“What’s with your lousy maids, hijo? Ang lalamya pa rin kung magtrabaho!” lumapit sa amin ang sopistikada at mukhang retired model na si Violeta Ivanov.Tama nga ako. She’s the mother of Jordan. The very famous, meticulous and perfectionist wife of Aleksander Mikhail Ivanov. Sa pagkakaalam ko rin ay siya ang may-ari ng VV’s boutique which is isa sa mga nangunguna at sikat na sikat na boutique sa bansa. “I didn’t know you’d visit here.” Jordan coldly said as he sipped on his wine.“Because it’s a surprise, mi hijo! Ano ka ba naman?” eleganteng pagtawa ng ina niya.Meanwhile, i got curious. As far as I know, nag-iisang anak lamang siya kaya siya lang ang successor ng dad niya at kapag naikasal na siya, doon niya lang makukuha ang buong mana niya. That’s what I know, that’s what my parents told me. Pero hindi ko inakalang malamig pa sa yelo ang trato niya sa ina. Seems like they’re not that close enough. Ganito ba siya pati sa kaniyang ama? I wonder…Ang alam ko pa naman, mas seryoso at
“A-Ano pong ibig niyong sabihin?” bakas ang kaba sa boses ko. Does she know? Alam ba niya na hindi ako ang totoong Savanna? Alam niyang impostor lang ako ni ate?If that’s the case then, what will happen to me now? Kapag sinabi niya sa anak niya, tiyak na magagalit ito. Malamang, sino ba naman ang hindi magagalit kung malaman na niloloko ka lang? Just by imagining Jordan’s wrath makes my stomach churn. Alam kong darating ang araw na malalaman niya din ang totoo, pero hindi pa ako handa na mangyari ‘yon ngayon. At hindi yata ako magiging handa kailanman.“What? I was just stating the kind of people I hate. Is there anything else you’re expecting?” Mrs. Ivanov tilted her head, as if curious. Tinitigan ko siya at unti-unting kumalma nang ma-realize na mukhang wala siyang alam. “Hija?” she snapped.“Oh, right! Ayaw ko rin sa mga taong… ganoon.” I smiled. Phew! Muntik na ‘yon! Napa-praning lang pala ako.“That’s what I like about you. Indeed, we’re very much alike.” she smiled. She looks
“What’s wrong, hija? Para kang nakakita ng multo.” Nagtatakang sabi ni Mrs. Iva—I mean, mommy Violeta.Alam kong pareho na silang naguguluhan ni Jasper, bigla ba naman akong huminto habang namumutla. Pero kasi si ate Savanna… I really thought they’d go straight here, our paths would cross and everything will be officially ruined. But to my relief, they walked to the other direction. Lumiko sila sa halip na salubungin kami. “Ah, I just thought I saw someone I knew.” I reasoned out para ‘di na magtanong pa ang ginang.Mukhang nakumbinsi ko naman agad dahil tumango siya at bumalik ang ngiti sa mukha. “Ganyan talaga. Kahit ako ay madalas mapagkamalan ang iba na kakilala ko pero hindi naman pala. Our eyes can easily deceive us, hija.” She smirked as she put her shades on.Nanguna siya papasok sa sasakyan at sumunod ako, inilagay ni butler Jasper ang pinamili namin sa compartment bago ito naman ang pumasok at pinaandar ang kotse. Hindi matigil sa pagdaldal si mommy Violeta tungkol sa mga
