Devine POV
Nakaupo lang ako habang nakaharap sa taong mahal ko. "Hi baby, kamusta ka na? Pasensya ngayon lang ako nakadalaw kasi alam mo naman exam kaya kailangan kung magreview." saad ko.
"Sobrang namimiss na kita, hanggang ngayon ay nandito pa din ang sakit. Hindi ko alam kung kailan maghihilum ang sugat pero ginagawa ko ang lahat kasi ito naman ang gusto mo diba?" nagsimula ng tumulo ang mga luha sa aking mga mata.
"Gusto kung magalit sayo, gusto kung sabihin na ang selfish mo. Kasi kung hindi mo sana ako niligtas wala ka ngayon diyan. Ang daya daya mo." dagdag ko pa.
"Pero kahit na gano'n ikaw pa din ang inspirasyon ko para magpatuloy sa buhay kasi.... ayaw kung mapunta sa wala ang sakripisyo mo. Baby, I'm so proud of you. Palagi kang kasama sa mga pangarap at achievements ko, you will always be my forever love." hindi ko na mapigilan ang mapahagulgol habang nakatingin sa kanya.
Naramdaman ko naman na may yumakap sa akin at kahit hindi ko na tingnan ay alam kung si Jamilla 'yon kasama si Winston.
"Ssshhh now best, everything will be alright." bulong niya sa akin.
"Hindi siya magiging masaya kapag nakikita ka niyang umiiyak Devine. So please be happy.Alam kung 'yon ang gusto niya para sayo." anas naman ni Winston.
"Alam ko naman 'yon. Hindi ko lang talaga mapigilan kapag naalala ko siya. Nasanay kasi ako sa presensya niya. Nakakainis naman kasi ang kaibigan mo, ang aga aga niyang mang iwan hindi man lang nagpaalam ng maayos. Sa masakit na paraan pa. Mas okay pa 'yong maghiwalay kami eh kasi alam kung makikita ko pa rin siya, hindi 'yong ganito na tuluyan talaga siyang umalis na hindi ko na siya makikita at mahahawakan." wika ko.
"Alam kung hindi din niya gusto ang nangyari sa kanya pero wala naman tayong magagawa kasi kapag oras na natin ay hindi naman natin mapipigilan 'yon. Isipin mo na lang 'yong masasayang mga alaala na meron kayo."
"Iyon na lang din talaga ang pinanghahawakan ko kasi alam ko naman na magkikita din kami balang araw." wika ko.
"Just be okay, 'yon lang naman ang gusto namin ng kaibigan mo para sayo. Alam kung magiging masaya si Clark kapag makikita kang masaya."
"I am working on it Win, alam kung darating din ako sa bagay na 'yan. Hindi ko minamadali ang lahat kasi hindi naman gano'n ang step sa pagmomove on. Hindi ko man siya nakakasama ay alam kung mananatili siyang nandito sa puso at isip ko."
Iyak lang ako ng iyak habang hinihimas ko ang kanyang lapida. Yes, my boyfriend Clark is died at nandito ako ngayon sa sementeryo dahil dinadalaw ko siya, madalas akong nandito para samahan siya o kaya kwentuhan siya ng mga nangyayari sa buhay. Para sa akin nandito pa din siya at kasama ko. Namatay siya sa aksidente kasama ako, mas pinili niyang iligtas ako kapalit ng kanyang buhay.
Nang matigil na ako sa pag iyak ay biglang nagflashback sa aking isipin ang mga memories namin ni Clark ng mga panahong buhay pa siya, kung paano kami nagkakilala at kung paano naging masaya ang relasyon namin.
FLASHBACK...
Sina Jamilla at Devine ay ang aaral sa West Academy, simula ng high school ay magkaibigan na sila kaya hanggang sa kolehiyo ay halos hindi na sila mapaghiwalay.
"Best samahan mo ako mamaya ha? Pupunta ako sa park." saad ni Jamilla habang kumakain sila sa Cafeteria, break time kasi nila ngayon.
Tinaasan naman siya ng kilay ng kaibigan. "Anong gagawin mo do'n? Ang sabihin mo magkikita lang kayo ni Winston! Gagawin mo pa akong thirdwheel."
"Pumayag kana kasi Devi at isa pa kasama niya daw kasi ang kaibigan niya. Kaya pwede na tayong mag double date." bakas sa mukha nito ang excitement.
