Nabigla si Aurelia. Yung totoo, hindi niya naisip ang tungkol sa hinaharap.Para sa mga taong gaya niya, ang isa pang araw na buhay siya ay isa pang araw na biyayang ipinagkaloob sa kanya. Ang mabuhay ang pinakamahalaga sa lahat.Para naman sa kung ano ang gagawin niya sa hinaharap, anong klaseng bahay ang titirhan niya, o maging kung magpapakasal ba siya o hindi, ang mga bagay na ito ay mistulang ibang mundo para sa kanya."Ang iyong pinakamalaking problema mo dito ay hindi ka dokumentado." Pinag-isipan ito ni Cordelia. "Babalik kami sa Centrolis pagkatapos kong manganak. Kung ayos lang sa’yo, pwede kang sumama sa’kin pabalik. Maaaring may paraan si Zephyr upang maasikaso ang dokumentasyon ng iyong pagkatao.""Hindi, hindi..." Ikinumpas ni Aurelia ang kanyang kamay. “Hindi ko na kayo pwedeng abalahin! Sa totoo lang, wala akong ginawa para sa inyo, pero napakabait mo sa’kin…”Naramdaman ni Cordelia ang kirot sa kanyang puso.Ilang gabing hindi natulog ang babaeng ito sa pagbuburd
Habang nakikinig si Cordelia sa kanya, lalo siyang nag-aalala."Aurelia, mas mabuting magpadala ako ng ilang bodyguard para samahan ka..."“Ayos lang talaga ako!” Ngumisi si Aurelia. "Pamilyar ako sa lugar na iyon. At saka, mas madali akong makakakilos ng mag-isa. Maliban sa pagkuha ng gamit ko, gusto kong magpaalam sa matandang nomad na babae at sa iba pa. Hindi ako magiging komportable kung sinusundan ako ng mga bodyguard!"“Kung ganun—”“Bye-bye, Cordelia!” Bago natapos ni Cordelia ang kanyang sasabihin, tumakbo si Aurelia na parang usa, at lumingon siya upang tumingin sa kanya. “Hindi ako babalik mamayang gabi. Magpapaalam ako sa kanila! Kita na lang tayo bukas!"Mabagal kumilos si Cordelia at hindi siya agad nakatawag ng mga bodyguard. Mabilis ding tumakbo si Aurelia at naglaho sa isang kisap-mata.Pagbalik ni Zephyr kinagabihan, humiga sila sa kama. Nagtatrabaho siya sa laptop habang si Cordelia ay umiikot sa kama at hindi makatulog.“Honey, anong problema?” Maingat siya
Ngumiti ng matamis si Cordelia. "Sabi ko na nagugutom ka, darling!"Hindi makaimik si Zephyr.“Anong gusto mong kainin, honey?”Isang multiple-choice na tanong ang lumitaw sa isipan ni Zephyr, ngunit ang pinakamahalaga ay ang pagpili ng tamang sagot. Naisip niya na ang kasambahay nila ang nag-aalaga kay Cordelia araw-araw mula noong dumating siya sa Melorian, kaya sapat na siguro ang kakayahan ni Betty sa pagluluto..."Bakit hindi tayo kumain ng steak at bun?"Nanatiling tahimik si Cordelia, at nakatingin sa kanya."Hindi, hindi, ako ang may gusto nun!" Mabilis na binawi ni Zephyr ang sinabi niya.Tahimik pa rin si Cordelia.“Kung ganun... gusto ko ng spaghetti? Mac and cheese? Pritong manok at fries?"Kumurap ang makikintab na matang nasa harap ni Zephyr, wala pa ring ekspresyon ang kanyang mukha.Biglang may napagtanto si Zephyr. “Ah, alam ko na! Gusto ko ng Acian food!”Napangiti si Cordelia. "Anong klase?"Mukhang papalapit na si Zephyr sa tamang sagot! Natuwa siya at p
Huminto si Cordelia bago sumambulat ang isang hagikhik."Pasensya na, darling." Medyo naawa siya kay Zephyr nang lumingon siya sa kanya. "Ipapaliwanag ko sa kanila na ako ang biglang nakaramdam ng kagustuhan na kumain ng in-flight meal, at hindi ikaw...""Hindi na kailangan." Hinawakan ni Zephyr ang kamay niya. "Ang mawala sa tamang pag-iisip sa kalakasan ko, kaya kong tiisin ‘yun!""Ah..." Hindi rin alam ni Cordelia kung ano ang nangyayari sa kanya. Ang kanyang panlasa ay naging kakaiba sa mga nagdaang araw. Patuloy siyang naghahanap ng kakaibang pagkain.Matagal na niyang gusto ang mga pagkain sa eroplano at naisip niyang lilipas ito kung pipigilan niya ito, ngunit lalo lamang lumakas ang kagustuhan niyang kumain nito. Hindi naman siya nasasarapan sa ganitong pagkain noon."Maraming hinahanap na iba't ibang bagay ang mga babaeng buntis. Wala na tayong magagawa." Malambing ang tingin ni Zephyr habang hinahalikan ang likod ng kamay ni Cordelia. "Ang kaya ko lang gawin ay ibigay sa