I get it now. Naiintindihan ko na kung saan nanggagaling ang galit niya sa kaniyang ina. After I discovered his reason, I couldn’t imagine how he dealt with those tough days. It must too hard for him, knowing the first woman he adored and loved was cheating behind his father’s back. Paano kaya siya no’n? Wala pa naman siyang mga kapatid na dadamayan siya. He probably felt too lonely.Hindi ako makapaniwalang nagawa iyon ni mommy V. Nakakagulat at nakakadismaya.Bumalik ako sa loob ngunit hindi nadatnan doon si Jordan. Siguro dumiretso siya sa kaniyang kwarto. Mabigat pala ang rason niya, akala ko simpleng galit lang. God, I feel guilty. I think I judged him so easily.“He looked pissed when he came back. What happened? Nag-away ba kayo?” mommy V. asked cluelessly. Hinarap ko ang ginang na abala pa rin sa mga pinamili niya.“Not really po. I just confronted him about his treatment towards you tapos sinabi sa akin ‘yung reason…” bumuntong hininga ako. She froze in her seat. Seeing her
“Y-You’re awake?!” bulalas ko.Kung gising siya… edi narinig niya mga pinagsasabi ko? Oh God! Lamunin nalang sana ako ng tiles!“Uh-huh…” he murmured using his bedroom voice. Mariin akong napalunok habang nakatitig sa mukha niyang gahibla na lamang ang layo sa akin. Hindi naman ako makapalag kasi nakapulupot sa beywang ko ang mala-bakal niyang braso.“Kanina pa ba?” kinakabahan kong tanong. I saw a ghost of smirk playing on his lips.“Just enough for me to hear the best part, that I’ll have my own good wife.” I sensed the obvious tease in it. Uminit ang magkabila kong pisnge at nagtangkang kumawala sa hawak niya. He chuckled hoarsely as he tightened his grip on me. “Now, my good wife is shy? Interesting.” Sabi niya malapit sa tenga ko, para akong nakiliti sa init ng pagdami ng kaniyang hininga.At ang bango pa niyon, pinaghalong mint at rum. Hindi ko tuloy maiwasang maalala ang pinagsaluhan naming halikan noon. Sa sobrang galing niya humalik, tila ngayon lang nag-sink in sa akin kung
Napagdesisyunan kong ‘wag nalang pilitin si Jordan tungkol doon. Nakausap ko na rin si mommy V. at naiintindihan naman ng ginang ngunit alam kong sa likod niyon ay nalulungkot siya at punong-puno ng pagsisisi. Maging ako ay dismayado sa nalaman na dalawang beses niya pala ‘yon ginawa kaya kuhang-kuha ko kung bakit ganoon nalang kalalim ang galit ng anak niya.Paano nalang kaya si Aleksander Ivanov? Hindi ko pa man siya nakikita ay alam kong sa kaniya namana ni Jordan halos lahat ng katangian na meron ito. He’s probably wrecked, too. Pinagtaksilan ba naman ng asawa at best friend. Kung ako ang tatanungin, hindi ko rin yata masisikmurang magpatawad kung masyado nang malalim ‘yung iniwang sugat.“You’re so gorgeous, hija.” Mommy V. complimented while she was looking at me in awe.I smiled shyly. “Thank you po. You’re also beautiful with your gown, mom.” I complimented her back. Pinagmasdan ko ang sariling repleksyon sa salamin, muntik ko pang hindi makilala dahil sa ganda ng pagkakaayos
Si ate ba talaga iyon? “What’s the matter?” pabulong na tanong ni Jordan nang maramdaman ang pagkatigil ko.“Ah…” sinulyapan ko siya at ibinalika ng tingin sa parte kung saan nakita ko si ate pero wala na akong makita ni anino nito doon. “I just thought I saw something.” Sabi ko nalang. Namamalik-mata lang siguro ako. Imposible naman kasi ‘yon. Bakit naman siya pupunta sa mismong kasal na tinakbuhan niya?Pinaglalaruan lang ako ng mga mata ko. Marahil sa mga oras na ito ay kasama niya si Klaus at masaya sila sa piling ng isa’t-isa. Mas kapani-paniwala pa iyon.“Hmm. Are you happy?” Jordan whispered his question, his hot breath tickled my ear. I smiled sheepishly.“Yes, I am.” He chuckled at my reply and I felt his arm smoothly locking my waist.Tinawag kami ng photographer at tinipon sa unahan kasama ng aming pamilya at iba pang kamag-anak para kuhanan ng litrato. We did several poses before it’s done. Kinakamayan nila kami habang binabati. Walang mapaglagyan ang saya ko. Akala ko m
