Chapter 14
ILANG oras ang nakalipas ng muling tawagin ako ni Joshua, upang utusang magtimpla ng kape niya. Sa inis ko ay dinamihan ko ang asukal para lalo siyang magalit sa akin. “Ito na po ang kape mo sir.” Inabot ko ang kape sa kaniya, sobrang lapad pa ng pagngiti ko na kaagad namang napuna ni Joshua. “Ano na namang ginawa mo?” seryosong tanong nito.“Ha? Anong ibig mong sabihin sir?” pagmamaang-maangan ko pa.Saglit itong nag-isip, pinagmasdan ang kape niya na dapat ay iinumin na bago muli akong tinitigan. Pakurap-kurap lang naman ang mata ko, pero kinakabahan na ako sa mga titig niya. “Iyang mga ngiti mo ang ayaw na ayaw kong makikita. Alam mo ba kung bakit?” anito sabay baba ng tasa sa lamesa. Bigla akong nainis dahil naudlot ang pag-inom nito sa kape.“Ha? Ba-bakit?” “Dahil hindi katiwatiwala ang itsura mo, lalo na pag ganiyan anTarantadong BabaeChapter 15 MULI na naman akong nag-isip ng idadahilan para makalusot. Ayoko munang sabihin na niloloko siya ng girlfriend niya. Kahit na nakokonsensiya akong ilihim ang lahat.“Ha? I mean naloloko sa mga binibili mong gamit. Kayo kasi hindi kayo magtipid, porke may pera kayo lahat na lang ng gusto ninyo ay bibilhin n'yo!” irita kong sabi.“Ano? Sinong may sabi sa 'yo na magastos ako? Tsaka bakit ba pinoproblema mo ang iba kung anong gusto nila sa buhay, e lahat naman iyon ay pinaghihirapan nila. Hindi katulad mo na kinukuha mo ng walang paalam ang mga pinaghirapan nila.”Napanganga ako sa sinabi ni Joshua.“Hoy! Hindi ako kumukuha ng pinaghirapan ng iba no!”“E ano palang tawag mo sa ginagawa mo?” tanong nito sa akin na hindi ko nasagot.Kahit kailan talaga pahamak ’tong bunganga ko. Tuloy ako ang ginigisa ngayon.&ldq
Tarantadong BabaeChapter 16 “MAY problema ba?” tanong ni Wilbert sa akin.“Wala naman, nalimutan ko lang ’yong kuwintas ko sa bahay ng boss ko.”Napakunot-noo si Wilbert sa sinabi ko.“Sa bahay ng boss mo? Bakit sa bahay ng boss mo?” seryosong tanong nito.“Doon kasi ako galing kanina, natapunan ng pagkain ang damit ko kaya ganito ang suot ko–”“So you mean sa boss mong t-shirt iyang suot mo ngayon?” putol nito sa sasabihin ko.“Oo. Bakit ganiyan ka magtanong?”“Ah... wala naman, masyado lang akong napaisip dahil sa boss mo. Anyways, puwede ba kitang dalawin sa work mo? Yayayain lang sana kitang kumain minsan.”“Sige,” mabilis kong tugon na kinagulat niya.“Really? Yes! Thanks, Kim.” Tuwang-tuwang sabi nito na may pagsuntok pa sa hangin.“Uuwi na ako
Tarantadong BabaeChapter 17 HINDI ko maintindihan kung bakit isinama pa ako ni Joshua dito sa bahay ni Sir Leo. Medyo naguguluhan din ako dahil hindi ito mapakali at hindi maipinta ang mukha nito. Mayamaya pa’y dumating na si Sir Leo na nagmula pa sa kung saan. Para itong natataranta na pumasok sa pintuan at kaagad na nilapitan kami na nakaupo sa mahabang sopa.“Nong,” maikling tawag ni Joshua.“Good morning po sir,” bati ko rin kay Sir Leo.Nakakunot-noo naman si Sir Leo na hinarap si Joshua.“Joshua, totoo ba ang sinabi mo sa akin? Nahanap mo na siya... nasaan siya?” Nagpalinga-linga ito sa buong sala ngunit wala itong natagpuan. Maging ako ay napalingon din dahil hindi ko alam kung sino ang tinutukoy nito na nahanap ni Joshua.“Opo. Nahanap ko na po siya nasa harapan n’yo po siya,” anito na napatitig sa akin si Sir Leo.Naguluhan naman ako dahi
