Sumipol si Callum kay Phoebe at walang kahihiyang sinabi, “Hindi ikumpara ang ibang tao. Tingnan mo ako. Nagagawa kong mag-imbita ng napakaraming celebs na magpadala ng blessing video para sa baby ko, habang naiinis ang mga tao kapag nakakakita sila ng basura. Dito nagkakaiba ang interpersonal na pakikipag-ugnayan. Hindi ito matutulungan. Ganun lang ako kasikat."Nakakahiya na ang ilang mga bulag na babae ay sumuko sa isang sikat at kahanga-hangang lalaki at nauwi sa isang basura upang mamuhay ng isang mahirap na buhay. Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya."Sa palagay ko siya ay may snotty behaviour."Ang kanyang mga salita ay binigkas para marinig ni Phoebe.Pero hindi man lang siya makasagot.'Kung kaya mo, gumawa ka ng blessing video na ganito!'"Ano ang sinusubukan mong ipakita?" tanong ni Phoebe na nagdidilim ang mukha. “Hindi ba’t gumastos ka lang para imbitahan ang mga celebrity na magbigay ng kanilang best wishes? Pinapalabas mo ito na parang meron kang malawak na kon
"Oh my gosh, talagang pinapunta niya sila."“Sino siya? Mahirap talagang mag-imbita ng napakaraming celebrity. Ito ay hindi isang bagay na maaaring gawin lamang sa batayan ng pera."Siyempre, hindi lang tungkot ito sa pera.Gagawin ni Thomas ang kahit anong bagay para lang mapasaya si Phoebe.Umakyat sa entablado ang sampung celebrity, yumuko sa audience, at sabay-sabay na sinabi, “Nandito kami ngayon para ihatid ang aming mga blessings kay Miss Phoebe Mars. Miss Mars, binabati ka namin ng maligayang kaarawan!"Ang mga pagpapala ay nagbigay kay Callum ng isang malaking sampal sa mukha.Nakaramdam siya ng init sa kanyang mga pisngi, at sa kabila ng katotohanang hindi siya pisikal na tinamaan, pakiramdam niya ay parang sinampal siya ng sampung beses sa mukha.Nagkukuwento lang siya tungkol sa blessings video niya kanina at kinastigo si Thomas sa pagiging maasim na ubas.Paano na ngayon?Direktang inimbitahan ni Thomas ang lahat ng sampung host sa eksena para batiin nang personal
Hinatid ni Thomas si Phoebe pabalik sa House of Vistaria at pagkatapos ay inihanda ang mga kinakailangang bagay para sa paglalakbay kasunod ng kanyang kahilingan.Ayon kay Phoebe, ang limang elemento na gusto ni Thomas ay matatagpuan lahat sa Gabi Desert, na matatagpuan sa hilaga ng Celandine City.Nasa kay Thomas na magdesisyon kung ano ang kailangan niyang ihanda para sa Gabi Desert.Pagkatapos bumalik sa Food and Medicine Hall, maingat na tinalakay nina Thomas at Pisces kung ano ang dapat nilang ihanda at gumawa ng detalyadong plano ng rutang dapat nilang tahakin. Pagkatapos, pinakiusapan nila ang kanilang mga nasasakupan na maghanda.Isinagawa nila ang buong proseso nang sunud-sunod.Habang naghahanda ang mga nasasakupan nila, curious na tanong ng Pisces, "Kumander, hindi ko pa rin naiisip kung bakit biglang handang tumulong si Declan sa atin. May makasariling motibo ba siya?"Sumagot si Thomas, "Talagang may makasariling motibo, ngunit hindi iyon ang pinakamahalagang bagay.