Warning: SPG“W-Wait! N-Ngayon na ba talaga? Sure na? W-Wala nang atrasan?” sunod-sunod kong tanong habang napapalunok, bahagyang tinulak ang kaniyang matigas na dibdib palayo.Namamaos siyang tumawa, halos yanigin niyon ang aking tenga. Mas lumapit siya sa akin hanggang sa kinubabawan na ako, hindi na ako nakapalag pa at hinayaan nalang na mapunta sa ilalim niya. Pinasadahan niya ng dila ang kaniyang labi sabay kinapa niya ang mukha ko, binaybay ng malaki niyang kamay ang pisngi ko papuntang panga at tumigil sa aking leeg, marahan akong sinasakal. Tinalunton ng kamay ko ang matigas niyang braso. A sensual smirk slowly crept on his delectable lips.“It’s just sad I won’t see your turn on face while I’m fucking you rough. But I think your sexy moans would be enough to keep me hard.” He said huskily. Oh, damn him and his dirty talks! Pakiramdam ko nag-init agad ako sa mga salita niya pa lamang. Unang beses ko itong gagawin, hindi naman ako ignorante sa ganitong bagay since may mga nap
How come I didn’t hear his footsteps? At naiwan ko nga palang nakabukas ang pinto sa sobrang pagkataranta!“Who’s pregnant, wife?” Jordan repeated. Hinarap ko siyang tuluyan at agad pinutol ang tawag.“Ah, my friend! Right, ‘yung kaibigan ko feel niya buntis siya. Uh… nanghihingi sa akin ng advice.” Pagdadahilan ko. I think habang patagal, nasanay na rin ang dila ko na humabi ng mga salitang puro kasinungalingan.“How could she say so?” lumapit siya at umupo sa tabi ko. Phew! Muntik na ‘yon, ah.“Nabutas kasi condom nung boyfriend niya kaya… ayun.” Kinagat ko agad ang dila pagkatapos. Dios ko. Ano ba ‘tong pinagsasabi ko?“Well, that’s tough. But then, he should man up.” Komento ni Jordan na siyang ikinalingon ko.“Let’s say… kapag ikaw, pananagutan mo ba ako?” biglang lumabas sa bibig ko at huli na para mabawi ko pa. Ilang segundo ang lumipas bago ko narinig ang kanyang sagot.“What kind of question is that? Of course, I will take accountability. Ginawa natin pareho, eh. Ginusto pare
“What did you say?” tanong ko dahil hindi ko narinig ang bulong niya, papikit na ako no’n.Hinarap niya ako sabay umiling. “Nothing. Let’s just cuddle for a while.” Isinubsob niya ako sa matigas niyang dibdib. Pabiro kong hinila ang maliliit na balihibo doon. Mababaw siyang dumaing at mas lalo akong inipit ng naglalakihan niyang mga braso. Natawa nalang ako at niyakap siya pabalik.“Baka maabutan tayo ng secretary mo sa ganitong ayos.” I uttered after a moment of silence. Ma-imagine ko palang na may biglang papasok sa pinto at makita kaming hubot-hubad na magkayakap dito ay napapailing na ako. Hindi pa naman ‘yon naka-lock sa pagkakaalam ko, wala na akong time kasi agad akong sinunggaban ng lalaking ‘to.“So what?” Jordan replied. Nagparte ang mga labi ko.“Anong so what? Paano ang repustasyon mo? Sige nga. Anong gagawin mo kapag nabalita ka sa national TV tapos ang headline; CEO ng VNV huli sa akto ng pakikipagsex sa asawa habang nasa oras ng trabaho sa office nito—Gusto mo ba maba
