Mag-log inShare
Kabanata 36
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56"Natapos mo na ba ng malinis at maayos ang pinapagawa ko sa'yo?" ani ng ginoo kay Aubrey, pagkapasok na pagkapasok pa lamang nito sa loob ng sasakyan niya.
Binaba naman ng dalaga ang suot niyang itim na antipas na ginagamit niyang pantakip sa kaniyang bibig."Dumating na ang mga pulisya. Natagpuan na rin nila ang bangkay ng babae sa loob." Ang tinugon ni Aubrey sa kaniya habang pasimple siyang sumisilip sa may side mirror."Siniguro mo ba na wala silang mahahanap na kahit anong ebidensya sa loob?" muling usisa nito sa dalaga.Lumingon naman si Aubrey sa kaniya at tumango na lang sa kaniyang ulo, pagkatapos ay nilisan na nila ang lugar na iyon."Nga pala, boss. Ano ang balak mong gawin sa mga natira mong empleyado? may nahanap ka na bang bagong malilipatan?" pagkasabi nito ay saglit namang niliko ng ginoo ang manibela at saka itinabi sa isang gilid ang kaniyang sasakyan.Nabigla na lamang si Aubrey at napalingon sa kaniya na may bakas ngKaugnay na kabanata
Manhater (Filipino) Kabanata 37
Alas tres y medya ng madaling araw ng maalimpungatan sina Shaina at Lou, nang makarinig sila ng malakas na pagkalabog mula sa labas ng kanilang pintuan."Ano 'yon? narinig mo ba 'yon?" usisa ni Lou sa kaniya. Bigla naman napabangon si Shaina at pasimpleng kinapa ang kaniyang baril mula sa ilalim ng kaniyang unan."Shaina, saan mo nakuha ang bagay na 'yan?" gulat na gulat na sambit ni Lou, habang tinuturo nito ang hawak niyang baril."Hindi mo na 'yon kailangan pang malaman. Basta diyan ka lang, huwag kang lalabas sa kwartong ito. Nagkakaitindihan ba tayo?" aniya at tumango na lamang ito sa kaniyang ulo.Dahan-dahan at maingat niyang inihakbang ang kaniyang mga paa patungo sa tapat ng pintuan. Tahimik at nakasilip naman si Lou mula sa loob ng silid habang nakaawang ng kaunti ang pintuan nito.Saglit na huminto sa paglalakad ang dalaga nang makarinig siya ng malakas na pagkatok mula sa kanilang pintuan."Tulong! tulungan niyo ako!" ang paulit-
Manhater (Filipino) Kabanata 38
Kasalukuyang naglalakad sina Shaina at Karen sa tahimik na kalsada. Inaalalayan siya nito sa kaniyang balikat habang patingin-tingin sa kanilang likuran. "Saglit lang," ani ni Shaina sa kaniya at saglit na huminto sa kaniyang paglalakad upang pumara sa sasakyan na paparating, subalit nilagpasan lamang sila nito at nabigong makasakay. "Halika na," muli niyang pinapatong ang isang braso nito sa balikat niya at nagpatuloy sa paglalakad. "Sa tingin ko, hanggang dito na lang ako." Mahinang saad ni Karen na may bakas ng panghihina sa kaniyang mukha. Namumutla ang mukha nito at tila hirap na sa paghinga. Tumingin naman si Shaina sa kaniya at pinagmasdan ang bandang tagiliran nito na napuno na ng sarili niyang dugo at mukhang nauubusan na rin siya ng dugo. "Kaya mo 'yan, Karen. Hindi
Manhater (Filipino) Kabanata 39