Pagkatapos ng isang araw at isang gabing pagmamaneho, sa wakas ay nakarating na sila sa gilid ng disyerto.Habang papasok sila, mas kakaunti ang mga tao."That's enough. Walang tao kung magda-drive pa tayo." Sinabi ni Phoebe, "Maghahanap tayo ng hotel na matutuluyan ngayong gabi, tanungin ang mga lokal kung nasaan ang eksaktong lokasyon ng Tree of Life, at pagkatapos ay aalis na tayo ulit."Ipinarada nila ang sasakyan sa harap ng isang hotel.Tinawag nila itong isang hotel, ngunit ito ay talagang isang normal, tatlong palapag na maliit na gusali.Tatlo lang ang miyembro ng pamilya, kabilang ang isang ina at dalawang anak. Iniwan ng ama ang kanyang asawa at mga anak sa bahay para magtrabaho.Ang boss lady ay nagsalita sa basag na Ingles at nagtanong, "Tatlong tao, nananatili sa hotel?""Oo!" sagot ni Phoebe. "Kailangan natin ng dalawang kwarto para sa isang gabi.""Tatlong tao, dalawang silid, ang kabuuang halaga para sa tirahan ay dalawampu't isang libong dolyar."Ano?Nagula
Talaga namang ito ay hindi makatwiran."Ugh..." napabuntong-hininga si Phoebe. "Mas gugustuhin kong hindi maligo ng isang buwan at tiyak na hindi mag-shower sa ganoong lugar. Ang pag-shower sa lugar na ito ay lalo lang akong madumi, tama?"Habang sinasabi iyon, naglakad siya papunta sa gilid ng kama at pinagpag ang kubrekama para malinisan ito ng kaunti.Nang nililinis niya ang silid, sinuri ni Thomas ang silid upang matiyak na walang mga isyu.Maya-maya, may kumatok sa pinto.Isang malambing na boses ng bata ang narinig. "Guest, naihatid na ang hapunan mo."Nang lumapit si Thomas at binuksan ang pinto, nakita niya ang bata na may hawak na tray na may tatlong pinggan, isang sopas, at dalawang mangkok ng kanin."Salamat."Dinala niya ang pagkain sa loob at isinara ang pinto sa likod niya gamit ang kanyang backhand.Nagmamadaling lumapit si Phoebe, "Can we finally eat dinner already? Mamamatay na ako sa gutom."Ang anorexia ni Phoebe ay talagang naging mas umiiral sa panahon ng
Bago pa siya makasagot ay may biglang bumangon sa kanyang likuran. "Hinahanap mo ba ako?"Nagulat ang lalaki, nagulat siya at agad na lumingon, nakita niya si Thomas na nakatayo sa likuran niya.Ang liwanag ng buwan ay sumikat sa mukha ni Thomas, na nagmukhang isang nakakatakot na demonyo.Sa sobrang takot ng lalaki ay iihi na niya ang sarili. Hindi man lang niya mahawakan ng maayos ang kutsilyong nasa kamay at pinagmamasdan na lang ang pagbagsak nito sa lupa na may tugtog.Agad, inagaw ni Thomas ang lubid sa mga kamay ng kanyang kalaban. Sa ilang mabilis na galaw, sa isang iglap ay itinali niya ang dalawang magnanakaw.Ang buong proseso ay maayos at hindi nagtagal. Mahimbing pa rin ang tulog ni Phoebe at walang alam sa nangyari.Sa oras na ito, itinulak ng Pisces ang pinto at pumasok sa silid.Dinala niya ang isang lalaki na kanyang itinali at inihagis sa sahig."Mayroon akong isa dito, Kumander."“Mhmm.”Pagkatapos ay binuksan ni Thomas ang mga ilaw at tiningnan si Phoebe,
Ang mga liwanag ng araw ay nagpatakot kay Vince. Mabuti kung siya lang ang kailangang mamatay. Hindi niya naisip na ang kanyang mga kapatid na lalaki, asawa, at mga anak ay kinakaladkad kasama niya hanggang sa kamatayan,"Iligtas mo ang aking buhay, ginoo!"“Iligtas kita? Bakit ako dapat ang magligtas sa iyo?”Napalunok ng laway si Vince. "Kung ililigtas mo ang aming buhay, ibibigay ko sa iyo ang lahat ng aking pera."“Pera? Sa tingin mo ba kailangan ko ng pera?"Itinaas ni Thomas ang kutsilyo nang mataas. Pawis na pawis si Vince at malapit nang mawalan ng pag-asa.Natakot si Phoebe, na nasa tabi mismo ni Thomas.Sa kanyang mga mata, si Thomas ay isang napakatapat at mabait na tao, hindi isang taong papatay ng walang pinipili. Kahit na ang taong ito ay nagkasala, hindi na kailangang bunutin ni Thomas ang problema at patayin silang lahat nang walang awa, di ba?Nang puputulin na siya ni Thomas, biglang sinabi ni Pisces, “Oh yeah, commander. Hindi ba tayo nangangailangan ng gabay
Kinaumagahan, nang lumabas si Thomas at ang iba pa sa kani-kanilang silid at nagkukumpulan sa lobby, nandoon na si Vince at ang kanyang pamilya, nakatutok at naghahanda ng mga pagkain para sa kanila.Ang masasama ay dapat gabayan sa kanilang mga paraan. Para makitungo sa ganong mga tao, ang kailangan lang ay maging mas malupit kaysa sa kanila.Ang mga sinabi at ginawa ni Thomas kagabi ay tunay na nagpatakot kay Vince. Ngayon, hindi siya nangahas na gumawa ng anumang bagay na hindi kailangan.Nang hindi nagtatanong ng kahit isang bagay, si Thomas at Pisces ay umupo nang mahinahon, kinuha ang kanilang mga kubyertos, at nagsimulang kumain.Si Phoebe, na nag-aalala, ay nagsabi, “Kakain ka lang ng pagkain? Hindi mo ba susubukin ang pagkain gamit ang iyong mga pilak na karayom para sa lason? Paano kung mamatay ka pagkatapos kumain?"Ngumiti si Thomas. "Huwag kang mag-alala. Kumain ka na lang. Walang magiging problema."Nag pout si Phoebe. Hindi pa rin siya naglakas-loob na kainin ang k
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D