Nahulaan ni Luna na kahit papaano, nakarating kay Joshua ang tsismis. Kung hindi, hindi siya nito tatawagan sa ganitong oras nang walang dahilan.Bumuntong-hininga siya, kinuha ang phone, at naglakad palabas ng kwarto. "Hello?""Simula bukas, hindi na magtatrabaho sina Zach at Yuri sa Lynch Group Tower," malamig na sinabi ni Joshua.Huminga ng malalim si Luna. "Bakit?"Dinala ni Neil sina Zach at Yuri sa Lynch Group noong sinubukang patayin ni Aura si Nellie sa amusement park. Kung hindi dahil sa kanila, hindi sana nabuksan ni Neil ang pinto sa control room at napigilan mahulog sa Ferries Wheel silang dalawa ni Nellie.Masasabing nailigtas nina Zach at Yuri ang kanilang buhay.Ang dalawang magkapatid na ito ay pumunta sa city mula sa kanilang bayan upang maghanap ng trabaho. Hindi sila gaanong naghahangad at kuntento na sa pagtatrabaho sa Lynch Group Tower bilang mga security guard.Sisisantihin ba sila ni Joshua dahil lang sa ilang maling tsismis na ikinalat ng isang baguhan?
Natahimik si Joshua nang marinig ang tanong ni Luna.Pagkaraan ng mahabang sandali, tumawa siya at sinabing, "Sa tingin ko hindi ka ganoon kadesperado."Suminghal si Luna ng galit. "Sige, dahil hindi ka naniniwala na nakikipagtalik ako kina Zach at Yuri, bakit mo sila sinisante?""Sa tingin mo sinisante ko sila?" Yumuko si Joshua para sulyapan ang oras. “Aabot pa tayo kung aalis tayo ngayon. Bakit hindi kita isama para hanapin sila?"Kumunot ang noo ni Luna. "Bakit kailangan natin silang hanapin?""Malalaman mo rin mamaya." Walang ganang magpaliwanag si Joshua sa kanya sa phone. "Nasaan ka? Pupunta kami ni Lucas para sunduin ka."Huminto ng sandali si Luna, pagkatapos ay ibinigay niya kay Joshua ang address ng restaurant kung nasaan siya.Ibinaba niya ang phone, nagbuntong hininga siya, pagkatapos ay bumalik siya sa booth.Ang kapaligiran sa silid ay tahimik.Nakaupo si Samson sa upuan, tinitigan ng mahigpit ang iba sa kanila.Si Irene ay nakaupo sa isang sulok, sa sobrang ka
Nakipagkita na naman si Joshua sa p*ta na si Luna!‘Nakasiping' niya si Theo dalawang araw lang ang nakalipas kahit na ibinalita sa publiko na sila ay nagde-date noong nakaraang araw lang!Bakit hanggang sa ngayon ay nakatutok pa rin si Joshua sa babaeng ito?Napalitan ng galit at selos ang mukha ni Alice. Anim na taon niyang pinagsikapan para mabago ang kanyang itsura upang makuha niya ang mukha ni Luna at kunin ang kanyang pagkakakilanlan, ang lahat ng ito ay gusto niyang makuha ang pag-ibig at pagmamahal ni Joshua.Lahat ng iyon, at obsessed pa rin siya sa p*ta na iyon!Habang iniisip ito ni Alice, mas lalo siyang nagalit, kaya kinuha niya ang kanyang phone at tinawagan ang butler ng mga Walter.“Richard, tulungan mo akong patayin si Luna! Gusto ko siyang mamatay!"Tumawa si Richard sa kabilang linya. "Ms. Walter, anong meron? Bakit ka ba galit na galit? Kahit na patayin mo si Luna ngayon, hindi pa rin babalik si Joshua sa tabi mo."Gumulong ang mga mata ni Alice. "Kung gan
Sinigaw ng lalake ang kanyang sagot sa kanilang direksyon. At nang makita ni Luna ang mukha ng lalake, pakiramdam niya ay lumamig ang kanyang dugo. Tama nga siya. Ang lalakeng nagngangalang Jason…ay ang taong bumangga sa kanya sakay ng trak at ang nagtanggal ng kamay niya sa railing. Ito ang lalake na naging dahilan kaya siya nahulog sa dagat! “Kamusta, Ms. Luna.” Inangat ni Jason ang kanyang ulo at ngumiti, na nagpakita ng hilera ng maputi nitong mga ngipin. Ang itsura niya ay ganun pa rin sa pagkakaalala niya. Hindi mapigilan ni Luna ang tili na kumawala sa kanyang bibig ng biglaang umatras mula sa lalake. Mabilis na nilagay ni Joshua ang kanyang kamay sa likuran nito at tinanong, “Anong problema?” Binuka ni Luna ang kanyang bibig para magsalita, pero walang lumabas. sa sobrang takot niya ay hindi siya mkautal kahit na isang salita. Ito ang lalake na muntikan nang pumatay sa kanya!Siya ang pinaka kinatatakutan niya!“Baka si Ms. Luna ay masyado lang natuwa na ma
