Matapos huminga ng malalim, nagpanggap pa rin si Gael na natutuwa at sinabing, “I didn’t expect you to know about this, Mr. Mayo. Oo, plano kong ibenta ang lahat ng aking koleksyon. matanda na ako. Walang silbi ang pag-iingat ng mga bagay na ito, kaya bakit hindi ito palitan ng pera para sa aking mga apo? Ganoon din ang iniisip mo, tama ba?"Tumango si Thomas. “May sense ang sinabi mo. Ngunit Mr. Conway, ayon sa impormasyong nakuha ko, ang lahat ng iyong mga koleksyon ay konserbatibong tinatantya na nagkakahalaga ng apat na bilyong dolyar. Gayunpaman, ang iyong mamimili ay nagpaplano lamang na magbayad ng limang daang milyong dolyar."Uh…Namutla ang mukha ni Gael. Paano nalaman ni Thomas ang tungkol dito?Napalunok siya ng laway at sinabing, “Nagbibiro ka siguro, Ginoong Mayo. Hindi pa nagsisimula ang auction, kaya paanong ang bumibili ay handang magbayad lamang ng limang daang milyong dolyar?""Hindi pa ba talaga nagsisimula?" Sinabi ni Thomas, "Sa madaling salita, ito ay isang
Hindi niya kaya?Bahagyang ipinikit ni Thomas ang kanyang mga mata at nagtanong, "Ano ang dahilan?"Bumuntong-hininga si Gael at sumagot, “It’s very simple. Kung pipiliin kong makipagtulungan sa iyo, ito ay katumbas ng pagtayo sa tapat ng Art Trading Corporation. Oo, pwede mo akong bigyan ng antidote upang matulungan akong malampasan ang buwang ito, ngunit paano ang mga susunod na buwan? Kung nabigo ka at hindi mo mahanap ang tunay na panlunas, isang buwan na lang ang natitira para mabuhay ako."Ginoong Mayo, pasensya na, pero hindi ko ito pwedeng ipagsapalaran."Parang may sense.Si Thomas ay matalim na tumingin sa kanya at sinabing, “Mr. Conway, tama ka. Nalason ka, pero ako hindi. Hindi ko masasabi iyon dahil wala ako sa iyong katayuan. Paano? Gumawa tayo ng kasunduan. Kung hindi ko makuha ang tunay na panlunas sa loob ng isang buwan, mamamatay akong kasama mo. Ano sa tingin mo?"Ito…Natigilan si Gael. Kailangan ba ito?"Ginoong Mayo, masama ang lasa ng biro na iyon!”Sabi
Kinaumagahan, dumating si Ethan sa auction house gaya ng orihinal na plano, bandang alas-nuwebe.Ang kanyang kinakatawan ay ang punong-tanggapan ng Art Trading Corporation.Bukod kay Ethan, siyam pang kumpanya ang dumating sa eksena. Hindi man lang niya ito nilingon at hindi man lang pinansin. Ito ay dahil ang lahat ng siyam na pamilyang ito ay mga stand-in lamang na kanilang inimbitahan.Ang lahat ay nasa ilalim ng kanyang kontrol.Unti-unting lumipas ang oras, at hindi nagtagal, dumating ang auctioneer sa entablado, at tumayo siya sa harap ng isang mesa na may maliit na martilyo.Pagsapit ng alas diyes, yumuko ng malalim ang auctioneer at sinabi sa mikropono, “Ladies and gentleman, thank you for coming. Ngayon, pinagkatiwalaan kami ni Mr. Conway na i-auction ang mga mahahalagang cultural relics na nakolekta sa buong buhay niya…”Pagkatapos ng ilang pormalidad, nagsimula ang pangunahing kaganapan.Sinabi ng auctioneer, “Ang panimulang presyo ay limang daang milyong dolyar, at a
"Well, may problema ba?"Halos mamatay si Ethan sa galit dahil sa sinabi ng kabilang partido. Oo, marami siyang pera at handa siyang gastusin. Wala siyang masyadong pakialam.Sa katunayan, kung ito ay anim na raan o pitong daang milyong dolyar, si Ethan ay makakapagpasya pa rin at manalo sa auction na ito.Ngunit itinaas ito sa apat na bilyong dolyar sa isang pagkakataon, kaya paano niya ito mapapanalo?Nanalo man siya sa auction, wala man lang tubo. Pagkabalik, papagalitan pa rin siya hanggang kamatayan ni Lord Vedastus. At saka, wala man lang siyang apat na bilyong dolyar.Isang boses mula sa sulok ang tumunog, "Auctioneer, hindi ba oras na para tumawag ka?"Bumalik sa katinuan ang auctioneer.Umubo siya at sumigaw, "Apat na bilyong dolyar muna."Obviously, walang sumunod. Sino ang kayang gumamit ng apat na bilyong dolyar para i-bid ang mga kultural na labi?"Apat na bilyong dolyar na segundo."Nanginginig ang mga kamay ni Ethan. Sa oras na ito, huli na ang lahat para tawag
