Chapter 6- R18

Halos magdadalawang taon na si Inay sa hospital para sa mga may kondisyon sa pag-iisip ngunit hindi ko man lamang matandaan na nabisita ito ng mga kamag-anak namin o kahit man lang nila Tiya Lina.

Mabigat para sa akin ang kalagayan naming pareho ni Nanay. Mahirap, pero itong sitwasiyon namin mismo ang dahilan kung bakit gusto kong kumayod at mag pursige.

Nakatingala ako sa kisame habang patuloy na nag-iisip. Hindi ko maiwasang gawin ito tuwing nag-iisa, ang mangarap na sana isang araw ay mailagay ko sa maayos na buhay at sitwasiyon si Nanay. Alam ko namang hindi magiging madali lalo pa at mag-isa ako, pero hindi ko rin maiwasang kwestiyunin lahat ng ito, kung bakit parang sobrang hirap naman. But there's no sense if I keep on complaining, I should just focus on my goals and plans. 

Today is Sunday. I am planning to visit my mother. It will probably going to be another challenge for me to talk and to have a conversation with her, but I am still hoping that I would able to contribute to her recovery through my little ways. Sabe naman ng doktor niya ay may progress si Nanay at kumakain na rin siya nang maayos. Hindi gaya noong dati na kahit nakakaramdam na ng gutom ay mas lalo itong nagwawala at nawawala sa katinuan, ganoon ang nagiging reaksiyon niya. I am happy that she is helping herself kahit pa alam kong hindi pa siya tuluyang gumagaling.

When I arrived at the hospital, kilala na agad ako ng security guard at iilang mga nurse na rin ang mga nagiging kaibigan sa loob.

"Tagal nakabisita ah, namiss ka na nun." Ani Nurse Nieves nang magkasalubong kami.

"Nabusy po sa trabaho eh," tanging sagot ko at nilampasan na ang isa't-isa at mukhang may pasyente rin ito.

When Nurse Kelvin saw me, he immediately accommodated me towards my mother's room. Marami agad siyang ekwenento tungkol kay Nanay.

"Pakiramdam ko hinahanap ka niya palagi eh. Para siyang nag-aabang, hindi man niya sinasabe but her actions says it. I could feel the progress, Margarette." He smiled and nodded to me.

Pakiramdam ko maiiyak ako sa mga ibinabalita niya. Pakiramdam ko nabubuhayan akong lalo.

"Hindi na rin siya ganoon ka mareklamo sa mga gamot na iniinom. She is really fighting." He added and opened my mother's room for me.

Nang masilayan ko ang mukha ni Nanay, gusto ko agad tumakbo at yakapin siya. Miss na miss ko siya. Napahinga ako nang malalim at naglakad palapit sa kaniyang higaan. She stared at me. Sinusundan niya ako ng tingin hanggang sa naupo ako sa tabi niya. Hindi ako nakabisita sa loob ng isang linggo.

Titig na titig siya sa akin, hindi nagsasalita. Mapungay ang mga mata niya at may lungkot doon.

"Na miss ko kayo, Nay."

I started sobbing as I hugged her. This is home. I love my mother so much. I would risk and do anything just for her.

"Pagaling na kayo, please. Para makauwi na tayo,. 'Wag kayo mag-alala, lalayo tayo sa mga taong mananakit sayo, sa atin."

Buong araw ako roon at inasikaso at inalagaan si Nanay. Hindi parin siya nagsasalita ngunit mas kalmado na siya. Sinusundan niya ako palagi ng tingin at parang ayaw akong umalis sa tabi niya. Hindi ko maiwasang hindi maluha, ang isiping iiwan ko na naman siya rito para magtrabaho. Iiwan ko na naman siya at iisipin ang mga posible niyang gawin kapag mag-isa lamang siya rito. 