Tarantadong BabaeChapter 18 NAPAIYAK ako ng malaman namin ang resulta ng DNA test na ginawa sa akin. Kumpirmado na ako nga ang nawawalang pamangkin ni Uncle Leo. Ikinuwento nito sa akin ang mga nangyari kung paano ako nawala. Isang aksidente ang naganap noon habang binabaybay namin ang sasakyan patungo sa isang resort na dadaluhan sana naming mag-anak. Nang maramdaman ni Dad na walang preno ang minamanehong sasakyan. Naaksidente ang sinasakyan naming mag-anak. Ang hindi malamang nangyari ay kung paano ako nawala matapos naming sumalpok sa isang punong malaki. Napuruhan ang ama't ina ko kaya hindi na rin ito umabot pa sa hospital. Pinahanap ako ng uncle ko ngunit palaging negative ang result. Hindi rin nalaman kung sino ang totoong salarin sa pagkamatay ng mga magulang ko dahil hinihinalang sinadya ang pagtanggal ng preno sa sasakyan. Marami raw kasing galit sa ama ko noong nabubuhay pa dahil malupit daw ito sa mga tauhan. Matapos kong malaman ang nangyari ay
Tarantadong BabaeChapter 19 HABANG abala si Joshua sa kaniyang laptop, ako naman ay abala sa pagsulyap-sulyap sa kaniya. Nakaupo kasi siya sa harapan ng table ko at pinababasa niya sa akin ang files na dapat ko raw matutunan. Pero dahil nga english ang nakasulat ay hindi ko rin halos maintindihan kaya naman itong mapusok kong mata'y iba ang tinitingnan. Hindi ko kasi maiwasan na hindi mapalingon kay Joshua dahil nakaka-attract talaga ito—lalo na kapag seryoso ang mukha nito. Ayoko mang aminin e kinikilig talaga ako kapag nahuhuli niya akong nakatingin sa kaniya. Mayamaya pa'y hindi na ito nakatiis, tumikhim na ito kasabay ng pagtingin sa akin.“Are you sure na naiintindihan mo ’yang binabasa mo? O baka naman nag-aaksaya ka lang ng oras sa kakatingin mo riyan sa papel pero blanko naman ang nakikita mo?” anito kaya medyo napahiya ako sa sinabi nito.“Of course! Ano bang palagay mo sa akin–bobo? Hindi ko nga a
Tarantadong BabaeChapter 20 “TOTOO ba ’to? Ikaw ang nagnakaw ng kuwintas ni Alisha?” tanong ni Joshua sa akin matapos niya akong dalhin sa fire exit at doon kausapin.“No! Hi-hindi ako ang—”“Huwag kang sinungaling! Alam ko na ikaw iyon! Puwede ba, Babe. Huwag ka ng mag-aksaya ng panahon para tanungin 'yang babaeng iyan. I know na kaya siya nasa kumpanya ay para pagnakawan rin kayo roon. Sanay sila sa ganiyan at huwag mo nang hintaying mabiktikma ka rin ng babaeng iyan!” galit na galit na wika ni Alisha sa akin.Hindi ako makapagsalita ngayon, tila umurong ang dila ko at hindi ko mapagtakpan ang mga kasalanan ko. Kinakabahan kasi ako sa kung anong sasabihin ni Joshua. Alam ko na naniniwala na ito sa girlfriend niya pero ang pinagtataka ko e bakit parang nag-iisip pa siya na dalhin ako sa kulungan ngayon.“Babe, hindi tayo puwedeng magpakulong na lang ng walang ibedensya,” an
