Lumabas na siya ng cr saka bumalik sa ginagawa niya, iniiwasan niya na lang na hindi makita ang mga kaibigan dahil panigurado naman, magtatanong sila kung anong nangyari sa pisngi niya. Baka mag-alala lang ang mga ito lalo na si Stella. Sinubukan niyang iwasan ang mga kaibigan hanggang sa magkita na lang sila sa cafeteria para kumain ng tanghalian.“Hoy, saan ka galing?” salubong na tanong kaagad sa kaniya ni Stella. Wala naman na rin yung pamumula ng pisngi niya.“Saan pa ba? Malamang nandito lang sa hotel. Saan pa ba ako pupunta?”“Bakit hindi ka namin makita?”“Naglilinis ako ng mga kwarto, makikita mo ba ako nun e nasa loob ako.” pagsisinungaling niya, nagtataka man si Stella ay hindi niya na iyun pinansin. Baka hindi lang talaga siya sanay na hindi makita si Mia kapag nagtatrabaho sila. “Kumain na nga lang tayo.” Wika ni Mia saka sila umorder ng mga kakainin nila.Lahat sila ay tahimik sa loob ng cafeteria, salubong ang mga kilay ni Stella na nakatingin kay Mia. Mukha kasing n
“Ano ba? Bitawan mo nga ako?!” inis na inaalis ni Mia ang pagkakahawak sa kaniya ni Aiden pero pilit pa rin siyang hinihila ni Aiden palabas ng restaurant. Binitawan niya na lang si Mia nang tuluyan na silang makalabas.“Hindi ba at sinabi ko sayong magdidinner tayong dalawa? Bakit si Ace ang kasama mo?!” hindi niya mapigilang sigaw, kanina pa siya naghihintay tapos makikita niyang iba ang kasama ni Mia. Hilaw na natawa si Mia saka niya sinamaan ng tingin si Aiden.“Bakit ikaw? Hindi ba at si Samantha rin naman ang kasama mo? Bakit mo pa ako tinext kung may kasama ka naman na pa lang iba?!”“I am with her every day, kailangan ko pa bang sabihin sayo yun kung alam mo naman na ang tungkol sa bagay na yun? Ano na lang ba ang iisipin ng iba kung kayo ni Ace ang palaging magkasama?”“Oo, business partner mo siya and I am just your fiancée in name. Ano na lang din ba ang iisipin ng iba sa’kin Aiden? Tutal kayo rin naman yung palaging magkasama ni Samantha bakit hindi na lang siya ang magpan
Pagkalipas ng ilang minuto ay bumukas ang pintuan ng penthouse at pumasok si Aiden. Nakita niya naman si Mia na nakahiga, ang akala niya ay tulog ito kaya tinitigan niya ito sa mga mata subalit pareho pa silang nanigas sa mga pwesto nila ng magsalubong ang mga tingin nila. “Am I dreaming?” tanong pa niya sa sarili niya, mabilis na umiwas ng tingin si Aiden saka naupo sa kabilang sofa at ibinaba ang mga pinamili niya. Bumangon naman si Mia para tingnan kung totoo ba si Aiden. “Anong ginagawa mo rito?” tanong pa ni Mia, alam niyang hindi siya nananaginip. Tiningnan ni Aiden ang mga namamagang mata ni Mia. “Did you cry?” malumanay niyang tanong, iniwas ni Mia ang paningin niya dahil halata pa rin ang pamamaga ng mga mata niya. “Ano ba kasing ginagawa mo rito? Alam ko namang ikaw ang may-ari ng penthouse pero wala na ba akong privacy? Papasok ka kung kailan mo gusto.” “I just want to say sorry Mia,” tipid na ngumiti si Mia. “Wala naman akong magagawa, diyan ka lumaki, kinalakihan mo