Sa huli, nanalo ang karupukan ko. Napilit ako ni Jordan na manatili sa opisina niya at sabay nalang kaming uuwi mamaya. He texted his butler that he’d just inform him when it’s our time to go home para masundo kami. “Ano namang gagawin ko dito?” nababagot kong tanong habang nililigpit ang pinagkainan niya, ibinalik ulit sa paper bag ang bento box na wala nang laman.“Feel free to roam around. Malawak ang VNV, bumalik ka nalang dito kapag nagsawa ka na.” Jordan said as he went back to his swivel chair. Kinuha niya ang telecom para tawagan ang kung sino. “Come back to my office, Ms. Lazaro. May ipapagawa ako sa ‘yo.” Then, he dropped it.Ms. Lazaro? Iyon ba ‘yung secretary niya?I shrugged that thought off. Gaya ng suggestion niya, nilisan ko pansamantala ang office niya para mag-ikot ikot sa loob ng gusali. At nasa kalagitnaan pa lamang ako ng paggagala, halos mahilo na ako sa lawak ng kumpanya. Narating ko na rin kahit ang pantry para sa mga empleyado, bawat makakasalalubong ko ay na
Sana pala hindi nalang ako pumunta.Sana hinintay ko nalang siya umuwi.Nang sa ganoon, hindi na ako nasaktan pa. Sabi ko ako ‘tong may surpresa, pero biglang ako na ‘tong nasurpresa. Grabeng real quick, ah.Marahas kong isinara ang pinto dahilan para maitulak ni Jordan ang ex-girlfriend niya. It was quick yet already too late for my eyes not to see. Hinarap ako ni Kariel, walang bahid ng kaba at pagsisisi sa kaniyang mukha. Kakaiba din talaga siya. She really got the guts. Kung sabagay, ex nga naman, eh.“Savanna?” at ang magaling kong asawa ay nahulaan naman agad kung sino ang umistorbo sa halikan nila pero wala na akong pake kung paano niya nalaman. I watched him take his blind stick before he walked towards me. Mariin kong pinagdikit ang mga labi at hinayaan siyang makalapit sa akin, dumiin ang pagkakahawak ko sa paper bag na dala.“What are you doing here?” Jordan asked, I sensed panic in his voice. Bakit? Dahil ba huling-huli kita?“Dadalhan lang sana kita ng lunch. Oh, eto.” P
Kung sakaling si Denver nga ang may pakana niyon, hindi ko alam kung anong magagawa ko sa kaniya. He’d just prove me that rejecting him was a right choice, that I shouldn’t trust him in the first place. “Ate, tingin mo saan naglu-lunch si Jordan kapag nasa work siya?” I asked the mayordoma who was helping me prepare the lunch I was planning to give to my husband.“Hindi ko sigurado, pero baka sa labas. Sa mamahaling restaurant sa labas ng kumpanya o nagpapabili siya sa sekretarya niya.” Sagot ni ate. Tumango-tango naman ako.He must call himself lucky then. Ngayon, may asawa na siya na willing dalhan siya ng lunch. Homemade na with bonus pa ng pagmamahal.“Iyong sekretarya niya po ba… babae?” tanong ko habang ginagayat na ang sibuyas. “Oo…” she answered. Hindi na ako ulit umimik.Mariin ang titig ko sa sibuyas dahilan para mamula ang mga mata ko at palibutan ng mga luha. Suminghot ako, pinagpapatuloy pa rin ang paghihiwa kahit naluluha na. Nanatili sa isip ko ang nalaman.Jordan’s s
“Not really.” Jordan answered, his expression remained unreadable. Pasimple akong napalunok at tumango. Nakahinga naman ako nang maluwag pero ‘di ko maitatanggi na sa loob-loob ko, nandun pa rin ang pangamba na baka… narinig niya ang lahat. Kapag nagkataon, wala na akong mukhang maihaharap.“Kapatid ko ‘yon.” Sabi ko sabay taob ng cellphone sa kama.“Si Francine?” labis akong natigilan sa pagbanggit niya sa mismong pangalan ko. Iba pa rin talaga kapag sa bibig niya nanggagaling ang pangalan ko at nakakatawa na tila ba mas sanay na akong gamitin ang pangalan na hindi naman akin kaysa sa sarili kong pangalan. “Uh, oo.” Pero bakit niya nga pala alam? Nabanggit ko na ba sa kaniya? Sa pagkakatanda ko hindi pa naman…He stepped closer to our bed. “I think I want to meet her. Siya nalang ‘yung hindi ko pa name-meet sa pamilya mo, ‘di ba?” aniya na ikinaputla ko.Tinitigan ko siya nang ilang segundo, saka ko napagtanto na masyado na kaming halata ni ate Savanna. Nakakapagtaka nga naman na