"Ako Jam tigilan mo sa kalandian mo. Wala akong panahon sa mga ganyan." singal nito.
"Huwag ka ng kj, umoo na ako sa boyfriend ko kaya hindi pwedeng hindi ka sumama." pamimilit ni Jamilla .
"Oh ano pang silbi ng opinyon ko kung nagdesisyon ka na!"
Pagkatapos nilang kumain ay bumalik na sila sa kanilang susunod na klase. At sakto naman na wala na silang pasok sa last subject dahil nagkaroon ng emergency ang kanilang professor.
Agad na inayos nila ang kanilang gamit para makaalis na sila. Kanina pa naiirita si Devine sa kaibigan dahil madaling madali ito.
Nang makarating sila sa Park ay lumapit agad sa kanila si Winston at hindi siya nag iisa dahil may kasama siyang kaibigan.
"Hi babe, kanina pa ba kayo?" tanong ni Jamilla dito.
"Hindi naman babe, kakarating lang din namin. Anyway this is my friend Clark, kaibigan ko." pakilala niya sa kanyang kasama.
"Hi Clark, nice to meet you. Ito pala si Devine, kaibigan ko." pakilala naman sa akin ni Jamilla.
Nginitian ko lang ito at gano'n din naman siya sa akin. Napagpasyahan namin na magmeryenda na lang dahil hapon naman na at pareho kaming lahat na nakakaramdam ng gutom.
Simula ng makarating sila sa Cafe ay may sariling mundo na sina Jamilla at Winston, mabuti na lang at isinama ng binata ang kanyang kaibigan kaya hindi nagmukhang thirdwheel si Devine.
"Are you okay?" napatingin siya kay Clark ng magsalita ito, akala niya ng una suplado ito dahil hindi man lang kumikibo.
Agad naman na tumango si Devine. "Okay lang naman ako. Ikaw hindi ka ba nabobored?" tanong ko sa kanya.
Nakita ko naman siyang umiling. "Palagi naman kaming magkasama ni Winston at kilala ko din si Jamilla." sagot niya naman.
"Ngayon lang din kita nakita kaya hindi ka pamilyar sa akin." anas ko at nagkwentuhan pa kami tungkol sa ibang bagay at sa pag aaral.
Nagdaan pa ang mga araw at madalas na silang magkasama na apat hanggang sa nag confess si Clark kay Devine. Nang una ay nagdadalawang isip ang dalaga dahil hindi pa siya handa na pumasok sa isang relasyon pero dahil sa effort na pinapakita ng binata ay pinayagan niya na din ito.
FASTFORWARD .....
Walang pasok sina Devine ngayon kaya nagkulong lang siya sa kwarto. Halos isang buwan na simula ng maging sila ni Clark at masasabi niyang swerte siya sa binata.
At ngayon ay magkasama silang dalawa, sinundo kasi siya ni Clark kanina at niyaya na magdate daw sila at dahil wala naman silang lakad ng kaibigan niya na si Jamilla ay pumayag na ito.
Pumunta sila sa mall para mag ikot ikot at mamili din na nagugustuhan nila. Bumili pa sila ng bagong case ng phone para daw partner sila.
At nang mapagod na sila sa kakaikot ay napag usapan nila na kumain na muna bago umuwi.
"Are you happy?" tanong sa kanya ni Clark habang hinihintay nila ang pagkain.
Ngumiti naman siya dito. "Sobra, sobrang saya ko lalo na't ikaw ang kasama ko." sagot ni Devine.
"I'm so happy also sa tuwing kasama at kausap kita. I'm so lucky to have you in my life Devine."
"I will always love you Clark, thank you for coming into my life." bakas sa mukha ni Devine ang saya.
"I love you so much Devine always remember that."
Mayamaya pa ay dumating na ang kanilang pagkain kaya kumain na sila para hindi sila gabihin sa daan. At nang matapos na silang kumain ay hinatid na ni Clark si Devine.
Masaya silang nagkwekwentuhan habang nasa byahe ng biglang may sumulpot na sasakyan sa kanilang harapan, mabilis na kinabig ni Clark ang kotse niya. Bago sila tuluyang sumalpok sa isang puno ay mabilis niyang niyakap si Devine. "I love you always baby, I will always be here for you. Babantayan kita." huling sambit nito bago sila tuluyang nabangga.
Iyan ang huling narinig ko mula sa kanya bago tuluyang nilamon ako ng dilim. Paggising ko ay nasa hospital na ako, unang hinanap ko agad si Clark pero isang masamang balita ang sumalubong sa akin 'yon ay ang malaman na wala na siya, iniwan niya na ako.
