(Charlene's pov)
Inaantok pa ako nang dumating si Jasper dito sa bahay. Sasamahan daw nya kasi akong ihatid si Wesley dahil gusto nyang magpractice ng mga gagawin nya pag kami na ang mag asawa. Kahit papaano ay natuwa ako dahil alam ko na tanggap nya ang mga anak ko..
"Wala ka na bang nakalimutan Wesley?" I asked my son. Inilagay ko ang baon nyang pagkain sa bag nya.
"Wala na po mommy! " Sagot nito at saka kami pumunta sa kotse ni Jasper.
Nakakatuwa din kasi sobrang gentleman nya. Buhat buhat na nga nya ang gamit ni Wes ay nagawa nya pang pagbuksan kami ng pinto. Unlike noong si Greg ang kasama kong maghatid, hindi awkward ang byahe. Hindi kami naubusan ng pag uusapan. Ni hindi nga namin namalayan na nasa school na pala kami ni wesley
(Charlene's pov)Bago mag alas siete ay umalis na kami ni Greg at nagpunta sa lugar kung saan sinabi ni Jasper. Hindi namin binibitawan ang kamay ng isat isa hanggang makarating kami sa lugar.Nagsabi kami kay mama na kapag hindi kami nakabalik sa loob ng isang oras ay pasunurin na ang mga pulis. Kinakabahan ako dahil kanina lang ay nakita ko ang totoong ugali ni Jasper. For years he's been playing the role of a sweet guy, away from that weird maniac na nakita ko kanina. Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa kanya na gawin ito .Nakarating kami sa isang abandonadong lugar. Nakakatakot. Madilim ang paligid. May mga bariles sa paligid at mga malalaking bakal na nagkalat. Is this where we will end?Pero naramdaman kong humigpit ang hawa
Nandito kami ni Wesley ngayon sa sementeryo... at nagluluksa. Ngayong araw ang libing nya. Ang dami din naming napagsamahan. Sa loob ng maraming taon masasabi kong totoo ko syang minahal. Nawalan sya ng hininga na hingi ng hingi ng tawad sa akin. Pinatawad ko naman na sya at alam kong nagawa lang nya iyon dahil nabulagan sya ng galit nya. Namatay si Mariz. Nabaril sya ng mga pulis dahil nanlaban ito. Nakapasok ang mga ito bago pa man ni mabaril ang mag ama ko. Si Jasper naman ay nakatakas pero hinahanap pa rin hanggang ngayon. Paalis na sana ako nang malaman kong nawawala si Wesley. Kinabahan na naman ako dahil baka kinuha na naman sya ni Jasper. Hindi ko na kakayanin na may mangyari na namang hindi maganda sa anak ko. Tama na. Nilibot ko ang buong sementeryo pero wala talaga sya at
(Charlene)"What?!" My bestfriend Mariz screamed in disbelief."Shhh, Girl 'wag ka ngang maingay dyan. Baka may makarinig sa atin. Lalo akong malalagot nyan eh!" I silently admonished her afraid to be heard by our colleagues.Mariz and I were in our office when I broke the news that I am pregnant. Of course who wouldn't be surprised? I've never had a boyfriend. Everyone knew it. Kaya kung sakaling may makarinig, sigurado akong ako ang magiging hot topic for the next nine months.But the most shocking part really was the father of this child. It was none other than our great boss: Mr. Greg Francisco, the King of all Casanovas.It happened six weeks ago.
