Nakipag toast ng baso si Joe sa kanila.Bumukas ang pinto sa sandaling yun, at biglang tumahimik ang venue. Ang chandelier sa kisame ng hall ang tanging tumutunog ng mahina.Nakangiti si Cordelia habang lumapit siya patungo kay Joe at Nelly.Agad na nagbago ang ekspresyon ni Nelly. Sisigaw na sana siya, ngunit pinigilan siya ni Joe.“Ang katayuan niya ngayon ay hindi tulad ng dati. Magkikita pa rin tayo sa darating na panahon. Tiisin mo lang!”Huminga ng malalim si Nelly at tumingin siya ng malamig kay Cordelia.“Bakit hindi niyo sinabi sa akin na may masayang okasyon ngayong araw?” Ngumiti ng simple si Cordelia. “Ms. Tanner, may sama ng loob ka pa rin ba sa akin?”“Nakakatawa, Ms. Jenner. Nangyayari lang ito kapag malapit ang dalawang tao sa isa’t isa. Hindi pa naman tayo magkaibigan!”“Ah… mga taong malapit sa isa’t isa?” Ngumiti si Cordelia. “Nagkataon nga naman. Dinala ko ang bestfriend mo ngayon dito. Mas mabuti kung ayusin niyong dalawa ang sama ng loob niyo sa harap ng l
“So, naaalala mo pa rin ako, Ms. Tanner!” Suminghal si Mona.Nabigla si Nelly. Ang tingin ni Mona kay Nelly ay parang hindi siya nakatingin sa bestfriend niya.“Bakit… Bakit ka nandito?” Lumapit si Nelly para pagalitan siya ng mahina. “Gusto mo akong ipahiya ng tulad nila? Kalimutan mo na, sisikat ka ba kung hindi dahil sa akin?”“Oo.” Nanginginig ang boses ni Mona. “Nelly Tanner, hindi ako mapupunta sa ganitong sitwasyon kung hindi dahil sayo!”Tinanggal niya ang scarf sa mukha niya habang nagsasalita. Nagulat si Nelly sa malalim na mga peklat sa mukha ni Mona.“Ito ang binigay mo sa akin!”“Sinungaling!” Napaatras si Nelly. “Wala akong inutusan para sirain ang mukha mo!”“Hah, hindi ikaw, pero nangyari ang lahat ng ito dahil sayo!”Sumimangot si Mona. Tila nabigla siya nang makita niya ang mga sugat sa mukha ni Mona.“Nandito ako para ibunyag si Ms. Nelly Tanner!”“Siya ang nag utos sa akin na akitin at painumin ng gamot si Mr. Thompson. Siya rin ang nag utos sa press na gu
Tumingin ng nanunuya si Zephyr kay Nelly at lumayo siya dito.Kumapit si Cordelia sa braso ni Zephyr at tumingin siya ng malamig kay Nelly.Gusto pa rin ni Nelly na kumapit kay Zephyr, ngunit lumapit ang bodyguard at tinulak siya nito sa sahig.Muling bumukas ang mga pinto. Ngayon naman, pumasok si mandy, tulak-tulak si Kelly sa wheelchair. Maputla si Kelly habang nakaupo sa wheelchair, ngunit ang determinasyon sa mga mata niya ay tumakot kay Nelly.“Mandy, Kelly…” Pinagpawisan si Joe habang may kabadong ekspresyon sa mukha niya. “Bakit kayo nandito?”Nangutya si Mandy, “Manonood lang ba ako habang ipapasa mo ang family business sa malupit at walang awa na p*tang ito?”“Mandy!”Gustong pagalitan ni Joe si Mandy, ngunit hinagis nito ang isang dokumento sa kanya.“Joe Tanner, nakalimutan mo na siguro ang prenup, huh?”“Ano?” Namutla si Joe habang binasa niya ang prenup ng may malaking mga mata.Sa sandaling ito, doon niya lang naalala ang pamilya ni Mandy, ang mga Chris, ay sin
Pinulot ni Joe ang mga papel mula sa sahig habang nanginginig ang mga kamay at binasa niya ang bawat papel.Mahigpit ang hawak ni Mandy sa wheelchair sa punto na namutla ang mga kamao niya. Nakita niya ang nanginginig na balikat ng anak niya at hinimas niya ito.Ang mga papel na hinagis ni Kelly ay maraming mga photocopy, kaya halos lahat ng nandoon ay nakakuha ng papel. Habang binasa nila ang DNA test report at injury assessment report, tumingin sila ng masama kela Nelly at Joe.“Mga mapagkunwari!”“Walang hiya!”Ang lahat ay pinabagsak ang lalaking nasa ibaba na—nakatayo sina Nelly at Joe sa lugar na para bang nakatali sila sa poste.“Dad, hindi niyo siguro alam na ipaapi ako ni Nelly nitong mga nakaraang taon, huh?” Ang nanginginig na tanong ni Kelly, “Hah, o alam niyo ba ito at tahimik niyo siyang binigyan ng permiso para gawin ito?”“Hindi, hindi!” Nataranta si Joe. “Kelly, anak din kita. Kahit na may sakit ka, hindi ko kailanman naisip na sumuko sayo, okay?”“Wag mong haw
