Huminga nang mabilis si Lina at namanhid ang binti niya sa pagtatago. Nagawa niyang suportahan ang sarili niya at tumayo, ngunit dumilim ang paningin niya nang bumagsak ang blood pressure niya at muntik na siyang bumagsak sa lapag. "Lina..."Mabilis na tumayo si Renee para suportahan siya ngunit nahilo siya pagkatapos umupo nang matagal. Pagkatapos, isang kamay ang sumuporta sa kanilang dalawa. Tumingala sina Lina at Renee at tumawag nang may nanginginig na boses, “Madame Krys.”Pinagpatong ni Krystal ang mga braso niya sa harapan ng dibdib niya. May halong galit at tawa sa ekspresyon niya. Nakasuot pa rin siya ng madilim na hapit na bestida. Bahagyang nakabukas ang kwelyo nito kung saan nakikita ang maputi niyang leeg at magandang collarbone. Tumingin siya sa kanila at siminghal. “Sumama kayo sa'kin.”Sumunod ang dalawang babae sa kanya at sinabayan ang mga hakbang niya. Nanghina ang mga binti ni Lina ngunit tumatakbo nang mabilis ang isipan niya. Kahit na maikling lakad
Higit pa roon, naintindihan ni Krystal na ang mga usapin sa underworld ay hindi isang bagay na mauunawaan ng isang inosenteng babae kagaya ni Lina. Naalala niya kung paano siya iniligtas ni Nicholas noong nasa bingit siya ng kamatayan. Isa itong simpleng kabutihan para kay Krystal, pero sa bata at mapagpasalamat na si Krystal, si Nicholas ay isang bayaning para bang bumaba mula sa langit. Matagal na niyang gustong makabawi sa kanya, pero sa halip, hindi niya sinasadyang natulungan ang mga kalaban dalawampung taon ang nakaraan. Ginambala siya ng pagsisisi simula noon. Sa wakas, mayroon na siyang pagakakataon ngayon…Ngumisi si Krystal at tumingin kay Lina na handa nang magsalita, ngunit nagpatuloy si Krystal bago siya makapagtanong ng kahit na ano. “Siya mga pala, ipaalam ko kay Nicholas na pakiramdam ni Krys ay nadismaya niya siya. Sa kabila ng lahat, sangkot pa rin ako sa maduming trabahong to sa halip na maglakad sa daang makatarungan.”Huminto sandali si Lina, pinakalma ang isip
Bigla na lang, tumunog ang phone ni Zuko. Napagaan ang sipa niya sa kaunting gulat nang nakita niya sa screen ang pangalang pinakapinag-aalala niyang makita nitong nagdaang ilang araw—si Melissa. Huminga nang malalim si Zuko at naglakad palabas ng kwarto para sagutin ang tawag. Binati niya si Melissa nang may kalmadong tono, “Ma'am.”Natawag siyang “Zeke” ni Melissa pero mabilis niyang tinama ang sarili niya at naging maingat at mahinhin. “Mr… Mr. Hamerton, kumusta.”“Ma'am, di niyo kailangang maging pormal sa'kin. Tawagin mo na lang akong Zeke. Bakit di kayo nagpaalam sa'kin noong umalis kayo ng Centrolis?”“Oh…” Pinilit na ngumiti ni Melissa at nagsabing, “Hindi ka namin gustong abalahin. Kaya pa naman namin… Ano… Si Lina… Ayos lang ba siya?”Nag-alangan siya bago nakapagtanong sa wakas. …Ang totoo, sa nagdaang dalawang araw, pinag-isipan niyang mabuti ang tawag na ito. Sa sandaling nalaman niyang si Lina ang nag-iisang anak ng mga Thompson, isang tunay na tagapagmana, alam
Samantala, nanood si Nicholas nang malamig at walang pakialam. Puno ng nagliliyab na galit ang mga madidilim na mata niya.Kahit na puno siya ng sugat, nagpatuloy si Melvin na galitin si Nicholas gamit ng mga bastos na salita. Determinado siyang makakuha ng reaksyon sa kanya. “Sinasabi ko sa'yo… Nagsasaya na siguro ang anak mo kasama ng ibang lalaki ngayon! Hahaha… Zuko Hamerton! Binabati kita! Kahit na mahanap mo si Lina, isa lang siyang walang kwentang p*ta na ginalaw ng mga lalaki! Hahaha…” “Tama na ang kalokohan mo! Tabi!”Ilang gwardya ang namagitan at sapilitang kinaladkad si Melvin habang dahan-dahang sumara ang bakal na pinto na nagpahina sa mga sigaw ni Melvin. Tumunog ulit ang phone ni Zuko at pinutol ang mabigat na ere. “Zeke?” Narinig ang natatarantang boses ni Melissa. “A-Anong nangyari? Sino yung sumisigaw? May kinalaman ba ito kay Lina?”Hinilot ni Zuko ang sentido niya para subukang pakalmahin ang isipan niya, pagkatapos ay mahinang sumagot, “Ma'am, wag kang
Huminto si Toph nang nagtaka siya. “Alitaptap? Anong ibig sabihin nun?”Naningkit ang mga mata ni Zuko at nag-isip nang malalim. Ang paglitaw ng location tracking at ang signal na pinadala ay nangangahulugang hindi masyadong delikado ang kasalukuyang sitwasyon ni Lina. At ang salitang “alitaptap”...Isang kampanteng ngiti ang lumitaw sa mukha ni Zuko. “Nasa Southeast Aciatic sila!” “Ano?” Nabiglang sigaw ni Toph. “Sigurado ka diyan base lang sa isang salita?”Tumango si Zuko. “Hindi ako nagkakamali. Siguradong sa Southeast Aciatic yun! Kahit na hindi sabihin ni Melvin kay Tito Nicholas, mahahanap natin sila!”Nawala ang pagtataka ni Toph nang tinapik siya ni Zuko sa balikat at ngumiti. “Kung gusto mo nang makita si Renee, mag-impake ka na at sumama ka sa'kin!”“Sige…”Kalmadong naghanda si Zuko sabay kinausap si Tito Nicholas. “Wag mo munang iaatras ang mga tao mo. Maghihiwalay tayo sa dalawang grupo. Magpapatuloy ang team mo sa paghahanap dito habang aalis kami kaagad ni Toph.