Buhat nang malaman ko na buntis pala ako ay halos 2-3 hours na lang ang nagiging tulog ko. Namomroblema kasi ako kung paano ko sasabihin kina mama at papa ang lagay ko. Siguradong magagalit sila, lalo si papa. Pero alam kong dapat kong harapin yun. Kasalanan ko rin naman kasi eh. Kung hindi naman ako nagpadala sa kanila na uminom hindi ito mangyayari.Kumakain ako ngayon dahil papasok na ako sa office nang may kakaiba akong naramdaman sa katawan ko at biglang nasuka. Hilong-hilo ako. At nanghihina ang tuhod ko.Parang ayoko ng pumasok sa gantong lagay pero sigurado akong dadalhin ako nina Papa sa doctor. At hindi pa naman ako ready na malaman nila. Sasabihin ko rin naman sa kanila pero hindi pa sapat yung naipon kong lakas ng loob."Ate okay ka lang? Anong nangyari?" nag aalalang tanon
(Greg) Kasal? Are they kidding me? There's no way na mapapapayag akong magpakasal! Ayoko! Ayokong matali sa isang babae! That's insane. I can support them financially. I can visit my child whenever I want to or whenever he or she wants me to. Hanggang dun lang ang kaya kong ibigay. Tanggap na rin naman iyon sa panahon ngayon. Ang mahalaga kaya mong buhayin ang mga anak mo at hindi iiwanang palaboy sa lansangan. Yun ang mahalaga. Hindi ang pagiging mag asawa ng magulang nila. "Babe, ano bang iniisip mo?" the woman beside me made me face her and kissed me chastely on the lips. I don't even know her name. Nandito ako sa isang coffee shop malapit sa opisina kasama ang isa sa mga babae ko. Dito ako madalas tumambay kapag ayokong magkul
(Greg's pov) Palpak! Hindi naman talaga iyon ang gusto kong sabihin eh. Dapat talaga makikipagsundo ako na sustento lang ang ibibigay ko at hindi kasal. Na magkakasundo na lang kami tungkol sa custody ng bata at magkakaroon kami ng kanya kanyang schedule sa paghawak sa bata. Hindi ko naman kasi kayang matali sa iisang babae. Lahat ng babae kasawa sawa. Lahat ng babae nagkukulang. Lahat may flaws. Lahat clingy. Kung magpapatali ako sa isang babae, gusto ko yung talagang mahal ko at mahal ako. In short, walang ganun. Bakit nga ba kasi ako pumayag sa bwisit na pustahan na yan eh! Nagkanda-leche leche tuloy ang buhay ko. Paano ko malulusutan ito ngayon? Magkakaanak ako? At sa manang pang iyon? Bwisit talaga. (Charlene's POV) Maaga akong gumising at nagprepare para sa pagpapasa ng resignation na ito. Usually, sa Human Resource department talaga nagpapasa ng resignation sa amin but that is if you are rendering 30 days of duty upon resignation.
(Charlene's pov) My eyes, my arms, my legs, my whole body felt heavy. Para akong nakipag wrestling sa sampung kalabaw. I tried opening my eyes and was surprise to see five men in black and in shades standing around me. Agad akong napasigaw nang malakas. "Sino kayo?!" Malalaki ang katawan nila at nakakatakot ang itsura. They look like goons. Gusto kong kumawala at tumakbo pero paano? Nakatali ako sa kahoy na upuan. Ni hindi ko maigalaw ang kamay at ang binti ko. Halos maiyak na ako sa kaiisip kung nasaang dako kaya ito ng Pilipinas? Nasaan ba kasi ako at paano ako napadpad dito? I tried to recall what happened. Ang natatandaan ko lang ay paalis ako ng opisina at papunta sana sa interview ko nang magdilim ang paningin ko. Sila marahil ang may gawa nito.
(Greg 's pov)Nagkakagulo dito sa bahay. Paano ba naman kilig na kilig si mommy at si Grace sa kapaplano sa kasal ko.Kahit ilang ulit kong sabihin na hindi ako papayag ay hindi nila ko pinapansin. Ilang beses ko na din silang pinagtangkaang walk out-an pero laging humaharang ang MIB kuno nila. Wala tuloy akong choice kundi tiisin ang kabaduyan nila."Kuya, ano gusto mo, beach o church o garden wedding?""Sabi ko hindi ako ikakasal! Kung gusto nyo, kayo na lang ni mommy ang magpakasal!""Kuya, magkakaanak ka na. Tanggapin mo nang tumatanda ka na.""Kaya nga susustentuhan ko na lang para hindi na ikasal. Gastos lang yan."