Tarantadong BabaeChapter 19 HABANG abala si Joshua sa kaniyang laptop, ako naman ay abala sa pagsulyap-sulyap sa kaniya. Nakaupo kasi siya sa harapan ng table ko at pinababasa niya sa akin ang files na dapat ko raw matutunan. Pero dahil nga english ang nakasulat ay hindi ko rin halos maintindihan kaya naman itong mapusok kong mata'y iba ang tinitingnan. Hindi ko kasi maiwasan na hindi mapalingon kay Joshua dahil nakaka-attract talaga ito—lalo na kapag seryoso ang mukha nito. Ayoko mang aminin e kinikilig talaga ako kapag nahuhuli niya akong nakatingin sa kaniya. Mayamaya pa'y hindi na ito nakatiis, tumikhim na ito kasabay ng pagtingin sa akin.“Are you sure na naiintindihan mo ’yang binabasa mo? O baka naman nag-aaksaya ka lang ng oras sa kakatingin mo riyan sa papel pero blanko naman ang nakikita mo?” anito kaya medyo napahiya ako sa sinabi nito.“Of course! Ano bang palagay mo sa akin–bobo? Hindi ko nga a
Tarantadong BabaeChapter 20 “TOTOO ba ’to? Ikaw ang nagnakaw ng kuwintas ni Alisha?” tanong ni Joshua sa akin matapos niya akong dalhin sa fire exit at doon kausapin.“No! Hi-hindi ako ang—”“Huwag kang sinungaling! Alam ko na ikaw iyon! Puwede ba, Babe. Huwag ka ng mag-aksaya ng panahon para tanungin 'yang babaeng iyan. I know na kaya siya nasa kumpanya ay para pagnakawan rin kayo roon. Sanay sila sa ganiyan at huwag mo nang hintaying mabiktikma ka rin ng babaeng iyan!” galit na galit na wika ni Alisha sa akin.Hindi ako makapagsalita ngayon, tila umurong ang dila ko at hindi ko mapagtakpan ang mga kasalanan ko. Kinakabahan kasi ako sa kung anong sasabihin ni Joshua. Alam ko na naniniwala na ito sa girlfriend niya pero ang pinagtataka ko e bakit parang nag-iisip pa siya na dalhin ako sa kulungan ngayon.“Babe, hindi tayo puwedeng magpakulong na lang ng walang ibedensya,” an
#TARANTADONG_BABAE#LAST_CHAPTERKabanata 29 ISANG mainit na gabi ang pinagsaluhan naming dalawa ni Joshua. Sa pag-aakala kong magiging simpleng gabi lang ito’y doon ako nagkamali. Isang bagay na natuklasan ko kaya muling nagkaroon ng maraming katanungan sa aking isipan.“Are you ready?” bulong nito sa akin matapos ang mainit naming paghahalikan. Magkalapat ang aming katawan, parehong walang saplot kaya ramdam na ramdam ko ang init ng katawan nito, lalo tuloy akong nagiging mapusok dahil nagiging sabik ako sa mga mangyayari.Tumango ako bilang tugon kay Joshua, kaya mabilis itong nagsimula. Akala ko puro sarap lang ang mangyayari ngunit nagkamali ako. Dumaloy ang sakit sa aking pagkababae ng magsimula ng ibaon ni Joshua ang kaniyang pagkalalaki. Medyo napaatras pa ako dahil sa pag-aakala na baka sala lang ang pagpasok nito, ngunit talagang naiiyak ako dahil ramdam na ramdam kong pinupunit ang aking ba
Kabanata 28 NANG matapos akong magpasukat ay nagtungo naman kami ni Donna sa office. Gusto ko lang makita si Joshua dahil ilang araw na itong abala sa trabaho.“Ikaw na lang muna ang umakyat sa taas may pupuntahan lang ako,” paalam ni Donna sa akin.“Ha? Saan ka pupunta?”“May tatapusin lang akong trabaho— naiwan kong trabaho kahapon.” Pagkasabi nito ay dali-dali na itong umalis. Napakunot-noo na lang ako sa ginawa ni Donna. Ayaw lang niya siguro akong samahan sa loob.Nagtuloy na ako papuntang elevator at nang magbukas iyon ay kaagad na akong pumasok. Mag-isa lang ako sa loob, tila pumapanig sa akin ang panahon. Naaalala ko pa ’yong nangyari sa akin noong nakaraan. Kung paano ako ipinahiya ni Alisha. Ganoon pa man ay gagampanan ko na lang ang nagawa ko, total naman ginawa ko lang iyon para mailayo na rin si Joshua kay Alisha.Tumunog na ang operato