Halos isang linggo ako iyak ng iyak, wala akong ganang kumain, ni hindi nga ako nakikipag usap. Hanggang sa burol niya hindi ako umaalis sa kabaong niya, gusto ko lang siyang pag masdan hangga't kaya ko pa. Gusto kung kabisaduhin ang bawat detalye ng kanyang mukha dahil alam kung sa susunod na mga araw ay hindi ko na 'yon makikita pang muli.
Jamilla POVNaaawa ako sa kalagayan ng kaibigan ko. Alam kung masakit sa kanya ang pagkawala ni Clark, kahit naman siguro sino ang sa posisyon niya ay marararamdaman 'yon. Kahit sa kaunting panahon na magkasama sila ay kitang kita ko kung gaano nila ka mahal ang isa't isa. Minsan talaga ang lupit ng tadhana, kung sino pa ang walang masamang ginawa ay 'yon pa ang maaga kinukuha. Alam kung hindi madali ang lahat para sa kaibigan ko dahil palagi niyang naalala ito kahit saan man siya magpunta.Hindi ko magawang maging masaya lalo nakung nakikita ko siyang nagluluksa. Hangga ako sa kanya dahil ganito siya katatag kahit alam kung sobrang nasasaktan siya pero kinakaya niya pa rin. Palagi niyang iniisip na sa lahat ng gagawin niya ay kasama niya ito."I feel sorry for her." mahinang bulalas ko kay Winston."I know babe, alam natin pareho na hindi madali ang lahat, kahit ako ay hindi pa din makapaniwala na wala na siya dahil kasama lang naman natin siya tapos ngayon hindi na.""Devi is a bra
Winson POVHinayaan ko muna si Jam na samahan si Devi na kumain, hindi pa kasi ito kumakain simula ng sunduin siya namin sa kanilang bahay. Saksi ako sa kung paano siya madurog ng malaman niyang wala na ang kaibigan ko, halos mabaliw siya kaya hindi siya namin magawang iwan.Kahit ako hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap na wala na ang kaibigan ko. Simula bata pa ay magkaibigan na kami ni Clark kaya hindi ako makapaniwala na wala na siya. Mahirap sa parte ko dahil nasanay akong kasama ko siya palagi, magkaklase din kami. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko sa nangyayari dahil nasanay ako sa presenya niya at ngayon ay wala na siya.He's like a brother to me, halos hindi na nga kami mapaghiwalay na dalawa. Madalas nga ay napagkakamalan pa kaming magkapatid na dalawa lalo na 'yong mga taong hindi alam na magkaibigan kami.Umupo ako sa tabi ng kanyang lapida at ngumiti ng malungkot. "Ang daya daya mo, ang gago gago mo. Mang iiwan ka lang naman pala hindi ka pa nagpaala
Tahimik lang na nakaupo sa veranda ang isang babae habang umiinom ng alak. Walang mababakas na emosyon sa kanyang mukha. Ang daming mga bagay ang tumatakbo sa kanyang isipin. Pakiramdam niya ay nalulunod siya sa labis na lungkot at sakit.Ilang linggo na ang nakaraan pero nandito pa din siya pilit na pinapatatag ang kanya sarili kahit na hinahatak na siya sa dilim."Umiinom ka na naman." saad ng isang babae na kalalapit lang sa kanya."I just want to ease the pain I am feeling right now.""Alam mo kahit na magpakalanod ka sa alak at hindi mo na siya maibabalik pa dahil wala na siya." anas ng babae."Alam ko, alam kung kahit anong pag iyak at pagluluksa ang gawin ko ay hindi na maibabalik no'n ang buhay niya. Pero hindi ako papayag na gano'n na lang ang nangyari sa kanya, bibigyan ko ng hustisya ang pagkamatay niya." bakas sa mukha ng babae ang labis na galit."A-anong ibig mong sabihin?" tanong ng babae."I will ruined that person who caused him to die.""Are you crazy? Aksidente ang
