Sinusubukan lang niyang suriin ang pulso nito, pero itinuturing niya na pinagsasamantahalan siya? Spoiled talaga itong babaeng ito."Oh Phoebe, ito ay bahagi ng mga patakaran sa Food and Medicine Hall." Nagmamadaling sinubukan ni Blake na kumbinsihin siya na magpagamot. "Kailangan mong ipaalam sa kanila ang tungkol sa iyong kalagayan, at saka lamang sila makakapaghanda ng pagkain na nababagay sa iyong mga pangangailangan."Sa malamig na mukha, sinabi ni Phoebe, “Hindi pwede! Paano ako mahahawakan ng isang magsasaka gamit ang kanyang maruming mga kamay?"Ang comment ay pang-asar sa karamihan ng mga tao, ngunit si Thomas ay nilibang sa halip. Marami na siyang nakitang tao, ngunit ito ang unang pagkakataon na nakakita siya ng babaeng may ganoong melodramatic na personalidad."Okay lang kung ayaw mong hawakan kita," mahinahong sabi ni Thomas habang hinugot niya ang isang manipis na sinulid. "Ngunit pakisuyong itali itong manipis na tali sa iyong pulso at masusuri ko ang pulso mo nang m
Pati si Blake ay nakaramdam ng hiya. Bago sila dumating, pinupuri niya si Thomas na para bang isa siyang santo, at sinabi pa na isa ang Food and Medicine Hall sa mga bihira at maalamat na kainan.Pero sa huli?Pagkatapos na gumawa ng isang palabas sa lahat ng mga pagsusulit, siya ay lumabas na may dalang isang mangkok ng asul na keso.Mayroon bang panahon na ang asul na keso ay itinuturing na tamang ulam? side dish lang yun!Sa opinyon ni Blake, ang pag-uugali ni Phoebe ay ikinagalit ni Thomas, kaya hindi siya gumawa ng tamang ulam para sa kanya at kahit na naghanda ng asul na keso para sa kanya.Napabuntong-hininga si Blake at sinabi kay Thomas, “Mr. Mayo, pumunta ako dito para humingi ng tulong sa iyo. Taos-puso. Baka may sinabi si Phoebe na hindi kanais-nais sa iyo bago ito, at humihingi ako ng paumanhin. Ngunit, pakiusap, huwag kang yumuko sa antas na ito at kusang gawin itong kalokohang gawa."Agad na itinaas ni Thomas ang kanyang mga kamay bilang pagsuko at sinabing, “Hindi
“Phoebe?”"Tito Blake, sigurado ka bang blue cheese ang kinain ko?"“Oo.”"Imposible."Kumunot ang noo ni Phoebe at bumalik sa kanyang upuan. Muli niyang dinampot ang kutsara at muling kumagat ng asul na keso, dahan-dahang tinikman iyon.Kinakain niya ito nang nakadilat ang mga mata sa pagkakataong ito, nakatitig sa mangkok ng keso upang matiyak na ang keso ang kanyang kinakain at hindi kung ano pa man.Ang lasa ay lubos na nabighani kay Phoebe.Sa sandaling matikman niya ang keso, ang baho ay mahimalang naglaho, na nag-iwan dito ng mabangong lasa. Natunaw ang keso sa bibig at napakarefresh.Ang pakiramdam ay katulad ng pagkain ng strawberry ice cream, dahil ito ay napakafresh pero may kaunting init. Napakagaan ng pakiramdam ng kanyang tiyan matapos itong kainin.Bago niya namalayan, naubos na niya ang buong mangkok ng asul na keso.Ang aftertaste ay nananatili sa kanyang bibig at siya ay nagnanais ng higit pa.Sinimulan niyang kainin ang pangalawang mangkok nang mag-isa nan
Nagulat ang lahat kay Phoebe. Alam nila ang kanyang personalidad, at siya ay isang spoiled brat na hindi kailanman kayang kontrolin ni Thomas.Maging si Phoebe ay nawala sa sarili habang kumakain. Iyon ay sapat na patunay na ang pagkain ay tunay na masarap.Ang hindi maintindihan ng iba ay kung gaano kasarap ang isang mangkok ng asul na keso? Kahit na ang isang wild na binibini tulad ni Phoebe ay hindi napigilan ang pagkain nito, at tila medyo pinalaki ito.Tulad ng bilis ng umiikot na buhawi, naubos ni Phoebe ang isa pang mangkok ng keso at isang plato ng risotto.Pero hindi siya makakuha ng sapat na ito at gusto pa rin ng isa pang set.Ngumiti si Thomas at sinabing, “Miss Mars, ang tagal mo nang kumain ng maayos, kaya hinihimok kitang kumain nang naaayon at huwag kumain ng sobra.”Nag pout si Phoebe. Naiintindihan niya ang dahilan, b-pero napakabuti nito!“Paano magiging napakasarap ng isang bagay na kasing simple ng asul na keso? Hindi ko maintindihan," naguguluhan niyang tan