"Anong ibig mong sabihin, Aubrey? anong baka pinatay mo na ako? ano ang ibig mong sabihin ha?" halos napakagat naman sa ibabang labi si Aubrey nang mapagtanto niyang nadulas siya sa kaniyang sinabi."Sige, sasabihin ko na sa'yo ang totoo. Tutal mukhang isa sa atin ang mamamatay." "Aubrey!" galit na tawag sa kaniya ni Shaina."Bakit? magmamaang-maangan ka pa rin ba, Shaina? alam ko na ang lahat ng tungkol sa'yo pati na rin ang paglilihim mo tungkol sa tunay mong trabaho. Pero huwag kang mag-alala dahil tangging ako lamang ang nakakaalam tungkol sa baho mo." Tumulo naman ang luha sa mga mata ng dalaga nang hindi namamalayan at tumikom na lang ang kaniyang bibig."Hindi mo alam ang hirap ng pinagdaanan ko para lang maitaguyod ko kayo sa kahirapan," mahinang saad ni Shaina na nakayuko ang kaniyang ulo at nangangatal ang tono ng boses niya."So, anong gusto mong marinig mula sa amin? gusto mo bang magpasalamat kami sa ginawa mong pagsasakripisyo para s
Manhater (Filipino) Kabanata 40 : Aubrey's POV
Halos napamaang na lamang ako sa aking kinatatayuan, pagkatapos kong maramdaman ang pagdampi ng labi niya sa akin.Tinanggal ko ang panyong nakapiring sa aking mga mata at saka nilibot ng tingin ang buo kong paligid. Wala na siya roon. Wala na yung lalaking kinamumuhian ko at sinusumpa ko ng sukdulan sa itaas. Bulong ko sa aking sarili.Dumura ako sa isang tabi at kinusot ang aking bibig gamit ang sariling kamay. Pagkatapos non ay tumalikod na ako at siyaka, sumakay ng bus."Linisin mo ang bawat ebidensyang maiiwan." Ang salitang paulit-ulit tumatakbo sa aking isipan. Halos hindi ko makalimutan ang sinabi niyang iyon, pati na ang tono ng kaniyang boses. Hindi ko maitindihan kung bakit parang napakadali lang sa kaniya ang pumatay ng tao. Dahi ba sa may mapait siyang nakaraan, kung kaya't ganoon na lamang ang galit siya sa mga tao? o dahil tao rin mismo ang lumikha sa pagiging halimaw niya?Sa loob ng maikling buwan n
Manhater (Filipino) Kabanata 41
"Oo, nakukuha ko nga ang nais mong ipabatid sa akin. Pero kahit patayin man kita o hindi, papatayin pa rin niya ako at isusunod niya kayong dalawa." Mahinang sambit nito sa sariling bibig, sabay napatingin siya kay Shaina na nakatitig sa hawak niyang baril. Kung kaya't napangiwi ito sa kaniyang labi at umiral ang pagkapilya niya. Tipong pipindutin na sana niya ang gatilyo, subalit naunahan naman siya kaagad ni Aubrey at inasinta siya sa kaliwang braso niya dahilan para mabitawan niya ang hawak na baril at magmanhid ang braso niyang iyon. "Aubrey, takbo!" sigaw ni Shaina sabay hinatak siya sa kanang kamay. "Sh*t!" gigil namang sigaw ni Roan habang sinusundan niya ng tingin ang dalawang dalaga. Tinakpan niya ng sariling kamay ang sugat na kaniyang natamo at sinundan niya ito hanggang sa makapasok ng exit stairs, kung saan dumaan sina Shaina at Aubrey. &
Manhater (Filipino) Kabanata 42
Medyo malayo na rin ang kaniyang naitakbo kaya puro mga nakaunipormeng pulis lamang ang natatanaw niya, kung kaya't dahan-dahan niyang inihakbang ang sariling mga paa palapit sa pinangyarihan ng insidente. Halos napatakip na lamang siya sa kaniyang bibig gamit ang sariling mga kamay at hindi makapaniwala sa kaniyang nakita. Mabilis siyang napatalikod at sunud-sunod ang pagtulo ng mga luha niya sa kaniyang mga mata. Halos gusto niyang sumigaw at humagulgol ng malakas pero hindi niya magawa dahil kailangan niyang itago ang sarili sa mga owtoridad na nakakalat roon. Kaya kahit nanghihina at nanlalambot ang mga tuhod niya ay pilit pa rin niyang hinakbang ang mga paa at lumakad papalayo sa kaniya.Huwag kang mag-alala, Aubrey. Ipaghihiganti kita. Pagbabayaran ng taong iyon ang pagkamatay mo at titiyakin ko na buhay din ang siyang magiging kapalit nito.Ang paglalayag sa isipan ng dalaga habang kinukusot ang luha sa sariling mga mata.