The next day is another tiring day for me to get ready at work. Nag-iipon ako para sa bills at mga gamot ni Nanay at para na rin sa perang gagamitin ko kapag bumukod na kami. Nakikinikinita ko na ang magiging reaksiyon ni Tiya Lina pero hindi ko na masiyadong iniisip iyon. Ang importante ay mailagay ko sa maginhawang buhay si Nanay.

"Margarette,"

I was in the middle of being so pre-occupied with my thoughts when I heard someone calling my name.

Napansin ko rin ang pagiging busy ng mga tao ngayon ah. Masiyado atang maraming ginagawa.

Nagtaas ako ng tingin at nakita ang nakangiting si Tony. Ibinigay ko sa kaniya ang buong atensiyon nang matantong may sasabihin ata siya.

"What is it?" Tanong ko at tinitigan siya upang hintayin ang sasabihin.

Tony is a nice guy, he is a bit shy pero he is also cute. Mukha rin itong masipag at matalino, malinis din sa katawan kaso hindi palasalita.

"Uhm, I'll go outside and will buy a drink. What drink do you usually drink at this hour?" Tony asked and I almost raise my brow because on how he said it straight to my face.

I am not dumb or oblivious about him being too nervous when around me, or he is just like that when around females. I wanted to laugh everytime he stutter when talking to me, but I also find him cute for trying. But honestly, I am not assuming that he likes me or something but I only see him as a workmate and a friend, of course.

"Uhm, that's so nice of you, Tony. But I'm fine, actually." I answered and smiled.

"Uhm, should I buy a shake for you, instead? What do you think?" He suggested again, I wanted to refuse so bad because I don't want anyone buying me something, actually. Ayaw ko sa mga utang na loob, pretty funny, but yeah. 

But I don't want to offend Tony so I ended up saying yes to him and he indeed bought me a shake. When he came back, he picked a strawberry shake for me. Nagustuhan ko ang lasa, masarap kaya nagpasalamat na rin ako. Mukhang tuwang-tuwa pa siya. Nakita pa iyon nila Gwen kaya natukso pa tuloy ang lalaki sa ginawa.

Ilang minuto din ang nakalipas nang dumating si Mr. Lawrenceville. I heard he came from a business meeting kaya hindi agad naka deretso sa opisina. Hinanap ko ang lalaki sa opisina niya kanina at hindi ko nahagilap kaya'y 'di ko naiwasang magtanong sa mga kasama. Of course it is normal for an employee to ask about their boss, right? Wala namang masama roon.

"Are you done eating?"

Halos lumabas agad ang puso ko sa sobrang kaba nang lumapit siya sa lamesa ko. Gwen and the other employees are still around kaya paranoid ako sa mga maaari nilang isipin. Mabuti na lamang at hindi nila naririnig ang usapan namin.

"Uhm, hindi pa. Mayamaya na, baka bumaba na sila Gwen at sasabay nalang ako." Sagot ko at sumulyap sa monitor ng computer na kaharap upang hindi tuluyang mabaliw sa presensya niya.

He is standing in front of my table while his other hand is in his pocket and casually standing there.

Hindi siya sumagot agad at normal na luminga-linga sa paligid. Binati pa siya ng mga ibang empleyadong nakakita at tinatanguan niya lamang ang mga ito.

"How's your business meeting?" tanong ko para may masabi naman at talagang gusto ko rin iyong banggitin dahil sa paghahanap sa kaniya kanina.

"I don't know, I just ended it right away. It's not a very important meeting, though." He answered and started walking near my table. 

"I think we need to exchange numbers," He suddenly added, reason why I lifted my gazes at him.

I raised my brows and he started putting his palm on his nape like he is trying to make it sound lighter. 

"It's annoying, I could not even text you where I am so that you won't wonder." 

Gusto kong matulala at iproseso ang kaniyang mga sinabi. Exchange numbers so that he could text me where he is?

"Hindi mo naman ako kailangang etext eh," Sambit ko habang hinahagilap ang cellphone sa lamesa gamit ang mga mata ko.

"Margarette," 

Natigil kaming pareho ni Mr. Lawrenceville sa pag-uusap nang bigla ay may tumawag sa akin. Itinaas ko ang leeg upang tignan kung sino and I saw Tony with Gwen's squad.

