”Mom! Anong…” Nataranta si Ava. Hinawakan niya ang mahapdi niyang pisngi. Pagkataranta, sama ng loob, galit, pagsisisi, at samu't saring mga komplikadong emosyon ang nararamdaman niya. “Huwag mo akong tawaging mom!” Hiningal nang husto si Hannah. “Kinikilala mo pa rin ba ako bilang nanay mo? P… Paano ako nagkaroon ng walang hiyang anak na gaya mo!?”“Mom, huwag kang makinig sa mga sinasabi nila. Kami ni Tito Chuck ay—”“Hindi pa ba sapat ang mga nasa litrato!?” Galit na galit si Hannah. “Hinawakan ng lalaking ‘yun ang baywang mo! At h-hinayaan mo siya? Ginagalit mo ba ako!?”Nanigas si Ava, hindi siya makaimik. Yung totoo, matagal nang napansin ni Hannah ang eskandalo sa pagitan ng anak niya at ng kasintahan niya. Bihira niyang isama si Ava upang makipagkita kay Chuck, ngunit nananatiling nakapako ang manyakis na mga mata ni Chuck kay Ava sa tuwing magkikita sila. Nasaktan siya at nagalit, ngunit mas lamang ang inggit niya. Naiinggit siya sa sarili niyang anak, naiinggit s
Dumating ang ilang mga bodyguard na may dalang mga flashlight.Ipinadala sila ni Zephyr dahil matagal na siyang pinaalalahanan ni Cordelia na bantayan sila Hannah at Ava.Hindi inaasahan na ganito kasama si Ava, at nagawa niyang itulak ang sarili niyang ina sa pool!“Dali, nandito siya. Halikayo dito!”Ang mga bodyguard ay malakas, maskulado, at marunong lumangoy, kaya mabilis nilang nailigtas si Hannah mula sa pool.Naalarma ang mga Baker nang malaman nila na nahulog sa pool si Hannah, at nagmadali silang dalhin siya sa ospital.Tinanggal ng doktor ang kanyang mask at bumuntong hininga sa may tapat ng pinto ng emergency ward. “Ayos na ang lagay ng baby niya ngayon.”Nagpasalamat si Noah at natuwa siya.Pagkatapos ay sinabi ng doktor, “Pero mas makakabuti kung sasailalim siya sa isang masusing pagsusuri para makasiguro tayo.”Tumango si Janine at sinenyasan niya ang butler na asikasuhin ang mga kailangang proseso, ngunit inilabas si Hannah mula sa emergency ward habang mukhang
Ang sabi ng butler na katabi ni Noah sa kanya, “Sir, si Mr. Carter Irwin ang tagapagmana ng mga Irwin sa Southeast Aciatic. Kilala ang mga Irwin para sa mga nakamit nila sa larangan ng medisina at parmasya. Hindi lang sa Southeast Aciatic, ang kanilang pagiging propesyonal at pagkadalubhasa ay isa rin sa pinakamahusay sa mundo.”Natahimik sandali si Noah bago siya biglang may naalala. “Ah, alam ko na! Y-Yung medical kit sa bahay! May nakasulat na Irwin Pharmaceuticals sa ilang bote ng mga madalas gamitin na gamot doon!”“Iyon ‘yun!”Tuwang-tuwa si Noah nang maisip niya na nakahanap siya ng isang tagapagligtas at hinawakan niya ang kamay ni Cordelia. “Cordelia, t-talaga bang matutulungan ng kapatid mo si Hannah? Uh… Lagi kang inaaway ni Hannah dati. Hihingi ako ng tawad sa’yo para sa kanya, okay?”Tumayo ng tuwid si Noah at yumuko siya habang nagsasalita siya.Noong nahulog siya mula sa kabayo noon, hindi lamang ang ulo niya ang napinsala. Maging ang mga nerve niya ay napinsala din
"Hindi mahalaga kung saan." Walang pakialam si Zephyr basta't hindi sila humihinto. Sa sandaling huminto ang sasakyan, tiyak na makakaapekto ito sa pagtulog ng kanyang mahal na asawa.Walang nagawa ang driver kundi magpatuloy sa pagmamaneho sa makinis na kalsada hanggang sa halos maubusan sila ng gasolina at pumunta sila sa isang malapit na gasolinahan.Nang huminto ang sasakyan, nagising si Cordelia gaya ng inaasahan. Nang makitang maliwanag na sa labas, ngunit hindi pa sila nakakarating sa bahay, hindi niya maiwasang magtanong, "Anong nangyayari?""Madam, nakatulog kayo. Hindi ako pinayagan ni Mr. Hamerton na huminto!" Ang nakangiting sagot ng driver.Natigilan si Cordelia. "Ilang oras na ba akong tulog?""Uh... kasing tagal ng kayang ibyahe ng isang tangke ng gasolina."Nagulat si Cordelia at nakita niya ang lalaking katabi niya na buong pagmamahal na nakatingin sa kanya nang tumingala siya."Darling, nakatulog ka ba ng maayos?""Mm!" Hinaplos ni Cordelia ang kanyang buhok.