Nangangahulugan lang ito na…na tama ang hinala niya. Si Joshua ang nag-utos kay Jason para ipapatay siya. Kung hindi, hindi niya sasabihin ang bagay na iyon. Nag-usap pa sila ng mga ilang sandali bago sinilip ni Jason ang kanyang relos at sinabi, “Mukhang oras na para ihatid sila Zach at Yuri sa paliparan ngayon.”Inalog niya ang susi ng kotse sa kanyang kamay at inimbitahan sila Luna at Joshua. “Meron pang bakanteng upuan sa loob ng van. Gusto niyo bang ihatid sila sa paliparan?” Nginitian pa nga niya si Luna. “Magaling ako magmaneho. Gusto niyo bang makita, Ms. Luna?” Napasimangot si Luna at kaagad na umiling. “Malapit na ring dumilim ngayon. Kailangan ko nang umuwi at magpahinga.” At doon, nilapitan niya sila ZAch at Yuri at kinamayan ang mga ito. “Tulungan niyo akong alagaan sila Neil at Nellie.”Ngumiti sila at kinamayan pabalik si Luna. “Huwag kayong mag-alala, Ms. Luna. Amo namin si Neil, at si Nellie ay ang kanyang kapatid. Aalagaan namin sila ng maigi!” Pagkatapos
Naging tahimik ang buong kotse. .Napangiti si Luna at tinitigan si Joshua ng malinaw nitong mga mata. “Mr. Lynch, anong klase ng lalake ang sa tingin mo ay mahuhulog ang loob ko?” Tinitigan siya ni Luna ng matindi at malamig kaya pakiramdam tuloy ni Joshua ay siya ang lalake na bumigo sa kanya. Hindi niya mapigilan na mailang sa mga titig nito. Tinabingi niya ang kanyang ulo palayo kay Luna at humalakhak. “Alam ko naman na ang lalake na tinutukoy mo ay hindi katulad ko.” Gustong matawa ni Luna sa sagot ni Joshua. Sa halip, lumingon siya palayo kay Joshua at sa halip ay tumitig sa kanyang harapan. “Tama ka. Hindi siya katulad mo. Iresponsable siya, makasarili, at hindi inako ang responsibilidad sa mga taong nasa paligid niya.”Palihim na tinitigan ng makahulugan ni Luna ang lalake na nasa kanyang tabi at hindi mapigilan na mapansin ang makisig na itsura ni Joshua habang nakatagilid. “Malaki ang pagkakaiba ninyong dalawa, Mr. Lynch. Isa kang responsableng tao at tapat sa pamilya
Nagpanggap siyang inosente at tinanong si Joshua, “Bakit mo tinatanong sa akin ito, Mr. Lynch?”Naningkit ang mga mata ni Joshua. “Wala namang dahilan.” At doon, sinara niya ng malakas ang pinto ng kotse, at kaagad na umalis ang kotse.Tinignan ni Luna ang direksyon na kung saan dumaan ang Maserati at kumunot ang kanyang kilay. Hindi ba…napasobra ata siya kanina doon? …“Saan po tayo pupunta, Sir?” tanong ni Lucas habang minamaneho ang kotse palabas ng Swan Lake Residence. Si Joshua, na nakaupo sa may likuran, ay hinimas ang kanyang mga kilay at sinabi, “Pumunta tayo sa bahay ni Jude.”Huminto si Lucas. “Sir… Sigurado ba kayo?” 10 p.m. nung mga oras na iyon at si Jude ay maagang gumigising, kaya malamang ay natutulog na ito. “Oo, sigurado ako,” walang buhay na tugon ni Joshua, saka kinuha ang kanyang phone at tinawagan ang numero ni Jude. “Kamusta, papunta nga pala ako sayo ngayon. Ayos lang naman, diba?” “Hindi ayos sa akin, sobra,” tugon ni Jude na may kasamang hika
Ngumiti si Joshua at naupo sa harapan ni Jude. “Ang sinasabi mo ay inutusan ni Luna ang mga lalakeng ito para bugbugin si Irene para makaganti dito?” “Sino pa ba ang gagawa nito?” Ngumiti si Jude at nagpatuloy sa pagsasalita, “Sabi ng munting babae na ito ay wala naman siyang ibang nakaalitan bukod kay Luna. Bakit siya bubugbugin ng mga tauhan ng mga Walter, kung hindi sila inutusan ni Hailey Walter?”Bahagyang pumikit si Joshua at sumagot, “Tama ka sa isang bagay. Ang mga taong ito ay talagang kumilos sa utos ni Hailey, pero hindi ibig sabihin nito ay si Luna…si Hailey Walter.” At doon, minulat niya ang kanyang mga mata para tignan si Jude. “Nabanggit mo na ang mga tauhan mo ang nagdala kay Irene sa istasyon ng pulis?”“Oo.” Yumuko si Jude para tignan ang oras sa kanyang relos. “Andoon na sila marahil sa mga oras na ito.” “Sige.” Ngumiti si Joshua at tumayo mula sa sopa. “Lucas, pumunta tayo sa istasyon ng pulis.” Nanigas ang buong katawan ni Jude nung narinig niya ang mga s