Nang maka-uwi kami dumiritso agad ako sa kwarto upang basahin ang liham ni Ella. At halos gumuho ako sa aking nabasa.All this time ako parin ang iniisip niya. Kapakanan ko parin ang inuna niya. Paano. .paano niya nakayanan ang lahat ng iyon? Hindi ko man lang siya nadamayan. Hindi ko man lang siya nasamahan sa mga araw na nahihirapan siya. Anong klaseng kaibigan ako? Sana nag contact ako sa kanya noong nasa farm ako ni Javier. Sana, kahit sa kanya man lang ako nag contact, sana alam ko ang kalagayan niya. Sana nakita at nayakap ko pa siya. Sana nagka-usap pa kami."Wife."Bakas sa mukha nito ang pag-alala nang makita akong umiiyak yakap ang sulat ni Ella. Napahagulhol ako nang yakapin niya ako. Nangsisisi ako kung bakit pinairal ko ang pride ko na huwag silang kausapin. Hindi ko kaya. Hindi ko kaya na isa naman ang mahal ko sa buhay ang mawala. Kumalas ako ng yakap sa kanya at dinampot ang cellphone ko."Jaxson," humikbi na sambit ko nang sagotin niya ang tawag. "Gusto ko makausap si
Tumikhim ako nang makabawi sa sensasyong nadarama. Inayos ko ang damit ko at hindi na inabalang i-lock ang hook ng bra ko." S-si Isabella.""Yeah," saad niya sa paos na boses. "Matulog ka na,ako na ang bahala sa kanya," dugtong nito. "But,your. .hard."Kanda lunok na sambit ko nang maramdaman ko ang matikas na bagay na sumusundot sa puson ko.He chuckled. " Yeah. Pero nagugutom na ang prinsesa," kumalas siya ng yakap sa akin at pinuntahan ang anak ko na patuloy parin sa pag-iyak. "Ayaw niya pa siguro magkaroon ng kapatid."Namula ang pisngi ko. Naalala ko ang kababalaghan na ginawa namin at hanggang ngayon ramdam ko parin ang kanyang kamay na humahaplos sa katawan ko at ang paglamas niya sa dibdib ko. Shit! Ramdam ko ang basa sa pagitan ko. Hindi ko siya sinagot at mabilis na nagtungo sa cr upang maligo.Walang salita na tiningnan ako ni Javier nang makita akong naka roba at basa ang buhok. Karga na niya si Isabella at pinapatulog ito muli."Ako na magpatulog sa kanya. Kanina ka pa n
Hindi parin ako makapaniwala na isa na akong Mrs. Montefalco. Mabilis lang ang ginawang seremonya ng judge na tito pala ni Javier. Nagulat pa ito ngunit hindi na nag atubiling magtanong at sinimulan ang seremonya upang maging ganap na mag-asawa na kaming dalawa ni Javier.Nakita ko kung gaano siya ka saya habang hawak ang kamay ko na nanunumpa sa harap ng judge. Kung paano pumatak ang kanyang luha nang halikan ako. Hanggang sa palabas kami ng munisipyo hindi ma palis ang ngiti sa labi niya.We decided to eat dinner but they refuse.Nagmadali na umalis si Artemis dahil may naghihintay raw sa kanya. Ang kanyang tito naman ay may importante ring gagawin kaya nagpasya nalang kaming umuwi at sa bahay kumain ng dinner."I love you," he said and kissed the back of my hand."Love you too. Pero bitawan mo muna kamay ko, nagmamaneho ka," natatawa na saad ko dahil hindi niya parin binibitawan iyon."I can drive with one hand, wife."Parang kinikiliti ang puso ko. Finally, I am his wife now. Hinay
