Kabanata 6

Hindi mapigilan ni Mayumi ang kaniyang pamumula sa sinabing iyon ni Miguel. Ang mga salitang binitiwan nito ay tumagos sa kaniyang puso. Makaraan ng ilang saglit, bigla na lang siyang namutla. Ang init na nararamdaman niya sa kaniyang pisngi ay umuurong at napalitan ng malamig na pakiramdam.

Kung tratuhin siya ni Miguel ay parang maliit lang na bagay itong ginagawa nito ngayon. Isang parausan lang talaga ang tingin sa kaniya ng lalaki para maibsan ang makamundong pagnanasa nito.

Nakita ni Miguel ang mga daliri niya na nabahiran ng tumilapon na alak. Tahimik na hinawakan nito ang kaniyang kamay na ikinagulat niya at seryosong pinupunasan na ngayon ng panyo ang kaniyang mga daliri. Ang bawat galaw ni Miguel ay puno ng pag-iingat, tila binibigyan ng pag-asa ang sawing puso niya.

Hindi niya mapigilang bigyan ng kahulugan ang ginagawa ni Miguel sa kaniya na kailanman ay hindi nito ginawa. Kay tagal niya itong hinintay– ang alagaan din siya ng kaniyang asawa kahit sa maiksing panahon. Sapat na iyon para kay Mayumi dahil ang mga sandaling pag-aalaga ng lalaki sa kaniya ay nagbibigay kaligayahan sa kaniyang puso.

Isang mumunting pangyayari noon ang biglang naalala ni Mayumi habang ginagawa iyon ni Miguel sa kaniya. Maganda ang ihip ng hangin noon at tila sinasayaw nito ang mga bulaklak at puno sa labas. Sa alaalang iyon, sinikap niyang pasukan pa rin ang huling klase niya sa Physical Education class kahit na kinabukasan ay bakasyon na. Pagkatapos pasukan iyon ay napadaan siya sa silid-aralan ng star section ng kanilang paaralan. 

Natagpuan niya na marahang tinatali ng pilyo at isip-batang si Miguel ang palapulsuhan nilang dalawa ni Juanda ng laso habang mahimbing itong natutulog sa mesa. Pagkatapos niyon ay tinungkod ni Miguel ang baba habang nakangiti at puno ng pagmamahal na tinitingnan si Juanda. Medyo maingay ang mga kaklase ni Miguel kaya sumenyas ito at pinatahimik ang mga kaklase para hindi maistorbo sa pagtulog si Juanda.

Maasim at mapait ang pakiramdam ni Mayumi nang maisip niya iyon. Hindi naman sa hindi marunong magmahal si Miguel, pero hindi lang talaga siya kayang mahalin ng lalaki pabalik. Tila ba kahit gaano pa siya magbigay, hindi siya kayang mahalin ng lalaki nang buo at tapat, at ito ang matinding sakit na pilit niyang tinatanggap.

Sa totoo lang ay silang dalawa naman talaga ni Miguel ang unang pinagtagpo noon. Nangako pa ang lalaki sa kaniya na hahanapin siya nito at babawi. Ngunit habang tumatagal, napagtanto ni Mayumi na nakalimutan na pala siya ni Miguel. Mali. Inakala pala ng lalaki na si Juanda ang pinangakuan nito. Tila pinaglalaruan talaga sila ng tadhana.

Pagkatapos isipin iyon ay pinilit niyang bumalik sa reyalidad at piniling tumahimik na lang.

Pagkatapos ng charity dinner, masyado pa ring maputla si Mayumi. Kumakalam na rin ang kaniyang sikmura sa gutom. Kailangan niya nang makakain sapagkat kailangan din iyon ng sanggol sa sinapupunan niya. Gusto niya na talagang makauwi na silang dalawa ni Miguel. Naalala niyang mayroon pang cake sa kanilang refrigerator, sapat na iyon para mapawi ang gutom niya. Kakainin niya iyon kapag nakauwi na sila.

