Nang makabalik na ako ng bansa ay kaagad din akong nakipagkita kay Mira.
Hating gabi iyon nang magkita kaming dalawa. Mahigpit na yakap ang sinalubong niya sa akin na may guhit ng ngiti sa kaniyang labi.Sa gabing iyon ay naikwento niya sa akin ang lahat ng mga nangyari sa hospital na kinaroroonan ni Alona, maging yung pagpasok sa loob ng isang misteryosong tao upang pagbantaan ang kaniyang buhay.Malakas daw ang kutob niya na may kinalaman si Karlos Miguel sa mga nangyayari sa dalaga, gayong nalaman niya na sinugod ito sa hospital na pinagtatrabauhan niya nang mawalan ito ng malay.Nakita rin niya ang lagay ng kondisyon nito na may mga pasa at sugat sa iba't-ibang bahagi ng kaniyang katawan na animoy binugbog siya ng isang grupo.Nalaman ko rin na unti-unti na ring napapalapit ang kalooban ni Alona sa kaniya at nangangamba ako na baka tuluyan siyang mahulog sa patibong ng lalaking iyon.Hindi talaga ako mapalagay sa tPakiusap, Mira.Huwag na huwag kang papayag sa inuutos niyang ipagawa sa'yo. Bulong ko mula sa aking isipan habang nakatingin ako sa kinaroroonan niya.Pero habang tumatakbo ang segundo ng oras ay pabilis naman ng pabilis ang kaba mula sa aking puso.Hanggang sa tumango siya sa kaniyang ulo na nagpakirot sa aking didbib.Napapikit na lamang ako ng aking mata at napakuyom ng mariin sa dalawa kong kamao. Gumuhit naman ang mawalak na ngiti sa labi ni Jake at muli siyang napatingin sa akin na may pag-ngiwi sa gilid ng kaniyang labi.Pagkatapos niya itong mapapayag ay kaagad naman niya pinatayo si Mira at sinama sa kaniya hanggang sa paglabas."Mira! Mira!" paulit-ulit ko siyang tinatawag sa pangalan niya hanggang sa hindi ko na siya nakita pa.Nagsialisan naman silang lahat at sumunod kay Jake sa paglabas ng bodega.Nakadapa pa rin ako sa sahig na may guhit ng kunot sa aking noo.Paulit-ulit
Nang madischarge ako sa hospital ay nagtungo rin ako kaagad sa sementeryo kung saan inilibing si Mira.Maghahating gabi na non kaya wala ng tao roon at ako na lamang mag-isa.May dala akong pala at binabalak ko na hukayin ang libingan niya dahil may mahalagang bagay ako na dapat makuha sa kaniya. Iyon ang memory card na pinasok niya at itinago sa loob ng kamay niya. "Patawad, Mira. Kung hindi kita naprotekatahan at patawarin mo ako kung gagawin ko ito." Saad ko at unti-unting tinuklap ang nakamarkang tahi sa kaniyang kamay gamit ang matalas na gunting. Labag sa kalooban ko ang gawin iyon gayung wala naman akong karapatan na dalawin siya sa puntod niya dahil ko siya nagawang iligtas ng mga sandaling iyon.Pagkatapos ko makuha sa kaniya ang maliit na memory card ay kaagad ko rin binalik sa maayos ang libingan niya at tsaka ako nag-alay ng isang puting rosas bilang pamamaalam sa kaniya at dahil alam kong paborito niya ang bu
"Kainis! bakit pa kasi ako pinapunta ni Dad sa ganitong klase ng restaurant? mukhang hindi naman masarap yung mga pagkain nila dito." Reklamong saad ni Karlos habang nakaupo siya sa aking tabi at nilalapag ng mga waitress ang pagkaing inorder ng kaniyang ama sa lamesang nasa harapan namin.Kasalukuyan kasi kaming nasa loob ng isang sosyaling restaurant at wala ring gaanong mga customer doon maliban lang sa amin dahil pinareserve ni Mr. Sermiento ang buong restaurant na iyon. Nakatayo naman sa bandang likuran ko si Ivan at tahimik lang na nagbabantay sa akin."Nga pala, bakit mo pa sinama itong, (pinagmasdan na muna niya si Ivan mula ulo hanggang paa, pabalik,) bodyguard mo? hindi ka ba makaalis sa inyo ng wala siya? hindi ka naman bata, malaki ka na kaya bakit sinama mo pa ang alalay mo?" mariin na sambit ni Karlos kaya matalim siyang tinignan sa mata ni Ivan at tipong lalapitan sana siya nito nang muling magsalita si Karlos na ikinahinto niya.