“Salamat sa abala, Chief Sheridan.” Ngumiti si Nicholas.Kumaway si Thomas, at may humila agad kay Joe mula sa sahig.Sumigaw si Joe habang pilit siyang kumawala, “Ikaw… Nasa panig mo siya! Hindi mo ba alam na si Nicholas Thompson ay isang gangster?!”“Mr. Tanner!” Suminghal si Thomas, “Si Mr. Thompson ang CEO ng Sol Entertainment. Malaki ang tulong niya sa paglago ng film at TV culture, at sasama siya sa top ten outstanding youths ng Cenrolis sa susunod na taon! Sa tingin mo ba ay ang mayor natin ay hindi kayang makakita ng tama at mali?”Lumaki ang mga mata ni Joe at wala siyang masabi.“Nagpapasalamat ako sa pagpunta dito ni Mr. Thompson ng mas maaga, para hindi ka makatakas!”“P-Pero hindi mo ba nakikita ang mga tauhan niya? Ang mga baril na yun…”“Isusuko ko ang mga baril na yun!” Ngumiti si Nicholas.“Chief Sheridan, may kaibigan ako na nagtatrabaho sa pulis sa border para durugin ang mga iba’t ibang firearm smuggling. Ang mga baril na ito ang nakolekta niya, at pinapasa
“Noon, naisip ko na ayos lang basta’t hindi saktan ni Nelly ang mom ko. Konti lang rin naman ang natitira sa buhay ko, kaya poprotektahan ko ang mom ko ng ganito.”“Pero lumala si Nelly pagkatapos nito, kaya naging maingat ako. Pinasuri ko ang mga sugat ko tuwing pupunta ako ng hospital, at noong tumagal, nakuha ko ang DNA test report.”“Pagkatapos, nang gabing yun…” Naging mahina ang boses ni Kelly at may ngiti ito. “Nakilala ko ang isang tao na rason kaya’t nakapag desisyon ako.”Alam ni Cordelia na ito ay si Josiah.Kung hindi dahil sa gabing yun, hindi magiging masigasig si Kelly na makakuha ng hustisya para sa sarili niya. Ito ay dahil nakilala niya si Josiah kaya nagkaroon siya ng liwanag sa kadiliman ng buhay niya at kaya nakapag patuloy siya ng matatag.“Ito lang ay dahil nakilala ko siya.” Ang mahinang sinabi ni Kelly. “Kaya gusto kong malaman ng buong mundo na nandito ako. Gusto kong… tumayo ng maayos sa tabi niya.”Natuwa si Cordelia, halos napaluha siya.“Hindi ka bi
“Uy, wag mong hawakan!” Nilayo ni Xyla ang kamay ni Cordelia.“May dalawang piraso lang sa loob ng kahon. Kailangan ko ulit itong gawin kapag nasira mo ito!”“Mom…” Tumingin ng nalilito si Cordelia kay Xyla. “Bakit ko po ito dadalhin kay Elder Mr. Hamerton? Konti pa lang po ang nakakain ko na ganito!”“Ikaw bata ka!” Ngumiti si Xyla, “Sa pinanggalingan namin, ito ang ginagawa namin para ipakita ang respeto sa mga matatanda!”“Mula sa pinanggalingan niyo?” Tumingin si Cordelia kay Xyla ng may malaking mga mata.Noong bata pa siya, lagi niyang iniisip na sa Jangasas sila lahat galing.Nawala ang ngiti ni Xyla nang mapagtanto niya na masyado siyang maraming sinabi.“Hindi mo… Hindi mo ito kailangan dalhin kung ayaw mo,” Ang mahinang sinabi ni Xyla. “Maganda rin ang ibang mga regalo. Hindi magiging mababa ang tingin sayo ng mga Hamerton!”Pagkatapos itong sabihin, bumalik siya sa kwarto niya, iniwan niya si Cordelia ng nalilito sa sala habang nakakunot ang noo.Sa araw ng pagkikit
Sabay silang sumagot, “Sino ang may kasama sa kanya?!”Nalito si Zephyr. Parang nag aaway sila. Napansin niya na may nag uusap na dalawang tao noong naglalakad siya, napagtanto niya na sila ito.Naisip ni Zephyr, hindi niya alam kung ano ang sama ng loob sa pagitan nila.“Hoy!” Lumaki ang mga mata ni Rowan nang makita niya si Zephyr. “Bakit nandito ka pa rin? Hindi ba’t dadalhin mo ang girlfriend mo para makipagkita sa lolo mo ngayong araw?”“Susunduin ko na siya.”“Bilisan mo na!” Walang ibang gusto si Rowan kundi ang sipain si Zephyr sa pwetan.“Mr. Irwin.” Kumunot ang noo ni Zephyr. “Ikaw—”“May multo na nagtakip sa mga mata ko, at mali ako ng nadaanan!” Gumulong ang mga mata ni Rowan at bumalik siya sa kotse niya.Tumingin ng nalilito si Zephyr sa nanay niya noong umalis si Rowan. Bago pa siya nakapag tanong, sinabi ni Janine, “Ugh, malas!”“Mom, anong nangyayari?”“Nakakita ako ng multo habang may araw pa!”Nagalit si Zephyr. “Mom, kilala niyo ba si Rowan Irwin?”Tumah