Kabanata 1987

Talaga namang ito ay hindi makatwiran.

"Ugh..." napabuntong-hininga si Phoebe. "Mas gugustuhin kong hindi maligo ng isang buwan at tiyak na hindi mag-shower sa ganoong lugar. Ang pag-shower sa lugar na ito ay lalo lang akong madumi, tama?"

Habang sinasabi iyon, naglakad siya papunta sa gilid ng kama at pinagpag ang kubrekama para malinisan ito ng kaunti.

Nang nililinis niya ang silid, sinuri ni Thomas ang silid upang matiyak na walang mga isyu.

Maya-maya, may kumatok sa pinto.

Isang malambing na boses ng bata ang narinig. "Guest, naihatid na ang hapunan mo."

Nang lumapit si Thomas at binuksan ang pinto, nakita niya ang bata na may hawak na tray na may tatlong pinggan, isang sopas, at dalawang mangkok ng kanin.

"Salamat."

Dinala niya ang pagkain sa loob at isinara ang pinto sa likod niya gamit ang kanyang backhand.

Nagmamadaling lumapit si Phoebe, "Can we finally eat dinner already? Mamamatay na ako sa gutom."

Ang anorexia ni Phoebe ay talagang naging mas umiiral sa panahon ng