Tahimik lang na nakaupo sa veranda ang isang babae habang umiinom ng alak. Walang mababakas na emosyon sa kanyang mukha. Ang daming mga bagay ang tumatakbo sa kanyang isipin. Pakiramdam niya ay nalulunod siya sa labis na lungkot at sakit.Ilang linggo na ang nakaraan pero nandito pa din siya pilit na pinapatatag ang kanya sarili kahit na hinahatak na siya sa dilim."Umiinom ka na naman." saad ng isang babae na kalalapit lang sa kanya."I just want to ease the pain I am feeling right now.""Alam mo kahit na magpakalanod ka sa alak at hindi mo na siya maibabalik pa dahil wala na siya." anas ng babae."Alam ko, alam kung kahit anong pag iyak at pagluluksa ang gawin ko ay hindi na maibabalik no'n ang buhay niya. Pero hindi ako papayag na gano'n na lang ang nangyari sa kanya, bibigyan ko ng hustisya ang pagkamatay niya." bakas sa mukha ng babae ang labis na galit."A-anong ibig mong sabihin?" tanong ng babae."I will ruined that person who caused him to die.""Are you crazy? Aksidente ang
Winson POVHinayaan ko muna si Jam na samahan si Devi na kumain, hindi pa kasi ito kumakain simula ng sunduin siya namin sa kanilang bahay. Saksi ako sa kung paano siya madurog ng malaman niyang wala na ang kaibigan ko, halos mabaliw siya kaya hindi siya namin magawang iwan.Kahit ako hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap na wala na ang kaibigan ko. Simula bata pa ay magkaibigan na kami ni Clark kaya hindi ako makapaniwala na wala na siya. Mahirap sa parte ko dahil nasanay akong kasama ko siya palagi, magkaklase din kami. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko sa nangyayari dahil nasanay ako sa presenya niya at ngayon ay wala na siya.He's like a brother to me, halos hindi na nga kami mapaghiwalay na dalawa. Madalas nga ay napagkakamalan pa kaming magkapatid na dalawa lalo na 'yong mga taong hindi alam na magkaibigan kami.Umupo ako sa tabi ng kanyang lapida at ngumiti ng malungkot. "Ang daya daya mo, ang gago gago mo. Mang iiwan ka lang naman pala hindi ka pa nagpaala
Jamilla POVNaaawa ako sa kalagayan ng kaibigan ko. Alam kung masakit sa kanya ang pagkawala ni Clark, kahit naman siguro sino ang sa posisyon niya ay marararamdaman 'yon. Kahit sa kaunting panahon na magkasama sila ay kitang kita ko kung gaano nila ka mahal ang isa't isa. Minsan talaga ang lupit ng tadhana, kung sino pa ang walang masamang ginawa ay 'yon pa ang maaga kinukuha. Alam kung hindi madali ang lahat para sa kaibigan ko dahil palagi niyang naalala ito kahit saan man siya magpunta.Hindi ko magawang maging masaya lalo nakung nakikita ko siyang nagluluksa. Hangga ako sa kanya dahil ganito siya katatag kahit alam kung sobrang nasasaktan siya pero kinakaya niya pa rin. Palagi niyang iniisip na sa lahat ng gagawin niya ay kasama niya ito."I feel sorry for her." mahinang bulalas ko kay Winston."I know babe, alam natin pareho na hindi madali ang lahat, kahit ako ay hindi pa din makapaniwala na wala na siya dahil kasama lang naman natin siya tapos ngayon hindi na.""Devi is a bra
Devine POVNakaupo lang ako habang nakaharap sa taong mahal ko. "Hi baby, kamusta ka na? Pasensya ngayon lang ako nakadalaw kasi alam mo naman exam kaya kailangan kung magreview." saad ko."Sobrang namimiss na kita, hanggang ngayon ay nandito pa din ang sakit. Hindi ko alam kung kailan maghihilum ang sugat pero ginagawa ko ang lahat kasi ito naman ang gusto mo diba?" nagsimula ng tumulo ang mga luha sa aking mga mata."Gusto kung magalit sayo, gusto kung sabihin na ang selfish mo. Kasi kung hindi mo sana ako niligtas wala ka ngayon diyan. Ang daya daya mo." dagdag ko pa."Pero kahit na gano'n ikaw pa din ang inspirasyon ko para magpatuloy sa buhay kasi.... ayaw kung mapunta sa wala ang sakripisyo mo. Baby, I'm so proud of you. Palagi kang kasama sa mga pangarap at achievements ko, you will always be my forever love." hindi ko na mapigilan ang mapahagulgol habang nakatingin sa kanya.Naramdaman ko naman na may yumakap sa akin at kahit hindi ko na tingnan ay alam kung si Jamilla 'yon ka