Sa importanteng sandaling iyon, may yumakap kay Lina mula sa likuran. Binalot ng mainit at malumanay na mga kamay ang malamig at nanginginig niyang mga kamay na nagpawala sa kaba niya. Nang tumingala siya, sumalubong kay Lina ang determinadong mga mata ni Zuko. Nanigas siya nang hinawakan niya ang kamay niya, tinulungan siyang tumutok, at nagsalita nang may mahina at kalmadong boses. “Iputok mo!”Nang walang pag-aalangan, kinalabit ni Lina ang gatilyo. Umalingawngaw ang tunog ng baril na nagpamanhid sa braso niya mula sa recoil ng maliit na pistol. Tumama ang bala sa binti ni Justin. Nalaglag siya mula sa deck at nag-iwan ng maraming dugo. Mabilis na inaresto ng pulis ang gang ng mga kriminal. Sa sandaling iyon, naging blangko ang utak ni Lina. Maingay ang tibok ng puso niya sa tainga niya at lumamig ang mga kamay at paa niya. Nang hindi na niya kayang suportahan ang sarili niya, nagsimula siyang matumba, ngunit sinalo siya ni Zuko, niyakap siya nang malumanay sa mga bisig niy
Ngumiti si Zuko, “Tiyak na mangyayari yun.”“Sige, tama na ang kadramahan niyong dalawa,” tumawa si Toph at tumuro sa isang direksyon kung saan lumipat ang atensyon nila. “Tignan niyo, sinong naroon?”Sinundan ni Lina ang daliri ni Toph at lumapag ang tingin niya sa dalawang medyo may-edad na taong naglakad papunta sa kanila. Nawiwindang at maingat ang mga hakbang nila. Medyo napatid pa sila sa baku-bakong lapag na piyer, pero nanatiling matibay ang determinasyon nilang makita ang anak nila. Sumikip ang dibdib ni Lina at sandali siyang hindi nakakilos. Inobserbahan niya ang kabang nakaukit sa mga mukha nila at ang maingat na pananabik sa mga mata nila. Sa kabila ng sosyal na kasuotan nila na malaki ang pinagkaiba sa mga tao sa paligid, para bang gumigiwang at magulo ang mga kilos nila. Nakasara ang kamao ni Lina sa tabi niya at para bang tatalon sa lalamunan niya ang puso niya. Habang sinusuportahan ang isa't-isa, binilisan nina Nicholas at Linda ang lakas nila hanggang sa naka
Mabilis na kumalat ang balita tungkol sa pagkaaresto ng bang ni Justin sa Southeast Aciatic. Puno ang telebisyon at ang internet ng footage ng paghatid sa kanila ng mga pulis. Si Justin, na nakasuot ng itik na hood at kadena sa mga braso't binti niya, ay dahan-dahang naglakad dahil sa isang tama ng bala. Ngayon, kinumpiska ng pulis ang mga droga at nagsagawa ng magkasabay na raid sa mga hideout ni Justin sa ilang katabing bansa ng Southeast Aciatic. Nakatakda na ngayon si Justin na humarap sa isang, international trial, maraming kaso, at ang posibilidad ng bitay. Nasabik ang press media mula sa ibat-ibang bansa at naglabanan sila para iulat ang malaking balitang ito. Sa proseso ng pag-uulat kay Justin, nagkataon nilang nabanggit ang isa pang criminal gang na nahuli ng mga pulis. Mula sa screen, nakita ni Lina si Krystal na mukhang pagod ngunit kalmado. Sa kanila ng mga posas at ang presensya ng mga pulis, na kay Krystal pa rin ang malakas na presensya ng isang boss na namuno sa u
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala