Bumalik sina Thomas at Pisces sa Food and Medicine Hall. Sa sandaling huminto ang sasakyan, nakita nila ang isang malaking grupo ng mga tao na nakapalibot sa pinto, nakatingin sa loob na nakaunat ang kanilang mga ulo. Parang may dumating na malaking bituin."May bisita ba?"Pinaghiwalay ng security ang mga tao at hinayaang pumasok si Thomas ng maayos. Pagpasok pa lang niya sa pinto, nakita niya ang isang kakilala, si Blake, ang editor-in-chief ng sikat na food magazine na “Aroma”.Gayunpaman, bagama't sikat si Blake, hindi maraming tao ang sumusubok na makita siya.Kung tutuusin, matanda na siya. Gaano karaming mga tao ang gustong makita siya nang labis? Ang gustong makita ng lahat ay ang babaeng nakaupo sa tabi ni Blake.Napakaganda ng dalaga. Gayunpaman, medyo payat siya, at medyo payat ang kanyang katawan.Para sa gayong babae, kung ang buong iskor ay sampung marka, malamang na makaiskor siya ng walong marka. Siya ay maganda, ngunit hindi pa niya naabot ang antas ng isang napa
Sinusubukan lang niyang suriin ang pulso nito, pero itinuturing niya na pinagsasamantahalan siya? Spoiled talaga itong babaeng ito."Oh Phoebe, ito ay bahagi ng mga patakaran sa Food and Medicine Hall." Nagmamadaling sinubukan ni Blake na kumbinsihin siya na magpagamot. "Kailangan mong ipaalam sa kanila ang tungkol sa iyong kalagayan, at saka lamang sila makakapaghanda ng pagkain na nababagay sa iyong mga pangangailangan."Sa malamig na mukha, sinabi ni Phoebe, “Hindi pwede! Paano ako mahahawakan ng isang magsasaka gamit ang kanyang maruming mga kamay?"Ang comment ay pang-asar sa karamihan ng mga tao, ngunit si Thomas ay nilibang sa halip. Marami na siyang nakitang tao, ngunit ito ang unang pagkakataon na nakakita siya ng babaeng may ganoong melodramatic na personalidad."Okay lang kung ayaw mong hawakan kita," mahinahong sabi ni Thomas habang hinugot niya ang isang manipis na sinulid. "Ngunit pakisuyong itali itong manipis na tali sa iyong pulso at masusuri ko ang pulso mo nang m
Pati si Blake ay nakaramdam ng hiya. Bago sila dumating, pinupuri niya si Thomas na para bang isa siyang santo, at sinabi pa na isa ang Food and Medicine Hall sa mga bihira at maalamat na kainan.Pero sa huli?Pagkatapos na gumawa ng isang palabas sa lahat ng mga pagsusulit, siya ay lumabas na may dalang isang mangkok ng asul na keso.Mayroon bang panahon na ang asul na keso ay itinuturing na tamang ulam? side dish lang yun!Sa opinyon ni Blake, ang pag-uugali ni Phoebe ay ikinagalit ni Thomas, kaya hindi siya gumawa ng tamang ulam para sa kanya at kahit na naghanda ng asul na keso para sa kanya.Napabuntong-hininga si Blake at sinabi kay Thomas, “Mr. Mayo, pumunta ako dito para humingi ng tulong sa iyo. Taos-puso. Baka may sinabi si Phoebe na hindi kanais-nais sa iyo bago ito, at humihingi ako ng paumanhin. Ngunit, pakiusap, huwag kang yumuko sa antas na ito at kusang gawin itong kalokohang gawa."Agad na itinaas ni Thomas ang kanyang mga kamay bilang pagsuko at sinabing, “Hindi
“Phoebe?”"Tito Blake, sigurado ka bang blue cheese ang kinain ko?"“Oo.”"Imposible."Kumunot ang noo ni Phoebe at bumalik sa kanyang upuan. Muli niyang dinampot ang kutsara at muling kumagat ng asul na keso, dahan-dahang tinikman iyon.Kinakain niya ito nang nakadilat ang mga mata sa pagkakataong ito, nakatitig sa mangkok ng keso upang matiyak na ang keso ang kanyang kinakain at hindi kung ano pa man.Ang lasa ay lubos na nabighani kay Phoebe.Sa sandaling matikman niya ang keso, ang baho ay mahimalang naglaho, na nag-iwan dito ng mabangong lasa. Natunaw ang keso sa bibig at napakarefresh.Ang pakiramdam ay katulad ng pagkain ng strawberry ice cream, dahil ito ay napakafresh pero may kaunting init. Napakagaan ng pakiramdam ng kanyang tiyan matapos itong kainin.Bago niya namalayan, naubos na niya ang buong mangkok ng asul na keso.Ang aftertaste ay nananatili sa kanyang bibig at siya ay nagnanais ng higit pa.Sinimulan niyang kainin ang pangalawang mangkok nang mag-isa nan