Pagkapasok ni Mayumi sa sasakyan, sinakop agad ng amoy ng alak ang kaniyang ilong na nagmumula kay Miguel. Hindi naman ganoon karami ang nainom ng kaniyang asawa. Sa totoo lang ay hindi naman nito kailangang mag-effort makihalubilo masyado kagaya ng ibang naroon sa charity event dahil kung tutuusin, mas maraming mga tao ang humihigi ng tulong kay Miguel at sinisikap bumuo ng koneksyon.

Nanlalaki ang mga mata ni Mayumi nang bigla na lang siyang hinila ni Miguel at nilagay sa kandungan nito. Nag-iinit na naman ang kaniyang mukha dahil sa lapit nilang dalawa. Masyadong mariin ang pagkakadikit ng mga kamay ng lalaki sa kaniyang baywang at ang init  ng mga daliri nito ay tila tumatagos sa kaniyang balat kahit pa may tela nang nakaharang. Ramdam na ramdam ni Mayumi na gusto naman siyang angkinin ulit ng kaniyang asawa.

Wala sa sariling hinawakan ni Mayumi ang kaniyang tiyan. Hindi siya nagsalita pero nilayo niya ang kaniyang mukha sa lalaki. “Mr. Lopez, nasa loob tayo ng sasakyan,” paalala niya.

Nagtaas ng kilay si Miguel at walang pakialam siyang tiningnan nito. "Then?"

Gusto niyang sabihin sa lalaki na kailanman ay hindi pa ito nakakagawa ng anumang katangahan o milagro sa kotse. Masyadong kakaiba ang kinikilos nito ngayon. Napagtanto na lang niya na siguro’y masyado niyang ginalit ang lalaki ngayong gabi.

“Sobrang nakapapagod ang party kaya…wala akong gana ngayon,” aniya ng hindi makatingin sa lalaki.

Mariing pinisil ni Miguel ang kaniyang baba at pilit siyang pinapaharap nito. Ramdam niya na nauubos na ang pasensya ng asawa sa kaniya dahil hindi na siya sumusunod sa mga gusto nito. “Secretary Romero, tandaan mo na binabayaran kita. Ako pa rin ang masusunod sa ating dalawa.”

Hindi mapigilang hindi magalit ni Mayumi sa sinabi nito. “Gagawin mo rin ba ito kay Juanda kung sakali, Miguel?” nanginginig niyang tanong sa lalaki. Gagawin din ba kaya nitong parang laruan at mumurahin si Juanda kagaya ng ginagawa nito sa kaniya ngayon?

Pagkaraan ng ilang segundo, malumanay na ngumiti si Miguel. Hinawakan nito ang mukha niya. Napakaamo ng mga mata nito habang nakatitig sa kaniya at masyado ring malambing ang tono ng boses nito nang tanungin siya. 

"Secretary Romero, bakit ikinukumpara mo ang sarili mo kay Juanda?" Hindi niya mahulaan ang iniisip ng lalaki kahit na tingnan niya ang ekspresyon nito sa mukha. Makaraan ang ilang sandali ay nagsalita ulit ito. “Aren’t you usually very smart? You made such  a foolish mistake tonight.”

Ngumisi lamang ito sa kaniya at napailing.

Hindi na kailangan pang ipaliwanag nang mabuti ng lalaki ang nais nitong ipunto kay Mayumi. Sobrang linaw niyon sa kaniya, at hindi na niya kailangang maghintay pa ng mga salitang lalabas mula kay Miguel para maunawaan ito. Ang bawat galaw, ang bawat pagkilos ni Miguel, ay nagsalaysay na ng isang katotohanan na matagal na niyang nararamdaman—hindi siya ang mahal nito at hindi rin siya mahalaga sa lalaki.

Na hindi niya naman talaga kailangang ikompara ang sarili niya kay Juanda dahil umpisa pa lang ay wala naman talaga siyang halaga sa lalaki. Ang katotohanang iyon ay dahan-dahang pumasok sa kaniyang isipan pero hindi pa rin lubusang kayang tanggapin ng kaniyang puso.