Manhater (Filipino) Kabanata 43 : Shaina's POV
Nagbihis anyo ako bilang isang assistant manager ng event organizer, upang masilayan ang aking kasintahan na ikinakasal sa ibang babae. Nandito ako ngayon sa pinakamahalagang araw niya, ang araw ng kasal nilang dalawa.Kasalukuyan akong naglalakad papasok sa loob ng simbahan. Mukhang nasa loob na nga ang lahat at ako na lang ang naiwang nasa labas."You may kiss your bride," ang naabutan kong salita nang makapasok na ako sa loob ng simbahan.Halos napangiwi na lang ako sa sariling labi at tumulo ang luha sa gilid ng aking mga mata nang hindi namamalayan habang nakatitig ako sa kinaroroonan niya at masayang hinahalikan ang babaeng nasa harapan niya, na asawa na niya ngayon.Pagkatapos non ay masigabong palakpakan naman ang inalay ng mga taong dumalo roon, habang mariin naman akong napakuyom sa sarili kong kamao at matalim na nakatitig sa kanilang dalawa.Bakit mo ako niloko, Karlos? bakit mo ko iniwan? paano mo nagawa sa akin 'to? pagbabayaran m
Manhater (Filipino) Kabanata 44 : Karlos POV
Naalimpungatan na lamang ako nang makarinig ako ng pagkatok mula sa tapat ng pintuan ko. Saka ko lang napagtanto na alas otso na pala ng umaga at hindi ko namalayang nakatulog na pala ako kagabi dahil sa sobrang kalasingan.Pikit pa ang isang mata ko habang bumabangon ako sa kama at naglalakad patungo sa tapat ng pinto."Sandali lang!" sigaw ko."Sino ba 'yan? ang aga-aga may kumakatok." Saad ko sa aking sarili. Pinagbuksan ko din naman siya kaagad ng pintuan at tumambad sa aking harapan ang mahigit kumulang limang lalaki na nakamaskarang itim at balot na balot ang buong katawan nila ng itim na kasuotan."Sino kayo? anong kailangan niyo?" usisa ko sa kanila na may bakas ng pagtataka sa aking mukha."Arestuyte yego!" sambit ng isang lalaki na nakatayo sa bandang likuran nila at siya lamang ang may natatangging kakaiba ang kulay ng maskara, kulay pula.(Arestuyte yego - hango sa lengwaheng russian na ang ibig sa
Pinakabagong kabanata
Manhater (Filipino) Kabanata 115
Makalipas ang isang taon pagkatapos naming makapag-usap dalawa ni Karlos ay nabalitaan ko na lamang na isinuko niya ang kaniyang sarili na kasama si Shaina, pagkatapos niyang makapanganak. Nalaman ko rin na pinaubaya niya ang kanilang anak sa mas ligtas na lugar, sa isang bahay-ampunan. Kung saan nangako sila sa mga tagapagbantay doon na babalikan nila ang kanilang anak pagkatapos nilang malinis ang mga kasanalang nagawa nilang dalawa. Pinaubaya rin niya sa kamay ng mga owtoridad ang tungkol sa USB na ibinigay ko sa kaniya na may nilalamang ebidensiya tungkol sa mga krimeng ginawa ng sarili niyang ama na si Henry Sermiento at kasama na roon ang anak nito sa labas na si Jake. Maraming kaso ang kinakaharap nila ngayon at unti-unti ring bumagsak ang sarili nilang kumpanya. Bukod pa roon ay marami rin silang nahanap na ebidensiya na magpapatunay sa krimeng ginawa
Manhater (Filipino) Kabanata 114
Dalawang taon ang makalipas magmula no'ng mamalagi ako sa ibang bansa kasama ang aking anak na si Emily.Pagkatapos ng dalawang taong iyon ay muli akong bumalik sa Pilipinas na kasama ang aming anak ni Karlos, upang ipakilala sa kaniya ang naging bunga ng aming pagmamahal nuon sa isa't-isa.Sapat na ang dalawang taong iyon upang makaipon ako ng lakas ng loob at ipagtapat sa kaniya ang matagal ko nang itinatago sa kaniya. Nakipagkita ako sa kaniya sa isang private restaurant upang makipag-usap sa kaniya ng masinsinan. Habang naglalakad ako papunta sa pinareserve niyang table ay natanaw ko kaagad ang pamilyar na mukha ng isang babaeng katabi niya.Nakasuot akong puting off-shoulder blouse at simpleng black-trouser na may five inch heels na suot sa aking paa, habang maayos namang nakaipit ang mahaba kong buhok na taas-noong naglalakad papunta sa kanila. "Alona." Ang unang salitang narinig ko mula kay Karlos na