Maya maya lamang ay dumating na nga ang nasabing bisita na inimbitahan ni Ginoong Henry Sermiento."Nandito na pala sila." Sabay napatayo siya upang salubungin ang nabanggit na bisita. Nagsilingunan naman silang lahat sa tinutukoy ng ginoo at laking gulat na lamang ni Ivan, nang mapagtanto niya na si Jake pala ang tinutukoy ng Ginoo.Napatayo naman sina Karlos at Alona, upang batiin ang mga ito.Napamaang na lamang si Karlos sa kinatatayuan niya at napatitig sa dalagang kasama ni Jake, na si Shaina. Na kasalukuyan namang nagpapanggap bilang si Jen at kahit nagpalit na ito ng kaniyang mukha ay tila parang nakukutuban niya na kilala niya ito kahit parang hindi rin siya sigurado sa kaniyang nararamdaman.Lumapit naman ang dalawa sa lamesa nila at isa-isa silang kinamayan na may guhit ng ngiti sa kanilang mga labi.Wala namang kamalay malay si Alona na yung taong nasa harapan niya ngayon ay sina Jake at Shaina, ang mga hinihinala ni
"Hello, nice to meet you. I'm Jen." Halos hindi mawala sa isipan ko ang boses at mga ngiti niya sa labi habang nagpapakilala siya kanina kay Alona.Kasalukuyan akong nasa loob ng men's restroom habang naghuhugas ng aking mga kamay at tinitignan ang aking sarili sa harap ng salamin.Kahit anong pilit na paglimot ang gawin ko sa aking sarili ay tila paulit-ulit na bumubulong sa mga tainga ko ang pamilyar niyang boses.Mula sa galaw, kilos at pananalita niya ay ibang katauhan ang nakikita ko sa kaniya.Nakikita ko si Shaina sa pagkatao niya, ngunit alam ko rin naman na magkaibang tao silang dalawa.Pagkatapos kong mahugasan ang aking mga kamay ay lumabas na rin ako kaagad ng banyo nang bigla akong matigilan at mahinto sa aking paglalakad nang makasalubong ko sa paglabas si Jen, na kakalabas lang din galing sa restroom ng mga babae.Nagkasalubong ang mga mata namin sa isa't-isa pero mabilis itong umiwas ng tingin sa akin at muli
Halos hindi ako mapakali sa loob ng opisina ko habang palakad lakad ko sa katabing bintana kung tatawagan ko ba yung cellphone number niya dahil parang kagabi pa ako hindi makatulog ng maayos sa kakaisip sa kaniya.Pakiramdam ko tuloy ay parang napakatagal naming nag-usap dalawa kaya parang hinahanap hanap siya kaagad ng mga tainga ko at gusto ko muling marinig ang nakakahalinang boses niya.Kaya hindi na ako nakapagtiis pa at tinawagan ko na ang cellphone number niya mula sa calling card na ibinigay niya sa akin.Halos panay ang pagkagat ko sa aking kuko habang hinihintay ang pagsagot niya sa tawag ko, nang bigla niya itong sagutin na mas lalo kong ikinatuwa."Yes, hello? sino 'to?" bungad niyang tanong sa akin nang sagutin niya ang tawag ko.Medyo natagalan naman ako sa aking pagtugon dahil sobrang lakas ng kaba mula sa aking dibdib pero naglakas loob pa rin ako at prenteng umupo sa aking swivel chair."Ako ito, si Karlos Migue
Nagkita kaming dalawa ni Jen sa isang bar, kung saan naabutan ko siyang nakaupo at umiinom ng whiskey habang nakamasid siya sa binatang bartender na nasa harapan niya.Tumaas naman ang isa kong kilay nang makita kong nagpapalitan sila ng tingin ng lalaking iyon."Sorry, i'm late." Pagkasabi ko ay naputol naman ang pagtitigan nila sa isa't-isa at mabilis siyang napalingon sa akin na may guhit ng ngiti sa kaniyang labi."Ayos lang, sanay naman ako na laging pinaghihintay." Pabirong saad niya sa akin kaya tumawa na lang din ako.Umupo ako sa tabi niya at maiging pinagmasdan ang bartener na nakatingin sa kaniya kanina.Hamak namang mas guwapo ako sa kaniya kung ikikumpara ang mukha naming dalawa sa isa't-isa.Bulong ko mula sa aking isipan, matapos ko itong mapagmasdan mula ulo hanggang paa, pabalik."Nga pala, buti tinawagan mo ako?" aniya sabay uminom siya ng whiskey."What do you mean? naabala ba kita?" nakangiti
"Ivan, nasaan tayo?" usisa ni Alona kay Ivan nang marinig niya ang mga ligalig sa kanilang paligid."Hulaan mo, Ms. Alona." Nakangiting tugon sa kaniya nang binata habang nakapamulsa ang dalawang kamay nito."Ivan, huwag mo nga akong biruin. Wala ako sa mood ngayon para makipagbiruan sa'yo kaya sabihin mo na sa akin kung saan mo ako dinala." Nakasimangot namang turan ng dalaga sa kaniya kaya umupo saglit si Ivan sa tabi niya at masayang pinagmamasdan ang buo nilang paligid."Amusement park." Mahina at maikling tugon niya sa dalaga na ikinagulat naman nito."Anong... ano nga ulit yung sinabi mo? amusement park ba kamo?" naninigurong saad nito sa kaniya at tumango na lang sa ulo si Ivan."Iva ," mahinang tawag niya sa pangalan nito na may pangingilid ng luha sa kaniyang mga mata. Sandali namang napatunghay ang binata sa kaniya at laking gulat na lamang niya nang mapagtanto na may namumuong luha sa mga mata niya."Alona, ayos ka lan