Nagulat ang lahat kay Phoebe. Alam nila ang kanyang personalidad, at siya ay isang spoiled brat na hindi kailanman kayang kontrolin ni Thomas.Maging si Phoebe ay nawala sa sarili habang kumakain. Iyon ay sapat na patunay na ang pagkain ay tunay na masarap.Ang hindi maintindihan ng iba ay kung gaano kasarap ang isang mangkok ng asul na keso? Kahit na ang isang wild na binibini tulad ni Phoebe ay hindi napigilan ang pagkain nito, at tila medyo pinalaki ito.Tulad ng bilis ng umiikot na buhawi, naubos ni Phoebe ang isa pang mangkok ng keso at isang plato ng risotto.Pero hindi siya makakuha ng sapat na ito at gusto pa rin ng isa pang set.Ngumiti si Thomas at sinabing, “Miss Mars, ang tagal mo nang kumain ng maayos, kaya hinihimok kitang kumain nang naaayon at huwag kumain ng sobra.”Nag pout si Phoebe. Naiintindihan niya ang dahilan, b-pero napakabuti nito!“Paano magiging napakasarap ng isang bagay na kasing simple ng asul na keso? Hindi ko maintindihan," naguguluhan niyang tan
Syempre, ang dahilan kung bakit dumating si Viv ngayon ay para sirain ang Food and Medicine Hall para makaganti sa kanyang mga alipores at mabawi ang kanyang dignidad.Sa loob ng gusali, pinikit ni Thomas ang kanyang mga mata at humakbang patungo sa pintuan.Nakipagtitigan siya kay Viv."May mali ba?" tanong ni Thomas."Oo, may problema!" Lumapit si Viv para ipakilala ang katabi niya, "Ito si Owen Preston, ang general manager ng House of Vistaria. Ayon sa obserbasyon ni Mr. Preston, may mali sa tindahan mo. Kailangang gibain!"Ano itong katarantaduhan?Tinanong ni Thomas, "Owen Preston? Siya ba ay mula sa Ministri ng Pabahay at Konstruksyon o sa Departamento ng Pagpaplano ng Lungsod? Walang mali sa aking tindahan, at wala siyang masasabi rito."Natawa si Viv, "Mr. Mayo, kararating mo lang dito sa Celandine City at hindi mo alam ang sitwasyon dito, 'di ba? Sa Celandine City, kapag sinabi ni Mr. Preston na may problema sa isang tindahan, dapat i-demolish 'yan! Ang mga opisyal. kin
Halos malaglag ang panga ng marami sa mga nanonood na naroroon sa kilos at kilos ni Owen. Iniisip lamang ng lahat na si Owen ay isang napakalakas at kahanga-hangang tungkulin. Sa bandang huli, talagang napakababa at mapang-alipusta niya kaya lumuhod siya sa harap ni Phoebe.Isa talaga siyang kahihiyan!Tanong ni Phoebe, "Owen, bakit hindi ko alam na mayordomo ka pala ng House of Vistaria? Kailan ka na-promote? Alam ba ito ng tatay ko?"Tumutulo ang pawis sa noo ni Owen. Nagyayabang lang siya. Hindi niya inaasahan ang presensya ng totoong deal."Miss Mars, mali ako. I'm fully aware of my mistake. Please wag kang magagalit.“Hindi ako butler, janitor lang ako."Handa akong bantayan ang pintuan ng Bahay ng Vistaria sa buong buhay ko."Nagtanong muli si Phoebe, "Kung gayon sino sa tingin mo ang higit na nakakaalam tungkol sa swerte ng lungsod, sa pagitan mo at ako?"Ito ba ay kalokohan?Owen begged for her mercy like a bootlicker, "Ano ang alam ko bilang janitor? Ang swerte ng lun
Tumawa si Thomas, "Ang iyong mga tao ang nagtanim ng paninirang-puri upang ako ay maparusahan, kaya nararapat na obligado kang tulungan ako sa pangangailangan. Mabuti na lamang na hindi ko ituloy ang bagay na ito, ngunit gusto mong magpasalamat ako sa iyo. isa kang tanga.""Ikaw!!!"Ang ilang mga salita mula kay Thomas ay naglagay kay Phoebe sa bingit ng paglalaga sa galit.Si Phoebe ay pinalaki na spoiled. Iyon ang unang pagkikita niya ng lalaking kasing-brutal at hindi makatwiran gaya ni Thomas.Ang ibang mga lalaki ay magalang sa kanya. Maging si Lord Vedastus, na magbibigay din sa kanya ng kaunting mukha. Paano kaya naging baliw si Thomas?Ito ay talagang mapangahas!Galit na sabi ni Phoebe, "Ikaw ay tunay na hindi makatwiran at mababang kalidad na b*stard!"Nagkibit-balikat si Thomas, "Talaga? Itutuloy mo pa ba ang mga pagkain na inihanda ng isang b*stard sa hinaharap?"Ito…Hindi nakaimik si Phoebe.Gaya nga ng kasabihan, atakehin ang problema sa kaibuturan nito. Nahawa