"Sa farm ba tayo?" Tanong ko nang doon ang daan na tinatahak niya."Yeah. Pero hindi doon sa bahay. Malaman mo mamaya."Tahimik lang ako na naka-upo. Ang daming tumatakbo sa isip ko ngunit hindi ko masabi. Kinakabahan ako. Hindi ako mapakali. Kahit may aircon pakiramdam ko namamawis ako."Bad memories."Nagtataka na nilingon ko siya. Huminto ang kanyang sasakyan . Kumunot ang noo ko pagtingin ko sa buong paligid. Bakit kami nandito? Anong gagawin namin dito? Hinawakan ko ang kamay niya nang umiba ang ekspresyon ng kanyang mukha. Hindi parin ba siya naka move on tungkol dito?"Nilinis ko ang buong paligid. . Ang plano ko, gawin itong farm na pwedeng dayuhan. Malawak naman itong lupain kaya pwede rito ang iba't ibang pananim. At doon," turo niya sa pinakagitna. " Doon natin itatayo ang mansyon natin.""Gusto ko ang plano mo. Huwag kang mag-alala tutulungan kita. . Pero hindi ko gusto ang mansyon.""Pwede bang malaman kung bakit?"I sigh. " Kapag malaki ang bahay pakiramdam ko ang layo
"HOY! JANICE! HINDI PORKET NAGLULUKSA KA SA PAGKAMATAY NG MGA MAGULANG MO AY HUMILATA KA LANG DYAN SA KAMA MO BUONG MAGHAPON! LUMABAS KA AT MAGLUTO NG MAY SILBI KA DITO SA BAHAY! ABA! HINDI KITA PINATIRA DITO PARA MAG FEELING PRINSESA!"Napabangon ako sa lakas ng sigaw ni tita Fely sa labas ng silid ko, pinokpok niya pa ang pintuan ng kwarto ko ng hindi ako sumagot sa kanya. Nagmadali na inayos ko ang aking higaan at na nanakbo palabas ng silid ko."Agh!" Mahinang daing ko ng marahas niyang hinila ang buhok ko at kinaladkad papuntang kusina. Pabalya niya akong binitawan sa harap ng lababo kaya napapikit ako sa sakit ng tumama ang tagiliran ko sa semento. "Iyan ang pagtuonan mo ng pansin! Hindi ang namayapa mong magulang dahil kahit anong iyak mo hindi na sila babalik! Naintindihan mo! " Singhal niya sa akin at dinuro ako sa sintido. "Bilisan mo dyan at hindi lang iyan ang trabahong naghihintay sayo!" Saad niya pa bago ako talikuran.Tikom ang bibig at tahimik akong umiiyak habang s
"Best! I miss you!" Malapad ang ngiti at sinalubong ko ng yakap si Ella. Gumanti siya ng yakap na halos hindi na ako makahinga. Magkaiba kami ng kurso na kinuha. IT ako samantala Business Add naman sa kanya kaya bihira na lang kami magkita dahil busy kami pareho at hindi pareho ang class hour namin."Miss you too. Tama na ang yakap hindi ako makahinga," natatawa na saad ko."Ano oras next subject mo?" Tanong niya."2 pm pa.""Same," umangkla siya sa braso. "Ano? Sa Torres tayo?""Hoy! Wala akong pera pang burger," agad na sambit ko."Libre ko na. Miss na kita e," naglalambing na saad niya kaya natawa ako.Para siyang bata na tuwang-tuwa nang um-oo ako. Parang magkapatid na kami ni Ella na hindi mapaghiwalay, siya lang ang naging close friend ko simula noon hanggang ngayon dahil nahihiya akong makipagkaibigan. Siya lang ang nagtiyaga na kaibiganin ako at hanggang ngayon hindi kami mapaghiwalay dalawa. Nang malaman niya na nangyari sa mga magulang ko hindi siya nagdalawang-isip na sama
Noong nagpa ulan ng kamalasan ang kalangitan sinalo ko yata ang lahat. Sa sitwasyon ng buhay ko minsan gusto ko ng mamatay. Sa tuwing pinagmalupitan ako ni Tita hinihiling ko na lang na sana mamatay ako sa mga bogbog at palo niya. Ngunit nanaig sa akin ang kursohidad na alamin kung saan nanggaling ang galit ni Tita."Hoy! Hala! Bumaba ka nga d'yan!" Inis na nilingon ko ang pinanggalingan ng tinig. Ano bang problema niya at nangi-alam ng trip sa buhay nang may buhay? "Bumaba ka nga d'yan! Nakakatakot yang trip mo. Bakit umakyat ka na naman d'yan?"Bakas sa boses nito ang kaba at pag-alala. Hindi ko siya pinakinggan. Imbis na bumaba ay umupo ako sa bakal sa railings ng tulay. Gusto ko lang naman mapag-isa at mag drama bakit may asungot na sumulpot."Hoy! Buma-,""Hindi ako magpakamatay kung iyan ang iniisip mo," kaswal na saad ko. Hindi siya nilingon at pinagmasdan ko lang ang bilog at maliwanag na buwan."Ano ba kasi ang ginagawa mo d'yan? Nakakatakot ka. Paano kung may masamang elem
