Kumunot ang noo ni Joshua at tumingin kay Luna na nakaluhod sa lupa, na inaalalayan ni Anne. “Pinatulong niya si Theo sa pag-aalaga sa kanyang mga anak dahil tinatrato niya si Theo bilang isang kaibigan.“Tinatrato rin siya ni Theo bilang kaibigan niya. Kaya naman handa siyang mangibang bansa para alagaan ang kanyang mga anak. Hindi inaasahan ni Luna na mangyayari din ang ganoong aksidente."Napabuntong-hininga si Joshua. “Nawalan siya ng dalawang anak dahil sa insidenteng ito. Ang kanyang kalungkutan ay hindi bababa sa iyo. Bilang mga biktima, itigil na ang paggawa ng mga bagay na mahirap para sa isa't isa."Napapikit si Celeste. Tumulo ang mga luha sa kanyang mukha.Para bang hindi niya naintindihan ang sinabi ni Joshua. Nang mag-abroad si Theo para alagaan ang dalawang bata, tinawagan pa siya nito.“Mom, tatapusin na ni Luna ang mga bagay na gusto niyang gawin. Wala na siyang kinalaman kay Joshua pagkatapos nito! Nandito ako, nagbabantay sa kanyang dalawang anak. Kapag natapos
"Ito ay moral na pamimilit!"Galit na tumingin si Anne kay Celeste. “Totoong may gusto ang anak mo kay Luna, pero nilinaw sa kanya ni Luna na hindi niya ito pakakasalan. Hindi rin maaaring makasama nila ang isa't-isa. Pwede lamang silang maging magkaibigan.“Gusto ni Theo si Luna at isinakripisyo pa niya ang kanyang buhay para sa mga anak ni Luna sa huli, at habang nalulungkot ang lahat tungkol dito, hindi mo ito magagamit bilang kondisyon para mapapangasawa ni Luna ang isang patay na tao, mamuhay ng buong buhay ng isang biyuda habambuhay, tama?"Ngumisi si Celeste habang hindi pinansin ang sinabi ni Anne. Ibinaba ni Celeste ang ulo at nanunuyang tumingin kay Luna. "Tinatanong kita, Luna: payag ka ba o hindi?"Si Luna na nakaluhod sa lupa ay nakapikit ng nanlulumo."Ako ay humihingi ng paumanhin."Agad na napuno ng galit ang mga mata ni Celeste sa tugon ni Luna.“Isinakripisyo ng aming Theo ang kanyang buhay para sa iyo! Hinihiling ko lang na pakasalan mo siya, para wala ng iban
Nang makuha ang salita ni Luna, muling bumuntong-hininga si Nathan bago kunin si Celeste at umalis.Nang makapasok na ang dalawa sa elevator, bumuntong-hininga si Anne at inalalayan si Luna na bumangon, dahan-dahang ibinalik si Luna sa kwarto."Sinabi nila na ayaw nilang pilitin ka, ngunit ginawa pa rin nila ito."Napaawang ang labi ni Luna. "Ayos lang."Hindi man sabihin ni Nathan, hindi pa rin niya makakalimutan si Theo pag nagbigay na siya ng tribute kay Neil. Hindi siya magkakaroon ng engrandeng kasal, hindi kapag hindi pa rin natagpuan ang labi ni Neil.Ang kahilingan nila ay ang gusto rin niyang gawin.Kinagat ni Anne ang kanyang mga labi at pinabalik si Luna sa kanyang silid. May gusto siyang sabihin, pero napansin niyang nakatayo sa may entrance si Joshua nang lingunin niya.Tumigil sandali si Anne. Sa huli, tumayo pa rin siya, maingat na umalis, at isinara ang pinto sa likod niya.Tahimik ang kapaligiran sa kwarto kaya nakakasakal.Maya-maya, mapait na ngumiti si Joshu
Natahimik ang kwarto ng ilang segundo.Inangat ni Joshua ang ulo niya at tumingin kay Luna. "Walang kinalaman si Jason sa akin."Tumawa si Luna. Balak pa ba niyang magpatuloy sa pagkukunwari, kahit sa yugtong ito?Walang kinalaman sa kanya sabi niya?"Kung wala siyang kinalaman sa iyo, paano siya nakalabas sa mental asylum?"Malamig na tiningnan ni Luna si Joshua, ang ngiti nito ay basang-basa sa pangungutya."Huwag mong sabihin sa akin na ang isang taong ikinulong mo ay maaaring lumabas mula sa mental asylum nang wala ang iyong pahintulot!"Nagsalubong ang kilay ni Joshua. "Baka nakatakas siya."Isang buwan na ang nakakaraan mula noong madilim na araw na iyon.Buong oras na iyon ay walang malay si Luna. Nang matiyak ni Joshua na wala na sa panganib si Luna, nagsimula siyang maging abala sa tatlong bata.Hinarap niya ang libing ni Neil, tinulungan si Nellie na kumuha ng psychologist para sa mga sesyon ng therapy, pagkatapos ay pumunta kay Malcolm upang makita si Nigel at dina