Matapos hakutin ni Mia ang mga gamit niya ng pasekreto ay hindi siya pumasok ng hotel. Nakiusap siya kay Miss Cruz na magleleave siya for three days na pinagbigyan naman nito.“Sigurado ka ba talaga rito? Aalis ka ng tatlong araw?” Tanong ni Stella habang tinutulungan si Mia na ayusin ang mga gamit niya. Nginitian ni Mia si Stella para naman mabawasan ang pag-aalala nito sa kaniya.“You don’t have to worry Stella, I’ll be okay. Maybe, I just need time to think. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Funny, right?” natatawa niyang wika pero nanatiling seryoso ang mukha ni Stella. “Nakakatawa lang dahil kung sino pa yung minahal ko ng maraming taon, mabilis ko lang nakalimutan pero yung taong nakasama ko lang saglit, pagpapanggap pa, mas nasasaktan pa ako sa kaniya kesa kay Jaxson.” Naiyuko niya ang ulo niya saka siya bumuntong hininga.“Tama na, okay na yun. Huwag mo na siyang isipin, magfocus ka na lang kung paano mo siya kakalimutan. Alam kong mabilis na lang yun gaya nang ginawa
“May hinihintay po ba kayo Ma’am? You can try our couple set.” tanong ng babae kay Mia. “Wala po akong hinihintay, I want to order Chicken Tzatziki Bowls, Asian Pepper Steak at salt & pepper pork chops na lang.” “Noted Ma’am, we will serve your order in 10 minutes. Thank you, Ma’am,” ngumiti na lang din si Mia. Tiningnan na muna niya ang paligid niya dahil simula nang magpunta siya rito ay naka-off din ang cellphone niya dahil gusto niya talagang bigyan ng oras ang sarili niya. Sa loob ng dalawang araw ay nakaramdam siya ng saya at ginhawa. Dapat pala matagal niya ng ginawa ito. Masaya rin kayang mapag-isa, makakapag-isip ka ng maayos at mabibigyan mo ng oras ang sarili mo kesa sa may kasama ka. “Enjoy your food Ma’am,” wika ng lalaking nagserve ng pagkain niya. “Thank you,” aniya, tiningnan niya ang mga pagkain na inorder niya. Medyo may kabigatan sa bulsa pero okay na rin dahil mukha namang masarap ang pagkain nila dito, itsura pa lang. Ito ang kauna-unahan niyang bumili ng pagk
Hilaw na tumawa si Mia saka napailing, hinarap niya ng maayos si Aiden. Mababasa mo na ang lungkot sa mga mata niya pero ayaw niyang paniwalaan lahat.“Enough, will you? Please Aiden, I want to live peacefully. Tama na, huwag mo na akong pahirapan pa. Gulong gulo na ako at huwag mo ng dagdagan pa.” napakunot ng noo si Aiden dahil naguguluhan siya sa sinasabi ni Mia. Nagpunta siya rito para aminin ang nararamdaman niya para sa dalaga. Sa maliit na panahon na nagkasama sila, maraming nagagawa si Mia na hindi pa nagagawa ng iba kay Aiden.“I don’t understand,” aniya.“Ano ba ang hindi mo maintindihan? Nahihirapan na ako Aiden, sinabi mo ng tama na, ihinto na natin but why are you here? What are you doing here? Umaasa na naman ako, umaasa na sana totoo na lang lahat ng ipinapakita at ipinaparamdam mo sa’kin.” Umiiyak niya ng saad, masakit pa rin, bakit ba ganito kasakit, akala mo nakikipaghiwalay ka sa taong mahal na mahal mo pero hindi kayo pwede. Mapait siyang ngumiti saka niya pinalis
“Why would I? Napakaganda ng panahon Aiden at natatakot akong pagdating ng araw kamuhian ko ang dagat, kamuhian ko ang ganitong lugar.” Makahulugan niyang aniya, hindi nakasagot si Aiden at nakatingin lang din siya sa lawak ng karagatan at ilang mga turistang naglalakad sa dalampasigan.“Please stay Mia, stay no matter what happened. Stay with me kahit masakit.” nakikiusap niyang saad, gusto niyang manatili, gustong gusto niya, gusto niyang makasama si Aiden pero paano? Saan siya kukuha ng lakas ng loob para lumaban kung ito lang siya, ganito lang ang buhay niya at walang maipagmamalaki. Paano niya ipaglalaban ang taong gusto niya kung maraming hadlang sa paligid nila? “Maging sapat sanang dahilan mo ang pagmamahal mo sa’kin para manatili ka. Maging sapat nawa ako Mia.” Dagdag pa niya, tipid na ngumiti si Mia at dahan-dahang tumango.Bakit hindi niya subukan? Hindi naman nila malalaman kung hindi nila susubukan. Kung mahirap man, kakayanin naman nila yun kung sabay silang lumalaban, k