Lumabas na ang resulta, at gaya ng inaasahan, hindi si Noah ang ama ng bata.Bahagyang nanginig ang kamay ni Zephyr habang hawak-hawak ang piraso ng papel. Bagama't nakahanda ang isip niya, hindi niya napigilan ang kanyang galit nang makita ng kanyang mga mata ang resulta.Bagama't mahal siya ni Liam noong siya ay bata pa, ang mga Hamerton ay nakikipag-away at nagpaplano ng masama laban sa isa't isa, kaya hindi siya gaanong nakatanggap ng pagmamahal mula sa kanila.Ang panig ng kanyang lolo sa ina ang nagbigay ng liwanag sa kanyang malamig na pagkabata. Lalo na't hindi nakakalimutan ni Zephyr ang pagmamahal sa kanya ng kanyang tiyuhin. Kinakarga niya siya sa kanyang mga balikat, pasasakayin niya siya sa kanyang likod, at naglalaban sila gamit ang mga espadang kahoy.Bata pa siya noon at hindi marunong magpigil, lagi niyang natatamaan at nasasaktan ang kanyang tiyuhin, ngunit hindi siya sinisi ng huli, nginitian lang siya ng kanyang tiyuhin.Sa tuwing babalik siya sa Centrolis mula
Pagkaalis ni Aurelia sa villa, gusto niyang uminom sa isang bar, ngunit ang mga bar ay nangangailangan ng ID at nakasaad sa batas na ang sinumang wala pang 21 taong gulang ay ipinagbabawal na uminom. Sinubukan niyang pumunta sa ilang mga bar ngunit wala siyang napala at umalis na lamang siya.Nagkataon namang nakasalubong niya ang dati niyang kapitbahay, ang tahimik na matandang lalaki, sa daan. Binati niya siya at nakipagkwentuhan si Aurelia sa lalaki, ngunit hindi magaling magsalita ang lalaki. Nakangiting ibinigay ng lalaki sa kanya ang mga lata ng alak na kabibili lang niya.Kailangan ni Aurelia ang alak at hindi niya ito tinanggihan.Pagkatapos niyang tanggapin ang regalo, umupo siya sa tabi ng kalsada at nagsimulang uminom ng tahimik.Hindi pa siya nakainom noon at muntik na niyang idura ang alak sa unang inom niya.Gayunpaman, mabisa ang alak para malasing at makalimot. Pagkatapos niyang ubusin ang dalawang lata, namula siya at halos hindi siya makalakad ng diretso. Napuno
"Tito..." Ang sabi ni Aurelia habang lasing siya, "M-may sasabihin ako sa’yo...""Bukas na tayo mag-usap." Hinawakan siya ni Neil sa balikat. "Marami kang nainom. Matulog ka muna.""Hindi! Huli na ang lahat bukas. Aalis ka na bukas!"Nagsimulang magsalita ng kung anu-ano si Aurelia.Totoong pinapalakas ng alak ang loob ng isang tao. Kadalasan, hindi kailanman mangangahas si Aurelia na manatiling malapit sa kanya.Ngayon, hindi lang siya naglakas-loob na kumapit sa kanya, kundi sinamantala rin niya ang kanyang pagkalasing at itinulak niya si Neil papasok sa kwarto, isinara niya ang pinto gamit ang isang kawit ng kanyang paa.Sa gulat niya, naitulak si Neil palayo at nawalan ng balanse.Nagkabuhol silang dalawa at bumagsak sila sa kama...Nagulat si Neil, lalo na sa posisyon nila kung saan nasa ibabaw ang babae...Mula sa anggulong ito, lalong naging kabigha-bighani ang magandang mukha ni Aurelia.Tumigil ang hangin, at tila huminto din ang oras. Naririnig lamang ni Neil ang ka
Kinabukasan, gumising si Aurelia na blanko ang isipan at sumasakit ang kanyang ulo.Nang matauhan siya, naalala niya ang mga nangyari kagabi. Malungkot siya pagkatapos niyang umalis sa lugar ni Cordelia at gusto niyang maglasing ngunit hindi niya ito magawa dahil sa wala siyang ID.Pagkatapos ay nakasalubong niya ang dati niyang kapitbahay. Binigyan siya ng mabait na nomad ng kanyang alak, at uminom siya, habang nakaupo sa tabi ng kalsada.Kung ganun... Kung ganun, paano siya nakabalik sa hotel?Sa pagkakatanda niya, tila iniscan niya ang kanyang keycard, ngunit...Biglang dumilat ang mga mata ni Aurelia.Iba ang disenyo ng kwarto kumpara sa kwarto niya! Ang mahinang amoy sa may unan ay ang amoy ng pabango ni Neil! At siya—nakahiga siya sa kama ni Neil!?"Ah!" Natatarantang sumigaw si Aurelia.Katapusan na niya, katapusan na niya! Natulog siya kasama si Neil sa kanyang panaginip kagabi at naisip niya na magagawa niya ang lahat ng gusto niya sa panaginip niya, maging ang mga mal