Napahinto si Nelly at tumalikod siya.“Ah, ikaw pala.” Ngumiti ng hindi natural si Nelly. “Sinabi ni Mrs. Hamerton na kulang siya ng isang piraso ng alahas at inutusan niya akong kunin yun dito, pero wala akong keycard.”“Ayos lang po. Meron akong extra.” Ngumiti ang manager at agad itong naglabas ng keycard para buksan ang pinto.Tumingin ng makahulugan si Cordelia kay Helen na nagsabi na magtago ito sa aparador. Agad itong ginagawa ni Helen. Maliit ang katawan niya. Kahit na matanda na siya, ang mga binti niya ay magaan ang mabilis, kaya mabilis siyang nagtago sa aparador.Sa sumunod na sandali, pumasok si Nelly na tulad ng inaasahan.Ito ang inaasahan ni Nelly nang makita niya na nakatayo si Cordelia ng walang ibang tao dito.Ngumiti si Cordelia. “Ms. Tanner, nandito ka rin para magpahinga?”“Oo,” Ang walang pakialam na sagot ni Nelly.“Pero ito ay ang private room ni Aunt Cloud,” Ang malamig na sagot ni Cordelia. “Hindi ba’t dapat mo munang sabihin sa kanya na gusto mong ma
Gayunpaman, mahigpit ang hawak sa kanya. Balisa si Cordelia at humawak siya sa braso ni Nelly para itulak ito palayo.Habang nagkagulo sila, may malupit na tingin sa mga mata ni Nelly. Kinagat niya ang ngipin niya at binitawan niya si Cordelia. Pagkatapos ay ilang beses niyang sinampal ng malakas ang sarili niya!Nabigla si Cordelia. Hindi niya ito inaasahan.Namumula at namamaga ang mga pisngi ni Nelly. Pagkatapos nito, tumakbo siya papunta sa pinto na para bang nababaliw na siya.“Tulong! Saklolo! Gusto akong patayin ni Cordeli!”Sumigaw siya habang tumakbo siya palabas upang pindutin ang alarm, at mabilis na dumating ang manager, mga server, at ang security.Hindi nagtagal, ang mga tao sa banquet hall ay narinig ang alarm at tumakbo din sila paakyat.Ginulo ni Nelly ang sarili niyang buhok at tumayo siya na balisa sa pinto. Nang makita niya si Zephyr sa madla mula sa sulok ng mga mata niya, tumakbo siya patungo kay Zephyr.“Zephyr… Zephyr, nakikipag usap ako kay Ms. Cordelia
Lumipat ang tingin ng lahat kay Cordelia.Tumingin ng nag aalala si Zephyr kay Cordelia at inutusan niya si Robert na ayusin ito ng palihim. “Kausapin mo ang mga Tanner at makipag kasundo ka sa kanila. Walang kahihinatnan dapat ng problemang ito. Hindi nila ito pwedeng banggitin sa lolo ko!”Mahinang sinabi ni Robert, “Pero, sir, halata po na sinetup ni Ms. Tanner si Ms. Cordelia!”Kinagat ni Zephyr ang ngipin niya. “Nangyari na ito. Kailangan muna natin kumilos para huminahon sila… pagkatapos ay paalisin na sila!”“Okay po, sir.” Tumango si Robert.Tumunog ang boses ng matanda at may bahid ito ng panlalait. Tumingin siya kay Cordelia. “Paano ka mananagot sa ginawa mo, Ms. Cordeli?”“Kayo muna ang gusto kong tanungin.” Ngumiti si Cordelia. “Paano mananagot ang mga Tanner kung hindi ko siya sinaktan?”“Klaro na ang katotohanan, at ayaw mo pa rin managot?” Nagalit si Joe Tanner.Si Joe ang namumuno sa mga Tanner. Maraming taon na siyang nasa mundo ng business, at kahit ang kuya n
Naipit sa sitwasyon ngayon si Joe.Tumingin si Cordelia sa aparador mula sa sulok ng kanyang mga mata. May maliit na butas na nakabukas, at nandoon pa rin si Helen. May maliit na ngiti sa kanyang mukha.Balak niyang palabasin si Helen, ngunit mukhang hindi na ito kailangan ngayon.Nagdial ng 911 si Cordelia at pipindutin niya na sana ang ‘Call’ button nang sumigaw si Joe, “Sandali lang!”Naging tahimik ang buong lugar.Umabante ng dalawang hakbang si Joe at tumingin siya kela Cordelia at Zephyr habang pinapanood sila ng lahat.“Sa tingin ko… hindi mabuti para maalarma ang pulis tungkol dito. Tutal, may kinalaman ito sa reputasyon ng mga Tanner at Hamerton.”“Nagkakamali ka, sir!” Malamig ang tingin ni Zephyr. “Hindi natin ito dapat hayaan dahil mismo sa may kinalaman ito sa reputasyon natin!”“Tama.” Ngumiti si Cordelia. “Kayo ang sumisigaw kanina na tumawag ng pulis, at kayo ang nagsasabi ngayon na wag kaming tumawag ng pulis. Ano kaya ang iniisip mo, sir.”Tumingin ng masama