Nakabalik na sila ng Manila at hindi mawala ang ngiti sa labi ni Mia. Para bang isang panaginip, napakagandang panaginip. May pangamba man sa puso niya ay hindi niya na iyun masyadong iniisip pa saka na lang niya iisipin siguro kapag may nangyari na, kapag nagiging komplikado ang lahat dahil sa paligid niya, dahil sa pagmamahal na walang kasiguraduhan.Maagang nagising si Mia, kanina pa siya gising pero nananatili pa siyang nakahiga. Pagkarating nila kagabi ay dito na siya inihatid ni Aiden sa penthouse. Ginabi na sila kahapon dahil iyun ang kagustuhan ni Aiden, ang manatili pa sa lugar na yun, tila ba naging magical place iyun para kay Mia. "Ano? Kumusta naman ang bakasyon? Panigurado marami kang nakilalang boys dun." tinusok tusok pa ni Stella ang tagiliran ni Mia. Marami nga siyang nakita pero isa lang ang tumatak sa mata at isipan niya. Napabuntong hininga si Mia, paano ba niya sasabihin sa kaibigan na hindi siya nagtagumpay sa plano niya? "May nangyari ba?" nag-aalala ng tanong
“Mabuti ka pa at kaunti na lang ay graduate ka na sa pag-aalaga. Dalaga na si Yeshah at kaunti na lang ay mga binata na rin ang mga anak mo baka sa susunod mga apo mo naman na ang aalagaan mo—aray!” batukan ko nga, kung ano-ano sinasabi.“Bata pa mga anak ko at may mga pangarap sila sa buhay kaya anong mga apo ko naman ang aalagaan ko? E kung batukan pa kita?” inis kong saad sa kaniya pero tinawanan lang ako ng kumag.Nag-uusap na si Mia at Stella habang naglalaro naman ang mga bata, si Yeshah nasa kwarto niya at gumagawa ng project.“Dad, I need to go in national book store. May kailangan lang po akong bilhin.” Wika sa’kin ni Yeshah na kalalapit lang sa’kin.“How much do you need?” dinukot ko naman na ang wallet ko saka ko siya binigyan ng dalawang libo.“Dad, I only need 500. 2000 is too much.” Reklamo niya sa’kin pero dahil wala akong barya ay isang libo ang ibinigay ko sa kaniya.“Padrive ka na lang kay Kuya Jin.”“Yes po,” mabilis niya namang sagot saka lumapit sa ina niya para m
AIDEN’S POVGulo-gulo ang buhok kong nakatingin sa mga anak kong magugulo rin. Oo, pinangarap kong bumuo ng malaking pamilya pero bakit naman isang irehan kaagad?“Ano? Okay ka pa ba? Hahahaha ayos yun ah. Apat agad sa isang irehan.” Sinamaan ko ng tingin si Ace, oo may quadruplets kami ni Mia at hindi namin yun inaasahan. Malaki yung tiyan niyang nagbuntis at ng malaman namin na apat na heartbeat ang nadetect sa pagbubuntis niya masaya ako na nag-aalala. Hindi ko kayang mawala sa buhay ko si Mia, ipinagbubuntis pa lang niya ang mga kambal namin hirap na hirap na siya kaya halos hindi ko alam ang gagawin ko.“Yaaaahhh,” sigaw na naman ng anak kong lalaki habang nakasakay siya sa likod ko. Tanggal ang angas ko sa mga anak ko, kung gaano ako kalupit sa opisina ay siyang kabaliktaran naman pagdating dito sa bahay. Tatlo ang anak kong lalaki at sa kanilang apat naman ay ang babae ang bunso sa mga kambal ko.Masakit na ang anit ko dahil sa pagsabunot ng anak ko, gawin ba naman akong kabayo