Ano kaya ang tinira non at nagkagusto siya sa akin? Seryoso? Sa akin talaga? Duling ba siya? Tingnan ko nga ulit ng maayos ang mata niya baka ako yata ang duling. I heard a lot of compliments about me before but, before yon, hindi na ngayon, nagbabago ang mukha ng isang tao lalo na at stress at walang happiness sa buhay. "Sabay tayo mag lunch mamaya.""Ay! Santisima! Bakit nanggugulat ka?"Parang na laglag ang puso ko sa gulat. Hindi ko namalayan nasa tabi ko na pala siya. Paano kung may sakit ako sa puso,edi patay agad ako. Ayoko mamatay na virgin no."At bakit sasabay kang mag lunch sakin?" Masungit na saad ko, nakataas pa ang isang kilay para approve ang pagiging maldita ko."Syempre, nanliligaw ako. Diba iyon naman ang ginagawa ng manliligaw-,""Stop!" Pigil ko sa kanya ng mapagtanto ko ang sinasabi niya. Hinarap ko siya at umiwas naman siya ng tingin, naiilang, ang lakas niyang magsabi non tapos mailang siya kung harapin ko siya. Gago ba siya?"Manliligaw ka sakin?" Parang aso s
"Sa farm ba tayo?" Tanong ko nang doon ang daan na tinatahak niya."Yeah. Pero hindi doon sa bahay. Malaman mo mamaya."Tahimik lang ako na naka-upo. Ang daming tumatakbo sa isip ko ngunit hindi ko masabi. Kinakabahan ako. Hindi ako mapakali. Kahit may aircon pakiramdam ko namamawis ako."Bad memories."Nagtataka na nilingon ko siya. Huminto ang kanyang sasakyan . Kumunot ang noo ko pagtingin ko sa buong paligid. Bakit kami nandito? Anong gagawin namin dito? Hinawakan ko ang kamay niya nang umiba ang ekspresyon ng kanyang mukha. Hindi parin ba siya naka move on tungkol dito?"Nilinis ko ang buong paligid. . Ang plano ko, gawin itong farm na pwedeng dayuhan. Malawak naman itong lupain kaya pwede rito ang iba't ibang pananim. At doon," turo niya sa pinakagitna. " Doon natin itatayo ang mansyon natin.""Gusto ko ang plano mo. Huwag kang mag-alala tutulungan kita. . Pero hindi ko gusto ang mansyon.""Pwede bang malaman kung bakit?"I sigh. " Kapag malaki ang bahay pakiramdam ko ang layo
Hindi parin ako makapaniwala na isa na akong Mrs. Montefalco. Mabilis lang ang ginawang seremonya ng judge na tito pala ni Javier. Nagulat pa ito ngunit hindi na nag atubiling magtanong at sinimulan ang seremonya upang maging ganap na mag-asawa na kaming dalawa ni Javier.Nakita ko kung gaano siya ka saya habang hawak ang kamay ko na nanunumpa sa harap ng judge. Kung paano pumatak ang kanyang luha nang halikan ako. Hanggang sa palabas kami ng munisipyo hindi ma palis ang ngiti sa labi niya.We decided to eat dinner but they refuse.Nagmadali na umalis si Artemis dahil may naghihintay raw sa kanya. Ang kanyang tito naman ay may importante ring gagawin kaya nagpasya nalang kaming umuwi at sa bahay kumain ng dinner."I love you," he said and kissed the back of my hand."Love you too. Pero bitawan mo muna kamay ko, nagmamaneho ka," natatawa na saad ko dahil hindi niya parin binibitawan iyon."I can drive with one hand, wife."Parang kinikiliti ang puso ko. Finally, I am his wife now. Hinay
