist.Buong loob na lumakad si Lyresh palapit kay Zyaire. "Lyresh you are here. Bakit hindi ka nagpasabi?" Sambit ni Zyaire pero walang naging sagot si Lyresh. Ang mga kamay nito ay dumapo sa magkabilang pisngi niya saka sumunod ang mga labi nitong dumampi sa labi niyang nakahawi pa.Nagkatinginan ang dalawang babae kanina. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ni Lyresh. Dahil sa mapusok na halik na yun ay hindi napigilan ang sariling kumapit sa bewang ni Lyresh si Zyaire. Nagdikit ng husto ang mga katawan nila at tumagal ng halos sampung segundo ang pinagsaluhan. "Could you fire this two girl here? Kapag nakita ko pa silang ulit pagbalik ko mananagot ka sakin." Galit na saad ni Lyresh ng kumalas na ito sa pagkakayapos ng binata. "Ye-Yeah of-of course." Nauutal na sagot ni Zyaire. Hindi pa din siya maka ahon sa p
[ZYAIRE TORRICELLI] Malakas ang kutob kong sa akin ang bata. Nagbalik tanaw ako sa mga nangyari sa nakaraan. Bago kami nagkahiwalay ni Lyresh isang mainit na pagtatalik ang nangyari sa pagitan namin. Kung susundan ang bagay na yun tugma ang edad ng bata. 2 years. Anu nakilala niya agad si Aksel sa mga unang taon? Impossible yun. Pero may nangyari sa kanila ni Caleb ilang linggo pa lang kaming magkalayo. FUCK! Hindi ko na alam ang iisipin pero aalamin ko ang lahat. Hindi ito pwedeng gawin sa akin ni Lyresh. Kung sa akin man ang bata gaya ng hinala ko. Hindi niya dapat ako alisan ng karapatan maging ama sa anak ko. Sa sarili ko hindi man ako naging mabuting asawa, boyfriend o partner. Alam kong magiging mabuting ama ako kung bibigyan lang niya ako ng chance. Naisip kong tuloy pati ang anak ko kay Yanah. Kamusta na kaya siya. Lumalaki siyang hindi ko nasusubaybayan. Balang araw magkikita rin kami at babawiin ko lahat ng araw na hindi kami nagkasama. [LYRESH FONTANILLA] Wala akong
[ZYAIRE TORRICELLI] "Anong ginagawa mo rito?!" Hindi ako agad nakasagot ng makita ako ng mama ni Lyresh. Nagsamang hiya at takot ang naramdaman ko. Walang mukhang maiharap dahil sa lahat ng atraso ko sa kanyang nag iisang anak at takot na pagtabuyan ng husto. "Si Lyresh na lang po siguro ang kausapin niyo.." Tipid kong sagot saka mabilis na bumalin sa pinto para lumabas. Muli kong naisip ang cute na batang yun. Kaya naman pala dahil siya ang ina. Pero hindi ako ang ama kundi si Aksel. Bakit hindi niya binanggit sakin na may anak sila. Oo nga pala. Sino ba ako para malaman yun. Bakit naman niya ipapaalam sa akin. Nakaramdam ako ng selos dahil namatay ang anak namin ni Lyresh samantalang nag kaanak sila. Nakapag iwan siya ng souvenir bago lisanin ang mundong ito. Nanliit ako sa aking sarili. Puro kabutihan ang nagawa ng Aksel na yun kay Lyresh. Samantalang ako puro pahirap at pasakit ang dinanas sa akin ng pinaka mamahal ko.Maituturing na isang perpektong lalaki si Aksel sa mga m
"My son! Aksel! Call the ambulance!" Nag sisisigaw na saad ng mama ni Aksel. Dumating ang ilang lalaki at kinuha si Lyresh pati ang mama into at si Zyairesh ng sapilitan. Nagsimulang magkagulo sa loob ng simbahan."Aksel! Sino kayo? San niyo ko dadalhin? Bitiwan niyo ako. Ma.. Anak, Zyairesh.." Nagpupumiglas man walang naging laban ang kakarampot na lakas ni Lyresh. "Aksel!" Walang tigil na sigaw ni Lyresh. Napako ang paningin nito sa nakahandusay na si Aksel kasama ang ina nitong humihingi ng saklolo. Sunod na naging maingay ang pagdating ng mga police sa lugar. Mabilis na hinuli ang inupahang shooter at iba pang lalaki sa paligid. Agad na nirespondehan si Aksel at isasakay na sa ambulance habang ang mama nito ay pinosasan ng mga aworidad. "Hey! What are you doing to me? Don't you know me? I will sue you all! You can't do this to me!" Urumintado ng mama ni Aksel pero dinala pa din ito ng mga police. FAST FORWARD>>> Naisugod ng hospital si Aksel pero dead on arrival na ito. Sa