Manhater (Filipino) Kabanata 113
Kanina pa ako palakad-lakad at palingon-lingon sa aking paligid, habang hinahanap ko si Karlos. Nagpaalam kasi siya sa akin kanina na pupunta lang siya sandali ng restroom, ngunit halos mag-iisang oras na ay hindi pa rin siya bumabalik. Iniisip ko na baka natangay na naman siya ng mga kakilala niyang negosyante o baka nakipagkuwentuhan na naman siya sa mga kasosyo niya sa negosyo.Subalit halos nalibot ko na yata ang buong hasyenda ay hindi ko pa rin siya nahahagilap. Nagpunta na rin ako sa men's restroom at inaabangan siya sa paglabas mula roon sa banyo, ngunit mukhang wala rin siya roon.Saan kaya siya nagpunta? bakit ang tagal naman yata niyang bumalik? Ang paglalayag sa aking isipan habang naglalakad ako at may hawak na metal stick pang-suporta sa aking paglalakad dahil kailangan ko pa ring mag-ingat sa bawat ikinikilos ko at dahil kailangan ko pa ring magpanggap na bulag
Manhater (Filipino) Kabanata 112
"Good evening, Mr. Sermiento. Nice too see you again." Bati ng isang ginoo kay Karlos habang nagkakamayan silang dalawa.Kasalukuyan kaming nasa isang engrandeng okasyon. Hindi nabanggit sa akin ni Karlos kung saan kami tutungo, basta ang sinabi lang niya ay may pupuntahan daw kaming espesyal na okasyon.Nilibot ko ng tingin ang buo naming paligid. Mukhang napakaespesyal nga ng gabing ito dahil hindi lang basta-bastang ordinaryong bisita ang mga dumalo sa okasyong iyon. Pasimple kong pinagmamasdan ang aming paligid at hindi ako masyadong gumagalaw dahil baka may makahalata na nakakakita na akong muli. Nagsuot ako ng itim na sunglasses dahil iyon ang binilin sa akin ni Ivan, medyo hindi kasi ako mahusay umakting kaya nag-iingat lang din siya. Pagkatapos niyang makipagbatian sa mga kakilala niyang negosyante ay kaagad din naman siyang lumapit sa akin at inakbayan ako sa aki
Manhater (Filipino) Kabanata 111
Makalipas ang mahigit isang taon na pamamalagi namin ni Ivan sa ibang bansa ay muli kaming nakabalik at nakauwi ng Pilipinas. Pagkababa ng eroplano ay sumalubong din naman kaagad sa aming dalawa ang mga malalapit naming kaibigan at kamag-anak. Saglit kong inalis ang itim na sunglasses na aking suot at saka itiningala ang aking mukha sa langit, sabay ipinikit ang aking mga mata upang damhin ang sinag ng araw na dumadampi sa aking mukha.Namiss ko 'to. Ang tumingala sa langit at damhin ang sinag ng araw habang tahimik na pinapakinggan ang ingay sa aking kapaligiran. Pagkatapos ng isang taon na pamamalagi ko sa ibang bansa ay halos ngayon ko lang ulit naramdaman ang init na pagsalubong sa akin ng bansang kinagisnan ko. Palagi na lang kasi kaming nakasuot ng makakapal na damit sa ibang bansa at halos puro snow lang ang makikita sa aming paligid.Umaaraw din naman roon pero hindi gaanong kainit, hindi
Manhater (Filipino) Kabanata 110