Tumikhim ako nang makabawi sa sensasyong nadarama. Inayos ko ang damit ko at hindi na inabalang i-lock ang hook ng bra ko." S-si Isabella.""Yeah," saad niya sa paos na boses. "Matulog ka na,ako na ang bahala sa kanya," dugtong nito. "But,your. .hard."Kanda lunok na sambit ko nang maramdaman ko ang matikas na bagay na sumusundot sa puson ko.He chuckled. " Yeah. Pero nagugutom na ang prinsesa," kumalas siya ng yakap sa akin at pinuntahan ang anak ko na patuloy parin sa pag-iyak. "Ayaw niya pa siguro magkaroon ng kapatid."Namula ang pisngi ko. Naalala ko ang kababalaghan na ginawa namin at hanggang ngayon ramdam ko parin ang kanyang kamay na humahaplos sa katawan ko at ang paglamas niya sa dibdib ko. Shit! Ramdam ko ang basa sa pagitan ko. Hindi ko siya sinagot at mabilis na nagtungo sa cr upang maligo.Walang salita na tiningnan ako ni Javier nang makita akong naka roba at basa ang buhok. Karga na niya si Isabella at pinapatulog ito muli."Ako na magpatulog sa kanya. Kanina ka pa n
Nang maka-uwi kami dumiritso agad ako sa kwarto upang basahin ang liham ni Ella. At halos gumuho ako sa aking nabasa.All this time ako parin ang iniisip niya. Kapakanan ko parin ang inuna niya. Paano. .paano niya nakayanan ang lahat ng iyon? Hindi ko man lang siya nadamayan. Hindi ko man lang siya nasamahan sa mga araw na nahihirapan siya. Anong klaseng kaibigan ako? Sana nag contact ako sa kanya noong nasa farm ako ni Javier. Sana, kahit sa kanya man lang ako nag contact, sana alam ko ang kalagayan niya. Sana nakita at nayakap ko pa siya. Sana nagka-usap pa kami."Wife."Bakas sa mukha nito ang pag-alala nang makita akong umiiyak yakap ang sulat ni Ella. Napahagulhol ako nang yakapin niya ako. Nangsisisi ako kung bakit pinairal ko ang pride ko na huwag silang kausapin. Hindi ko kaya. Hindi ko kaya na isa naman ang mahal ko sa buhay ang mawala. Kumalas ako ng yakap sa kanya at dinampot ang cellphone ko."Jaxson," humikbi na sambit ko nang sagotin niya ang tawag. "Gusto ko makausap si
Wala ako masyadong alam tungkol sa mga kapatid ni mama. Bukod sa watak-watak sila si Tita Fely lang ang malapit sa amin. Hindi ito lumayo katulad ng ibang kapatid ni mama na nasa Maynila lahat.Hindi rin nagkwento si mama tungkol kay Tita, doon ko lang rin siya nakita noong sa kanya ako binilin ni mama nang mawala sila. Kaya wala akong alam kung bakit ganito ang pinagdaanan nilang magkapatid. "Kasamahan ko sa trabaho ang papa mo. May lihim na pagtingin ako sa kanya," nagulat ako sa sinabi niya ngunit hindi na ako nagsalita at nakinig nalang sa kanya." Nang makita siya ni Floida. .hindi ko alam kung ano ang nangyari basta isang araw nakisuyo sakin ang mama mo. .may binigay siyang Tupperware na may laman ng pagkain at sabi ibigay ko raw iyon kay Alfred. Sinunod ko kasi ate siya. At na sundan pa ng ilang beses na halos araw-araw na niyang ginagawa. Iyon pala may gusto rin siya kay Alfred. "Tumigil siya saglit at pumikit, parang inaalala ang mga nangyari na para bang kahapon lang ito n
"Parang bad mood yata si brother ngayon. Anong nangyari kagabi?"Napatingin ako sa hagdan at pinasadahan ng tingin si Javier habang naglalakad ito pababa. Tumaas ang sulok ng labi ko nang makitang naka kunot ang noo nito at hindi maipinta ang mukha. Mukhang tama nga ang sinabi ni Enrico, bad mood nga siya."Huwag mo ng asarin baka ma lumpo ka ng tuluyan," babala ko rito dahil balak yata na asarin ang kuya. Dumistansya siya sa akin ng tumingin sa aming gawi si Javier. Nanlaki ang mata ko ng irapan niya ako at dumiritso sa kusina."Nakita mo yong ginawa ng kuya mo?"Tumango si Enrico at bakas rin sa kanyang mukha na nagulat sa inasta ng kuya niya. Anong nangyari doon?"Ano ba nangyari sa inyo kagabi?"Kumunot ang noo ko. " Wala naman. Nag usap lang naman kami at-," saglit akong napatigil sa pagsalita nang maalala ang nangyari kagabi."Hindi ko kasi siya sinagot nang sabihan niya ako nang I love you," nakanguso na saad ko."What?" Humarap siya sa akin at tinaasan ako ng kilay. " At baki