Naiwan si Yeshah sa Manila dahil gusto ko sanang magkaroon kami ng solo time ng asawa ko. Handa na kaming sundan si Yeshah at bigyan siya ng maraming kalaro dahil minsan napapagod na rin ang mga Lolo at Lola niya sa pakikipaglaro sa kaniya. “Hindi kalakihan yung bahay pero napakaganda.” Namamanghang saad pa rin ni Mia habang nililibot namin ang bahay. Glass wall lang din ang iba para kitang kita mo ang ganda ng dagat. Mula rito ay kitang kita namin ang maraming turista. Maraming resort dito sa lugar na ito at kahit hindi na namin kailangang pumunta dun dahil sa ilalim ng bahay na ito ay may ipinagawa rin akong swimming pool. “Ang ganda ganda talaga dito Love. Parang gusto ko na lang dito tumira.” Aniya pa, tagos na tagos ang araw sa glass wall dahil maaga pa pero malamig dito sa loob dahil sa aircon. “Ito ang magiging bahay bakasyunan natin dahil sa dami ng nangyayari sa buhay natin sa bawat araw, we deserve a vacation.” Wika ko sa kaniya. Napatingin din siya sa multifunctional chai
AIDEN’S POVNapabuntong hininga na lang ako ng maabutan ko na naman si Daddy na may hawak na alak. Naupo ako sa harapan niya. Ilang araw pa lang simula ng mawala sa’min si Daddy.“Dad,” anas ko, napabuntong hininga siya saka ako tipid na nginitian.“Jared Vesarious is your Mom’s first love. Mahal na mahal niya si Jared kahit ng magpakasal kaming dalawa. Pilit lang naman ang kasal namin pero habang tumatagal, I fell in love with your Mom. Akala ko kapag dumating ka sa buhay niya sakaling may magbago pero akala ko lang pala yun. I love your Mom son but she never love me, anong magagawa ko si Jared ang minahal niya at mahal niya hanggang ngayon. Hindi ko akalain na kaya niyang patayin ang sarili niya para sa isang lalaki. Tinanggap ko lahat, tiniis ko lahat, naghintay ako sa Mommy mo pero hindi pala yun sapat para mahalin niya rin ako at kalimutan si Jared.” Hilaw siyang natawa, masakit din para sa’kin na makita sa ganitong kalagayan si Daddy pero hindi pa rin niya magawang magalit kay M
Ano nga ba talagang kayang gawin ng pag-ibig? Ano pa bang kayang isakripisyo ng lahat para sa pangalan ng pag-ibig? Hindi niya ba naibaling ang lahat ng pagmamahal niya kay Aiden? Nang dumating sa buhay niya si Aiden?Napabuntong hininga na lang ako, ang pagmamahal pa rin ba niya kay Daddy ang dahilan kung bakit gusto pa rin niya akong mamatay? Naging bangungot ko ang gabing muntik akong mamatay. Kung hindi dahil kay Ate Jade baka abo na lang din ako ngayon. Nagawa niya na akong ilayo sa mga magulang ko pero bakit ipinahanap pa rin niya ako para lang patayin?“Kung naging maaga lang siguro ang mga pulis na dumating kanina, hindi siguro ito nangyari.” Saad uli ni Tita Irene, napakunot naman ang noo ko.“Ano pong ibig niyong sabihin?”“Nagsalita na ang lalaking nag-utos sa mga lalaking dumukot sayo kung sino ang mastermind ng lahat. Sinabi niya ng si Olivia nga ang may pakana ng lahat ng nangyari sayo. Sinubukan namang humabol ng mga pulis sa place kung saan ang kasal pero huli na sila
MIA’s POVHalos hindi ko maigalaw ang mga kamay at mga paa ko. Para akong nanigas at hindi makagalaw, sana panaginip na nga lang ang lahat. Ang saya saya ko lang kanina diba? masaya lang kaming lahat kanina pero bakit naging ganito ang lahat? Bakit naging madugo ang kasal na pinangarap namin?Nagkalat sa carpet ang dugo ni Daddy ganun na rin ni Ma’am Olivia. Naguguluhan pa rin ako, ano bang mga naging nakaraan nilang lahat sa isa’t isa? Bakit kailangang si Daddy pa ang saktan niya? Bakit niya kinukuha ang buhay na hindi kaniya.“Mia,” rinig ko sa boses ni Stella, bakas ang pag-aalala sa kaniya pero tila nakamagnet na ang mga mata ko kay Daddy. Rinig na rinig ko na ang iyakan ni Mommy at ng mga kapatid ni Daddy ganun na rin si Aiden at si Sir Dave.Dahan-dahan akong humakbang, parang ayaw ko pang iproseso sa utak ko ang lahat ng nangyayari.“Call the ambulance now!” umiiyak na saad ni Mommy habang yakap yakap si Daddy.“Iha,” pinigilan ako ng isang kapatid ni Daddy sa paglapit sa kaniy