Pagkatapos, humakbang paalis si Joshua.Napasandal si Luna sa ulo ng kama, naningkit ang mga mata habang pinagmamasdan si Joshua na umalis. Ngumisi siya.Hindi siya naniniwala ni sa isang salita na sinabi nito.Sa sandaling iyon, walang nakakaalam kung nasaan si Aura. Nang walang sinumang magpapatunay sa kanyang mga salita, natural siyang makakaisip ng kalokohan at isisi ang lahat kay Aura.Ang sabi niya ay maghahanap siya ng mga tauhang magbabalik kay Aura, at panghawakan ang kanyang salita—hindi siya naniniwala na magagawa ito ni Joshua.Kung tutuusin, kung babalik si Aura at hindi sila magkasundo, ang mga kasinungalingan ni Joshua ay madaling mabubunyag.Paano maglalakas loob si Joshua na ibalik si Aura?Paglabas ng ospital ay agad na sumakay si Joshua sa kotse."Lucas, sa mental asylum."Nais ding malaman ni Joshua kung paano nakatakas si Jason mula sa isang mahigpit na binabantayang mental asylum.Agad namang nag drive paalis si Lucas."Siya nga pala." Si Joshua, sa lik
Sa Lynch Mansion.Nasa looban si Granny Lynch na may lollipop sa isang kamay at teddy bear sa kabilang kamay, sinusubukang pasayahin si Nellie.“Maging masaya ka, mahal kong sinta. Halika, ngumiti. Ngiti para sa Great-Granny!”Si Nellie, na nakasuot ng pink na prinsesa na gown at nakaupo sa damuhan, ay sinubukang pilitin ang isang ngiti ngunit hindi niya magawa kahit anong mangyari.Nang sa wakas ay magawa na niya, mas malala pa ito kumpara noong umiiyak siya.Nagsalubong ang kilay ni Adrian. “Mom, tigilan mo na ang pagpapahirap sa kanya. Sinabi na ng mga doktor na ang kanyang sakit sa pag-iisip ay dahil sa hindi pag-secret ng utak ng sapat na dopamine. Hindi mo siya mapapangiti ng masaya sa pamamagitan lamang ng paghiling sa kanya na ngumiti."Napatingin siya kay Lily na naghihintay sa malayo. “Ibalik mo na si Nellie. Tandaan na painumin siya ng kanyang gamot."Tumango si Lily. Maingat siyang naglakad, binuhat si Nellie, at dinala siya pabalik sa mansyon."Napakalungkot." Napa
Ang tanging magagawa ni Adrian ay pigilan si Luna na magpakasal sa pamilya Lynch!Sa sandaling iyon, huminto ang isang itim na Maserati sa pasukan ng Lynch Mansion.Binuksan ang malaking gate, at isang lalaking nakaitim ang marangal na pumasok.Natauhan si Adrian at matikas na bumangon, lumingon sa lalaking nasa likuran niya. “Bakit ngayon ka lang bumalik? Kakatulog lang ni Nellie.”Napasimangot si Joshua habang nakaupo sa tapat ni Adrian, panay ang tingin kay Adrian.“Hindi ako nandito para kunin si Nellie. Nandito ako para hanapin ka, Dad."Napakalamig ng tono at titig ni Joshua, hindi napigilan ni Adrian na bahagyang kumunot ang kanyang mga kilay. Ngumiti siya at umupo ulit sa bench.“Meron bang kung ano?”"Syempre." Kumuha ng picture si Joshua sa bulsa at inilagay sa mesa. "Mr. Lynch, kilala mo ba ang lalaking ito?"Kalmadong sinulyapan ni Adrian ang larawan. Larawan iyon ng isang mabangis na lalaki.Kumunot ang noo niya at nag-alinlangan sandali."Parang pamilyar siya,
Hindi makasagot si Joshua sa tanong ni Adrian. Pinikit ni Joshua ang kanyang mga mata. Bumugso sa kanya ang dismaya. "Ako ang tunay mong anak." Bakit hindi mahalaga sa puso ni Adrian ang kanyang naiisip at nararamdaman? Tanging kay Hailey lang ang mahalaga. Ngumiti si Adrian. "Dahil alam ko na anak kita kaya umasa ako na makakasama mo ang pinakamabuting babae sa buong mundo." Tinignan ni Adrian si Joshua nang may nakakapangilabot na lamig. "Totoo yun. Hindi talaga kita masyadong gusto. Maganda ang naging relasyon ko sa ina mo, pero namatay siya noong ipinanganak ka niya, at nag-aalangan ako na makita ka pagkatapos non. Umalis ako ng Banyan City at iniwan ka sa lola mo para palakihin ka. Kahit na anong mangyari, anak pa rin kita sa huli. Umaasa rin ako na makita kang masaya. Subalit, tanging ang babaeng inayos ko para sa'yo ang makakapagdala sa'yo ng kasiyahan, pero paulit-ulit mo akong hindi sinunod…" Ngumisi si Adrian. "Akala ko ay nabulag ka lang kaya tinulungan ko si H