Nagulat si Cordelia. Wala siyang kakilala mula sa Centrolis, kaya anong meron sa imbitasyong ito?"Ms. Cordelia?” Ang tanong ni Wendy, "Kailan mo ito kukunin?"“Ah, bukas na lang…”Bago pa matapos ni Cordelia ang kanyang sinasabi, narinig niya ang nagmamadaling pagsang-ayon ni Wendy, at sinundan ito ng pagbubunganga ni Yelena."Ilang beses na ba kitang tinawag? Bingi ka ba?! Kung hindi magtatrabaho, mag-impake ka na at umuwi ka na!"Natatarantang ibinaba ni Wendy ang tawag habang umiiling si Cordelia, pinakinggan niya ang tunog mula sa kabilang linya."Sinong kausap mo?" Nakakrus ang mga braso ni Yelena habang nakatingin siya kay Wendy ng may pagdududa.Takot si Wendy kay Yelena, kaya nautal siya at hindi makapagsalita noong tinatanong siya ng ganito.Bumaba ang tingin ni Yelena, at nakita niya ang sulat na hawak ni Wendy. "Ano 'yan?" Nanigas si Wendy at gusto sana niyang itago ang sulat sa likod niya, ngunit huli na ang lahat. "Ipakita mo sa'kin ang hawak mo!" “Ms. Yel
Ang taong tumawag ay paulit-ulit na tinatawagan si "Ms. Jenner,” at iisa lang ang Ms. Jenner sa pamamahay na ito—siya ‘yun, si Yelena Jenner!Kung sabagay, isa itong tagapagmana ng mga Hamerton. Wala siyang pakialam kung ito ba ang panganay o ang pangatlo. Kapag nagawa niyang ipakasal ang sarili niya sa mga Hamerton, magagawa niyang magyabang sa Jangasas at maging sa Centrolis!Mayroong napakasama at matagumpay na tingin sa mukha niya habang iniisip niya ang tungkol dito.“Wendy!”"Ms. Yelena...” Nagmamadaling lumapit si Wendy. Nag-aalala siya ngunit napansin niyang tila maganda ang mood ni Yelena noong tumingala siya.“Ano ‘yun, Ms. Yelena?”"Tawagan mo yung number." Inangat ni Yelena ang kanyang baba. "Sabihin mo sa tao na ‘yun na pwedeng kunin ng mga designer ang mga sukat ko anumang oras!“At tawagan mo si Cordelia!” Ngumisi siya."Sa araw na binibihisan ako ng mga designer, gusto kong makita ng p*tang ‘yun na sinusundo ako ng mga tauhan ng mga Hamerton!"…Dumating si Co
Huminto sa paglalakad si Yelena at lumingon siya upang tingnan ng masama si Cordelia.“Maniwala ka man o hind, hindi ko kilala yung Yale Hamerton na ‘yun,” ang sabi ni Cordelia. “Sino man siya at anumang kapangyarihan ang taglay niya, wala itong kinalaman sa’kin.“May asawa na ako, at mahal na mahal ko siya. Kailanman ay hindi ko naging hangarin sa buhay ang magpakasal sa mayaman!”Kumunot ang noo ni Yelena at pinagdudahan niya kung totoo ba ang mga sinabi ni Cordelia. Mayroon ba talagang mga tao na ayaw ng karangyaan at kasaganaan sa mundong ito? May mga taong ayaw magpakasal sa mayayaman?Bigla siyang nabalisa nang makita niya ang kalmado at matatag na tingin ni Cordelia."Hah, ang galing!" Ang sagot ni Yelena, "Naiinggit ka lang!"Natawa si Cordelia. Sinabi ni Yelena na nakikipag-usap siya sa isang pader noong kinutya niya siya na hindi wala siyang alam sa malalaking international brands, ngunit pakiramdam niya ay nakikipag-usap rin siya ngayon sa isang pader.Ang kahulugan n
"Bigla ko lang naisip." Nginitian siya ni Cordelia. "Ikaw si Zennie Hamerton, at siya si Yale Hamerton, at pareho kayong mula sa Centrolis. Naisip ko lang na baka magkamag-anak kayo." "At tama ang hula mo," ang mahinang sinabi ni Zennie. "Pinsan ko si Yale. "Siya ang apo ng tiyuhin ko at ang pinakamatandang apo sa pamilya. "Cordelia, isa siyang masamang tao. Huwag kang makikipagkilala sa kanya!" Nagulat si Cordelia ngunit natawa din siya agad pagkatapos. Malabong magkaroon siya ng pakialam sa ibang lalaki maliban sa asawa niya! "Cordelia." Tumingin sa kanya si Zennie. "Yung totoo… May kuya din ako.""Oh." Walang gaanong naging reaksyon si Cordelia."Kapatid ko siya!" Dinilaan ni Zennie ang kanyang mga labi at nagsalita siya ng nakangiti, "Ang pangalan niya ay Zephyr Hamerton. Sa tingin mo ba maganda ang pangalan niya?" "Zephyr Hamerton?" Sinagot ni Cordelia si Zennie. "Maganda ang pangalan na 'yun, mas maganda kaysa sa Yale Hamerton!" "Talaga?" "Mm, seryoso."Palihim