Humugot ng malalim na buntong hininga si Mia dahit it’s her turn. Nag-uumapaw ang saya sa dibdib niya tila nabusog na tuloy siya sa mga sinabi ni Aiden. Wala rin naman siyang ibang hiling kundi ang manatili na silang dalawa sa isa’t isa habang buhay.Magsasalita na sana si Mia nang may biglang pumalakpak na nagmumula sa entrance.“Ang galing naman,” wika nito, nagsigilid ang mga bisita ng makita siya.“Olivia,” wika ni Mr. Hernandez, mabilis siyang napatayo. Hindi niya akalain na mahahanap at malalaman pa ito ni Olivia. Hindi niya sinabi ang kasal ni Aiden dahil alam niyang magkakagulo lang, hindi na nila kasi ito mapakiusapan na pabayaan na lang ang mga mata.Mabilis na itinago ni Aiden sa likod niya si Mia para protektahan sa ina niya. Kinuha na rin ni Ace si Aiyeshah para lumabas na dito tutal may exit naman sa gilid nila.“Mom,” anas na rin ni Aiden.“Hindi mo na talaga ako nirespeto Aiden, ina mo ako pero ni hindi mo man lang ako inimbita sa sarili mong kasal? Ang galing galing n
Nagdaan pa ang mga araw at ngayon ang araw na hinihintay ng lahat. Halos isang linggo ring hindi nagkita si Mia at Aiden ngayong araw ng kasal na lang nila ulit sila magkikita.Abalang abala ang lahat sa paghahanda at paggagayak. Lahar ay may ngiti sa kanilang mga labi, masaya para sa dalawang taong mag-iisang dibdib ngayong araw.Napakaganda ng tanawin, napakaganda at napakaayos ng lahat. Tila isang panaginip, tila nasa isang fairy tale ka dahil sa pagkakaayos ng lugar. Napakalawak na hardin, nagbibigay ginhawa sa katawan dahil sa kapayapaan niya.Lahat ng abay ay inaayusan na rin at ang bride naman ay nasa pinakamalaking kwarto.Masayang nakatingin sa salamin si Mia dahil sa wakas ang pinapangarap nilang kasal ni Aiden dati pa ay mangyayari na. Hindi na pangarap, hindi na sa panaginip makikita dahil ngayon magaganap na ang lahat.“Hays, parang kailan lang nang sinusuotan lang kita ng diaper pero ngayon wedding gown mo na ang isusuot ko sayo.” Naluluhang saad ni Katelyn sa anak. Hind
“Who cook our dinner? May sarili ka na bang chef ngayon Katelyn?” tanong ng isang Ginang na halos mabusog na dahil sa dami ng kinain niya. Bahagyang natawa si Katelyn.“Si Mia at Aiden lang ang naghanda ng lahat ng mga yan.”“Talaga? Hindi ko akalain na magaling kayong dalawa ah. Parang gusto ko na lang manatili rito para makakain araw-araw ng mga masasarap na pagkain haha.” Pagbibiro ng isang babae. Hindi pa kilala ni Mia ang mga kamag-anak niya, kilala pa lang niya ang mga ito sa mukha.Nagpatuloy ang kasiyahan nila ngayong gabi. Nang matapos silang mga kumain ay kaniya-kaniya na rin silang mundo pero maagang nagpaalam si Dave.“Uuwi ka na? Ang bilis naman.” Saad ni Jared.“Baka kasi nakauwi na si Olivia saka may gagawin pa rin kasi ako so hindi na rin ako magtatagal. Maybe next time again,” napatango-tango na lang si Jared, nilapitan naman na muna ni Mr. Hernandez si Yeshah saka niya ito kinausap.“Let’s play next time again apo, sana maipasyal niyo siya minsan sa’min.” Si Mr. Hern