Galit na pinindot ni Luna ang mga pindutan ng elevator, sabay gigil ng ngipin. "Tara elevator, tara na. Gusto kong makita si Neil, ang aking Neil…”Paulit-ulit niyang binibigkas ang pangalan ni Neil na parang nagayuma.Sa wakas, dumating na ang elevator.Sa sandaling bumukas ang mga pinto, nakita ni Joshua ang isang mukhang baliw na Luna na nakatayo sa labas ng elevator.Pumasok siya sa elevator at hinawakan ang braso ni Joshua. "Nasaan si Neil? Saan siya pumunta? Alam mo naman siguro kung nasaan siya diba? Dapat alam mong hindi siya patay. Tinago mo siya! Saan mo siya itinago?"Joshua Lynch!" parang baliw na sigaw niya at hindi na napigilan ang pagpatak ng mga luha niya. “Si Neil…”Nagdilim ang ekspresyon ni Joshua. Ilang sandali pa ay napabuntong-hininga siya at hinila siya sa kanyang mga bisig.Ang kanyang yakap ay mararamdaman ang init at proteksiyon, na may bakas ng kanyang kakaibang amoy na namamalagi sa paligid.Natigilan si Luna sa biglaang pangyayari, pagkatapos ay aga
Binuhat ni Joshua si Luna papunta sa kotse. Tahimik na nakaupo si Luna sa likurang upuan sa buong biyahe, pinagmamasdan ang tanawin sa labas ng bintana.Ang kotse ay papalayo nang papalayo sa sentro ng lungsod, patungo sa labas.Hindi mapigilan ni Luna ang pagkunot ng noo habang pinagmamasdan ang paglampas sa mga puno. "Bakit nasa malayong lugar si Neil?" Binigyan siya ni Gwen ng isang makahulugang tingin, pagkatapos ay ipinikit ang kanyang mga mata, ayaw na siya ang magputok sa bula ni Luna. Inabot ni Joshua ang kamay niya pero huminto siya. Ang kanyang kamay ay sumabit sa hangin saglit, pagkatapos ay sa wakas ay binawi ito pabalik. Nagpakawala siya ng buntong-hininga at sinabi, "Upang siya'y maging mapayapa, na walang mang-iistorbo sa kanya." Tumango si Luna, sa pag-aakalang ang paliwanag ni Joshua ay tila hindi tama ngunit may katuturan ng magkasabay.. "Hmm, sa tingin ko tama ka! Tiyak na kailangan ni Neil ng ilang oras sa pag-iisa. Masyadong madaldal ang batang ito... K
“Humihingi ng tawad si Mommy!” Kasalanan ko ang lahat. Hindi na sana kita ibinalik sa Banyan City kasama ko…” Umalingawngaw sa sementeryo ang mga iyak ni Luna.Nakatitig sa payat na katawan ni Luna, walang magawang suminghot si Gwen at tumalikod upang punasan ang kanyang mga luha.Masyadong malupit ang pagharap ng ganoong masamang balita kay Luna pagkagising niya mula sa pagka-coma.Gayunpaman... Alam ni Gwen na kung hindi nila sasabihin sa kanya, mas magiging kumplikado ito sa hinaharap, dahil...Kung tutuusin, hindi rin maganda ang lagay nina Nigel at Nellie.Ang ulan ay nagsimulang lumakas, kaya binuksan ni Joshua ang kanyang payong at inilagay ito sa itaas ng ulo ni Luna, na patuloy na pinapanood ang kanyang pag-iyak sa katahimikan.Umiiyak si Luna mula hapon hanggang gabi hanggang sa tuluyang mapagod, paos ang boses nito. Sa huli ay bumagsak siya sa lupa, ganap at lubos na pagod.Gayunpaman, sa kabila noon, desperado pa rin siyang kumapit sa lapida ni Neil, na para bang ang
Nang muling magising si Luna, kinaumagahan na.Si Gwen, na buong gabing nagbabantay sa kanya, ay sapilitan na sinama ni Luke.Sa sandaling iyon, si Anne ang nakaupo sa tabi ng kanyang kama.Napabuntong-hininga si Anne nang makita niya si Luna na gumalaw mula sa pagkakatulog, tumayo upang marahan siyang itayo.“Masyadong walang ingat sina Gwen at Joshua. Halos isang buwan kang walang malay, ngunit ipinasa nila sa iyo ang napakalungkot na balita sa iyong paggising, at dinala ka pa nila sa sementeryo sa ilalim ng ulan. Talagang iniisip ko kung mayroon silang anumang utak!"Mahinahong bumuntong-hininga si Anne bago ibinalik ang tingin kay Luna. “Kamusta ka ngayon? Mas maganda na ba ang pakiramdam mo? Alam ko—nawalan ka ng anak. Hindi ka makakabawi sa kalungkutan nang ganoon kaaga, ngunit…”Huminga ng malalim si Anne.“Luna, bagama’t nawalan ka ng dalawang anak, may dalawa ka pang naghihintay sa iyo. Kailangan mong bumawi, magpagaling, at mabuhay para sa kanila. Kung hindi ka gagalin