“Why did you let her in?” Jordan asked his mother through a cold tone.“Why, hijo? Was that a bad thing? Kasundo ko naman si Kariel kahit noong kayo pa, hindi ba? At may pinagsamahan pa rin kayo kahit papaano.” Katwiran ni mommy V sabay ngiti sa akin. Maliit akong ngumiti pabalik.“You’re right. Magkasundo nga kayo.” May bahid ng pait sa boses ni Jordan at ang sinabi niya… tila ba may ipinaparating iyon.Napansin ko ang agad pagkawala ng ngiti sa mukha ng kaniyang ina at napayuko na lamang ito. Nagtaka ako. Ano bang meron? Bakit pakiramdam ko may hindi pa ako nalalaman dito?Pagkakuwan, inangat muli ni mommy V ang mukha, may pilit na ngiti sa labi. “Anyway, last day ko na nga pala dito…” aniya at doon ko lang napansin ang maletang kulay pula na nasa tabi niya. “But I’ll still visit here, of course. Lalo na kapag mabalitaan ko na may magiging apo na kami.” Dugtong niya pa na ikinapula ng pisnge ko.They’re really looking forward to it, aren’t they? Naku naman… ano ba ‘tong napasukan ko
Ramdam ko ang pagkatigil ni Jordan sa aking tabi ngunit hindi niya binitawan ang kamay ko. Bumaba ang tingin ng babae sa magkahawak naming mga kamay, bahagyang nawala ang ngiti sa mapula niyang labi.“Who’s that? Who are you?” seryosong tanong ni Jordan. Natigilan ang babae at mas lumapit sa amin.“What? I-It’s me, Kariel! Kariel Ledesma! What happened to you, Jordan? Naghiwalay lang tayo, hindi mo na ako maalala?” sabi nito habang may bahid ng pag-aalala ang mukha. Now, I get it. So, this woman in front of us is Jordan’s ex-girlfriend and not just a random visitor. “Why are you this strange? D-Did something happen? Wait…” akmang hahawakan ni Kariel ang mukha ni Jordan pero kusa itong umiwas, nanatili akong nakakapit sa kaniya.Ano bang ginagawa ng babaeng ‘to? “Don’t you dare touch me, Kariel.” Jordan hissed. May kung ano sa pagbanggit niya sa pangalan nito na naghatid ng pait sa puso ko. “And why are you even here? Who told you to come here?” “W-Wait. Are you… blind?” Sa halip ay
Agad kaming lumipad pabalik ng Pilipinas. Hindi ako mapakali habang nasa jet kami, hindi pa rin binibitawan ni Jordan ang nanlalamig kong kamay habang nasa tabi ko siya. I couldn’t help but to overthink. Kahit naman may kasalanan sila sa akin at galit ako sa kanila, mga magulang ko pa rin sila. Hindi magbabago ang katotohanan na iyon. Kaya hindi yata matatahimik ang loob ko hangga’t hindi ko nalalaman ang kanilang lagay sa mga oras na ito. Pakiramdam ko napakabagal ng oras at byahe namin sa himpapawid. Chineck ko na rin ang cellphone ko at nakita nga roon ang mga missed calls, texts at chats na hindi ko agad nabasa kaninang umaga. May missed calls din doon si ate Savanna, sinubukan ko siyang tawagan pabalik pero hindi naman sumasagot. Nairita na yata sa akin.“Take a deep breath. Everything will be okay.” Marahang bulong ni Jordan. Tumango ako at sinunod ang sinabi niya, huminga ako nang malalim at pinakawalan iyon. Inulit ko ng dalawang beses para ikalma ang sarili. Hindi ko namal