Pinuproseso ko parin ang huling sinabi nang Don. Nakatanga lang ako sa kanya at hindi makasagot. Ano ba ang isasagot ko? Hindi pa namin ito napag-usapan ni Javier at hindi ko pa na ayos ang dapat kung ayosin. Magsalita na sana ako nang unahan ako ni Javier."Pwede ka naman niyang tawagin na daddy, dad. Pwede naman siguro na unahin ka niyang tawagin na daddy bago ko siya pakasalan, " bumaling siya sa akin at kinindatan ako." Ayos lang ba sa'yo, misis ko? " Bulong nito na ikina-pula ng pisngi ko. "Wooahh!""Yon ohh!"Kantiyaw ng dalawang kapatid. Si Don Emmanuel ay hindi mapalis ang ngiti sa labi."Hintayin ko muna na makalakad si Isabella, gawin ko siyang flower girl."Hindi ko akalain na ito ang kanyang plano. Kung ako ang masusunod ay iyon din ang gusto ko. At sana maayos muna ang lahat, yong wala ng pag-alala sa t'wing lalabas kami dahil sa takot sa ginawa ni Jaxson. Ang makausap si Tita Fely, dahil kung sakali na papakasalan ako ni Javier si Tita Fely lang ang pamilya na mayroon a
Tahimik na nagmamaneho si Javier palabas sa kanilang lupain. Mula ng maka-alis kami ay wala akong narinig na salita mula sa kanya, hindi niya rin ako sinusulyapan. Hindi naman mukhang galit. Hindi rin makitaan ng inis , kaswal lang ang kanyang mukha. Ano kaya ang iniisip niya? "Javier."Hindi niya ako sinagot, kahit sulyap ay wala rin."Javier."Tawag kung muli ngunit nag bingi-bingihan siya at nakatuon lang sa daan ang tingin. Dahil karga ko si Isabella, nilingon ko siya. "Mister," malambing na tawag ko. Umismid siya. "Nayakap mo lang ex mo Javier na itawag mo," nagtatampo na reklamo niya. Napangisi ako." Nagselos ang daddy mo anak, ano kaya ang gagawin ko para ma wala ang selos niya? " Nag-iisip kunyari na saad ko. Umingos siya at bumulong-bulong kaya natawa ako."Sorry," agad siyang bumaling sa akin at binagalan ang pagpatakbo. Ngumiti ako sa kanya. "I love you."Binalik niya sa daan ang tingin. Namumula ang kanyang tainga at leeg. Kinikilig yata siya. Ilang beses pa siyang t
Tiim-bagang na bumaba ako sa taxi pagkarating ko sa lugar kung saan sinabi ni Jaxson. Hindi ito ang eksaktong lugar kung saan ako ginahasa ngunit parte parin ito ng lupain ng mga Montefalco. Malinis na ito at wala ng mga tanim kaya kitang-kita kung gaano ka lawak ang lupain. Namuo ang galit sa puso ko nang makita ko si Jaxson na nakatayo sa tabi ng kanyang sasakyan habang karga nito si Isabella, nakatalikod siya sa akin kaya hindi niya napansin na narito na ako."Jaxson."Nanginginig ang boses na tawag ko sa kanya. Galit ako. Nag-alala baka may nangyari sa anak ko. Humarap siya sa akin, walang emosyon ang kanyang mukha. Binuksan niya ang kanyang sasakyan at nilagay sa loob si Isabella, may suot itong headphone at sa palagay ko ay tulog siya."Akin na ang anak ko," saad ko ngunit hindi siya nakinig nang masara niya ang kotse saka siya humarap sa akin.Sumandal siya sasakyan." Kung hindi ko pa kinuha si Isabella hindi mo ako maalala na tawagan."Napasinghap ako. Wala naman talaga akong