Nang sumakay si Ethan sa sasakyan at babalik na sana, nakita niya si Thomas at ang auctioneer na sabay na naglalakad palabas. Nag-uusap silang dalawa at nagtatawanan, at mukhang masaya sila.Habang naging ganito sila, mas lalong nagalit si Ethan.Naikuyom niya ang kanyang mga kamao.Dapat ba siyang bumalik nang ganito at panoorin si Thomas na maging matagumpay dahil sa tagumpay?Siya ay malungkot, lubhang malungkot!Ang mga kabataan ay medyo mabilis ang init ng ulo, lalo na ang mga may marangal na kapanganakan tulad niya. Siya ay nakahihigit sa iba mula pagkabata at hindi niya nakita ang malupit na katotohanan ng lipunan.Si Ethan ay palaging nambu-bully sa iba, ngunit walang sinuman ang nambu-bully sa kanya.Hindi niya pwedeng pabayaan na lang ito.Sinabi ni Ethan sa driver, "Tawagan si Birdy at sabihin sa kanya na oras na para magtrabaho."Tumango ang driver. “Naiintindihan.”Si Birdy ay isang thug na espesyal na kinuha ng Art Trading Corporation, at masasabing isa siyang t
Kumuha si Thomas ng sigarilyo at sinindihan ito. Hinihithit niya ito ng dahan-dahan at nagtanong, “Itinigil mo ang sasakyan ko at nagdala ng napakaraming tao. Ano ang gusto mo'ng gawin?"Humalakhak si Ethan. Itinuro niya ang kanyang daliri sa matipunong lalaki sa tabi niya at sinabing, “Pakilala ko siya sa iyo. Siya ang No. 1 thug sa Celandine City, Birdy. Karaniwang hindi siya kumikilos. Gayunpaman, sa sandaling gumawa siya ng isang hakbang, sila ay namatay o nasugatan, at lahat ng mga ito ay mga pangunahing kaganapan.“Thomas, matapang ka para hamunin ang Art Trading Corporation. Kaya, kailangan kong ipaalam sa iyo na ang Art Trading Corporation ay hindi isang bagay na dapat mong guluhin. Huwag mong isipin na bumalik ng buhay ngayon."Pinikit ni Thomas ang kanyang mga mata at tumingin sa binata sa kanyang harapan. Naninigarilyo siya at sinabing, “Dati may dalawang lalaking kasing baliw mo. Ang isa ay nagngangalang Bernard, at ang isa ay nagngangalang Silvester. Ang resulta ng away
Si Ethan, isang "talented young man" na may mataas na status sa Celandine City, ay binawian ng buhay sa isang iglap.Nakatadahana na magkita sila ni Gemini.Matapos pumatay ni Gemini ng mga tao, naramdaman pa rin niyang hindi pa siya nasisiyahan at gusto niyang ipagpatuloy ang pagpatay. Gayunpaman, ang mga taong dinala ni Birdy ay natakot na at tumakas na. Paanong may mangahas na manatili doon?Ngayon, nakita na nila kung ano ang tunay na diyablo.Sa ilang aspeto, si Gemini, ang diyablo, ay higit na pumipigil kay Thomas, ang Diyos ng Digmaan.Pagkatapos ng paghahanap, nalaman ni Gemini na walang dapat pumatay. Inunat niya ang kanyang kamay at hinawi ang kanyang mahabang asul na buhok sa likod. Pagkatapos, dinilaan niya ang dugo sa kanyang mga daliri at naglakad palayo.Sa loob ng sasakyan, umiling si Pisces at sinabing, “Kumander, sigurado ka bang tao talaga siya, hindi hayop? Bukod sa hugis tao niya, aling bahagi niya ang mukhang tao?“Kahit na pagdating sa isang malupit na pro
Nauwi sa kabiguan ang pagtatangkang pang-akit na lumabas ang kalaban ni Thomas.Hindi nagalit si Lord Vedastus sa gulo na idinulot niya sa auction. Sa halip, ginawa nitong makita ni Lord Vedastus ang kasalukuyang sitwasyon ni Thomas. Lalo siyang naging panatag at determinadong iwan si Thomas sa isang tabi.Ito ay isang lubhang hindi matagumpay na hakbang.Pero…Sa likod ng hindi matagumpay na hakbang na ito ay isa pang hakbang. Ito ay isang mababa, hindi sanay, at may layunin na paglipat. Makikita ito sa isang sulyap.Ngunit kahit na nakita nila ang hakbang na ito, mahuhulog pa rin sila sa bitag.Nang hinamak ni Lord Vedastus at Hayden si Thomas, pumasok ang isang bodyguard na may hawak na kahon."Ginoo. Vedastus, hiniling sa akin ng isang lalaki na ibigay ito sa iyo. Sinabi niya na ito ay ipinadala ni Thomas.“Oh?”Ngumiti si Lord Vedastus. “I guess it’s something provocative. Thomas, ginagalit mo pa ako. Sa tingin mo ba maloloko ako? Sa kabaligtaran, kapag mas nagkakagulo ka
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D