"Kung gayon, isama mo ako upang makita si Nigel."Kung ikukumpara kay Nellie, mas maunawain si Nigel. Mas madali siyang aliwin.Tumango si Anne at marahang tinulungan si Luna na makababa sa kama.Nakarating na sila sa entrance nang may narinig silang nagkakagulo mula sa labas.Mula sa malayo, narinig ni Luna ang isang galit na boses ng medyo may edad na babae.“Hindi pa ba siya gising? Balita ko pumunta siya sa sementeryo para makita ang anak niya kahapon. Paano ang anak ko? Pumunta ba siya sa anak ko? Matanda na kaming dalawa. Iisa lang ang aming anak! Isa siyang talentadong artist. Ang mga bagay na magagawa niya ay hindi mabibili ng salapi! Nawalan siya ng buhay dahil sa babaeng iyon…”Malabo na narinig ni Luna ang mga ingay na nagmumula sa labas, at bahagyang napakunot ang kanyang mga kilay.Medyo pamilyar ang boses na ito."Heto nanaman tayo."Binuksan na ni Anne ang pinto, ngunit nang marinig niya ang boses na iyon, hindi niya maiwasang mapabuntong-hininga at muling isina
“Pu*a ka! Naglakas-loob ka nang puntahan ako sa wakas?"Galit na galit na sumugod si Celeste kay Luna nang makita siya nito.Gayunpaman, bago pa man siya makasugod, hinarang si Celeste ng bodyguard na nagbabantay sa pasukan, na labis na ikinagalit nito.“Bitawan nyo ako! Kung hindi ko masasampal ang pu*a na ito ngayon, hindi ko mapapawi ang sarili ko sa anumang poot sa puso ko!""Pakawalan nyo siya."Nakatayo sa may entrance, mapait na ngumiti ang payat na si Luna. "Kung ang pagsampal sa akin ay maaaring makabawas ng kalungkutan ni Mrs. Allen, hayaan siyang gawin ito.""Luna..." Kumunot ang noo ni Anne at humawak kay Luna. "Hindi kakayanin ng katawan mo...""Utang ko ito sa kanila."Nang makitang walang balak ang mga bodyguard na palayain si Celeste, napabuntong-hininga si Luna. Agad niyang dahan-dahang inilapit ang sarili kay Celeste."Naiintindihan ko kung gaano kasakit ang mawalan ng anak."Si Neil ay anim na taong gulang pa lang. Bukod kay Neil, may dalawa pa siyang anak.
Kumunot ang noo ni Joshua at tumingin kay Luna na nakaluhod sa lupa, na inaalalayan ni Anne. “Pinatulong niya si Theo sa pag-aalaga sa kanyang mga anak dahil tinatrato niya si Theo bilang isang kaibigan.“Tinatrato rin siya ni Theo bilang kaibigan niya. Kaya naman handa siyang mangibang bansa para alagaan ang kanyang mga anak. Hindi inaasahan ni Luna na mangyayari din ang ganoong aksidente."Napabuntong-hininga si Joshua. “Nawalan siya ng dalawang anak dahil sa insidenteng ito. Ang kanyang kalungkutan ay hindi bababa sa iyo. Bilang mga biktima, itigil na ang paggawa ng mga bagay na mahirap para sa isa't isa."Napapikit si Celeste. Tumulo ang mga luha sa kanyang mukha.Para bang hindi niya naintindihan ang sinabi ni Joshua. Nang mag-abroad si Theo para alagaan ang dalawang bata, tinawagan pa siya nito.“Mom, tatapusin na ni Luna ang mga bagay na gusto niyang gawin. Wala na siyang kinalaman kay Joshua pagkatapos nito! Nandito ako, nagbabantay sa kanyang dalawang anak. Kapag natapos
"Ito ay moral na pamimilit!"Galit na tumingin si Anne kay Celeste. “Totoong may gusto ang anak mo kay Luna, pero nilinaw sa kanya ni Luna na hindi niya ito pakakasalan. Hindi rin maaaring makasama nila ang isa't-isa. Pwede lamang silang maging magkaibigan.“Gusto ni Theo si Luna at isinakripisyo pa niya ang kanyang buhay para sa mga anak ni Luna sa huli, at habang nalulungkot ang lahat tungkol dito, hindi mo ito magagamit bilang kondisyon para mapapangasawa ni Luna ang isang patay na tao, mamuhay ng buong buhay ng isang biyuda habambuhay, tama?"Ngumisi si Celeste habang hindi pinansin ang sinabi ni Anne. Ibinaba ni Celeste ang ulo at nanunuyang tumingin kay Luna. "Tinatanong kita, Luna: payag ka ba o hindi?"Si Luna na nakaluhod sa lupa ay nakapikit ng nanlulumo."Ako ay humihingi ng paumanhin."Agad na napuno ng galit ang mga mata ni Celeste sa tugon ni Luna.“Isinakripisyo ng aming Theo ang kanyang buhay para sa iyo! Hinihiling ko lang na pakasalan mo siya, para wala ng iban