“Aunt Helen…” Natuwa si Cordelia. Mahigpit ang hawak niya sa mga kamay ni Helen.Tumingin si Helen sa kanya. Tumawa si Helen habang nakatikom ang mga labi.Siya ay isang matandang babae na walang kahit ano. Natural, wala siyang kinatatakutan.Dahil haharapin niya ang isang prestihiyosong pamilya na tulad ng mga Tanner, hindi siya natatakot. Kailangan niyang gawin ang lahat para ipaglaban si Cordelia.Kung wala sina Cordelia at Zephyr, paano siya magkakaroon ng maayos na buhay?Sa mundong ito, kailangan tandaan ng isang tao ang pinanggalingan niya at bayaran ang mga natanggap niya.“Kalokohan!” Kahit kailan ay hindi pa pinuna si Mandy sa buong buhay niya.Kalokohan na kinukuwestyon siya ng isang katulong ngayon at ang pamilya niya at ang mga Hamerton ay may parehong katayuan!“Ang Nelly ko ang nasaktan! Ang pamilya ko ang napahiya! Pero kayo ang humihingi ng kabayaran sa akin?”“Gusto mo kaming lokohin sa isang video na wala kaming ideya kung ano ang laman. Sa tingin mo ba ay t
Mukhang kalmado si Cordelia. “Kalimutan na ang kabayaran. Wala akong pakialam sa pera ng mga Tanner.”“Pero kailangan niyong bawiin ang paninira niyo sa pangalan ko!”Lumaki ang mga mata ni Joe.Lumingon siya at binigkas niya ang bawat salita. “Gusto ko na humingi ng tawad si Mr. Tanner, Mrs. Tanner, at Ms. Tanner sa harap ng lahat!”“Hindi pwede!” Si Mandy ang unang sumagot. Gayunpaman, tumitig si Joe sa kanya, at napaatras siya.Tumingin si Joe kay Zephyr, sinubukan niyang gamitin ang edad niya para pigilan si Zephyr.“Sang ayon ka ba dito, Zen?”Ngumiti si Zephyr habang nasa yakap niya si Cordelia. “Makikinig ako sa asawa ko.”Huminga ng malalim si Joe at pinigilan niya ang galit niya sa loob.Tinawag ni Kat si Cordela na manugang ng mga Hamerton sa harap ng mga tao, at ngayon ay direktang tinawag ni Zephyr na asawa si Cordelia…Isang kahihiyan ito para sa mga Tanner!Nanginginig ang boses ni Joe, “Zen, at least ay tumawag mo akong uncle. Kasing edad ko ang tatay mo. Pare
Noong bumalik si Joe sa villa, galit niyang tinanggal ang coat niya at hinagis niya ito sa sahig.Ang lahat ng mga maid ay nakatingin sa kanya ng gulat. Kahit ang huminga ng malakas ay hindi nila magawa.Pumasok si Mandy, masama ang itsura. Umupo siya sa sofa, at ang mga mata niya ay nagiging pula. Sinabi niya ng galit at agrabyado. “Hindi pa ako pinahiya ng ganun sa buong buhay ko!”Tumingin ng masama si Joe kay Mandy at wala siyang sinabi.Si Mandy ay mula rin sa isang prestihiyosong pamilya. Tinalo niya ang tatlong pamilya noong nagpakasal siya ng engrande noong 20 taon na ang nakaraan.Gayunpaman, kailangan niyang yumuko para humingi ng tawad kay Cordelia kanina.“Ano ang ginawa kong masama?!” Ang sigaw niya. “Ang tanging pagkakamali ko ay hindi ko dapat—”“Tama na!” Tumitig si Joe kay Mandy.Alam niya kung ano ang sasabihin nito.Gayunpaman, hindi maganda na sabihin ito habang nandito si Nelly.Dumilim ang ekspresyon ni Joe nang tumingin siya kay Nelly, na siyang hindi p
Nakatayo sa lugar si Nelly kung saan parang isa siyang statue. Bumalik lang siya sa sarili niya makalipas ang mahabang sandali. Naglakad siya paalis ng mabagal.‘Hah, bahay ampunan, ampon, ang tagapagmana ng mga Tanner…’Ang mga sinabi ni Mandy ay parang isang multo na sumusunod kay Nelly, dinurog nito ang natitirang dignidad at pride niya.Ang mga salitang ito ay gumising sa kanya sa katotohanan. Ang ipinagmamalaki niyang pagkakakilanlan bilang tagapagmana ng mga Tanner ay madaling mabasag. Isang maskara lang ang pagiging tagapagmana niya. Sa likod ng maskara ay ang isang malaking sugat.…Blanko ang isip ni Nelly habang naglakad siya patungo sa courtyard. Walang mga maluhong bahay na kasing elegante ng mga kastilyo ay sa kanya.Pagkatapos dumaan sa corridor ng courtyard, dumating siya sa nag iisang magandang gusali. Matatagpuan ito sa isang magandang lokasyon na napapalibutan ng mga bundok. Ito ang perpektong lugar na tirahan.Nakatayo siya sa harap ng pinto habang nakabola an