Kabanata 4

Nanginginig ang mga kamay ni Mayumi habang bumubuhos ang kaniyang mga luha, tumatama ang bawat patak sa note na iyon, unti-unting binubura ang bawat titik na nakasulat doon. Pinunasan niya ang gilid ng kaniyang mga mata at pisngi na basang-basa ng luha. Mariin niyang kinagat ang kaniyang labi, at sa isang iglap, pinunit ang papel bago marahas itong itinapon sa basurahan.

Kilalang-kilala ni Mayumi si Miguel. Palagi siyang sumusunod sa mga gusto nito kaya naman natutuwa ito sa kaniya, at sa bawat pagsunod ay may kapalit na pera. 

Sandaling naningkit ang kaniyang mga mata habang hawak ang tseke. Huminga siya nang malalim, pinakalma ang sarili, at marahang isinilid ang tseke sa kaniyang bag. Wala siyang karapatang magpanggap. Kailangan niya ang perang iyon para sa kaniyang ina.

Pagkatapos pakalmahin ang sarili, bumaba na si Mayumi para mag-almusal.

Nakatanggap si Mayumi ng tawag kay Charles, ang Assistant Manager ni Miguel. Pinapaalalahanan siya nito na pumunta sa physical examination ngayong araw. Pagkatapos ng tawag nito ay sumakay na siya ng taxi papuntang ospital na iyon.

Hindi na siya nabahala sa pagkuha ng eksaminasyong iyon sapagkat may binayaran siyang tao para magpapanggap na siya. Naghintay siya hanggang sa matapos ito sa physical examination.

Pagkatapos niyon, sumakay si Mayumi sa isa pang taxi papunta sa ibang ospital para sa isa pang check up. Hindi agad lalabas ang resulta niyon, at kailangang niya pang maghintay ng ilang araw.

Hinawakan ng doktor ang kaniyang tiyan at sinabing malaki ang posibilidad na buntis siya kaya pinayuhan siya nitong mag-ingat.

Pagkalabas na pagkalabas ni Mayumi mula sa ospital, nakatanggap siya ng tawag mula kay Miguel. “Nakapagpa-check up ka na ba?”

"Oo, pumunta na akong ospital."

Hindi na nang-usisa pa si Miguel kung ano ba ang sinabi ng doktor. Matapos ang ilang maikling palitan ng salita, ibaba sana na nito ang tawag nang pinigilan niya ito.

“Mr. Lopez.”

Nagtaas ng kilay ang lalaki sa kabilang linya. "Secretary Romero, is there anything else?"

Alam ni Mayumi na hindi siya dapat magtanong pero hindi niya maiwasan. "Iyong tseke..." pinilit niyang ilabas ang mga susunod na salita, "ano ang ibig mong sabihin doon?"

Sa malamig at pormal na tono ay sinagot siya nito. “Hindi ba malinaw ang pagkakasulat ko?” Huminto ito sa pag-ikot ng ballpen sa kamay at kaswal ulit na nagsalita. “You deserve to be rewarded.”

Napakuyom si Mayumi ng kaniyang mga kamay at nanatiling tahimik nang matagal.

“I was very satisfied with your service last night,” dagdag pa nito.

Masyadong mahinahon ang tono nito pero tila isa itong matulis na karayom na tumutusok sa puso ni Mayumi. Ang mga salitang binibitawan nito ay walang awang pinagdurugo ang kaniyang sugat. Para kay Miguel, isa lamang siyang nagbibigay ng serbisyo na kayang bilhin nito—parang ordinaryong serbidora. Ang totoo’y swerte nga siya dahil madalas siyang sipingan nito.

May mga pagkakataon na gustong hilingin ni Mayumi na bigyan siya ng kahit kaunting awa ni Miguel. Subalit masyadong malamig at mabagsik ang lalaki sa lahat na para bang ayaw magpalugi sa bawat negosasyon.

"Mamamatay muna ako siguro ako bago gawin iyon," aniya saka huminga nang malalim.

Habang tinitingnan ni Miguel ang sariling cellphone, inutusan nito ang assitant na i-print ang medical report mula sa ospital at ilagay ito sa mesa. Mabilis naman itong tumugon sa utos.

"Base sa resulta ng physical examination, wala namang problema kay Madam. Maayos ang kalusugan niya at maayos ang lahat."

Tinatamad na binuklat ni Muguel ang dalawang pahina, huminto ito sa internal medicine section ng report. Pagkatapos basahin ang resulta, binagsak nito ang likod sa upuan at pinaalis na ang kausap na assistant.

Sa kabilang banda, nakuha na ni Mayumi ang resulta mula sa ospital sa ikalawang araw ng kaniyang bakasyon.

Nakompirma niya na buntis nga siya at nakita niya rin ang B-ultrasound na imahe ng bata. Napakaliit nito na hindi niya matukoy ang hugis.

Tinupi ni Mayumi ang report sheet at nilagay ito sa kaniyang bag. Nakaramdam muli siya ng pagkalito. Ngayon, dapat ay one step at a time muna siya. 

Pagkatapos ng maikling bakasyon, bumalik din naman si Mayumi sa trabaho. 

Bigla siyang hinila ni Marites para magreklamo. “Beh, masyadong strikto ngayon si Mr. Lopez. Halos lahat ramdam ang awra. Nakatatakot! Lahat damay!”

 "Bakit? Ano ba ang problema?"

Bumulong si Marites sa tainga niya. "Nabalitaan ko na bumalik na sa Pinas si Juanda pero mukhang hindi maganda ang kalusugan niyon."