Nakatanggap kami ng magandang balita ni Ivan mula sa ibang bansa, tungkol ito sa aking donor sa mata.Nakumpirma rin namin mula sa pinakamahusay na doktor na may pag-asa pang maibalik muli sa normal ang mga paningin ko at buong puso akong nagpapasalamat sa maykapal dahil binigyan niya ako muli ng isa pang pag-asa para makita ang mga magagandang tanawin sa aking kapaligiran.Kaya nagsagawa na rin kami kaagad ng plano na pansamantala na muna kaming maninirahan sa ibang bansa hanggang sa matapos ang operasyon ko at hanggang sa mailuwal ko ng maayos ang aking anak.Wala pa ring kaalam-alam si Karlos tungkol sa anak naming dalawa. Pinili kong ilihim ito sa kaniya dahil ayokong angkinin niya ang aking anak, kagaya ng ginawa ng kaniyang ama sa tunay na ina ni Jake.Kung saan puwersahan siyang sinama ng kaniyang ama at pinatay ang sarili niyang ina. Kung magkataon ay baka ikamatay ko rin iyon kung sakaling mawa
Manhater (Filipino) Kabanata 109
Pagkagising ko sa umaga ay bigla na lang akong nakaramdam ng papanakit ng ulo kaya napabangon din ako kaagad at lumabas mula sa aking kuwarto nang makarinig ako ng mga pagtatawanan mula sa kabilang silid at kung hindi ako nagkakamali ay opisina iyon ni Karlos. Maliit na liwanag lamang ang naaninag ko ngunit parang dinadala ako roon ng mga paa ko, hanggang sa mapakahawak sa seradura ng pinto at marahan itong binuksan.Mas lumakas pa ang pagtatawanan na naririnig ko kanina at napagtanto ko na may babae pala sa loob ng opisina niya at kung hindi ako nagkakamali sa boses na aking narinig kanina ay mula mismo iyon kay Jen o sa totoong pangalan na si Shaina.Tila nabigla naman silang dalawa nang makita ako sa tapat ng pintuan kaya kaagad din silang natahimik at apurahan namang lumapit sa akin si Karlos habang nakasunod sa likuran niya ang babae niya."Kanina ka pa ba nandiyan?" bungad niyang tanong
Manhater (Filipino) Kabanata 108
(Alona's POV)Nagpasama ako sa isang kasambahay ko na magtungo sa malapit na hospital upang ipatingin ang aking mga mata.Ngunit lingid sa kaniyang kaalaman na iba ang sinadya ko roon at hindi para ipa-check up ang aking mga mata.Walang nakakaalam tungkol sa pag-alis kong iyon. Tangging ako lang at ang kasambahay na sinamahan ako sa pagpunta roon.Nito kasing mga nakaraang araw ay parang nagiging madalas ang pagkahilo ko at pagsusuka.Palagi rin mabigat yung pakiramdam ko kahit wala naman talaga akong sakit. Medyo nag-iiba na rin ang timpla ng panlasa at pang-amoy ko na tipo pati mga paborito kong kinakain nuon ay tinatanggihan ko na ngayon at parang nababauhan ako.May kutob na ako sa mga sunud-sunod na sintomas na nararamdaman ko, subalit gusto ko pa rin makasigurado kung tama ba ang hinala ko at hindi naman ako nabigo dahil nakumpirma ko mismo mula sa aking doktor na isang buw
Manhater (Filipino) Kabanata 107
Nabitawan na lang bigla ni Alona ang hawak niyang baso habang pinupunasan niya ito at tinutulungan sa gawaing bahay ang mga kasambahay niya sa loob ng kusina na kasalukuyang nagpupunas din naman ng mga pinggan at baso.Napalingon naman silang lahat at natigilan nang marinig nila ang malakas na pagkabagsak nito sa sahig at kaagad ding nagkapiraso-piraso sa sahig. "Naku, Ms. Alona! ayos lang ho ba kayo? hindi ba kayo nasaktan o nasugatan? sinabi ko naman ho sa inyo na kami na ang bahala rito at magpahinga na lang kayo sa loob ng kuwarto niyo." Nag-aalalang turan ng isang katulong nila sa kaniya habang nililinis naman ng ibang kasambahay niya ang basong nabitawan nito kanina.Apurahan namang tumungo sa loob ng kusina si Ivan nang marinig niya ang malakas na pagkabasag ng baso at nanlaki na lamang ang kaniyang mga mata nang matagpuan niya si Alona na nakatayo lamang sa puwesto niya at nakatulala.