Kabanata 27 ILANG ORAS ang lumipas ngunit wala pa rin si Joshua. Umalis kasi ito kasama si Alisha. Siguro'y naisip ni Joshua na umalis upang mailayo si Alisha sa akin."Ano kayang nangyari? Bakit hanggang ngayon, hindi pa sila bumabalik?" Pabalik-balik ako sa bintana upang alamin kung nariyan na si Joshua. Ngunit palagi akong bigo. Inabot na ako ng gabi sa paghihintay ay wala pa ring Joshua na dumadating, kaya nagpasya na akong umalis sa bahay ni Joshua. Nag-taxi na lang ako upang makauwi sa bahay. Pagdating sa bahay ay si Uncle ang kaagad kong nasalubong. Nag-aalala itong lumapit at nagtanong sa akin. "Iha, are you alright? Nabalitaan ko ang nangyari kanina, sinubukan kong tawagan ka pero hindi mo naman sinasagot ang phone mo.""Sorry po, Uncle Leo. Naiwan ko po 'yong phone ko sa office. Okay naman po ako gusto ko lang po magpahinga ngayon. Excuse me po..." Malungkot na umakyat ako sa hagdan patungo sa kuwarto. Pagdating sa
Kabanata 26 DINALA ako ni Joshua sa bahay niya, kung saan solo na naman namin ang isa’t isa. Pinaupo ako ni Joshua sa sofa.“Maupo ka lang diyan, kukuha ako ng yelo.”Naupo naman ako sa upuan at hinintay si Joshua na nagpunta sa kusina. Hindi pa rin ako makapaniwala na nangyari sa akin ito. First time kong hindi gumanti sa kaaway ko. Siguro ay dahil nagi-guilty ako sa ginawa ko.Mayamaya pa'y dumating na si Joshua. Umupo ito sa tabi ko at hinawi ang buhok ko na nakataklob sa aking noo.“A-anong gagawin mo?” tanong ko.“May bukol ka sa noo, lalagyan ko ng yelo para bumalik sa dati.” Inilapat nito ang yelo sa noo ko at doon ko lang naramdaman na nagkaroon pala ako ng bukol. Medyo manhid pa kasi ang ulo ko dahil sa pagsabunot sa akin ni Alisha. Parang biglang humapdi ang mukha ko. May maliliit Palawan akong kalmot sa noo. Mabuti na lang at hindi nabawasan ang ganda ko ka
Kabanata 25 PAGMULAT ng mata ko’y si Joshua ang una kong nakita.“Hanggang sa panaginip, ikaw pa rin ang nakikita ko. Sana hindi na ako magising...” saad ko sa sarili ko.Naalipungatan ito dahil sa pagbulong ko. Napatingin ito sa akin at napatitig.Nagkurap-kurap ako ng mata.“Bakit parang totoo ka?” tanong ko sa kaniya.Hindi ito nagsalita, bagkus hinaplos nito ang mukha ko.Naramdaman ko ang kamay nito, kaya mabilis akong napabangon.“Hindi ito panaginip?!” gulat na gulat kong tanong.Doon na tumambad sa akin ang hubad na katawan ko. Ganoon din ito na naka-boxer short lang ang pang-ibaba.“O my God! A-anong nangyari?!” Hinila ko ang blanket at siyang itinabon sa katawan ko. Pasalamat na lang ako at nakasuot ako ng panty. Tanging iyon lang ang natabunan.Seryoso ang mukha nitong napatitig sa akin.&nbs