"Hindi ka pa maglalunch?" He asked and everyone are also waiting for my answer.

Sumulyap akong saglit kay Mr. Lawrenceville at ngumiti habang iniilingan sila.

"Mayamaya, bababa ako. Mauna na muna kayo." Sagot ko.

"Itong si Tony, kanina may pa strawberry shake ngayon naman niyayaya na maglunch." Tumawa si Marie at hindi ko tuloy alam ang reaksiyong ibibigay.

Nagtawanan silang lahat paalis at kinausap pa si Mr. Lawrenceville sa harapan ko and they were like bubbles and they disappeared there, even Tony who keeps looking at me.

Nang kaming dalawa na lamang ulit ang natira ay nadatnan ko kaagad ang mga mata ni Mr. Lawrenceville sa aking lamesa. Natigil siya sa empty plastic bottle ng strawberry shake roon. Nag-iwas siya ng tingin at tumangong bigla.

"I bought lunch for the both of us before I came here." He uttered and it is not an invitation, but more like a statement that he also bought something for me.

I don't know what to say but I figured out that he wanted us to eat together again.

Napabuntong hininga ako. Kung ano-ano nang pumapasok sa isip ko. Everything that happened was hard for me to process and I want to avoid thinking about it.

We kissed, and almost fuck each other. That's not undeniable, of course. He treat me like this and I like it. I like everything he does even if all of it are questionable.

"But of course, you can eat outside too. I mean, you can bring the food and eat wherever you want. I mean, don't mind me. I mean--oh fuck-- I sounded bitter. But really, you can eat with them if you want, Margarette-"

"Let's eat together, gutom na ako." Kaswal kong sinabi at tumayo.

Naglakad ako sa direksiyon papuntang opisina at nilingon siya.

"Where are the foods?"

"In my office," Sagot niya at muntik pa siyang mabulol.

Really?

"I bought chicken again, but of course I also bought something healthy in case you want an option. What do you think?" He stated, talking as we walk towards his office.

"Masarap naman iyon pareho, kainin natin pareho." Tumawa ako at sinulyapan siyang saglit. He looks happy and I even caught him smiling.

Tangina, para na naman akong dinuduyan. Pakiramdam ko na naman may kung ano sa tiyan ko na para akong nasusuka. They have terms for this but it is too cringe for me.

Just don't mind it, Margarette.

"Give me your phone," Saad ko nang nasa loob na kami ng kaniyang opisina. Tahimik ang paligid at walang mga tao ang mga lamesa ng mga ahente.

"I'll save my number," dagdag ko at agad niyang ibinigay ang cellphone sa akin at nang matapos sa pagtipa ay agad na ibinigay sa kaniya.

"Did Tony buy you the shake?" 

I raised my brow because of his sudden question. Paanong bigla ay pumasok iyon sa isip niya.

"Yeah, he offered." Pinagkrus ko ang mga braso at pareho kaming magkaharap.

"And you like it?" He asked with a furrowed brows. Gusto kong matawa.

"Yeah, the shake is good." I answered without taking my eyes off of him dahil nakakatuwa siyang panoorin.

"I mean, you like it that he bought you a shake?"

"I like the shake," I shrugged and wanted to smirk because he seems like not satisfied with my answer.

"I refused but he insisted, I like the shake but not Tony." 

Gusto kong matawa, bakit naman ako nagpapaliwanag? Well, I'm just clarifying it. Pero bakit ko naman kailangang e clarify iyon sa kaniya? Pero wala na, nag explain na ako. 

He stared at me. Parang gusto niya nang sumimangot ngunit nagpipigil lang.

Nasa malapit kami ng pintuan ng kaniyang opisina, nag-uusap, at hindi ko rin maintindihan itong pinag-uusapan naming pareho.