Ilang segundong natigilan si Mayumi. Nakabalik na ba talaga si Juanda sa bansa? Ngayon niya lang nabalitaan pero alam niya na hindi talaga maganda ang kalusugan ng kaniyang kapatid.

Hindi gusto ni Mayumi si Juanda lalo na ang ina nito. Noong nakitira ang kaniyang kapatid sa ina niya, sinubukan ng ina niya na magpakamatay sa pamamagitan ng pagtalon sa gusali. Minsan, may mga tao talaga na kalayaan ang tingin sa kamatayan. Subalit mas nakatatakot isipin ang walang kasiguraduhan kung mabubuhay ba ang isang tao o hindi.

Naalala ni Mayumi ang mga pagsubok na pinagdaanan at napatulala. Kung siya man ay pagtataksilan ng lalaking pinakamamahal niya at ininsulto sa sariling tahanan, baka nga hindi niya rin kayanin. Ngunit ngayon, wala siyang magagawa kung ‘di magpatuloy.

Sa gabi, kailangang niyang sumama kay Miguel sa isang charity dinner. Habang pauwi na sila, napansin niyang hindi maganda ang mood nito. Ang malamig nitong ugali ay tila nagpalala ng tensyon sa pagitan nila.

Papalapit na sila sa hotel nang maalala ni Mayumi ang mga sinabi ng doktor. Nagsalita siya nang mahinahon, "Mr. Lopez, hindi ako pwedeng uminom ngayong gabi. Medyo hindi maganda ang pakiramdam ko ngayon, eh."

Pinakamahalaga ngayon ang kalusugan ng bata sa kaniyang sinapupunan. Kailangan niyang protektahan ito.

Tumaas ang kilay ni Miguel, marahil sa hindi magandang mood nito. Masyadong matalim itong magsalita, "Secretary Romero, did I bring you here just to look pretty?"

Mariing diniin niya ang kaniyang mga labi saka nagsalita. "Alam mo namang masama ang pakiramdam ko nitong mga nakaraang araw. Isa pa, sinabihan ako ng doktor na huwag munang uminom."

Bagamat hindi halata, may galit na naramdaman si Miguel. Pinilit na lang nitong hindi ipahalata iyon. "Nakita ko ang resulta ng physical examination mo at walang anuman na problema," malamig na sabi nito.

Huminto ang sasakyan sa harap ng hotel. Subalit hindi naman agad na umalis si Miguel sa loob ng sasakyan. Nagulat na lang siya nang biglang hinawakan nito ang kaniyang baba nang mariin. 

 "Gusto mo bang dagdagan ko ang perang natatanggap mo mula sa akin, Secretary Romero?"

Naramdaman ni Mayumi ang sakit sa pagkakahawak ng lalaki, ngunit hindi na lang siya nagsalita. Masyadong hindi na nakokontrol ng lalaki ang kaniyang galit. 

Sa kabila ng sakit, inisip niya na may kinalaman na naman siguro ang mood nito sa paglala ng kondisyon ni Juanda. Ang galit ng lalaki ay pilit na umaalpas sa mga mata nito.

“Mali ka. Hindi naman sa ganiyan,” aniya.

Bumuntonghininga si Miguel at tumingin sa kaniyang mga mata na puno na pala ng mga luha. "Kung ganoon, huwag kang umarte na parang buntis ka na nasusuka at bawal uminom ng alak!’

Namutla ang mukha ni Mayumi at mabilis niyang tinanggi ito. "Hindi ako buntis."

"Mayroon ka namang palabra de honor at sumusunod ka sa kasunduan nating dalawa, ‘di ba?”

“Oo,” kagat labi niyang sabi.

Pagkatapos nilang bumaba ng sasakyan, hinawakan niya ang kaniyang braso at pumasok sa hotel. Sa loob ng charity dinner, halos lahat ng mga bisita ay mga mayayaman at makapangyarihan. Ang iba ay mga tao sa mataas na kalakaran ng negosyo samantalang ang iba naman ay  mga makapangyarihan na kayang manipulahin ang lahat.

Hindi lamang isang maimpluwensiyang conglomerate si Miguel, kabilang din ito sa mga makapangyarihan at prominenting pamilya. Maraming tao ang gustong makipag-ugnayan sa lalaki. 

Subalit ang kasal nilang dalawa ay hindi pa ibinubunyag sa publiko. Kaya’t walang nakaaalam na siya ang asawa nito dahilan para sekretarya pa rin ituring sa kaniya ng mga tao—isang posisyong hindi ng mga ito pinapansin.

Isang tao na karaniwang pinaglalaruan. Pinapalitan matapos ang ilang buwan…pagkatapos makuha nang paulit-ulit. Alam naman niyang hindi siya seseryusuhin ni Miguel ngunit sa kabila ng lahat, nagpatuloy pa rin siya sa pagpapanggap.

Sa event, narinig ni Mayumi na tinanong si Miguel ng isang kaibigan nito sa negosyo. "May nagsabi na asawa mo ang sekretarya mo? Totoo ba iyon?"

Matapos ang ilang segundo ng katahimikan, kaswal na sumagot si Miguel. "Ano ka ba. Sponsor niya lang ako."

Narinig ni Mayumi ang bawat salitang sinabi ng asawa. Ang sagot ni Miguel ay tila pagpapakita na hindi siya importante.

Ngumiti si Lucas Valencia at tinitigan si Mayumi. "Kung ganoon, Mr. Lopez, puwede ko ba siyang makasama ng ilang araw?" tanong nito na may malisya at walang takot.