Nanlaki ang mga mata ni Aurelia at namutla siya na para bang nakakita siya ng multo. Mabilis niyang inayos ang kanyang emosyon at pinilit na ngumiti.Kung sabagay, sa ganitong paraan siya nabuhay sa mga nakalipas na taon.“Hi, James! Libre ka ngayon?"Itinuon ni James ang kanyang mga mata sa bakal na kahon na hindi niya naitago agad. Mukhang kumita ng malaking pera ang dalaga kamakailan!Si James ay isa sa mga miyembro ng gang sa kalye. Wala siyang kakayahan at pangit siya, kaya madalas siyang inaapi ng ibang mga tulisan noong una siyang sumali sa gang.Ang kanyang sikolohikal na estado ay unti-unting naging baluktot sa gayong kapaligiran.Pagkatapos ng ilang taong pagsusumikap, noong sa wakas ay naging isa na siyang tulisan na may bahagyang mas mataas na katayuan, sinimulan niyang apihin ang mahihina sa kanyang paligid bilang paghihiganti, madalas niyang bugbugin ang mga tao hanggang sa dumugo sila kapag nangongolekta siya ng mga proteksyon fee.Maraming beses na itong nakita n
Kinabahan si Aurelia at nagpaplano kung paano tatakas nang bigla niyang narinig ang tili ng babae. "Ah, sino— Sino ito!?"Wika ng babae sa Chaisene, pero ang "darling" na sinabi niya noong kakapasok lang niya ay nasa Acian.Naisip ni Aurelia na ang Chaisene na sinabi ng babae ay nagtatanong kay James, na nasa pintuan, o... ang babae ay isang halo-halong katulad niya."Oh, Madam, andito ka na pala!" Ito ang nanginginig na boses ni James.'Madam?'Tumigil si Aurelia. Kung pinagsasama ang termino ng address at boses ng babae, malamang na hindi pa siya masyadong bata. Mukhang nagulat din siya. Halatang hindi niya alam na nandoon si Aurelia.Nawalan ng gana ang babae at nagmura kay Chaisene, "You b*stard, son of a b*tch! Hah, you and your boss got this little sl*t to anger me!?"Titingnan ko kung sino siya!""Madam, stop... Stop. Calm down!"Narinig ni Aurelia ang mga ingay ng pagtulak at paghila. Pakiramdam niya ay may ilang beses na siyang sasampalin ng babae, ngunit pinigilan si
"Wala nang ibang babae na kasinggaling mo, sweetheart...""Paano mo ako masusuklian? Hahaha..."Halos masuka si Aurelia mula sa kinauupuan niya sa kama.Malinaw niyang narinig ang paglabas ng mag-asawa, at tila nakaalis na sila bago dumating ang mas malakas na halinghing mula sa katabi.Bumilis ang tibok ng puso ni Aurelia. Maingat niyang tinanggal ang kanyang piring at tumingin sa paligid. Nasa ikalawang palapag ang kwarto.Hindi niya alam ang istraktura ng gusali, at maaaring may mga bantay sa ibaba. Baka tumalon din siya pababa dito.Makalipas ang ilang segundong pag-aalinlangan, nakapikit siyang nagpasya at tumalon sa bintana! Na-sprain ang kanyang bukung-bukong ngunit hindi niya inalintana ang sakit habang buong lakas siyang tumakbo pasulong.Nabubuhay ng 18 taon sa Melorian, matagal na siyang pamilyar sa mga kalye doon, kahit na ang mga hindi kilalang eskinita.Lumingon sa kaliwa't kanan si Aurelia, hindi naglakas-loob na lumingon o huminto. Hindi niya alam kung gaano na
Matapos ang ilang sandali ng katahimikan, mahinang sumagot si Neil, "Sa susunod na lang natin pag-usapan.""Ano ang ibig mong sabihin na 'pag-usapan ito sa susunod'?" Malalim ang boses ni Zephyr."Cardelia asked you to do it, you do it now! Anong klaseng lalaki ka para pigilan ito?"Natahimik si Neil, nagrereklamo sa kanyang isip, 'Oo, ikaw ay mataas at makapangyarihan. Ikaw ay isang lalaki na lalaki!'Hindi mo ba pinatapos ang mga tao sa kumpanya ng paghahanda ng pagkain dahil lang sa gusto ng asawa mo ng in-flight meal sa kalagitnaan ng gabi!'Ibinalik ni Neil ang mga mata kay Zephyr at ngumuso."I need to go to class at the film school. I'm taking my leave now!""Hoy, ikaw..." Hindi pa nakakatapos si Zephyr, ngunit nagsimula na si Neil sa paglalakad.Napangiti si Cordelia ng walang magawa."Don't worry, darling. His visa's prolonged," mahinang sabi ni Zephyr."Ano?" Natigilan si Cordelia. "Paano mo nalaman?"Ang isang tiyak na Mr Zephyr Hamerton ay matagumpay. "Nagawa ko