#tarantadong_babae_updatesKabanata 24 NAPAHINTO ito at muling napatitig sa akin, para ko itong nahi-hypnotize. Napatango-tango ito at muling naupo sa kaniyang inuupuan.Napangiti ako bago nagtungo sa swimming pool. Talagang nagpapa-cute ako sa kaniya. Alam kong nakatitig siya sa akin habang nagsi-swimming ako. At iyon ang gustong-gusto ko— ang makuha ko ang atensyon niya. Humanda ka sa akin, sisiguraduhin kong mababaliw ka sa akin at makakalimutan mo iyang Alisha mo.Ilang minuto ang lumipas, nagsawa na ako sa paglalangoy. Umahon na ako sa tubig, pero ang hindi ko inaasahan ay ang biglang abutan ako ni Joshua ng towel.“Sa-salamat.” Inabot ko ang tuwalya at isinaklob sa katawan ko.“Ang sarap maligo, kung sana ay naligo ka... E ’di sana'y nawala iyang init ng katawan mo.”Napakunot-noo ito sa sinabi ko, pero hindi nagsalita. Baka nahuli nito ang ibig kong
HALOS malaglag ang panga ko sa sinabi ni Uncle Leo. Hindi man lang ako tinanong nito bago siya nagdesisyon, kaya parang nakaramdam ako ng pagkadismaya.“May problema ba sa pagsama sa 'yo ni Joshua, ha iha?” tanong nito sa akin.“Wa-wala naman po, baka lang po kasi makaabala ako sa kaniya. Kailangan po siya sa office hindi po ba?”“No iha. Ako na bahala sa office ngayon. Sa ngayon, gusto ko munang matapos ’yong pinaggagawa ko sa iyo.”Napatingin ako kay Joshua. Nahuli ko ang mata nitong nakatitig sa akin. Kaya parang nailang ako sa suot ko. Nakapantalon at t-shirt lang naman ako. Ito ang sinuot ko ngayon dahil feeling ko, masyado namang pangit ang outfit kung naka-dress ako or naka-short.“So may problema pa ba, iha?” muling tanong ni Uncle sa akin ng hindi ako kaagad nakasagot.“Wala po. Sige, Uncle. Aalis na po kami para makarating kaagad
#TARANTADONG_BABAE UPDATESKabanata 22 ILANG ORAS din akong ginambala ng utak ko, palaging laman noon ay Joshua. Paulit-ulit kong naaalala ang ginawa ko. Nahihiya pa rin ako sa sarili ko kapag naiisip ko iyon. Ganoon na ba ako kadesperada, at tinangka ko siyang halikan?Nagulat na lang ako nang biglang may nagsalita sa harapan ko.“Ano girl, tulala?” nakangising pukaw sa akin ni Donna.“Kanina ka pa ba riyan?!” gulat na gulat kong tanong.“Oo. Kanina pa, ano bang iniisip mo't hindi mo naramdaman ang pagpasok ko sa opisina mo ha?”“Ha? Ah, wala naman... medyo hang over lang siguro.”Saka ko lang napansin na may dala itong paper bag.“Ano iyan?” tanong ko.“Lunch na kaya, wala ka bang balak kumain? Anyways, alam ko naman na ganito ang mangyayari, kaya heto... may dala akong pagkain para sa ating dalawa.” Inil
Tarantadong BabaeKabanata 21 “WILBERT?! A-anong ginagawa mo rito?” gulat na tanong.“Katulad ng ginagawa mo, nagpapalipas ng oras— umiinom upang saglit na makalimot.” Ngumiti ito sabay lagok ng alak.“Ah...” tamad kong sagot.“Mukhang mabigat ang problema mo ngayon a, may maitutulong ba ako?” anito.“Wala naman, nagpapalipas lang ako ng oras.”Hindi ko ugaling i-share sa iba ang nararamdaman ko—lalo na kay Wilbert na alam kong may pagtingin din sa akin.“Ibang-iba ka na talaga ngayon, Kim.”“Ha? Anong iba? Ako pa rin naman ito...” Ngumiti ako ng bahagya.“No. I mean malayong-malayo na ang Kimberly na nakilala ko noon kaysa ngayon. Look at you now, lalo kang gumanda sa paningin ko. Kung noon ay hangang-hanga na ako sa 'yo, ano pa kaya ngayon?”Napangiti ako sa sinabi