Syempre, ang dahilan kung bakit dumating si Viv ngayon ay para sirain ang Food and Medicine Hall para makaganti sa kanyang mga alipores at mabawi ang kanyang dignidad.Sa loob ng gusali, pinikit ni Thomas ang kanyang mga mata at humakbang patungo sa pintuan.Nakipagtitigan siya kay Viv."May mali ba?" tanong ni Thomas."Oo, may problema!" Lumapit si Viv para ipakilala ang katabi niya, "Ito si Owen Preston, ang general manager ng House of Vistaria. Ayon sa obserbasyon ni Mr. Preston, may mali sa tindahan mo. Kailangang gibain!"Ano itong katarantaduhan?Tinanong ni Thomas, "Owen Preston? Siya ba ay mula sa Ministri ng Pabahay at Konstruksyon o sa Departamento ng Pagpaplano ng Lungsod? Walang mali sa aking tindahan, at wala siyang masasabi rito."Natawa si Viv, "Mr. Mayo, kararating mo lang dito sa Celandine City at hindi mo alam ang sitwasyon dito, 'di ba? Sa Celandine City, kapag sinabi ni Mr. Preston na may problema sa isang tindahan, dapat i-demolish 'yan! Ang mga opisyal. kin
Halos malaglag ang panga ng marami sa mga nanonood na naroroon sa kilos at kilos ni Owen. Iniisip lamang ng lahat na si Owen ay isang napakalakas at kahanga-hangang tungkulin. Sa bandang huli, talagang napakababa at mapang-alipusta niya kaya lumuhod siya sa harap ni Phoebe.Isa talaga siyang kahihiyan!Tanong ni Phoebe, "Owen, bakit hindi ko alam na mayordomo ka pala ng House of Vistaria? Kailan ka na-promote? Alam ba ito ng tatay ko?"Tumutulo ang pawis sa noo ni Owen. Nagyayabang lang siya. Hindi niya inaasahan ang presensya ng totoong deal."Miss Mars, mali ako. I'm fully aware of my mistake. Please wag kang magagalit.“Hindi ako butler, janitor lang ako."Handa akong bantayan ang pintuan ng Bahay ng Vistaria sa buong buhay ko."Nagtanong muli si Phoebe, "Kung gayon sino sa tingin mo ang higit na nakakaalam tungkol sa swerte ng lungsod, sa pagitan mo at ako?"Ito ba ay kalokohan?Owen begged for her mercy like a bootlicker, "Ano ang alam ko bilang janitor? Ang swerte ng lun
Tumawa si Thomas, "Ang iyong mga tao ang nagtanim ng paninirang-puri upang ako ay maparusahan, kaya nararapat na obligado kang tulungan ako sa pangangailangan. Mabuti na lamang na hindi ko ituloy ang bagay na ito, ngunit gusto mong magpasalamat ako sa iyo. isa kang tanga.""Ikaw!!!"Ang ilang mga salita mula kay Thomas ay naglagay kay Phoebe sa bingit ng paglalaga sa galit.Si Phoebe ay pinalaki na spoiled. Iyon ang unang pagkikita niya ng lalaking kasing-brutal at hindi makatwiran gaya ni Thomas.Ang ibang mga lalaki ay magalang sa kanya. Maging si Lord Vedastus, na magbibigay din sa kanya ng kaunting mukha. Paano kaya naging baliw si Thomas?Ito ay talagang mapangahas!Galit na sabi ni Phoebe, "Ikaw ay tunay na hindi makatwiran at mababang kalidad na b*stard!"Nagkibit-balikat si Thomas, "Talaga? Itutuloy mo pa ba ang mga pagkain na inihanda ng isang b*stard sa hinaharap?"Ito…Hindi nakaimik si Phoebe.Gaya nga ng kasabihan, atakehin ang problema sa kaibuturan nito. Nahawa
Dumating sila sa ikatlong palapag at isinara ang pinto. Magkaharap na nakaupo sina Thomas at Pisces, bawat isa ay nagbubuhos ng isang tasa ng tsaa."Paano na? Ano na ang progress ng imbestigasyon ng House of Vistaria?" tanong ni Thomas."It's all sorted out now. Having said that, there is a hint of the supernatural." sagot ni Pisces.'Supernatural?'Agad na napukaw ang interes ni Thomas, at nagtanong siya, "Sabihin mo sa akin ang tungkol dito."Kaya pagkatapos, sinabi ng Pisces kay Thomas ang lahat ng impormasyon na itinuro niya sa mga tao na tingnan. Talagang milagro ito, ngunit may ilang mga katotohanan at ilang mga kasinungalingan. Medyo mahirap i-summarize sa mga salita.Lumalabas na ang Celandine City ay palaging may alamat, isang alamat tungkol sa "swerte ng lungsod."Ayon sa alamat, ang Lungsod ng Celandine ay nagkaroon ng swerte sa lungsod na nagpoprotekta sa buong lungsod sa ilalim nito. Ang lahat sa Lungsod ng Celandine ay malapit na nauugnay sa suwerte ng lungsod.An
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D