Tinitigan ko siya nang matagal. Hindi ko alam kung anong nagtulak sa aking gawin iyon, pero mas lumapit akong lalo sa kaniya. He is just watching me whatever I am about to do. He is so serious while looking at me that made him ten times hotter from my eyes. Napakagwapo niya. Iyong gwapong mukhang hindi mo kayang lubayan ng tingin.

"You're so gorgeous," he whispered using his usual intimidating expression but his voice sounds hot to me that I ended kissing him.

Nang magdikit ang mga labi namin ay agad ang suporta ng kaniyang mga kamay sa aking likuran. Mariin ang naging halik kong iyon na agad ko ring tinigilan, ngunit agad ang paghabol niya sa mga labing inilayo sa kaniya. 

Ang mga kamay ay nasa bewang ko na at inilalapit ako para sa isa pang mas malalim na halik. We started kissing deeply. Para akong mababaliw agad.

He started sucking my mouth. I encircled my hands around his neck and he is already leaning from the wall of his office door.

Bumaba ang mga halik niya sa leeg ko hanggang sa mas lalong nag udyok ang aming posisyon para tanggalin niya ang butones ng puting polo sa loob ng aking itim na blazer.

Sobrang bilis ng kaniyang mga kamay. Bumaba na sa aking balikat ang parehong blazer at sleeve ng soot na polo. He started kissing my collarbone like we're both thirsty for each other.

Halos mapamura na ako nang tuluyan niyang ibaba ang damit ko. He started cupping my breast like it excites him. Bumalik siya sa mga labi ko nang matanto kung saang parte na siya ng katawan ko. Tinignan niya ang reaksiyon ko at natitiyak ko ang pamumula ko ngayon.

"Fuck, what have you done? You teased me that quick." He muttered as he kissed me on the lips.

Inilayo niyang muli ang mga labi para magsalita.

"I'm sorry, honey, but do you want this? Hmmm?" He suddenly asked that surely made my face redder now.

He's fucking cupping my boobs, kissing and sucking and now he is asking me if I want this.

I almost rolled my eyes and gathered my courage to give him a kiss. I started deepening it that made him tightened his hold from me.

"Fuck, you're hot." He muttered.

He started removing my black blazer. Natira ang white polo ko ngunit nakababa na ang isang sleeve noon dahilan upang mas magkaroon siya ng kalayaang pagmasdan ang dibdib ko. Dahan-dahan niya akong itinulak sa lamesa niya. Sa parteng ito, hindi mo agad mapapansin kung may kung sino sa lamesa kung hindi ka liliko.

Napasandal ako sa kaniyang lamesa at tuluyang tinanggal ang mga butones ng aking polo nang mababa nang maayos ang pareho nitong sleeves. It revealed both of my boobs. Napatukod ako sa lamesang nasa aking likuran. He started sucking my boobs as he watches me. Napadaing ako sa sobrang sarap na nararamdaman. He caressed it while sucking the other one.

"Ahh- hmmm"

Hindi ko na makilala ang sariling boses nang mapadaing sa kaniyang ginagawa. Fuck, this is insane.

Tahimik lang ang paligid at tanging ungol ko lamang ang maririnig sa buong opisina.

When he stood up, napayuko ako at tinignan ang ginagawa niyang pagtanggal ng kaniyang belt. I could even see his boner. He kissed me again, leaving his pants for a while, while his belt is finally loosening it.

"Damn," he cursed when I started pushing him towards his swivel chair.

Napaupo siya roon at nasa kaniyang harapan mismo ang mga dibdib kong kani-kanina lamang ay nasa mga bibig niya.

Nakatingala siya sa akin at pinagmamasdan ako. He started pulling my skirt. Itinaas niya iyon bago ako hinila papalapit sa kaniya. When he revealed his thickness as I sit there, I couldn't help but feel hotter even more. Para akong sinisilaban.

"Baka may biglang pumasok," Hindi ko na makilala ang sariling boses.

"I locked it when we entered." He answered and started sucking my breast again.

I looked like a mess but I just want us to fuck right now.

"Damn, Margarette. You're fucking hot."