(Charlene's pov)
Pigil na pigil ang luha ko dito sa taxi. Kasama ko si Wesley at alam kong hindi maganda na makita nya ako sa ganitong sitwasyon. This is the second time that he's seen his father kissing another woman and that's something that should not be seen by a child. Alam kong matino si Wesley pero ayokong mag iba ang tingin nya or idea nya sa isang ama ng tahanan.
"Mommy.. you can cry on my shoulder." lalong bumigat ang mata ko pero pinilit kong pigilan ang mga nagbabadyang luha.
"Thanks baby. I'm very blessed to have you." I kissed his temple.
Ang tanga ko pala talaga. Mabuti na lang at nakinig ako kay Jasper. Wala na talagang pag asang magbago ang katulad nya. Lahat na lang sa kanya ay laro.
(Charlene's pov)"Mommy, ikaw na maghatid sa akin please.""Mommy are you sick?""Si lolo na lang po maghahatid sa akin."For almost half an hour now I've been throwing up in the sink and I could not even face or tell my son that I can't walk him to school today. This pregnancy is making everything hard for me. Napakahirap ng palagi ka na lang nahihilo at nagsusuka. I have experienced this before with Wesley, but not this hard."Magpahinga ka na lang charlene at ako na ang maghahatid kay Wesley." sabi ni Papa. Tinulungan nya akong tumayo nang maayos nang tumigil ang pagsusuka ko.Tumango na lang ako at saka ko sya niyakap. Alam ko h
(Charlene's pov)Na-annul na ang kasal namin ni Greg few weeks after ng pag uusap namin. It was made easy because Mommy Gia willingly volunteered to be a witness that I was just forced to be married with Greg. The ground was also backed up with CCTV footages kaya mabilis na naproseso at nanullify ang marriage namin.Greg has no idea that I am pregnant with his second child and I have no plans of telling him. Iniisip kong mangibang bansa na lang muna kami ni Wesley kapag lumaki na ang tyan ko para mas madali kong maitago ang bata.Nagkakasaya ang pamilya dahil sa wakas graduate na ang loko loko kong kapatid. His journey wasn't a joke. Hindi kami mayaman kaya hindi naging madali ang pinagdaanan nya para makagraduate."Congrats, Charlie!
(Charlene's pov)Inaantok pa ako nang dumating si Jasper dito sa bahay. Sasamahan daw nya kasi akong ihatid si Wesley dahil gusto nyang magpractice ng mga gagawin nya pag kami na ang mag asawa. Kahit papaano ay natuwa ako dahil alam ko na tanggap nya ang mga anak ko.."Wala ka na bang nakalimutan Wesley?" I asked my son. Inilagay ko ang baon nyang pagkain sa bag nya."Wala na po mommy! " Sagot nito at saka kami pumunta sa kotse ni Jasper.Nakakatuwa din kasi sobrang gentleman nya. Buhat buhat na nga nya ang gamit ni Wes ay nagawa nya pang pagbuksan kami ng pinto. Unlike noong si Greg ang kasama kong maghatid, hindi awkward ang byahe. Hindi kami naubusan ng pag uusapan. Ni hindi nga namin namalayan na nasa school na pala kami ni wesley
(Charlene's pov)Bago mag alas siete ay umalis na kami ni Greg at nagpunta sa lugar kung saan sinabi ni Jasper. Hindi namin binibitawan ang kamay ng isat isa hanggang makarating kami sa lugar.Nagsabi kami kay mama na kapag hindi kami nakabalik sa loob ng isang oras ay pasunurin na ang mga pulis. Kinakabahan ako dahil kanina lang ay nakita ko ang totoong ugali ni Jasper. For years he's been playing the role of a sweet guy, away from that weird maniac na nakita ko kanina. Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa kanya na gawin ito .Nakarating kami sa isang abandonadong lugar. Nakakatakot. Madilim ang paligid. May mga bariles sa paligid at mga malalaking bakal na nagkalat. Is this where we will end?Pero naramdaman kong humigpit ang hawa
Nandito kami ni Wesley ngayon sa sementeryo... at nagluluksa. Ngayong araw ang libing nya. Ang dami din naming napagsamahan. Sa loob ng maraming taon masasabi kong totoo ko syang minahal. Nawalan sya ng hininga na hingi ng hingi ng tawad sa akin. Pinatawad ko naman na sya at alam kong nagawa lang nya iyon dahil nabulagan sya ng galit nya. Namatay si Mariz. Nabaril sya ng mga pulis dahil nanlaban ito. Nakapasok ang mga ito bago pa man ni mabaril ang mag ama ko. Si Jasper naman ay nakatakas pero hinahanap pa rin hanggang ngayon. Paalis na sana ako nang malaman kong nawawala si Wesley. Kinabahan na naman ako dahil baka kinuha na naman sya ni Jasper. Hindi ko na kakayanin na may mangyari na namang hindi maganda sa anak ko. Tama na. Nilibot ko ang buong sementeryo pero wala talaga sya at
(Charlene)"What?!" My bestfriend Mariz screamed in disbelief."Shhh, Girl 'wag ka ngang maingay dyan. Baka may makarinig sa atin. Lalo akong malalagot nyan eh!" I silently admonished her afraid to be heard by our colleagues.Mariz and I were in our office when I broke the news that I am pregnant. Of course who wouldn't be surprised? I've never had a boyfriend. Everyone knew it. Kaya kung sakaling may makarinig, sigurado akong ako ang magiging hot topic for the next nine months.But the most shocking part really was the father of this child. It was none other than our great boss: Mr. Greg Francisco, the King of all Casanovas.It happened six weeks ago.
Buhat nang malaman ko na buntis pala ako ay halos 2-3 hours na lang ang nagiging tulog ko. Namomroblema kasi ako kung paano ko sasabihin kina mama at papa ang lagay ko. Siguradong magagalit sila, lalo si papa. Pero alam kong dapat kong harapin yun. Kasalanan ko rin naman kasi eh. Kung hindi naman ako nagpadala sa kanila na uminom hindi ito mangyayari.Kumakain ako ngayon dahil papasok na ako sa office nang may kakaiba akong naramdaman sa katawan ko at biglang nasuka. Hilong-hilo ako. At nanghihina ang tuhod ko.Parang ayoko ng pumasok sa gantong lagay pero sigurado akong dadalhin ako nina Papa sa doctor. At hindi pa naman ako ready na malaman nila. Sasabihin ko rin naman sa kanila pero hindi pa sapat yung naipon kong lakas ng loob."Ate okay ka lang? Anong nangyari?" nag aalalang tanon
(Greg) Kasal? Are they kidding me? There's no way na mapapapayag akong magpakasal! Ayoko! Ayokong matali sa isang babae! That's insane. I can support them financially. I can visit my child whenever I want to or whenever he or she wants me to. Hanggang dun lang ang kaya kong ibigay. Tanggap na rin naman iyon sa panahon ngayon. Ang mahalaga kaya mong buhayin ang mga anak mo at hindi iiwanang palaboy sa lansangan. Yun ang mahalaga. Hindi ang pagiging mag asawa ng magulang nila. "Babe, ano bang iniisip mo?" the woman beside me made me face her and kissed me chastely on the lips. I don't even know her name. Nandito ako sa isang coffee shop malapit sa opisina kasama ang isa sa mga babae ko. Dito ako madalas tumambay kapag ayokong magkul