"Sir…" Nag-alinlangan si Robert. Tumingin sa kanya si Zephyr at sinabing, "Magsalita ka na."Hinampas ni Robert ang kanyang mga labi. "Alam ko ginagawa mo ang lahat para sa kapakanan ni Ms. Jenner, pero ayon sa batas, sa kasalukuyan… Asawa siya ni Marcus."Kung ibibigay mo ang napakaraming mga ari-arian mo, kasama na ang iyong kumpanya sa kanya, hindi ba ibig sabihin ay ibinibigay mo rin ang kalahati ng lahat ng ito kay Marcus?"Ngumiti si Zephyr na mukhang kampante.Naisip na niya ang isyung iyon noon. Nakipag-usap na rin siya kay Fredric tungkol dito.Bagama't kasal sila, magkabukod ang mga ari-arian nila. Para sa kanya, ang pinakamahusay na solusyon ay ang pagsulat ng isang deklarasyon na nagbibigay-diin na ang mga ari-arian niya mapupunta lamang kay Cordelia—wala itong kinalaman sa kahit na sino.“Huwag kang mag-alala.” tumingin siya kay Robert. “Imposibleng makakuha ng kahit isang sentimo sa’kin si Marcus!"Tsaka, sasabihin ko kay Cordelia ang lahat kapag nakabalik na ako
Tumingin sa kanya si Liam at tahimik na pinaglaruan ang tea set sa mga kamay niya. Gumawa siya ng Earl Gray tea at sinalin niya ito sa isang tasa. Tumayo si Zephyr at naglakad siya papunta sa bintana. Habang nakatalikod siya sa kanyang lolo, kalmado siyang nagsalita. "Bakit ka napatawag, pinsan?" "Wala naman…"Sinadya ni Yale na huminto habang nagsasalita siya. Suminghal siya at wala na siyang ibang sinabi. "Kung wala kang mahalagang sasabihin, sa ibang araw na tayo mag-usap." Ang sabi ni Zephyr. "Lalo na, hindi ako pwedeng makipag-usap sa'yo at balewalain si lolo kapag kasama ko siya!" "Sige lang, sumipsip ka sa kanya! "Uy, oo nga pala… Z, hindi na masama ang babae mo! Hahaha…""Anong pinagsasabi mo?" Nakaramdam ng kirot sa kanyang puso si Zephyr. Nakaramdam siya ng pangingilabot.Humalakhak ng malakas si Yale at nagsalita siya. "Ang sabi ko napakaganda ng babae mo. Napakagaling niya!" “Yale!”"Z, bakit hindi mo inuwi sa bahay ang napakahusay na si Ms. Jenner? Hahaha
Pareho niya silang mga apo, at dapat patas ang pagpapahalaga niya sa kanila. Kahit na mas kinakampihan niya si Zephyr, ayaw niyang may mangyaring masama kay Yale. Hinampas ni Liam ng malakas ang lupa gamit ng kanyang tungkod. "Walang kayang gawin si Yale, pero gusto niyang sirain ang lahat! Kailangan ko siyang turuan ng leksyon!" Ang nanggagalaiti niyang sinabi, "Papuntahin niyo dito ang pangalawang anak ko! Patuturuan ko ng leksyon sa kanya ang walang kwenta niyang anak! "Talaga bang si Cordelia ang dinakip ni Yale?" "Sir…" Nag-alinlangan si Uncle Clark. "Sa tingin ko totoong si Ms. Jenner na mula sa Jangasas ang dinakip niya, pero narinig ko na may dalawang anak na babae ang mga Janner. Hindi ako sigurado kung si Cordelia 'yun…"Naningkit ang mga mata ni Liam, at makikita ang katusuhan sa kanyang mga mata..Mas mabuti kung si Cordelia iyon. Maari niyang samantalahin ang pagkakataon upang mapilit si Zephyr na putulin ang kanyang relasyon sa kanya.Kilalang-kilala niya ang k
“Zephyr!”Nanlaki ang mga mata ni Yale habang pinagmamasdan niya si Zephyr na umalis ng ganun-ganun lang. Ayaw niyang sumuko."Pinsan..." Huminto si Zephyr at bahagya niyang tinagilid ang kanyang ulo, hindi sigurado kung nakangiti siya. “Sinabi sa akin ni lolo na magkaroon ako ng prayoridad, na hindi ako dapat makipag-agawan sa’yo para sa isang babae."Naisip ko na tama siya, kaya..." Nilingon niya si Yale, malamig ang kanyang mga mata. “Magpakasaya ka!”Natigilan si Yale.Teka, hindi ba nakahanda siyang lumaban hanggang kamatayan kani-kanina lang? Muntik na niya siyang masakal hanggang mamatay siya, tapos ngayon umalis siya ng ganun-ganun lang!?Mabilis niyang hinablot ang shotgun!Kakasahin na sana niya ang baril ngunit naunahan siya ni Zephyr. Lumingon siya at itinutok ang kanyang baril sa ulo ni Yale.Ngumisi siya. “Pinsan, sinabi ko na sa inyo ng tatay mo na huwag na huwag kayong gagawa ng kalokohan sa likod ko, kung hindi ay hindi ako magpapakita ng awa! Huwag mong sabihi
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala